Bloggang.com : : BaNgRaK : ความเห็นแก่ตัว - ธรรมชาติของมนุษย์

ความเห็นแก่ตัว - ธรรมชาติของมนุษย์

ใครซักคนเคยกล่าวไว้ว่าความเห็นแก่ตัวนั้นเป็นธรรมชาติของมนุษย์

เมื่อมนุษย์หิว ก็ต้องแย่งชิงแสวงหาของกิน เมื่อขาดก็ต้องแสวงหามาเติมเต็ม

จนเมื่อมนุษย์มีสิ่งที่ต้องการอย่างพอเพียงแล้วจริงคิดเผื่อแผ่ถึงคนอื่น

ดังนั้นแล้ว ความเห็นแก่ตัวจึงเป็นธรรมชาติของมนุษย์ สุดแต่จะมากน้อยต่างกันไป

วันก่อน คุณเพื่อนเก่าแก่มากถึงมากที่สุดคนหนึ่งโทรมาให้ช่วยออกไปอยู่เป็นเพื่อน

กินข้าวเย็นเป็นเพื่อน นั่งพูดคุยปรับทุกข์กันซักหน่อย คุณเพื่อนทุกข์เป็นอย่างมาก

ก่อนที่จะเขียนเรื่องนี้ก็ถามคุณเพื่อนก่อนแล้ว ว่าชั้นจะเขียนเรื่องของเธอได้มั๊ย

คุณเพื่อนก็บอกว่าได้ จะได้เป็นอุทาหรณ์สอนใจคนอื่นที่ได้อ่านเป็นประสบการณ์

คุณเพื่อนเป็นผู้หญิง อายุ 30 เศษ ห่างจากบางรักไม่มากไม่มายนัก

คุณเพื่อนเป็นรุ่นน้องตอนเรียนมหาลัย แต่ไป ๆ มา ๆ ก็อัพเกรดมาเป็นคุณเพื่อน

คุณเพื่อนเป็นข้าราชการที่รับจ๊อบนอกได้ชีวิตก็มั่นคงในระดับหนึ่ง ยังไม่ได้แต่งงาน

หลายปีก่อนคุณเพื่อนได้พบรักกับผู้ชายรุ่นน้องคนหนึ่งแล้วก็คบหาเป็นแฟนกัน

จริง ๆ บางรักไม่ชอบแฟนของคุณเพื่อนเท่าไหร่ แต่ตอนนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรมาก

สำหรับผู้หญิงอายุขึ้นเลข 3 ก็เหมือนรถด่วนขบวนสุดท้ายใครเข้ามาก็คว้าไว้ก่อน

แฟนของคุณเพื่อนก็บุคลิค-หน้าตาค่อนข้างดี แต่ฐานะทางการเงินไม่ค่อยดีนัก

ก็ได้คุณเพื่อนช่วยสนับสนุนบ้าง จนจบหลักสูตรในสาขาวิชาชีพที่เค้าต้องการ

จนเริ่มทำงาน ได้เงินเดือนที่สูง มีรายได้มากกว่าคุณเพื่อน ทุกอย่างก็เริ่มเปลี่ยน

พอมีเงินก็เริ่มมีความโก้หรู ประกอบกับอาชีพการงานที่ดี ก็มีหญิงอื่นมาติดพัน

จากเดิมที่เคยคอยเอาอกเอาใจคุณเพื่อน ก็เริ่มเหินห่าง ในที่สุดก็ต้องจบกันไปในที่สุด

คุณเพื่อนเป็นคนหัวเก่า และไม่เคยมีความรักมาก่อน ภูมิคุ้มกันเรื่องพวกนี้เค้าจึงน้อย

เค้าจริงจังและคาดหวังกับแฟนของเค้ามาก ก็เรียกได้ว่าอาการหนักและน่าเป็นห่วง

บางรักไม่อยากวิจารณ์อะไรมาก อย่างที่กล่าวไปแล้วว่ามันเป็น Human Nature

ถึงจะรู้สึกว่ามันไม่ควร ไม่เหมาะสม แต่ก็เป็นเรื่องของปัจเจกบุคคลที่จะคิดกันไป

สิ่งที่บางรักทำได้ก็ได้แค่อยู่ข้าง ๆ คุณเพื่อน ให้เค้าร้องไห้ และระบายออกมาให้พอ

บางรักคิดว่ามันน่าจะดีกว่าคำปลอบใจใดใด เพราะในอารมณ์นี้เค้าคงฟังไม่เข้าหัวหรอก

บางรักก็เคยผ่านจุดนี้มาก่อน ก็เลยพอจะเข้าใจอะไร ๆ ได้พอสมควร

ก็อยากจะฝากไว้ว่า อย่ารักใครจนหมดใจ เผื่อใจไว้บ้าง ทุกสิ่งอาจไม่เป็นดังหวัง

คาดหวังให้น้อยที่สุด เผื่อเมื่อวันที่ผิดหวังคุณจะได้ไม่เสียใจจนเกินไป

วันนี้ไปรับเช็คลูกค้ามาเรียบร้อย แต่ก็ยังไม่ครบทุกเจ้าที่ยังติดไว้อยู่หรอกนะ

ได้มาราว 10000 บาท ก็รีบเอาไปจ่ายค่าบัตรเครดิตก่อนเลย 5000 บาท

เก็บไว้จ่ายค่าน้ำค่าไฟ ค่าโทรศัพท์อีก 2500 บาท โหยไม่ทันไรเหลือ 2500 บาทเอง

เลยยังไม่ค่อยกล้ากินของดีดีซักเท่าไหร่ วันนี้ก็เลยไปโลตัสซื้อของสดเข้าบ้าน

เก็บเอาไว้ทำกินเองเหมือนเดิมจะได้ประหยัด ๆ พิเศษหน่อยคือว่าจะทำสุกี้กินเอง

เครื่องก็มี หมูหมักนุ่ม ๆ , หมูทรงเครื่องสาหร่าย , ลูกชิ้นเอ็นหมู , ลูกชิ้นปลา ฯลฯ

ของไม่มากชนิดเท่าไหร่ แต่ส่วนใหญ่ก็เลือกเฉพาะของที่ชอบ หมดไป 200 บาทเศษ

น่าจะพอกินไปได้ 3-4 มื้อ คิดแล้วก็ถูกกว่ากิน MK มากมาย กินให้หายอยากไปเลย

ปล. 1 การเอาใจเค้ามาใส่ใจเราบ้าง คงช่วยทำให้โลกน่าอยู่มากกว่านี้นะ