"...โง่...ระดับ Advanced!!!.."

เรื่องเล่าถึงวันเก่าๆ “.....โง่......ระดับ Advanced..................”

แก่แล้วเน๊าะ ชอบพูดเรื่องอดีตอยู่ร่ำไป อยากเล่าให้ฟังเฉยๆ

เมื่อครั้งเป็นสาวเอ๊าะ ๆได้คบกับผู้ชายอยู่คนนึง ไม่รู้จะเรียกว่าแฟนได้หรือเปล่า รู้จักกันตอนเราไปทำงานพิเศษที่บริษัทที่เค้าทำอยู่ เอาเป็นว่าคบกัน ผู้ใหญ่รับรู้ทั้งสองฝ่าย ไปมาหาสู่กันบ่อย ๆ ตั้งแต่เราเรียน ปี2 จนจบมหาลัยและเริ่มทำงาน
ส่วนผู้ชายก็ทำงาน พ. บริษัท ทั่วไป แก่กว่าเรา 4 ปี

แรกๆก้อดี ผ่านไปซัก 2 ปี

- ช่วงหลังๆฝ่ายชายก็ไม่ค่อยมาหาที่บ้าน

-ที่เคยโทรหาทุกวัน ก็หลายๆวันโทรมาครั้งนึง

- จากเคยเจอกันเอาทิตย์ละครั้ง กลายเป็นเดือนละครั้ง

- เจอหน้ากันก็ไม่รู้จะคุยอะไรกัน ต่างคนต่างเงียบ กินข้าวเสร็จก็แยกย้ายกันกลับ

-ไม่เคยทะเลาะกันแม้แต่ครั้งเดียว

-ชอบเล่าให้ฟังว่ามีผู้หญิงที่ทำงานมาชอบเค้า ซึ่งผู้หญิงคนนี้เรารู้จักดี

-พาเราไปงานแต่งเพื่อน ผญ.คนนั้นไปด้วยนั่งโต๊ะเดียวกับเรา สวีทหวานออกนอกหน้า(กับ ผญ. คนนั้นนะ ไม่ใช่เรา)

-ไปเที่ยวกับเพื่อนเค้ากลุ่มใหญ่ มี ผญ. คนนั้นไปด้วยเสมอ เพื่อนๆเค้าเลยแซวว่าเป็นชู้แฟนเรา(สมัยนั้นไม่มีคำว่ากิ๊ก)

- ชอบน้อยใจเรา ว่าเราไม่มีเวลาให้ ขออะไรไม่เคยให้เลย(รู้นะว่าจะขออะไร)

- หาเรื่องติเตียนเราเสมอ เรื่องความทะเยอทะยาน ความขี้เหร่ รวมทั้งความจน ทั้งที่เค้าไม่ได้มีไปมากกว่าเรา

- ไม่ว่าเค้าจะว่าอะไรเรา เราไม่เคยโกรธ หรือถือสาเอาความกับเขา ไม่เคยหึงเขากับ ผญ. คนนั้น

เรื่องราวส่อถึงมือที่3 อย่างต่อเนื่อง ข่าวลือหนาหูมีมากขึ้นเรื่อยๆ เราก็ไม่ได้สนใจ เพราะยุ่งทั้งเรียน ทำงานพาร์ทไทม์ ทำกิจกรรมอาสา ทนคบกันมาถึง 5 ปี...!!!!!

จนวันนึง ผู้ชายนัดมาหาและบอก”รู้สึกสับสน ไม่มั่นใจ อยากอยู่คนเดียวซัก 2 เดือน แล้วค่อยกลับมาคบกันใหม่”

”ทำไม”

“ไม่รู้เหมือนกัน พี่ว่า เราไปด้วยกันไม่ได้ มีบางอย่างที่เราจูนไม่ติด แต่พี่สงสารหนู หนูไม่ได้ทำไรผิด เอาเป็นว่าพี่ให้โอกาสหนูปรับตัว เผื่ออะไรจะดีขึ้น”

“ปรับตัวเรื่องไรคะ พี่เคยพูดให้หนูทำไรสักครั้งหรือคะ พี่บอกเลิกกับหนู แต่เกิดสงสาร จะกลับคบใหม่ แต่ให้ปรับตัว ไม่เข้าใจค่ะ”

เงียบ.......ไม่บอกซะงั้น อึมครึม อึดอัด........

“โอเค ..ถ้าพี่ไม่อธิบาย หนูก็พอเข้าใจแล้ว ถ้าพี่อยากเลิกก็เลิกไปเลย ไม่ต้องละอายใจหรอก คนเราไม่รักกัน รั้งไว้ก็ไม่มีประโยชน์ จริงๆน่าจะบอกเร็วกว่านี้นะ เสียเดายเวลาช่วงที่คบกันนะ ช่วงนั้นมีคนจีบหนูเพียบเลย ติดที่ว่าหนูมีแฟนแล้ว เลยไม่อยากยุ่งกับใคร ป่านนี้แล้วหนูจะหาใหม่ได้ทันมั้ยนี่”

“มีไรโทรหาพี่นะ พี่ยังเป็นพี่ที่ดีเสมอ พี่เสียดายหนูนะ แต่พี่ไม่รู้จะทำยังงัย พี่ขอโทษ”


“คงไม่รบกวนหรอกค่ะ หนูเดินหน้าแล้ว ไม่ถอยหลังแน่”

พูดจบก็หันหลังเดินกลับมา แต่ก็รู้สึกใจหาย น้ำตาไหลออกมา ไม่รู้เพราะอะไร เศร้าอยู่ 3 วันก็เลิกไป....

ไม่ถึง 6 เดือนที่เลิกกัน เพื่อนสนิทมาบอกข่าวว่าเค้าแต่งงานไปกับผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว นึกถึงตรงนี้แล้วโคตรเสียดายน้ำตาเลย ร้องไห้ให้มันทำไมวะ.......!!!!

สรุปว่าเค้าคบกับผู้หญิงคนนั้น มีไรกันนานหลายปีแล้ว อยากจะเลิกกับเราก็ไม่รู้จะหาเหตุผลอะไรมาอ้าง เพราะคบกับเรามาก่อน เคยบอกเราอ้อมๆหลายครั้งเราก็ยังไม่รู้ ทำอะไรหลายๆอย่างที่ส่อให้เห็นว่าไม่แคร์เราแล้ว เราก็ยังไม่รู้อีกนั่นแหละ ธ่อ...โง่ซะสุดยอดเลยเรา...

ที่ทำให้ขียนเรื่องนี้ขึ้นมา เพราะเมื่อวันก่อน พาลูกไปเดินตลาดไปเจอ 2 สามีภรรยาคู่นี้โดยบังเอิญ เค้าขายเสื้อผ้าเด็ก เราเลยอุดหนุนไป 2 ชุด

ก่อนกลับ เราไหว้เค้าทั้งคู่ และพูดจากใจจริง..
“พี่ หนูขอขอบคุณพี่จริงๆที่เลิกกับหนู หากพี่ไม่เลิกกับหนูในวันนั้น หนูก็คงไม่มีชีวิตที่เป็นอยู่อย่างทุกวันนี้ ที่ผ่านมาหนูไม่เคยโกรธพี่ทั้งสองเลย ขอให้พี่ทั้งสองโชคดี”

พูดเสร็จ เค้าทั้งคู่ตีหน้าไม่ถูกเลย เอ๊....เราพูดอะไรผิดไปหรือเปล่า มาเล่าให้เพื่อนสนิทฟัง เพื่อนว่าเรา
“ยัยส้มแป้น แกนี่ซื้อบื้อชิ....หาย มันมีกิ๊ก ทิ้งมรึงไป ยังเจือกไปขอบคุณมันอีก บ้าป่าววะ”

แป่ว!!!!!!จบข่าว...

Create Date : 18 ตุลาคม 2551		3 comments
Last Update : 18 ตุลาคม 2551 17:11:02 น.
Counter : 813 Pageviews.
Share Tweet