ความจำสั้นแต่รักฉันยาว : จำไปอีกนาน เมื่อวานได้ไปดูหนังเรื่อง "ความจำสั้นแต่รักฉันยาว" บอกตรงๆ ไม่ได้หวังอะไรกับหนังเรื่องนี้มากนัก ที่ไปดูเพราะเพลงเลยที่เดียว เพราะจากที่ผ่านมาค่อนข้างผิดหวังกับหนังไทยนิดนึง แต่หลังจากที่ไปดูเองนี้แล้วความคิดก็เปลี่ยนไป มันสุดยอดมาก!!! ให้ทั้งอารมณ์และแง่คิด ทำให้เราต้องเสียน้ำตาโดยไม่คิดจะเช็ด หลังจากที่ไม่เสียน้ำตากับหนังมานานมากกกกกกก เป็นเรื่องของคู่รัก 2 คู่ เป็นควารมรักรูปแบบ "อยากลืมกลับจำ อยากจำกลับลืม" "รักที่อยากลืมกลับจำ" เก่ง (อารักษ์ อมรศุภศิริ) กลับมาพบกับ ฝ้าย (ญารินดา บุนนาค) รักครั้งแรกของเขาอีกครั้ง เมื่อเธอพาหมามารักษาที่คลินิกของเขา หลายปีที่ไม่ได้เจอกัน เก่งรู้เพียงว่าฝ้ายแต่งงานไปกับเพื่อนสนิทของเขา และทั้งคู่เพิ่งจะหย่ากัน เก่งลังเลที่จะเริ่มต้นใหม่กับรักครั้งเก่า เขาพยายามตัดใจด้วยการแกล้งทำเป็นไม่เคยรู้จักเธอ เพราะเธอเองก็จำเขาไม่ได้ด้วยซ้ำ "รักที่อยากจำกลับลืม" ป้าสมพิศ (ศันสนีย์ วัฒนานุกูล) กับ ลุงจำรัส (กฤษณ เศรษฐธำรงค์) เป็นคู่รักที่พบกันในชมรมคอมพิวเตอร์เพื่อผู้สูงอายุ ทุกๆอาทิตย์ลุงจะขับรถจากสวนที่ชุมพรมาเรียนกับป้าที่กรุงเทพฯ เพียงเพื่อจะได้อยู่ด้วยกันครั้งละสามชั่วโมง นั่นเพราะลูกของป้าไม่เห็นด้วยที่แม่ริมีรักใหม่ในวัยนี้ ทันทีที่รู้ว่าครอบครัวจะย้ายไปเมืองนอก ป้าตัดสินใจฮึดหนีลูกไปหาลุงที่ชุมพร โดยที่ไม่รู้ว่าวันและวัยเป็นอีกแรงที่กำลังพรากทั้งคู่ออกจากกัน เราจากแบ่งช่วงหนังเป็น 3 ช่วง ช่วงแรก เป็นช่วงที่เรียกเสียงหัวเราะจากผู้ชมได้เป็นอย่างดี แสดงให้เห็นถึงความรักของวัยรุ่น และการชอบแฟนของเพื่อน ช่วงที่ 2 เป็นช่วงที่ดูเรื่อยๆ สบายๆ ให้เห็นถึงความรัก การดำเนินชีวิต ให้ดูสถานที่สวยๆ ให้แง่คิดที่ว่าตอนพายุเข้าต้นชมพู่มะเหมี่ยวยังสู้จนรอดมาได้ แล้วเราเป็นคนก็ต้องรู้จักสู้ ช่วงที่ 3 เป็นช่วงเรียกน้ำตา ไม่ว่าจะเป็นความอึดอัดใจของแม่ และลูก จี๊ดตรงคำพูดของลูกป้าพิซซ่ามาก "แม่รักลุงขนาดนี้เลยเหรอ แล้วแม่ไม่รักพวกเราเหรอ" (อาจจะไม่เหมือนทุกคำ แนวๆนี้) แล้วแม่ลูกก็กอดกันร้องได้ แล้วก็ตอนที่ลุงเป็นอัลไซเมอร์ อืมมมมมมม มันให้ความรู้สึกเจ็บปวดนะกับการที่กลัวว่าคนที่เรารักจะจำเราไม่ได้ ชอบคำพูดขอลุงตอนที่ป้าตัดสินใจจะไปอเมริกากับลูก "จากกันตอนที่ยังจำกันได้ดีกว่า" เมื่อป้าบอกว่า "ฉันไม่มีวันลืมเธอ" ลุงก็พูดว่า "ไม่ลืมน่ะไม่มีหรอก มีแต่ลืมช้ากับลืมเร็ว" ดูหนังเรื่องนี้แล้วอิ่มมาก ไปให้ได้นะคะทุกคน :) จะได้ไม่ลืมกัน - เบิร์ด ธงไชย   Create Date : 10 มีนาคม 2552 5 comments Last Update : 10 มีนาคม 2552 19:03:27 น. Counter : 2019 Pageviews. Share Tweet

ชอบประโยคนี้มากๆ เลยค่ะ ดูแล้วกลับบ้านแบบอมยิ้มทั้งคืน สวัสดีเช้าวันอังคารนะคะ   โดย: หวานใจPsycho 10 มีนาคม 2552 9:02:15 น.

มีเรื่องรบกวนหน่อยคับ คือว่าไปดูมาแล้ว แต่มีฉากนึงที่ถ่ายต้นชมพู่มะเหมี่ยวที่บ้านลุงจำรัส แล้ว มีเพลงบรรเลง เปียโน สักเพลงอะคับ อยากรู้จังว่าคือเพลงอะไร มีใครพอทราบบ้างมั้ยคับ คือว่า คนที่ผมแอบชอบ เขาอยากรู้ เหมือนกับที่ฝ้ายต้องไปตามหาดรากอนบอลเล่ม 18   โดย: ชิกิ IP: 203.170.231.232 10 มีนาคม 2552 10:24:09 น.

กำลังลังเลอยู่ค่ะ ว่าจะไปดีมั้ย อีกอย่างไม่รู้ว่าถ้าอยากไป จะกล่อมคุณแฟนให้ไปด้วยได้หรือเปล่าเลย   โดย: หัวใจสีชมพู 10 มีนาคม 2552 16:33:13 น.

อืมมมมมมม รู้สึกจะเป็นเพลง จะได้ไม่ลืมกัน เวอร์ชันเปียโนนะคะ ของเบิร์ดค่ะ   โดย: Balloon_walker 10 มีนาคม 2552 19:02:04 น.

อยากจะบอกว่า สนุกมากกกกกก ตอนดูนะ คนข้างๆนั่งร้องไห้ ตั้งแต่ ยังไม่ครึ่งเรื่องเลยอ่ะ ซึ้งสุดๆ ประทับใจมากกก แอบบอก คนข้างๆ คือ.. เจ้าของ blog นี้อ่ะแหละ 55++   โดย: ..m A i L.. IP: 58.8.48.199 12 มีนาคม 2552 19:46:43 น.