คนเริ่มเยอะ...เรื่องเริ่มแยะ...โหยหาอิสรภาพจังค่ะ
วันนี้...ขอบ่น..นิดส์นึงนะคะ..อยากระบายค่า
เป็นเรื่องของลูกน้องที่ทำงานอ่ะค่ะ...
คือว่า...เมื่อก่อนทำงานคนเดียว...ไม่มีลูกน้องต้องดูแล
ทำงานอย่างอิสระ...มีแค่เป็นล่าม..ตามงานให้นาย..และก็ประสานงานกับคนอื่นๆ...ก็ไม่มีปัญหาอะไร
ต่อมา..งานเริ่มเข้า..เริ่มเยอะ...จำเป็นต้องรับลูกน้องเพิ่ม..
ตอนแรก..ก็แค่คนเดียว..ก็ดีอยู่
แต่ตอนนี้เพิ่มมากขึ้นเป็น 3 คน...เออ เรื่องเริ่มเยอะขึ้น
จะให้เอาใจ...ทุกคน ก็คงทำไม่ได้หรอก
คนนู้น..เกรงใจไป คนนี้..น้อยใจ ซะเหลือเกิน ดูแล้ว เดี๋ยวก็ผิดใจกัน
เลยเรียกคุยพร้อมกันหมดเลยค่า...แบบว่าเปิดใจคุยกันไปเลย..
จะได้ไม่มีอะไรติดค้างกัน...แบบให้จบ..ดีกว่าค้างคาใจค่ะ
ก็เลยมีความรู้สึก...คิดถึงอิสรภาพจังเลย...
บางครั้ง...ปัญหาเรื่องคน...ก็แก้ยากเหมือนกัน...แต่ว่าพยายามทำความเข้าใจอยู่ค่ะ
อยากกลับไปทำงานที่เป็นตัวเราจริงๆจังเลยค่ะ...
Freedom จงเจริญ !!!!
Free TextEditor
เราก็มีลูกน้องเหมือนกันเป็นผู้ชายหมดเลย สี่คนแน่ะ
ทำได้แค่เป็นตัวเองและจริงใจกับทุกคน...คิดก่อนพูด ไม่พูดทุกอย่างที่คิด
have a good weekend na ka `