Bloggang.com : ใบหม่อน : ก็เพราะโดน Tag มา

ก็เพราะโดน Tag มา

สวัสดีคร้าบบบ พ่อแม่พี่น้อง

นานๆ จะมาเจอกันซะที (เพราะ จขบ. ขี้เกียจ)
คราวนี้ถูกมือดีมาแงะให้ลุกมาทำ Tag ค่ะ

จริงๆ ก็เห็นที่พี่ติ้นมาแปะส่งต่อทายาทไว้แล้ว
แต่ก็ยังแอบอู้กันหน้าด้านๆ
(พี่ติ้นอ่ะ น่าจะมาแปะตอนนี้นะ อิอิ)
มาวันนี้ เจอคุณเพื่อนมาช่วยแปะด้วยอีกคน
ก็เลยต้องยอมกระดืบมาทำซะที

1. หม่อนไม่มีความสามารถทางศิลป์ค่ะ

อันวิชาความรู้นี่ เขาแบ่งออกเป็น 2 แขนงใหญ่ๆ
คือ วิทย์ และ ศิลป์ ใช่ไหมคะ
หม่อนเป็นพวกต่อมความสามารถทางศิลป์บกพร่องค่ะ
ยกตัวอย่างเช่น

...วาดรูป...
วาดเองก็ไม่ได้เรื่อง ยิ่งลงสีนี่สุดยอดของความห่วย
เคยเรียนวิชาเลือกออกแบบภายในตอนม.6
อาจารย์วาดลายเส้นคร่าวๆ มาให้ว่าในห้องมีอะไร
แล้วให้เอาไปตกแต่งเอง ตอนภาพขาว-ดำ ยังพอไหว
ได้เกรด B+ (มันยังมี A-, A, และ A+ อีกสามขั้นค่ะ)
แต่พอลงสีปุ๊บ ก้าวพรวดมาที่ C- ทันทีเลยค่ะ บ่งบอกมาก
เอ่อ... ล่าสุด ได้ข่าวมาว่า ยัยคนนี้บอกชื่อสีเพี้ยนค่ะ

...ดนตรี...
หม่อนจับจังหวะไม่เป็นค่ะ ตอนปี 1 ซ้อมดนตรีไทยกัน
แล้วจับพลัดจับพลูไปตีฉิ่งเพราะขิมมีไม่พอซ้อม
แค่ครั้งเดียว เพื่อนสั่งห้ามเล่นอีกเลย ทำวงเขาล่มหมด

ด้านนี้รวมถึงการขับร้องด้วยค่ะ เพราะร้องเสียงหลง
ไม่ต้องอะไรมาก อ่านกลอนยังเพี้ยนสุดๆ
ขนาดทำอาจารย์หมวดภาษาไทยกลุ้มไปเลย

แต่อย่างน้อย ยังพอมีความสามารถในการใช้ภาษาอยู่ค่ะ
อาจารย์ภาษาไทย เคยบอกไว้ว่า
"นี่ถ้าฉันไม่เห็นว่าเธอเขียนกลอนอยู่ต่อหน้า
แล้วมาฟังเธออ่านกลอนแบบนี้นี่
ฉันคงนึกว่าเธอให้คนอื่นแต่งให้"

2. หม่อนไม่มีความรู้เรื่องคอมพิวเตอร์

อ๊ะ... อาจจะมีบางคนไม่ทราบนะคะว่า
ยัยคนนี้มีอาชีพเป็นโปรแกรมเมอร์ค่ะ
ซึ่งภาพพจน์ในสายตาคนทั่วไปนั้น
โปรแกรมเมอร์ควรจะเป็นเซียนคอมพ์
ถามอะไร ตอบได้ (ยังกะอับดุล) ถามราคา ต้องรู้
จะบ้าเหรอ โปรแกรมเมอร์ไม่ใช่คนขายนะยะ

แล้วยิ่งเป็นคนที่ไม่ใส่ใจเทคโนโลยีแบบหม่อนแล้ว
อย่าพยายามมาถามค่ะ หนูไม่รู้หรอก
มีปัญหามา หม่อนก็ใช้พี่และถามเพื่อนเหมือนกันค่ะ ฮา

3. หม่อนเป็นคนขี้อาย

เอ่อ... ข้อนี้ใครมันจะยอมเชื่ออิชั้นเนี่ย แต่เชื่อเถอะนะ
เป็นคนขี้อาย เข้าหาคนไม่เป็น พูดไม่ค่อยเก่ง
ทั้งหมดนี่ พี่รหัสเคยกล่าวไว้ในตอนที่รู้จักกันแรกๆ
แต่หลังจากผ่านไปสักระยะ เมื่อคุ้นเคยกันแล้ว
เราจะไม่ขี้อาย และจะพูดไม่หยุดปากแทน ฮา

นอกจากจะขี้อายแล้ว ยังไม่อยากยอมรับว่าตัวเองขี้อาย
เพราะฉะนั้น ถึงแม้ในใจจะสั่นขนาดไหน ก็ต้องฝืน
กลัวชาวบ้านเขาจะรู้ว่าขี้อาย แบบนี้ไม่ต้องสงสัยเลยฮะ
เวลาทำอะไรใช้น้องออกหน้าตลอดแล้วอ้างว่า น้องต้องทำให้พี่สิ
แต่พอกับเพื่อน จะแกล้งทำหน้าด้าน ทำเป็นผู้นำ (ขางี้สั่นพั่บๆ เชียว)
ยกเว้น ถ้าเป็นเพื่อนสนิทกันจริงๆ จะรู้ว่า อีนี่หลบหลังตลอดศก

4. หม่อนกลัวผู้ชายฮะ

เล่าถึงสาเหตุก่อนแล้วกันว่า หม่อนเป็นเด็กที่โตกว่าวัย
ตอนอยู่ประถมหม่อนสูง 170 น้ำหนัก 60 รูปร่างอวบๆ
และมีทุกอย่างที่ผู้หญิงควรจะมี (มีมากไปด้วย

)
จึงมักจะโดนพวกปากเปราะแซว ทำให้เสียความมั่นใจ
สะสมนานๆ เข้าก็จะเกิดความหวาดระแวง ไม่ไว้ใจ
เห็นผู้ชายเดินมาเป็นกลุ่ม ก็จะเริ่มวิตกจริต

แล้วพอเข้าม.ต้น แม่ให้กลับบ้านเองซึ่งจะเดินทางด้วยรถตู้
ดันมาเจอคนลวนลามอีก ปัดมือก็แล้ว เอากระเป๋ากั้นก็แล้ว
มันก็ยังหาทางทำต่อจนได้ (อย่าถามนะว่าทำไมไม่โวยวาย
ถ้ายังคิดจะถามช่วยย้อนกลับไปอ่านข้อที่แล้วด้วยค่ะ)

หลังจากนั้นมา หม่อนก็กลัวผู้ชายมาตลอด แต่ไม่รู้ตัวนะ
เพราะอยู่โรงเรียนหญิงล้วนไงคะ เจอแต่ครอบครัวกับอาจารย์
อาจจะแค่ตะหงิดๆ ว่าทำไมตูไม่อยากให้อาจารย์มาใกล้ๆ นัก
พอเข้ามหาวิทยาลัยถึงได้กระจ่างชัดว่าทำไม
(ตอนกระจ่างนี่ เสียเพื่อนปู้ชายไปคนนึงเลยค่ะ

)

ตอนนี้ อาการดีขึ้นแล้วค่อนข้างมาก
อันเนื่องมาจากยัยใบหม่อนเริ่มมีกิ๊ก (ไม่ใช่แล้วมั้ง)
เพราะเริ่มสนิทกับเพื่อนผู้ชายที่สัมผัสมันไม่ให้อะไรเลย
มันเหมือนกับเพื่อนผู้หญิงธรรมด๊าธรรมดา

จากที่ผวาเวลามีมือของชายหนุ่มยื่นมาใกล้ๆ ทุกครั้ง
ตอนนี้ลดลงเป็นผวาแค่ 3 ใน 10 ครั้งค่ะ
เจ้านายกล้าตบบ่าแล้ว (แรกๆ เจ้านายไม่กล้าฮะ
เห็นลูกน้องทำท่ายังกะจะโดนฆ่า แหะๆ)

5. หม่อนเคยพยายามฆ่าตัวตายค่ะ

ฮา คาดว่าข้อสุดท้ายนี้คงสร้างความตื่นตกใจเล็กน้อย
อันนี้เป็นเรื่องจริงนะคะ ไม่ได้โกหกแต่อย่างใด
ที่เกิดเหตุคือ ในห้องเรียนตอนม. 3 ค่ะ (ตกใจอ่ะดิเบ็บ)
คาดว่ามาจากฮอร์โมนล้วนๆ เลยเจ้าค่ะ

ช่วงนั้น ทะเลาะกับที่บ้านมาค่ะ ไม่มีที่ระบายอารมณ์
เหนื่อย เครียด ก็เลยบ่นกับเพื่อน เพื่อนมันก็คงเบื่อฟัง
ก็เลยบอกมาว่า "ฮยากตายก็ตายดิ" เนี่ยคัตเตอร์
เพื่อนเสนอ เราก็สนองสิคะ (อันนี้เด็กไม่ควรทำตาม)
หยิบคัตเตอร์มากรีดข้อมือในทันใด

ไม่รู้ทำไม วันนั้นคัตเตอร์ถึงไม่คม เชือดไม่เข้าก็ไม่รู้
(ทีวันอื่นล่ะ แค่กระดาษยังบาดได้ เส้นผมแทงก็มี)
ก็เลยไม่มีอะไรเกิดขึ้นค่ะ มีชีวิตไปตามปกติ(หรือเปล่า?)
[นอกเสียจากได้ไปเปลี่ยนทางเดินชีวิตเพื่อนคนนั้น
จากเรียนวิศวะมาเป็นจิตแพทย์ในวันนี้แทน]

อ้อ... นับจากวันนั้นไม่เคยฆ่าตัวตายอีกนะคะ ไม่นิยม

รู้สึกต้องใช้ความพยายามยังไงไม่รู้ เลิกค่ะ เลิก

ป.ล. เวลาอ่านนิยายพี่อ้อมที่พูดถึงฉากแบบนี้เนี่ย
ทรมานใจหม่อนมาก

ทำให้นึกถึงเพื่อนคนนั้นมาก
เพราะถ้าวันนั้น มันเฉือนเข้านี่ ไม่รู้เพื่อนจะเป็นยังไง
(รวมถึงเพื่อนในห้องด้วยล่ะค่ะ เรียนอยู่ดีๆ เพื่อนจะตายซะงั้น
สงสัยจะได้จิตตกกันหมดแน่ๆ)

จบแล้วค่ะ 5 ข้อยาวๆ ของหม่อน

ช่วงหลังๆ อาจจะออกแนวดราม่าไปนิดหน่อย
แต่ก็ตามที่บอกไงคะ เรื่องที่คุณคิดว่าไม่มีใครรู้

ไม่รู้จะ Tag ใครต่อดี เพราะคนรอบๆ ตัวโดน Tag กันไปหมดแล้วนี่นา
งั้นจบแค่นี้แล้วกันค่า

Create Date : 28 มกราคม 2550

Last Update : 28 มกราคม 2550 3:05:08 น.

9 comments

Counter : 456 Pageviews.

แวะมาอ่านฟามลับจ้า

โดย: Love_Forget Me Not

วันที่: 28 มกราคม 2550 เวลา:10:16:17 น.

ฮา เข้ามาอ่านแล้ว ไม่บอกลืมไปแล้วนะเนี่ย โอ๋ๆๆๆ อย่างอนน่า ฮา

พี่ก็ไม่มีความสามารถด้านศิลป์เหมือนกัน ตกวาดรูป เล่นดนตรีไม่เป็น การฝีมือไม่เคยทำเสร็จทันกำหนดส่ง ฮา

ส่วนด้านวิทย์ไม่ต้องพูดถึง...........ทำไรไม่เป็นเลย ฮา

โดย: tintin IP: 203.152.25.121 วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:33:38 น.

จากผลการอ่านความลับ

ไอ้ข้อแรกน่ะ คุ้นๆว่ารู้ ส่วนข้อสอง เข้าใจว่าไม่แปลก
กร๊ากกกกกกกก

ส่วนข้อสามกะข้อสี่ เรื่องขี้อายนี่ไม่รู้
เพราะไม่เคยเจอเวอร์ชั่นขี้อาย 555

ส่วนข้อห้า แหม รู้ทันอีกว่าตกใจ

ใครไม่ตกใจบ้างฟะ เพื่อนตู...ทำไปได้ - -"

โอ้ คิดถึงบรรยากาศห้องตอน ม.3
ปกติก็วังเวง+น่ากลัวอยู่แล้ว แถมมีการจะฆ่าตัวตายต่อหน้าอีก เพื่อนคงหลอนกันไปอีกนาน
(แค่นี้ ตำนานเรื่องผีตึกหลังเขาก็มีมากพอแล้วเพื่อน
ไม่ต้องเพิ่มไปอีกเรื่องหรอก ฮา)

ว่าแต่...ไปกรีดต่อหน้าใครน่ะ อยากรู้

ป.ล. คิดถึงตอนม.3 ที่เพื่อนห้องไหนไม่รู้(ลืม) เล่นผีถ้วยแก้ว แล้วเขาบอกจะเอาชีวิต แถมแก้วแตกด้วย เหอๆ

ป.ล.2 มานึกตอนนี้ ก็ขำๆหรอก แต่ถ้านั่งอยู่ด้วยตอนนั้น คงขำไม่ออกว่ะ