เซลล์แมน หน้า clinic ท.พ. winston ภาค 2: Day Tripper - 7 days

ศิลปิน: Day Tripper
อัลบั้ม: 7 Days
สังกัด: หัวลำโพง ริดดึ่ม
ปีที่ออก: 2001
สมาชิก: วาสิต มุกดาวิจิตร (อู): ร้องนำ
ทวนทอง นิยมชาติ (ทวน): กีต้าร์/ เล่นทุกอย่าง
จีระศักดิ์ ภักดีโต (G): เบส/ เล่นทุกอย่าง


ภายหลังการสลายวง 'ครับ' วงดนตรี แนว British Invasion - British Music ที่ถูกคนไทยลืม อย่างไม่แยแส (แปลกไหมครับ ทั้งที่แนวดนตรีแบบนี้ คุ้นเคย กับคนไทยมาตั้งแต่เมื่อ 40 ปีที่แล้ว แต่กลับไม่เคยสนใจเลยว่า คนไทยก็เล่นแบบนี้กับเขาได้เหมือนกัน)

อาจเพียงเพราะ ด้วยความที่สื่ออาจมีจำกัด สมัยนั้น ทำไม อัลบั้มชุดนั้น ต้องอาศัย การฟังแบบปาก ต่อปาก และทางนิตยสาร อย่าง บันเทิงคดี/ T-Club/ Generation terrorists แม้กระทั่งร้านขายเทป ทำไมอัลบั้มชุดนั้น ของ ครับ ชุด view ลืมหายไปจากวงการเพลง อย่างน่าเสียดาย อย่างที่มันเคยเกิดขึ้นกับอัลบั้ม เรามาร้องเพลงกัน ของ เรวัต พุทธินันทน์ & คีตกวี มาแล้ว

หลังจาก วงครับ (Crub) ไป 5-6 ปี นานทีเดียวที่ผมไม่ได้ยินสรรพเสียง ดนตรีทางฝั่งอังกฤษ ในแบบ British Invasion และ แนวทางแบบศิลปิน รุ่นใหญ่ ทางฝั่งอังกฤษ ในสไตล์แบบ Beatles, Kinks, Rolling Stones, Pink Floyd, Stone Roses, Smiths, Led Zeppelin, The Who etc..

จนกระทั่งการมาถึงของอัลบั้มชุดนี้ ของ Day Tripper ที่พาสรรพเสียง แห่ง British ยุค 70's และแนวทางแบบวงดนตรี รุ่นใหญ่เหล่านั้น หวนคืนสู่ วงการเพลงอีกครั้ง

Day Tripper คือ อดีตสมาชิกของ วงครับ คือ อู รวมตัวกับ จี และ ทวน มือเบส และ มือกีต้าร์ แห่ง วง Emely (เป็นวงดนตรี rock ที่พาสรรพเสียงการ เล่น distortion guitar แบบวง อย่าง Sonic Youth, Pavement, My bloody valentines, Bernard Butler ในช่วง alternative ล้นตลาด)

เสียงร้องของ อู ที่ละม้ายคล้ายคลึง กับ เรวัต พุทธินันทน์ และ Damon Albarn (Blur) ยังคงเอกลักษณ์ไว้

บวกกับสำเนียงกีต้าร์ ที่มีทั้งโซโล่/ distortion/ rhythm figure/ riff/ และการสีกีต้าร์ (การเอาที่สีไวโอลินมา สีกีต้าร์ ) แบบที่ Jimmy Pages/ Pete Townsend/ Jeff Beck/ Eric Clapton/ Johnny Marrs / John Squire

บวกกับสำเนียงดนตรี ทางฝั่ง เมืองไทย ในยุค 80's อย่าง เรวัต พุทธินันทน์/ วงคีตกวี/ สุรสีห์ อิทธิกุล/ เรื่อยจนไปถึง Butterfly

หู่ฮู้: เปิดด้วยการเล่น intro กันเกากีต้าร์ ไปมา ก่อนจะกระแทก ด้วย การตีคอร์ด กีต้าร์ คลอกับเสียง ร้องประสาน หู่ฮู้ คลอ ไป ทำให้อารมณ์ ครื้รเครง ทำให้นึกถึง สไตล์ แบบวง Rolling Stones ที่พกพา ดนตรี rock n'roll สนุก กับเนื้อหายียวน เพลงนี้ มาแบบ สไตล์ วง rolling stones เลยครับ

เพลงนี้พูดถึง เวลาเราอกหัก เรามักจะปลอบใจ ตนเองว่า อย่าเสียใจ อย่าร้องไห้ พยายามร้อง หู่ฮู้ สบายๆ แล้ว แต่กลับต้องร้องไห้ ฮือๆ เสียใจ ทุกที

อลังการ: เพลงจังหวะ folks rock ฟังสบาย คลอกับเสียง ออร์แกน ที่ทำให้เราย้อนนึกถึง Billy Preston เพลงนี้ ท่อน outro เป็นการเล่นกีต้ร์ ออกในจาก Jazz ทำให้เพลงดูละมุนละไม ดี

ทำใจ: เปรยด้วยเสียงเปียโน เริ่มต้นขึ้น และหวดกลองเข้าสู่เพลง เพลงนี้คนที่ชื่นชอบ Beatles และ John Lennon น่าจะชื่นชอบ เพราะเพลงออกมาสไตล์อย่าง นั้น เป็น Beatles ในยุค 1967 (Summer of love) ที่ มีพวก วง orchestra มาบรรเลง และการประสานเสียง chorus ที่ทำได้อย่างอลังก่ารทีเดียว เพลงนี้พระเอกของเพลง อยู่ที่พวก บรรดาวง orchestra ทั้งหลาย

เสแสร้ง: เพลงความหมายเชิงปรัชญา พูดถึง ผู้คนในสังคม ที่ บางที ก็ชอบ เชิดหยิ่งใส่กัน เพลงนี้น่าสนใจ ทีเดียวเพราะผูกโยงกับหลักธรรม ของ พระพุทธศาสนา เรื่องการปล่อยวาง ด้วยครับ พูดถึงการมองโลกในแง่ดี และ การมองแต่ในแง่ดี ของ 'ท่านพุทธทาส' ด้วยครับ
ที่บอกว่า คิดเสียว่าพวกเขาเหล่านั้น ก็ช่วยสร้างสีสัน ให้แก่โลก ใบนี้ ให้เราเรียนรู้และ หลีกเลี่ยงขึ้นมา

ถ้าคุณชอบ เพลง แบบ เรวัต พุทธินันทน์ และ คีตกวี คุณ และ หนังสือคู่มือมนุษย์ ของ ท่านพุทธทาส ด้วยแล้ว คุณก็น่าจะชอบเพลงนี้ด้วย

สื่อสาร: เพลงออกแนว psychedelic ที่เคว้งคว้าง และเต็มไปด้วย เสียง กีต้าร์ ที่ผ่าน effect ที่อึ้งอึง พูดถึง เวลาเราอยู่ในโลกส่วนตัวที่ถูกปิด ตาย ไม่สามารถ บอกกล่าว กับคนทั่วไปให้รับรู้ได้ มันทรมาน เพียงใด เพียงเพราะ ถูกตีกรอบไว้ด้วย กำแพงแห่งทิฏฐิ ที่สร้างขึ้นมาเอง

ใช่ครับ เพลงนี้มาแบบ psychedic ยุค 70's
ท้ายเพลง มีการเล่น back masking หรือที่เราเรียกกันว่า สารจากซาตาน ในตอนท้ายๆเพลงด้วยพูดถึงว่า เพราะมนุษย์ สร้าง รัก โลภ โกรธ หลง และ มิจฉาทิฏฐิ ขึ้นมา จนท่วมตัวเมื่อใดขึ้นมา วันนั้น ซาตาน จะมารับไปเป็นสาวก ด้วย

โอ่ผมขอตบมือ กับวิธีคิดเพลงนี้จริงๆ ครับ โดยเฉพาะ การเล่น reverse เทป ที่เอาเสียงร้อง ของคุณอู ให้กลายเป็น เสียงซาตาน นั้น น่าขนลุกทีเดียวครับ

Hit: เพลงนี้มา rock n'roll สนุกๆ แบบ Rolling Stones และ Kinks อีกครั้งหนึ่งนะครับ เนื้อหาจิกกัด วงการเพลงไทย กันถ้วนหน้า พูดถึง' เพลงฮิต นั้นมีมากมาย แต่บางเพลง ก็ลอกเพลงอืนมาอีกที ฟังแล้วก็ละเหี่ยใจ อาเฮีย เขารับคนพวกที่ไว้ได้อย่างไร แต่ถึง อย่างไร พวกคนแต่งเพลง อย่างพวกผม คนแต่ง ก็ยังต้องพึ่งอาเฮีย อยู่ดี เพลงของผม แม้ฟังยาก แต่ผม ก็ไม่เคยลอกใครนะครับ'

เพลงนี้จิกกัด ทั้งผู้บริหารค่ายเพลง จนถึง นักแต่งเพลง กันถ้วนหน้า โดยเฉพาะ พวกที่มาเต้นโหยงแฉ อย่างโน้น อย่างนี้ แต่เมื่อยังต้องกินข้าว กันอยู่ ไอ้พวกนี้มันก็ยัง ไปง้อ พวกอาเฮียเขาอยู่ดีนั้นแหละ

ไร้ค่า: เพลงนี้มาแปลกนิดๆ บรรเลง ด้วยดนตรี programmed และ เสียง synth ที่ล่องลอย และเศร้าๆ
พูดถึง สุดท้ายฉันก็ไม่มีค่าอะไรขึ้นมาเลย เป็นคนไร้ค่าคนหนึ่ง ที่ถูกความรักลวงๆ หลอกเล่นเอา ฟังเพลงนี้ นึกถึง พวก groupie girl อย่างไงอย่างนั้นเลยนะครับ

7 วัน ใน 1 วัน: เพลงความหมายดี มองโลกในแง่ดี และแฝงปรัชญา ในการดำรงค์ชีวิต ที่กล่าวกันว่า ใน 1 วัน มีเรื่องราวอะไรที่เกิดขึ้นมามากมาย แต่ใน 1 วันนั้น ขอให้ใช้มันคุ้มค่า อย่างมันมี 7 วัน แม้บางครั้ง จะพบเรื่อง สุข เศร้า ปนเป กันไป แต่ขอให้ถือเสียว่า ขอให้เรียนรู้และใช้มันให้คุ้มค่า และอย่าดูดายเลย (เข้าหลักธรรม อีกแล้วครับ)

เพลงนี้ผมชอบมากเลยครับ ในอัลบั้มชุดนี้ เนื้อหาของเพลงนี้ มาแบบ เรวัต พุทธินันทน์ เต็มๆ เลยครับ แนะนำครับ

ที่น่าชื่นชมคือ ที่สังเกต หลายๆเพลง ในอัลบั้ม เชื่อมโยงเข้าสู่หลักธรรม และ คำสั่งสอนของ พระพุทธองค์ ที่พูดถึงการใช้ชีวิต และ การทำใจ และ และ มงคลชีวิต ของการดำเนินชีวิต ทีเดียว น้อยครั้งนะครับ ที่ศิลปินไทย จะนำปรัชญา ง่ายๆ ที่คุ้นเคยกับคนไทยมานาน จะเอามาใส่ในบทเพลง และฟังได้ทุกคน และทุกความเชื่อ (แม้แต่ฝรั่ง ยังยอมรับเลยครับ ว่า คำสั่งสอนของพระพุทธเจ้า นั้น มันเป็นหลักการง่ายๆ ของความเป็นมนุษย์ และสามารถ พิสูจน์ได้จริง)



อ่อนไหว: เหมือนภาคต่อของเพลง ไร้ค่า พูดถึงถ้าหากเรามานั่งสงบจิตใจลง อีกนิดนึงลองหาสาเหตุทำไม เราถึงได้ทุกข์ถึงเพียงนี้ ที่แท้ก็เพราะความอ่อนไหว ไปกับกิเลส ที่เราไขว่คว้า กันนั้นเอง ส่วนฉันเอง ที่จิตโศกถึงเพียงนี้ ก็เพราะ เรื่องอ่อนไหว กับกิเลส นั้นเอง สุดท้าย ก็แล้วต่ ผลกรรม จะพาไปเพราะการกระทำ แล้วกัน

เพลงนี้การเล่น organ ค่อนข้างทำให้ขนลุกทีเดียวและ มีขยุ้มเสียงออร์แกนไปมาอย่าง บ้าคลั่ง ใช่ครับ มาแบบ Emerson, Lake & Palmer เลยครับ เพลงนี้ มีการนำเทคนิค สีไวโอลิน กับ กีต้าร์ แบบ Jimmy Pages มาใช้ด้วย สร้างเสียงรัญจวน ใจเข้าไปใหญ่เลยครับ

ถ้าคุณชอบ ELP น่าจะชอบเพลงนี้ได้ไม่ยากครับ

ทะเยอทะยาน: ตัดจากเพลง อ่อนไหว เข้าสู่เพลง ทะเยอทะยาน เพราะแทร็คเล่นต่อเนื่องกัน จะได้ยินเสียง ระฆังโรงเรียน ตีดังกังวาลไปมา และเสียงเด็กนักเรียน ในโรงเรียน ส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าว และเล่นตี ปิงปอง ดังปอกแปก ไปมา

เพลงนี้มาแบบ progressive rock ที่อลังการ หากใครชื่นชอบสำเนียง บางเพลงใน แบบ Pink Floyd ที่เคยทำไว้ใน อัลบั้ม View ของ ครับ เพลงนี้ก็ไม่น่าผิดหวัง ครับเพราะมาในแนวทาง Progressive rock แบบ Pink Floyd เช่นกันครับ แต่เป็น Pink Floyd ในยุค David Gilmour (น่าสนใจไหมล่ะครับ) การ composed เพลงนี้คล้ายๆ หลายๆเพลง ใน ชุด Division Bells ที่อลังการ และกลมกล่อม

เพลงนี้ได้ Rik-วชิรปิลันธ์ มาทำเสียงร้อง ร้องช่วย แบบ Roger Waters ส่วน อู นักร้องนำของวง รับหน้าที่เป็นเสียงแบบ David Gilmour ร้องนำเพลงนี้

ใครอยากรู้ว่าเวลา David Gilmour กับ Roger Waters มาร้องเพลงไทย แล้วเป็นอย่างไร ฟัง เสียงของอู กับ เสียงของริค แก้ขัดไปได้เหมือนกันนะครับ

เพลงนี้ melody และการเรียบเรียงเอาไปเลยครับ เต็ม 10

Day Trip 2001: นำเพลงเก่า ของ วง The Shadows มาเรียบเรียงใหม่ ให้ทันสมัยยิ่งขึ้น คนชอบ The Shadows ลองไปหาฟังกันดูครับ เรียบเรียงได้ดีทีเดียว แต่เสียดายสั้นไปนิด และน่าจะโชว์การเล่นกีต้าร์ มากกว่านี้ เพราะจุดเด่นของ The Shadows อยู่ที่ part guitar เนี่ยแหละครับ

ทำใจ (George Martin Version): เพลงนี้บรรเลงเปียโน เพียวๆ กับเสียงร้อง ของนักร้องนำ ให้บรรยากาศเหมือนอยู่ใน Abbey Road Studio โดยมี Geroge Martin มาเล่นเปียโนข้างๆ จริงๆ การเรียงเรียงก็ไม่ต่างจาก ทำใจ original version นักหนอกครับ เพียงแต่ฟังแล้ว ดูวังเวง และเศร้าสร้อยยิ่งขึ้น

สรุป คุณ winston ควรซื้อหรือไม่: ควร อย่างยิ่งครับ ถ้าท่านเซอร์ Winston อยากหา เพลงไทยที่ฟังแล้วมันก็ยังแนวทางที่หลีกหนีไปจาก ดนตรีสากลที่ ท่านเซอร์ฟังอยู่ และฟังได้ทั่วกอง บก. Hook และแนะนำ แด่ สมาชิก ห้อง rock ทุกท่าน และ ห้อง Beatles ด้วยนะครับ ผู้ที่ชอบถวิลหา ดนตรี ในยุค British Music เมื่อ 30 ปี ก่อน

เพลงแนะนำ: เพราะทุกเพลง เลยครับ

comment จาก BP: เพลงส่วนใหญ่โดยเนื้อหา ดูจะเบา จาก วงครับ ไปประมาณ 2 เท่า แต่ด้านเทคนิคทางด้านการเรียบเรียง และ ลูกเล่นจะเยอะกว่าว งครับ ไปประมาณ 2 เท่า

เนื้อหาในชุดนี้ ทำให้นึกถึง ผลงาน ของ เรวัต พุทธินันทน์ เสียมากกว่า แต่เป็น เรวัต พุทธินันทน์ ที่มีท่วงทำนอง ดนตรีในยุค British invasion/ British Music เข้ามาด้วย

หากชอบชุดนี้ น่าจะชอบ
1.เรวัต-คีตกวี: เรามาร้องเพลงกัน
2.เรวัต พุทธินันทน์: เต๋อ -2 (มันแปลกดีนะ)
3. ครับ: View
4. พราว: พราว

Rated: 10/10 (ตอนแรก จะให้แค่ 9 แต่ทำเนื้อหาและ เพลง ออกมาได้เยี่ยม เกินกว่าที่คาดไว้ เอาไปเลย 10)

Presented by: BP

Create Date : 18 กันยายน 2548		12 comments
Last Update : 18 กันยายน 2548 7:52:16 น.
Counter : 1122 Pageviews.
Share Tweet