จะด่ากูเฮี่ย... กูเลว... กูมันถ่อย... กูมันไม่เอาถ่าน... กูไม่ขอว่าซักคำ แต่ขอร้องเถอะว่ะ..... อย่าดูถูกคนอย่างกูว่าไม่รู้จัก "รัก" แม้แต่ซักวินาทีเดียวนะมึง
Group Blog
 
<<
กุมภาพันธ์ 2553
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28 
 
25 กุมภาพันธ์ 2553
 
All Blogs
 

อีหวานสะดุ้งทุ่งสะเทือน

แปลกว่ะ

.
.
.
.
ทำไมอีป้าดำโดนซิวงานนี้กูไม่ค่อยจิตตกเท่าไหร่ว่ะ



สมองกูมันคิดเร็วไง

เพราะแม่งก็ไม่ได้จากกูไปไหนไกลนี่หว่า

บ้านแม่งก็อยู่งหลังโรงเรียนนี่เอง

จะแอบเสียใจก็แค่มันจะขายรายได้ไปเท่านั้นเอง

ไม่มีคนให้ปรึกษาได้บ่อยๆเหมือนก่อน

และไม่มีของอร่อยให้แดก

.
.
.
.
.
.
กูนอนมองเพดานคิด

เอามือซ้ายก่ายหน้าผาก

มือขวาล้วงตูดไอ้เหี้ยแสบเล่นเพลินๆ

ความคิดจะได้แล่นๆ

.
.
.


"เก่งเอาไงดีอ่ะ" ไอ้แสบเครียด

"จะทำไงได้วะ คงต้องปล่อยให้มันเป็นแบบนี้ไปก่อน" กูตอบ

"แต่กูหาทางเอาไว้แล้วล่ะมึงไม่ต้องห่วง"

"ของแบบนี้กูว่ากูไม่ได้โง่กว่าไอ้เหี้ยถั่วหรอก ...แม่งยังรู้จักกูไม่ดีพอ" กูตอบ

"มึงเงียบปากไปเหอะ จะนอนได้ยังวะชวนคุยอยู่นั่นแหละ" กูบ่น

แล้วจับมันนอนตะคงหันหน้าไปทางอื่น

"หันตูด" มาคุยกะกูแทน

ชดเชยที่เมื่อกี๊ทำกูอารมณ์ค้างไว้

555+


.
.
.
.
.
.
.

เช้ามา
เจออีกระโถนที่ห้อง STUDY นมหายลายไปเยอะแล้ว

และเจอไอ้เหี้ยถั่วที่เหมือนจะเดินมาดูน้ำหน้ากู

มันเดินเอาระเบียบมาแปะที่บอร์ด

อ่านแล้วได้ใจความว่า

ห้ามใช้เงินสดในโรงเรียนแม้แต่ค่าเบี้ยเลี้ยงรายวันยังจะเปลี่ยนเป็นคูปอง

ซึ่งหมายความว่ามึงต้องแดกห่าของในโรงเรียนเท่านั้น

แม้บางอย่างหมาจะไม่กระเดือกแดกลงไปก็ตาม

ห้ามขายน้ำอัดลม

ห้ามนำอาหารออกนอกโรงอาหาร

และที่สำคัญที่สุด

ร้านอีป้าดำ

จะถูกเปลี่ยนมือเป็นร้านของโรงเรียนทำเอง

อาหารทำโดยอีแม่ครัวที่ทำกับข้าวให้กูแดกอยู่ทุกวัน

แล้วมันจะมีความอร่อยแปลกลิ้น

มีรสชาดความแปลกใหม่ให้กูตื่นเต้นตรงไหนของแม่งวะ

.
.


มันคงคิดว่ามันนำกูไปหลายก้าวแล้ว

แต่...


มึงมั่นใจอย่างนั้นเชียวเหรอ

ถุย


จิตใจระยำ

สันดานหมา

จบป.โทอินเดีย

มึงคิดว่าจะเก่งเกินคนซักแค่ไหนเชียววะ

สัดเดี๋ยวมึงเจอกู

มึงได้กลับไปขายโรตีเหมือนที่มึงเรียนมาแน่ไอ้สัด

แถมถั่วคั่วให้มึงไปเดินขายอีกตะกร้า

ศึกนี้ต้องใจเย็นๆ

.
.
.
.
.
.
"อีป้ายังมีน้ำหน้าอยู่อีกเหรอวะ เค้าไล่ไปแล้วนี่หว่า" กูรี่เข้าไปกระแนะกระแหนอีดำ

"มึงนี่ก็เหี้ยจังวะ อยากให้กูไปนักนะมึง" มันหันมาทำตาเขียวใส่

"อะไรวะ เรื่องแค่นี้ทำเครียด กลัวเงินไม่พอส่งผัวเข้าฟิตเนสเหรอไงวะ" กูเหน็บต่อ

"อีป้าดำ ขอเสือกแนะนำอะไรหน่อยได้ป่ะ" กูเข้าเรื่องจริงจัง

"อะไรของมึง จะกวนส้นตีนอะไรอีก" มันย้อน

"อ้าวคุยดีๆเสือกว่ากูกวนตีนอีก จะฟังมั้ยเนี่ย" กูประชดแม่ง

"ว่ามา กวนส้นตีนกู กูจะถุยน้ำลายใส่หน้าแม่ง" อีดำช่างขู่

มึงมีน้ำลายคนเดียวรึไง

กูมีขี้เปียกอีกนะมึง มึงมีป่าวเหอะสัดหมา

"จะไปเครียดทำไมวะ เห็นบ้านเก่าๆตรงประตูแดงป่ะ"

"ไปเช่าแม่งเปิดร้านแข่งกะโรงเรียนแม่งเลย ยังไงเลิกเรียนเด็กแม่งก็ผ่านทางนั้นอ่ะ"

"แม่งใหญ่ได้อยู่แค่ในนี้แหละวะ ขายแข่งกะแม่งเลย เดี๋ยวกูช่วยหาลูกค้า" กูจริงจังยุส่ง

อีดำเงียบ

สีหน้าครุ่นคิด

"แล้วเปิดร้านเกมแม่งโลด กูอยากรู้นักจะมีปัญญาเหี้ยไรมาห้ามคนนอกวะ"

"สันดานอย่างแม่งออกไปนอกโรงเรียนก็เจอส้นตีนแล้ว" กูออกความเห็น

.
.
.
.
"เข้าท่าดีว่ะมึง กูเห็นมึงแกว่งควยเหี้ยไปวันๆไม่น่าคิดได้เนอะ" อีดำพูดอมยิ้ม

"นี่คือคำชมของมึงใช่มั้ยเนี่ย" กูถาม

"อือ...เหมือนกูด่ามึงเหรอ" มันย้อน

แล้วก็พากันหัวเราะ

.
.
.
.
"ตัดสินใจได้ยัง" กูถามย้ำทันทีที่หัวเราะจบ

แทบไม่มีเวลาให้อีป้าดำได้คิด

"จะต้องคิดไรให้มากวะ" กูเย้ย

"เอาให้ได้เรื่องเร็วที่สุดเลยอ่ะ กูจะได้มีแผนต่อไป"

"เอาไงก็เอากันวะ เดี๋ยวกูเร่งทำร้านให้เสร็จในสามสี่วันนี่เลย" มันตอบ

"เจ๋งไปเลยว่ะ ไม่เสียแรงที่คบกันมานาน พวกกูต้องใจสู้แบบนี้ดิวะ" กูตอบด้วยความภูมิใจ ไม่ผิดหวังที่อีป้าดำตัดสินใจตรงกัน

.
.
.
.
.
จบแบบนี้มันก็ไม่สาสมเท่าไหร่ดิวะ

ระหว่างทางเดินออกจากร้านอีป้าดำมา

แผนการขั้นต่อมาที่ทำเอาไว้ก็เริ่มดำเนินการมอบหมายงานต่อ

"อีหวานมึงไปเอาเงินสดแลกแบงค์ย่อยออกมาเยอะๆ" กูสั่ง

"เอามาทำไรอ่ะเก่ง เยอะขนาดไหนล่ะ" อีหวานถามด้วยความสงสัย

"บอกให้ทำเหี้ยไรก็ทำๆไปเหอะ ซักห้าพันก่อนละกัน" กูสั่ง


ไม่นานเกินรอแบงค์ยี่สิบฟ่อนบ่ะเร่อก็มาอยู่ในมือกูแล้ว

เอามาทำไมน่ะเหรอ

เงินนะเว้ยก็เอามาใช้ดิวะ

ถามโง่ๆ

แต่คนฉลาดแบบกูต้องเอาเงินมาต่อเงินเท่านั้นถึงจะไม่เสียชาติเกิด

ก็อย่างที่บอกว่าไม่ใช่แต่อีป้าดำคนเดียวหรอกที่ชังน้ำหน้าไอ้เหี้ยถั่ว

แม่ค้าคนอื่นๆก็เกลียดขี้หน้าแม่งเหมือนๆกัน

ไรวะคนค้าขายมาด้วยกันตั้งเป็นสิบๆปี

มึงจะเอาแต่ตัวเองคนเดียวได้ไง

คนอื่นเค้าพวกกันทั้งนั้น....มีแต่แม่งนั่นแหละโผล่มาตัวเดียวก็เสือกหาแต่เรื่องวะ

วิธีการหาแดกก็ง่ายๆจะมีเหี้ยไรซับซ้อนนักหนา

กูกะอีป้าดำก็รับแลกคูปองเป็นเงินสด

คูปอง 20 บาท แลกเป็นเงินสดได้ 15 บาท

แค่นี้ก็คุ้มเหี้ยๆแล้ว

ส่วนคูปองที่ได้มา....แนวร่วมร้านค้าอื่นๆมีอีกเพียบอ่ะ

ก็ช่วยกันเอาไปขึ้นเงินดิ

ถึงแม้ว่าโรงเรียนแม่งจะแก้เผ็ดด้วยการรับแลกคูปองคืนเป็นเงินเหมือนกันก็เหอะ


ใครมีคูปองแล้วไม่เอามาแลกกะกู

กูเอาตีนขยี้หน้าแม่งแน่ๆ

และร้านค้าในฝันของกูกะอีป้าดำก็เป็นจริง

ขายดียิ่งกว่าแจกฟรีซะอีก


แถมแม่งเปิดร้านเกมติดๆกันอีก

คาดว่าเร็วๆนี้

อีป้าดำคงได้รถใหม่เอี่ยมในเร็ววันนี้ๆแน่ๆเลยว่ะ

ส่วนกูเหรอ

ไม่ต้องพูดถึงอ่ะ

รายได้ดียิ่งกว่าเหี้ยไรอีก

ยิ่งสินค้าผิดระเบียบในโรงเรียนมีน้อยมากเท่าไหร่


กูก็ยิ่งแอบเอามาขายให้รวยมากขึ้นเท่านั้นอ่ะ

หนังสือโป๊

เหล้า

บุหรี่

ไฟแชค

เหี้ยไรก็ตามแต่

ซื้อได้ที่กูนี่

แต่ก็อย่างว่าแหละวะ

พลังนักเรียนสามัคคีและเข้มแข็งมากเท่าไหร่

ไอ้เหี้ยถั่วไม่มีปัญญาทำเหี้ยไรกูได้อย่างออกนอกหน้านักหรอก

อย่างมากก็แค่ "ขัดแย้งกันในเชิงนโยบาย" แค่นั้นแหละวะ

มึงจะตั้งกฏเหี้ยไรมาก็เรื่องของมึงละ

"กฏมีไว้แหก" เหมือนรูตูดเป๊ะเลยว่ะ


คริคริ


เพราะตอนนี้ก็ว่ากูโตมากพอที่จะมีความคิด

ที่จะหาทางตอบโต้คนอื่นได้ดีมากกว่าการใช้กำลังเหมือนๆก่อนแล้วว่ะ

ยิ่งกูโตจนหมอยดกขนาดนี้แล้วไอ้เหี้ยถั่วจะเที่ยววิ่งเอาไม้ไล่ฟาดกูเหมือนก่อนคงไม่ได้แล้วล่ะวะ

กูเชื่อมาตลอดแหละวะ

ว่าซักวัน....

มันคงจะเข้าใจหัวอก และความรู้สึกของนักเรียนประจำ

ที่ต้องไกลบ้าน...

และยังมีเรื่องอีกมากมายให้ต้องเผชิญ

ไม่ใช่แค่เรื่องการเรียน

ไม่ใช่แค่ต้องต่อการกะพวกบ้าอำนาจอย่างมึง

มันมีเรื่องชีัวิตประจำวัน

เรื่องส่วนตัว

เรื่องเพื่อน


เรื่องควย


เรื่องกิน


เรื่องขี้


เรื่องปี้



และเรื่องนอนอีกด้วยว่ะ

***********กูเกลี้ยดเสื้อแดง ออกตัวอย่างแรงอ่ะ***********

กูว่านะพักเีรื่องเครียดเหี้ยๆไว้ก่อนดีกว่าว่ะ

ระหว่างศึกในและศึกนอกกำลังโจมตีพวกกูอย่างรุนแรง

กิจกรรมในโรงเรียนที่จะเกิดมันก็ต้องเกิด

"กีฬาเครือ" ฟังแล้วดูตื่นเต้นจนขนหมอยลุกยังไงก้ไม่รู้ว่ะเนอะ

แลดูยุ่งๆ คนเยอะๆยังไงพิกลว่ะ

"ไอ้เหี้ยเหยินไอ้ถั่วมันให้มึงไปช่วยจัดห้องที่ไหนวะ" กูถาม

"ไม่รู้มัน" ไอ้เหยินตอบทำท่าอย่างเซ็ง

ไม่ให้เซ็งได้ไงวะ

ยกโต๊ะนี่งานของขี้ข้าชัดๆอ่ะ

"ตึกเทโอนั่นแหละมั้ง จัดห้องให้พวกนักกีฬามานอนแหละ" ไอ้แสบตอบ

"เวรแท้ๆ น่าอนาถแม่งว่ะต้องมานอนเอาห้องเรียนคนอื่น"

"ทำยังกะพวกลูกเสือบ้านนอกเลยวะ" กูออกความเห็น

"ถามแต่คนอื่น ตัวเองอ่ะไม่ไปซ้อมกีฬาเหรอไง" อีหวานแทรกกลางลำ

"อีดอก มึงลองไปซ้อมดูมั่งมั้ย เหนื่อยยังกะไถนาสัดหมา" กูตอบ

"ถ้าเกิดแพ้โรงเรียนอื่นขึ้นมาน่ะ ขายขี้หน้าไม่รู้ด้วยนะ" อีหวานปากหมาแทงใจดำกูมากมาย

"แพ้ก็ช่างแม่งเหอะ ทำยังกะว่าชนะแล้วกูจะได้ตังงั้นล่ะวะ"

"จะให้ดีนะมึง ถ้ากูได้เหรียญทองแล้วได้คนเหรียญเงินเป็นเมียก็ว่าไปอย่าง"


พูดจบกูก็หัวเราะในลำคออย่างมีความสุข

แค่คิดก็มีความสุขซะขนาดนี้

ได้จริงๆขึ้นมากูไม่ลอยเป็นเทวดาเลยเหรอเนี่ย

.
.
.
.
.
.



"ปัง ปัง ปัง!!!!!!" เสียงประธานแม่งยิงปืนขึ้นฟ้า

พร้อมปล่อยนกพิราบ

แม่งทำยังกะคิดว่าตัวเองกะลังอยู่เอเธนส์งั้นอ่ะ


ยิงตั้งสามนัดไอ้ชิบหาย


นกพิราบตายห่าไปหลายตัวละมั้งน่ะ

ขบวนพาเหรดโรงเรียนเหี้ยไรไม่รู้นักหนา

ทะยอยเดินเข้าสนาม

แดดร้อนยังกะไปเช็งเม้ง

ขืนกูยืนนานกว่านี้ได้ตายห่าตามอากงกูไปแน่ๆเลยมึง

กูก็คือหนึ่งในคนที่โดนบังคับมาเดินตากแดดด้วย

ก็เสือกเป็นนักกีฬากะชาวบ้านเค้าด้วยนี่หว่า

ไม่ต้องสงสัยอ่ะ


ได้เป็นทังผัวทั้งเมียแหละ

แต่ก็พอจะมีเหี้ยไรบางอย่างที่พอจะทดแทนและมาเบียดบังความร้อนเร่าของแสงแดดได้อยู่นะเว้ย

ก็คือนักกีฬาจากโรงเรียนอื่นๆในเครือ

ความร้อนจากผิวกายเย็นเฉียบโดยพลัน

แต่ความเร่าร้อนในกายนั้นกลับปะทุขึ้นรุนแรง

ยังกะภูเขาไฟใ้นน้ำแข็งที่ยุโรปนู่นน่ะมึง

ตัวยืนตากแดด....

แต่เหตุไฉน ...... ใจกลับคิดไปว่า

ใต้กางเกงกีฬาพวกนั้น
.
.
.
.
.
มันมีเหี้ยไรซ่อนอยู่ในนั้นว๊า.......

เนื้อเนียนๆแน่นๆ

เกงในสีขาวบางๆรัดๆ

เฮ้อ......

กูวิ่งเข้าไปกระชากแม่งออกเลยมั้งเนี่ย

แต่อย่าเลยเดี๋ยวอีดอกข้างๆนี่มันแหกอกกูเอา



"เก่งว่าเราจะได้เหรียญป่าวเนี่ย" ไอ้แสบถามข้างๆหู

"ได้ชัวร์ดิวะ มึงกะกูเฟิร์มขนาดนี้" กูตอบอย่างมั่นใจ

"มั่นใจขนาดนั้นจิงดิ ซ้อมไปอัดบุหรี่ไปเนี่ยนะ" ไอ้เหี้ยแสบแอบด่า

"สนเหี้ยไรกูทดสอบปอดเว้ยว่ามันแข็งแรงแค่ไหน" กูตอบ

"เหร๋อ" มันทำเสียงสูงประชด

"กูว่ายน้ำจนกระโปกกูจะผลุบเข้าท้องอยู่ละ ไม่ได้เหรียญกูจะลาไปบวช" กูย้ำความมั่นใจ

"เก่งอย่าไปบวชเลยว่ะ เดี๋ยวไปหาปี้เณรให้วิบัติศาสนาอีก" มันทำหน้าอมยิ้ม


"ไปตายซะ" กูด่ามันแล้วเอาตีนเตะป้าบเข้าตูด กูโคตรเกลียดแม่งเลยว่ะ คนรู้ทันกูเนี่ย

555+

ยืนตากแดดจนหน้าชา

ก็เหลือบหันไปเห็นโรงเรียนที่เรียงแถวอยู่ข้างๆ

"ซ.ค." โรงเรียนไรหนอไปนึกเอง

.
.
.
.
.
.
.
.
อุแม่เจ้า

.
.
.
นี่คนหรือเทพบุตรวะเนี่ย

น่าแดกโค่ดๆอ่ะ

งานนี้สงสัยได้แดกลูกครึ่ง


"จ้องจังเนาะ" ไอ้แสบแทรกขึ้นมาตอนกูอยู่ในห้วงแห่งความคิด

"เหี้ยไรอีก" กูกลบเกลื่อน

"นั่นไง" มันเอาปากยื่นไปทางไอ้หน้าหล่อลูกครึ่งนั่น

"ไรของมึงวะ นกพิราบเหรอ" กูแถ

"ชอบแนวนี้ทำไมไม่บอกแต่แรกวะ จะได้ไปทำสีผมให้ออกน้ำตาลๆแบบนั้น" มันประชด

"อ้าว...ไอ้เหี้ยนี่ เกี่ยวไรกะกูเนี่ย มันหัวแดงก็ช่างแม่งดิ มึงอยากเป็นเหรอไอ้ฝรั่งหน้าแป๊ะอ่ะ" กูแกล้งของขึ้น

"มองเฉยๆแค่เนี้ยะ มันจะท้องรึไงวะ" กูต่อ

"แน่ใจนะว่าแค่มองเฉยๆอ่ะ คิดลามกออกมาเสียงดังเหี้ยๆ" ไอ้แสบต้อนกูต่อ


"เออ กูคิด กูอยากจับแม่งปี้กลางสนามลานพิธีนี่แหละ สนใจจะแจมมั้ย"
กูชักของขึ้นจริงๆ

ก็แม่งเจ๊าะแจ๊ะไม่เข้าท่า

แล้วยังทำหน้างอน

หน้าหุบ

หน้าตูม

และอีกสารพัดหน้า

ไม่รู้จะเอาอะไรกะกูนักหนา

.
.
.
.
.
.



จนพิธีจับเด็กมาตากแดดอันแสนทรมานสิ้นสุดลง

กูก็มาจับกลุ่มกันอยู่หลังอัฒจรรย์

"แสบเป็นไรอ่ะไม่สบายเหรอ" อีหวานถามคู่หูตัวดีของมัน

ไอ้แสบเงียบไม่ตอบ

แต่ยังคงทำหน้าตูมเหมือนเดิม

ใช้สายตาตวัดมาทางกู

"เก่งขี้หลีอีกแล้วดิ" อีหวานรู้ทาง

"เหี้ยไรอีก อีดอก เอาไรกะกูอีก แดกตีนมั้ยหน้าจะได้หายงอ" กูมาบทโหด

"มึงอย่ามัวมาเสือกตอแหลเรื่องคนอื่น เอาน้ำมาแดกดิ๊" กูสั่งอีหวาน

.
.
.
.
"อ่ะแสบกินซะให้พอ เหลือแล้วค่อยให้เก่งกิน" อีหวานมีแผนจะบอยคอตกูงั้นดิ

กูจ้องหน้าไอ้แสบด้วยสายตาที่ทำอยู่ประจำ

จนมันส่งน้ำในมือมาให้กู

"อ้าวทำไมไม่กินก่อนอ่ะ" อีหวานถามเสียงหลงด้วยความงง

"เก่งมันร้อน ให้มันกินก่อนนะจะได้ใจเย็นๆ" ไอ้แสบพูด

ตกลงมันต้องเป็นคนง้อกูสินะ

555+


"แสบน่ะแบบนี้ทั้งปี เก่งมันถึงได้เป็นแบบนี้แหละ เบื่อว่ะสองคนนี้เนี่ย" อีหวานทำท่าระอา

"ใครให้มึงมาเสือกกะกูอ่ะ ไปหาผัวเป็นของส่วนตัวไปอีแรด" กูไล่ส่ง

มันก็สะบัดตูดไปช่วยไอ้เหี้ยกระรอกกะไอ้ชิ้นคุ้ยดินหาโครงกระดูกพ่อมัน

"อ่ะแดกซะ" กูส่งน้ำในมือที่กินเข้าไปได้ไม่ถึงสองอึกให้ไอ้เหี้ยขี้งอน

"อ้าว... กินพอแล้วเหรอ" มันถาม

"เออ... แดกๆเข้าไปเหอะ"

"หายโกรธยัง" มันถามกูต่อ

"โกรธไร ...ไม่ได้โกรธเว้ย" กูตอบแทบกลั้นยิ้มไว้ไม่อยู่

มันต้องเป็นคนโกรธกูไม่ใช่เหรอวะเนี่ย

555+

เมียน่ารักก็ดีไปอย่างว่ะ


คิคิ


อิจฉากูอ่ะเดะ


.
.
.
.
.
.




จนได้เวลาลงแข่ง

สงสัยอ่ะดิว่ากูนักกีฬาอะไร

มันช่างเป็นกีฬาที่เหมาะกับกูอย่างที่สุดแล้วอ่ะ
5555+


เสื้อผ้าน้อยชิ้นที่สุดแล้ว


"ว่ายน้ำ"


และกำลังใจนั้นก็เป็นสิ่งที่สำคัญที่สุด


บรรดาเมียและว่าที่เมียจึงมารวมตัวกัน

ฟังดูเหมือนมากันยี่สิบคนเลยว่ะ


แต่ไม่จิงอ่ะ


มีไอ้เหี้ยปืนมาคนเดียว

นอกนั้นมีแต่เพื่อนกูและเหี้ยไหนไม่รู้ว่ะ กูไม่รู้จักมัน

และอย่างน้อย

ล็อคเกตไอ้บิดที่คล้องคอกูอยู่ยังพอทำให้กูได้อุ่นใจว่า....


ไอ้บิดอยู่กับกูทั้งคน


กูชนะแน่

555+


.
.
.

"มึงไม่ใส่เสื้อคลุมวะ" กูหันไปด่าไอ้แสบที่เดินใส่เกงว่ายน้ำเอวต่ำเกือบเห็นร่องตูด เดินอ่อยไปทั่ว

"อ้าว เค้าก็ใส่กันแบบนี้ทั้งนั้นอ่ะ" มันเถียง

"แหม...พอตูดขาวเข้าหน่อยอ่อยไปทั่ว" กูพูดกัดฟันเดินเอามือเข้าไปหยิกตูดมัน

"เฮ้ยเจ็บนะเนี่ย" มันบิดตัวหนี

ว่าแล้วกูก็พยักหน้าส่งซิกหน้าหื่น

เข้าไปปี้กันตัดกำลังตัวเองซักชอตนึงก่อนดีมะเนี่ย


เห็นเมียแล้วหมั่นเขี้ยว

555+

มัวแต่จ้องจะปี้กันเอง


หันมีอีกทีไอ้หัวแดงหน้าหล่อ มายืนอวดซิกแพคอยู่ใกล้ๆ

แหม..ไอ้สัด

เกงว่ายน้ำรัดซะไข่ถลนเลยนะมึง


แต่แม่งน่าแดกจริงๆว่ะ

555+


ฟรีสไตล์100เมตร

กูลงแข่งก่อน มีไอ้เหี้ยนี่เป็นลู่กลาง


ยิ่งต้องลงแข่งกับมันแบบนี้


รู้สึกตื่นเต้นไงพิกลว่ะ


เกิดกูว่ายน้ำแพ้แม่งขึ้นมา


จะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนวะเนี่ย


ชิบหายละ

กูคุยไว้บานเลย

.
.
.
.
.
แล้วไอ้เหี้ยนี่หน่วยก้านดีซะด้วยนะ

"ปี๊ดดดดด"


.
.
.
.
.
.
"เข้าที่"







"ปี๊ด"



ตู้ม


กูไม่สนหลังแล้ว


กูจ้วงสุดชีวิต


แอบเอาหางตามองข้างๆ



ไอ้สัดหัวแดงประกบอยู่ข้างๆกูเลยเนี่ย



แตะขอบสระแล้วรีบตีตัวกลับ


แม่งยังหน้าด้านตามกูมาอีก

ชิบหายละ


เฮือกสุดท้าย

.
.
.
.
.
.
.
กูว่ามันแตะขอบสระเกือบพร้อมกูเลยนะ

แต่ไหง..
.
.
.
.
.
มันชนะกูวะ

"แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก เหี้ยแระ แม่งชนะกูครึ่งวิ" กูอุทานกลางสระ

เมื่อก่อนหน้านี้ยังอยากจับแม่งปี้อยู่เลย

แต่ตอนนี้กูอยากจับแม่งตัดแขนออกข้างนึงซะแล้วว่ะ


"ว่ายเก่งนี่หว่านายน่ะ แต่เราเก่งกว่า" มันพูดยิ้มมุมปาก แล้วดีดตัวดกงตูดแข็งปั๋งขึ้นจากสระไป


ไอ้สัดพูดแบบนี้จี๊ดเลย


เอาตีนฟาดปากกันหน่อยดีมั้ย


แต่กูเหลือบไปเห็น

" รู้แพ้ รู้ชนะ รู้อภัย "

กูควรจะหยวนให้มันใช่มั้ยเนี่ย

หันไปอีกที


"LABOR OMNIA VINCIT"

อืม



หยวนแม่งไปก่อนละกันวะในฐานะเจ้าภาพ


.
.
.
.
.
.


สัดได้แค่เหรียญเงินมาแดก

เหลือ สี่คูณร้อย กะไอ้แสบและเด็กม.4อีกรอบ

ไอ้สัดแม่ง


ยังไม่ทันแข่งก็เสียวๆแล้วว่ะ

แม่งเอานักกล้ามปูทะเลมาแข่งเหรอไงวะเนี่ย

เด๋วกูเอายาเบื่อผสมน้ำให้แม่งแดกให้ขี้แตกตัดกำลังแม่งซะดีมั้ง

จนแล้วจนรอด


ก็แพ้แม่งอีกจนได้

ทำไมได้แต่เหรียญเงินวะเนี่ยกู

"เอาน่าเก่ง ทำดีที่สุดแล้ว" ไอ้เหี้ยแสบปลอบ

"เห็นมั้ยเราบอกแล้ว เก่งอ่ะ "อ่อนซ้อม" " อีหวานแจม


"พ่อแม่มึงรับจ้างเยาะเย้ยเหรออีดอก มึงไปหาไรทำไกลๆตีนกูไป" กูขู่

ขณะที่พวกกูกำลังนั่งหอบแดก

ไอ้เหี้ยพวก ซค. ก็เดินผ่านหน้าไป แล้วยังจะเสือกหันมาอมยิ้มมุมปากมาทางพวกกูอีก


สัดหมา


เยาะเย้ยกูแหงๆ

เอาแม่งซะเลยดีมั้ง

แต่เห็นแก่ซิคแพคและกล้ามตูด บวกหน้าหล่อๆของมัน

ฝากไว้ก่อนละกันมึง

จากคนแซ่หวัง..


หวังได้ปี้

ฮี่ฮี่

.
.
.
.
.
.
.


จนพิธีมอบเหรียญมาถึง

กูงี้แทบไม่อยากขึ้นไปรับ

ยืนอยู่ข้างล่างกว่ามันตลอดอ่ะ


อดสูเหี้ยๆ

อยากเตะตัดขาแม่งให้ร่วงลงไปกองพื้น

"เฮ้ยนาย ถ่ายรูปกัน" พูดจบมันดึงกูขึ้นไปกอดคอถ่ายรูป

ประหนึ่งรักกันปานจะกลืนกิน

ถุย
.
.
.
.
.
เลิกว่ายน้ำเหอะไอ้สัด

ไปเป็นนางงามมิตรภาพจะดีกว่ามั้ย

จนจบ..

กูก็พากันมานั่งที่อัฒจรรย์ดูคนอื่นแข่งต่อ

เหรียญเงินที่ได้มา

กูก็เอามาใส่รวมไว้กะถุงเกงว่ายน้ำ

ปนกะกองหมอยและกองควย

ด้วยความภาคภูมิใจอย่างสุดซึ้ง

แต่มันยังไม่จบ

.
.
.
.
.
.
.
ไอ้เหี้ยหัวแดงและพวก เดินโชว์หุ่นมายืนควยตุงอยู่ตรงหน้า

เหี้ยไรกะกูอี๊กกกกกกกก....


"เฮ้ยนี่นายเราให้" มันพูดและยื่นของในมาให้กูรับ

"ไรวะ" กูถามงงๆ แบบไม่พอใจเล็กๆ

จะวุ่นวายอะไรกะกูอี๊กกกกกกกกก.......

มันหยิบเข็มตราโรงเรียนติดเสื้อยื่นให้

กูก็รับไว้อย่างงงๆ

แต่มันหันไปมองตาเชื่อมเลยทะลุผ่านกูไป

มันมองใครวะ

คุณพระช่วยกล้วยต้ม

มันทำตาเชื่อมใส่อีหวาน

"เย็นนี้พาผมไปกินข้าวเย็นหน่อยนะครับ" มันทำเสียงยังกะอาฉีเสียงหล่อ

หันไปมองหน้าอีหวานที่ทำตายังกะน้ำผึ้งเดือนห้า

ทำท่าม้วนยังกะนุ้ยสุจิรา

อีดอกนี่ก็แรด พยักหน้าตกลงอายๆหน้าตาเฉย

.
.
.
.
.
.
กูหันไปมองหน้าไอ้แสบอย่างอึ้ง

แล้วคงคิดตรงกันว่า......


อย่าบอกนะว่าไอ้หน้าหล่อท่อใหญ่ไข่แดงที่กูจ้องไว้

จะโดนอีหวานคาบไปแดก
.
.
.
.
.
.
อึก


อึก


อึก



จุกในอก

อึ้งแดก

.
.
.
.
เด็ก ซค. นี่แม่งแรงหว่ะเนอะ
เปรี้ยวกว่ากูเยอะเลยว่ะ

งานนี้อีหวานได้โดนกระชากเยื่อพรหมจรรย์ซะที

กูต้องนิมนต์พระเก้ารูปมาสวดยัดตอนแม่งเย่อตูดกันด้วยป่ะวะเนี่ย

ปล.เดี๋ยวกูทำน้ำมนต์แจกพวกมึง
อิอิ

















































 

Create Date : 25 กุมภาพันธ์ 2553
5 comments
Last Update : 23 เมษายน 2553 12:15:56 น.
Counter : 1258 Pageviews.

 

เย้ๆ กลับมาแล้ว

หายไปนานจังเลยคับ

คิดถึงผลงานมากๆเลย

ขอบคุนนะคับ

 

โดย: khonbeng IP: 192.168.0.107, 124.122.93.107 23 เมษายน 2553 20:31:57 น.  

 

ขอบคุงงับๆ เฮียเก่ง อ่านตลกมั๊กๆ เปงกะลังใจให้นะ แระก็อย่าหายไปนานอีก คิดถึงเฮียเก่งอ่ะๆ หุๆ

 

โดย: chattiwut IP: 203.80.56.110 29 เมษายน 2553 15:46:51 น.  

 

แวะมาเที่ยวบล็อคเก่งอ่ะ
ตอนต่อไปอย่าทิ้งห่างอย่างตอนนี้นะ

 

โดย: rainy IP: 222.123.31.250 2 พฤษภาคม 2553 0:18:52 น.  

 

"และอย่างน้อย

ล็อคเกตไอ้บิดที่คล้องคอกูอยู่ยังพอทำให้กูได้อุ่นใจว่า....


ไอ้บิดอยู่กับกูทั้งคน"

อ่านมาได้สักพัก ชักเริ่มจะหัวเราะ เจอท่อนนี้เข้าไปสะดุดหัวมด เกือบเข้า ICU กันเลยทีเดียว

เห้อคิดถึงบิดจริง จริ๊ง

 

โดย: maximum IP: 118.173.156.131 7 พฤษภาคม 2553 6:12:33 น.  

 

คิดถึงนะ

 

โดย: ve IP: 124.122.237.53 25 มิถุนายน 2556 4:26:03 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 


สันดานเสีย
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




ถึงสันดานกูจะเสียแต่รักจิงนะเว้ย..
Friends' blogs
[Add สันดานเสีย's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.