วันที่ สอง ณ. เกาะช้าง กลางใจ

	นั่นแน่ !! อาจจะมีหลายคน(รึเปล่า) มานั่งรอ วันที่ สอง ของ อิฉัน ณ.เกาะช้างกลางใจ อ่ะ หรือกลางทะเล กันแน่ ภาคที่แล้วลืมบอกว่า พักที่ "ใจแอ้นท์ บังกะโล" ค่าที่พัก คืนล่ะ พัน (ราคาคนรู้จัก) จริง ๆ แล้ว เค้าให้พักห้องล่ะ 2 คนนะ แต่ด้วยความที่พวกเราไปกันหลายคนและ ห้อง ก็จองได้แค่ 3 ห้อง ก็อาศัย นอนกันเบียด ๆ และเอาผ้ามาปูนอนหน้าเตียงกันด้วย ห้องละ 4 คน ที่พวกเราได้ที่พักราคานี้ เพราะว่า เพื่อนของ สมาชิกในทริปนี้เค้ามีญาติ อยู่ที่ เกาะช้างค่ะ ชื่อพี่เจี๊ยบ เป็นผู้ชาย และ พี่คนนี้ใจดีมาก ๆ เลย พี่เค้ามีรถสองแถว ขับพาพวกเรา เที่ยว ไปรับไปส่ง จากท่าเรือ วันแรก จนถึง วันกลับ บริการดีมาก ๆ ประทับใจ มาก ที่พี่เค้ามีน้ำใจ พวกเราตอบแทน ด้วยการช่วยเหลือค่าน้ำมัน รถ แต่กลายเป็นว่า พี่เค้าไม่กล้ารับ ก็คะยั้นคะยอ ให้รับเถอะ จะได้สบายใจ สุดท้าย ก็รับ แต่...วันกลับ ก็ได้ของฝาก จนได้ สรุป พี่เจี๊ยบ รับเงินที่ช่วยค่าน้ำ มันไปซื้อของฝากให้พวกเรา 555++ อัตยายซื้อขนมยาย เอาล่ะ ค่ะ มาเล่าบรรยากาศ วันที่ 2 ณ.เกาะช้างกันต่อดีกว่า วันนี้ พวกเราตื่นแต่เช้าค่ะ มานั่งเม้าท์ ดื่มน้ำชา กาแฟ ปาท่องโก๋ (ภาษใต้ เรียกว่า จ่าโก๊ย) หลังจานทานกันเสร็จแล้ว ก็ นอน เหอะ ๆ จ๊ะเอ๋ !! อิฉัน เพิ่งจะ ตื่นบรรทม และ เพิ่งจะอาบน้ำ แล้วโผล่หัว มาค่ะ อิอิ หลังจาก ที่ทุกคนพร้อมกันแล้ว เราก็ ขึ้น รถ มุ่งหน้า ไปยัง "จุดชมวิวไก่แบ้" นั่งรถประมาณ 15-20 นาทีได้มั้งค่ะ ก็ถึงจุดชมวิว จะบอกว่าสวยมาก ถ่ายรูปออกมาบางรูป ภาพด้านหลัง จะเหมือน ทะเลหมอกเลยค่ะ หลังจากถ่ายรูปกัน อิ่มหน่ำสำราญใจแล้ว เราก็ไปต่อกันด้วย บางเบ้า ค่ะ นั่งรถต่อไป ประมาณ 30 นาทีค่ะ ผ่านเส้นทางเลี้ยวลดคดเคี้ยว น่าดู ค่ะ ที่บางเบ้า เหมือน ที่ เกาะเกร็ด จังหวัดนนทบุรี อ่ะค่ะ ใครเคยไปบ้าง ชอบมาก เหมือน เป็นบ้านคนแล้วเค้ามีการ ขายของกันหน้าบ้าน ส่วนใหญ่แล้ว ขายเป็นของที่ระลึกซะส่วนใหญ่ ค่ะ และ มีกะปิ ขายด้วย ซื้อมา 1 กระปุก กะปิเค้าหอมมาก ไม่แพง แอบชิม อร่อยดี ถ้าได้กินกับมะม่วงเปรี้ยวนะ จึ๊ยย.. น้ำลายไหล และเดี๋ยวอิฉัน จะพาคุณ ๆ ไปแวะถ่ายรูปกันที่ มุม ๆ นึง ซึ่งอาจจะเรียกว่า "มัลดีฟเมืองไทย" เลยก็ว่าได้ค่ะ ไม่เชื่อลองดูภาพกันค่ะ และอีกด้านนึงก็จะเป็นภาพวิว ภูเขา สวย ๆ สองแม่ลูกสุขสันต์ นาน ๆ จะเห็นเค้ากอดกันซักที เพราะสามีอิฉันเค้าเป็นคนไม่ค่อยพูดมากบางวันนั่งดูทีวีกับแม่ ใกล้กันแค่นิดเดียว แต่ไม่พูดกันเลยซักคำ อิฉันหมั่นใส้ เลยจับมาถ่ายรูป แล้วบีบบังคับให้เค้ากอดกัน และแล้วก็ออกมาอย่างที่เห็นค่ะ หน้าตาอิ่มสุขกันทั้งแม่และลูก และระหว่างนั้น ก็เจอกับ กลุ่มนักท่องเที่ยว ชาวญี่ปุ่นค่ะ เค้ารบกวนให้พวกเรา ช่วยถ่ายรูปให้ และ เค้าก็ยินดีที่จะถ่ายรูปกับพวกเราค่ะ น่ารักมากเลย พวกเค้าไม่หยิ่งเลยค่ะ เล่นกัน ยังกับเป็นคนรู้จักกัน แต่จริงๆ แล้ว เพิ่งเจอนี่แหล่ะค่ะ สื่อภาษากันได้นิดหน่อย เพราะเค้าพูดอังกฤษ ได้ไม่เยอะ พอ ๆ กับพวกเราอาศัยภาษามือและรอยยิ้มค่ะ พอเข้าใจ ก็ OK ๆ ค่ะ เดินกลับมา เริ่มจะหิว หาอะไร ทานกันดีกว่า และแล้ว พี่เจี๊ยบคนนำเที่ยว แนะนำให้พวกเราทาน กัน ที่ร้าน นี้เลยค่ะ เค้าแอบกระซิบมาว่า อร่อย และที่สำคัญ ราคาถูกด้วย ร้านจะอยู่ตรงทางเข้าตลาด พอดี เป็นร้านเพิงเล็ก ๆ ไม่ใหญ่มาก และ อิฉัน ก็สั่งเมนู ที่คิดว่า น่าจะสุดยอดแล้วนะ เพราะ อยากทานมาก เบื่อ พวก หมู ไก่ เหลือเกิน ก็เลยสั่ง "กระเพราทะเล" (ธรรมดาเนอะ) แต่ลองดูภาพซิค่ะ ธรรมดาป่ะล่ะ จานละ 30 บาท กุ้งสด หมึกสด จานใหญ่ (เอากำไรจากไหนกันเนี่ย) หลังจากที่เราอิ่มหมีพีมัน กันแล้ว ก็ไปต่อด้วยการเล่นน้ำทะเล ที่หาดทรายขาว เป็นการเล่นน้ำ ที่มีระยะเวลา นานมาก เล่นตั้งแต่ เที่ยง จนถึง บ่าย 3 โมง เกือบ 4 โมงเย็น น่ะค่ะ ดี ที่ดิฉันใส่เสื้อเล่นน้ำ ถ้าเป็นชุดว่ายน้ำละก็ สงสัยคงได้เห็นหมูอาบแดด แน่ ๆ เพราะแดดแรงมาก คุณย่า ไฮโซ หรือ คุณย่า ดอท คอม ค่ะ นี่คือ ฉายาของคุณย่าสามีค่ะ และระหว่าง ที่พวกเราเล่นน้ำกันอย่างสนุก ก็มีเด็กๆ ที่อาศัยอยู่บนเกาะมาเล่นน้ำด้วยค่ะ เป็นเด็ก ผู้ชาย 3 คนพี่น้อง คนโต เข้ามาชวนอิฉันคุยว่า "พี่มาจากที่ไหนกันครับ" ขอย้ำ ชัด ๆว่า "ครับ" เออ ได้ยินแล้วรู้สึกว่า อยากตอบเด็กคนนี้มากเลย เพราะ ปกติ เราไม่ค่อยได้เห็นเด็กต่างจังหวัด พูดจาเพราะ ๆ หรือมีหางเสียงกัน ยิ่งเป็นเด็กผู้ชายแล้วด้วย อิฉันก็ตอบไป ว่า "พี่มาจากกรุงเทพจ๊ะแล้วหนูล่ะ บ้านอยู่ที่เกานี้เหรอ " เด็กคนนั้นก็ตอบอีก ว่า "ครับ พวกผมอยู่กับพ่อแม่ที่นี่ พ่อแม่จะให้ผมมาเล่นน้ำที่หาดนี้ได้ อาทิตย์ล่ะครั้ง" อิฉันก็ถามต่อว่า "อ้าว หนูต้องขออนุญาติพ่อแม่ด้วยเหรอ ทั้ง ๆที่บ้านอยู่ที่นี่ คิดว่าจะมาเล่นน้ำเมื่อไหร่ก็ได้ " น้องคนนั้นตอบอีกว่า "ไม่ได้ครับ ต้องขออนุญาต แม่ก่อน ถ้าแม่ให้มา ผมก็พาน้อง ๆ มาเล่นน้ำได้ แต่ถ้าแม่อนุญาตก็ไม่ได้มา" (ในความหมายคือว่า ถ้าแม่ ดูท้องฟ้าแล้วว่า จะมีพายุ หรือ ลมแรง ก็จะไม่ให้มาเล่นน้ำค่ะ) หลังจากนั้น เราก็เล่นน้ำ กับเด็ก 3 คนนั้น สนุกค่ะ เด็กพูดจาดี มาสอนให้พวกเราว่ายน้ำกัน และเด็กพวกนี้น่ารักมาก ระหว่างที่เล่นน้ำ น้องคนสุดท้อง คงหิว ไม่มีเงินซื้อขนม เพราะเงินอยู่ที่พี่ คนที่สอง พวกเค้าพูดจากันตามประสาพี่น้องก็พูดเพราะค่ะ น้องบอก "พี่ผมจะไปซื้อขนม" ส่วนพี่ก็บอกว่า "ไปซื้อเลย เดี๋ยวพี่ ขึ้นไปจ่ายตังค์ให้งบประมาณไม่เกิน 20 บาทนะ" พวกเราก็หัวเราะ ถาม เด็ก ๆ ว่า แม่ให้เงินมาเท่าไหร่ เค้าก็บอกว่า "ให้มา 60 ครับ แม่ให้แบ่งกัน คนละ 20 บ.ต้องแบ่งเท่า ๆ กัน " อิฉันก็ถามต่อว่า " อ้าว แล้วไม่แบ่งพี่เหรอ" น้องตอบว่า "ไม่แบ่งนะครับ เพราะ เดี๋ยวพวกผมไม่พอแบ่ง" เออ.. เข้าใจตอบนะ ตอบตรง ๆ แต่ความหมาย ซื่อ ๆ ไอ้เราเออเนอะ นิสัยดี พูดดี น่ารัก ค่ะชอบ ๆ แล้วพอเล่นน้ำได้ถึงเกือบ 4 โมง ก็เริ่มมีเมฆฝนตั้งท่ามาอีก น้อง ๆ พวกนั้นก็บอกให้พวกเรารีบขึ้นจากน้ำ เพราะฝนและพายุ กำลังจะมา อิฉันถาม "หนูรู้ได้อย่างไรค่ะ" เค้าก็ตอบว่า "พ่อสอนให้รู้จักดูท้องฟ้าครับ" (คิดในใจ จะตกเหรอ ร้อนจะตาย) หลังจากนั้นไม่นาน ไม่ถึง ชั่วโมง ฝนก็ตกจริง ๆ และลมก็แรงมากด้วย ไม่น่าเชื่อ ว่าที่แดด ร้อนๆ มีเมฆ ฝน ก็นิดเดียว แป๊บเดียวก็ตก ฟ้าแบบนี้ ใครจะเชื่อว่าฝนจะตกได้ แล้ว ตอนกลับพวกเราก็ เก็บภาพแห่งความประทับใจมา 1 ภาพค่ะ เล่นน้ำเสร็จ พวกเราก็กลับ มายังที่พัก แต่ระหว่างทาง ได้แวะเข้าไปไหว้พระที่อยู่บนเกาะด้วยค่ะ ไปเจอลูกเณร เตะฟุตบอลกันเต็มเลย เสียงเจี้ยวจ้าว กันใหญ่ พอพวกเราไปถึง ก็ เข้าไปไหว้พระ แล้วก็ รีบกลับค่ะ เพราะฝนเริ่มจะตกหนัก แล้วค่ะ เก็บภาพมังคุดที่อยู่บนต้นมาฝาก แล้วก็กลับสู่ที่พัก เอาล่ะค่ะ หวังว่า วันที่สอง ของ เกาะช้าง ของอิฉันอาจจะทำให้คุณ ๆ ได้รับรู้ถึง ความรู้สึกในตอนนั้นว่า บรรยากาศ เป็นอย่างไร จะบอกว่า น่าประทับใจจริง ๆ ยิ่ง เด็ก 3 คนนั้น ยิ่งน่าประทับใจ จริง ๆ เด็กอะไร พูดจาน่ารักมาก พรุ่งนี้แล้วซินะ ที่จะต้องเดินทางกลับกรุงเทพ แล้ว เฮ้อ !!.. เวลาแห่งความสุข ช่างสั้นเสียนี่กะไร

Create Date : 13 พฤษภาคม 2551		6 comments
Last Update : 13 พฤษภาคม 2551 21:06:38 น.
Counter : 1599 Pageviews.
Share Tweet