จิบชาชมดอกไม้ไปพลาง คุยกันเบาๆ ที่สวน..เจ้าแก้ว กังไส





Group Blog
 
<<
พฤศจิกายน 2551
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
20 พฤศจิกายน 2551
 
All Blogs
 
ละครเล่ห์...เสน่หา By กิ่งฉัตร



ละครเล่ห์...เสน่หา
By กิ่งฉัตร



ถ้าจำไม่ผิดเรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องที่สองของคุณ “กิ่งฉัตร”
ที่ได้ตีพิมพ์นะคะ และเคยเป็นละครครั้งหนึ่งเมื่อนาน
แสนนานมาแล้ว เจ้าแก้วเคยอ่านครั้งหนึ่งเมื่อสมัยเด็กๆ
แต่นานเกินไป...เลยจำเนื่อเรื่องไม่ได้เลย ไม่นานมานี้เพิ่งไป
ปล้นหนังสือมาจากบ้านคุณดี เจอนิยายเล่มเล็กๆ บางๆ
เล่มนี้เลยเอามาอ่านอีกครั้งค่ะ


จะมาเทียบกับความรู้สึกตอนอ่านครั้งแรกคงไม่ได้(เนื่องจาก
เกิน 10 ปี เลยจำอะไรไม่ได้เลยอย่างที่บอก) ตอนนั้นรู้สึกว่า
จะอ่านพร้อมกับเรื่อง “บ้านอัญชัน” ซึ่งเรื่องนั้นกระชาก
กระชากใจไปด้วยความหลอน ในสมองเลยลืมนิยายกุ๊กกิ๊ก
เรื่องนี้ไปเสียสนิท ตอนนี้เลยต้องถือว่าอ่านใหม่อีกครั้ง


อ่านแล้วก็รู้สึกว่าคุณกิ่งฉัตรเป็นนักเขียนต้นแบบนิยาย
กุ๊กกิ๊กของนักเขียนรุ่นใหม่ค่ะ จะเรียกว่าเป็นแม่แบบ
หรือศัพท์สมัยนิยมว่าตัวแม่ก็คงไม่ผิดนักหรอกค่ะ(แต่
เจ้าแก้วไม่ชอบคำว่าตัวแม่...เพราะนึกถึงราชินีเอเลี่ยน)
งั้นเอาเป็นเจ้าแม่นิยายกุ๊กกิ๊กแล้วกันค่ะ มีนิยายสมัยใหม่
มากกว่า 200 เรื่องล่ะค่ะที่มีกลิ่นไอของกิ่งฉัตรตลบอบอวน
อยู่ในเรื่อง ฟันธงได้เลยว่านักเขียนเหล่านั้นเป็นแฟนคลับ
กิ่งฉัตรอย่างแน่นอน และคงมีกิ่งฉัตรเป็นไอดอลในความฝัน
การเป็นนักเขียน


โครงเรื่องของ “ละครเล่ห์...เสน่หา” ไม่ใหญ่นัก และไม่ได้
มีตัวละครมาก เนื้อเรื่องง่ายๆ ไม่ซับซ้อน เพราะเป็นเรื่องสั้น
ด้วยส่วนหนึ่งล่ะค่ะ แต่เสน่ห์การดำเนินเรื่องสามารถ
ต่อยอดให้ผู้อ่านจินตนาการเป็นเรื่องยาว หรือนำโครง
ไปแต่งนิยายอีกเรื่องได้เลยค่ะ เป็นเสน่ห์ของนักเขียน
รุ่นใหญ่ตรงที่เมื่ออ่านจบก็ยังทิ้งช่องว่างให้คนอ่าน
เก็บไปฝันต่อได้ คงเพราะอย่างนี้นี่เองที่ทำให้กิ่งฉัตร
มีแฟนคลับเป็นจำนวนมาก และยืนบนถนนนักเขียน
ได้ยาวนาน


“ละครเล่ห์...เสน่หา” ไม่ได้เกี่ยวกับโรงละครที่ไหนหรอกค่ะ
แต่เป็นละครที่นางเอกของเราสร้างเรื่องมาพันตัวเอง
แล้วโดนซ้อนกล แต่ทั้งหมดนี้ก็เพราะความเสน่หาตาม
ชื่อเรื่องนั่นแหละค่ะ


“นัฏศิมา” หญิงสาวอายุ 25 ปี แต่ความคิดอ่านเด็กกว่าอายุมาก
ทั้งนี้เพราะหล่อนเป็นลูกสาวคนเดียว ที่เกิดหลังจากพ่อแม่เลิก
หวังจะมีลูกแล้ว จึงได้รับการประคบประหงมเอาใจมาแต่เล็ก
บวกกับฐานะทางบ้านทำให้เป็นคุณหนูอย่างสมบูรณ์แบบเลย
หล่อนถูกแม่ตนเองหมายตาให้แต่งงานกับลูกชายเพื่อนรัก


“ดร.อธิคม” คือผู้ชายคนนั้น เขารูปหล่อ ฐานะดีเป็นทายาท
มหาเศรษฐี อีกทั้งยังความรู้ยังสูง รับราชการและเป็นอาจารย์
มหาวิทยาลัยอีกด้วย แถมนิสัยก็ดี...จนเจ้าแก้วอิจฉานางเอก(เฟ้ย! )
แต่เธอกลับหาว่าทึ่มเพราะเป็นคนเงียบๆ เหล้าไม่ดื่ม บุหรี่ไม่สูบ
และไม่เที่ยวอีกต่างหาก (ผู้ชายแบบนี้ยังมีหลงอยู่ในโลกแห่งความ
เป็นจริงบ้างไหมคะ? )


เมื่อคุณสมบัติดีขนาดนี้ แล้วนัฏศิมาจะไปหาข้ออ้างที่ไหนมา
ปฏิเสธกันแต่งงานกันล่ะ หนำซ้ำงานหมั้นของเธอก็ใกล้เข้ามา
เต็มทีแล้ว หญิงสาวเลยต้องสร้างเรื่องมาล้มงานหมั้นสักหน่อย
หล่อนไปปรึกษา “รัชช” ลูกพี่ลูกน้องศิลปินผมยาวมาดเซอร์
ให้แกล้งแสดงละครเป็นแฟนหล่อน ไปหลอก ดร.อธิคม ให้เขา
ช่วยล้มงานหมั้นเสีย แถมแม่ตัวดียังวางแผนเผื่อเขาอีกต่างหาก
ช่างวุ่นวายจริงๆ แม่คุณเอ้ย...แล้วแผนที่วางไว้แต่แรกก็ดันมา
พันคอตัวเองจนดิ้นไม่หลุดติดกับตัวเองเรียบร้อย นัฏศิมาเลย
ต้องดิ้นรนแก้ไขปัญหานี้เพื่อชิงหัวใจตัวเองกลับมา


อ่านแล้วจะปวดกะบาลกะนางเอกค่ะ...ก่อเรื่องดีจริงๆ ทำเรื่อง
ไม่เป็นเรื่องให้เป็นเรื่องใหญ่เรื่องโตขึ้นมาชนิดไม่คิดหน้าคิดหลัง
แล้วใครต่อใครในเรื่องก็สปอยล์เธอกันเสียหมด เหมือนเธอ
เป็นเจ้าหญิงน้อยผู้ไม่เคยรู้จักความผิดหวังน่ะค่ะ ถ้าถาม
ความรู้สึกจริงเจ้าแก้วไม่ชอบนางเอกสไตล์นี้มากๆๆๆๆๆ
รู้สึกว่าเธอเหล่านี้จะมีอภิสิทธิ์ ทำตัวไร้เหตุอย่างไรก็ได้
ยังไงพระเอกก็รัก แต่ถ้าเธอมีเหตุผลคิดอะไรรอบครอบ
เรื่องก็ไม่เกิดสิคะ แต่ด้วยฝีมือของกิ่งฉัตร นางเอก
ที่น่าจะงี่เง่ากับให้ความรู้สึกอ่อนใสอินโนเซ้นต์ และแสนซน
ไปเสียได้ ถ้าเป็นคนอื่นหรือนักเขียนที่ไม่สามารถทำให้
ตัวละครมีเสน่ห์ได้ รับรองว่านางเอกจะกลายเป็นยัยงี่เง่า
ไร้แก่นสาร คนอ่านไม่รักแล้วยังแอบเซ็งอีกต่างหากค่ะ


แต่พูดก็พูดเถอะค่ะ ขอเม้าท์หน่อย นางแบบนี้แหละค่ะ...
ผู้หญิงที่ใครๆ ฝันอยากจะเป็น มีอภิสิทธิ์ในการเอาแต่ใจ
หากเป็นนางร้ายทำปุ๊บจะโดนด่าว่างี่เง่าทันที แต่นางเอก
มันคือความน่ารัก น่าเขกกะโหลกเท่านั้นเอง(สงสารนางร้าย
จริงๆ เลยวุ้ย เป็นนางร้ายทำอะไรก็ผิด แต่นางเอกทำได้)
เจ้าแก้วเคยอ่านในห้องสวมลุมพันทิป มีหญิงสาวสไตล์
นางเอกช่างฝันมาตั้งกระทู้คนถามว่า


“รู้ตัวว่าทำอะไรงี่เง่าชวนทะเลาะ ตัวเองเป็นฝ่ายผิด
แต่ไม่เคยเป็นฝ่ายง้อ แล้วเขาก็ต้องง้อทุกที รู้สึกผิด
แต่หยุดไม่ได้ทำไงดีคะ?”


จากนั้นก็มีนางเอกอีกคนมาตอบว่า

“มันเป็นความภาคภูมิใจของผู้หญิงค่ะ การลองเชิงแฟน
ถ้าเขายอมเป็นฝ่ายง้อกับเรื่องงี่เง่า นั่นเป็นการเปิดโอกาส
ให้เขาพิสูจน์ความรักว่าเขารักเราจึงยอม...ถ้าทำสำเร็จรู้สึก
ภูมิใจค่ะ เลยเผลอทำบ่อยๆ”



โอ้...แม่เจ้า มิน่าเจ้าแก้วไม่เคยทำมิน่าถึงหาแฟนเป็นตัว
เป็นตนไม่ได้สักที เพราะไม่เคยทำอะไรให้ผู้ชายพิศวง
หงุดหงิดใจแต่อดไม่ได้ที่จะคิดถึงเรา จึงทำให้ผู้หญิงเหล่านั้น
พิเศษกว่าผู้หญิงอื่นที่เขาเคยรู้จักนั่นเอง...โอ้ว นี่เองวิถี
ลูกผู้หญิง แต่วิธีนี้หนุ่มๆ เขาเตือนไว้นะคะ ว่าทำได้เฉพาะคนสวย
คนน่ารักและยังเอ๊าะๆ ถ้าป้าแล้วทำโดนโละทิ้งทันทีขอบอก
อีกประการคือ...นานทำครั้งเพื่อเติมรสชาติของความรัก
ก็พอนะคะ ถ้าทำบ่อยๆ เหม็นเขียวค่ะ เขาจะเบื่อหน่าย
แล้วรู้สึกไม่มั่นใจที่จะให้ผู้หญิงงี่เง่าแบบนี้ดูแลครอบครัว
อ๊ะ....แย่แล้ว เริ่มออกนอกทะเล กลายเป็นปัญหาความรัก
ไปเสียแล้ว


กลับมาที่นิยายต่อ...นอกจากพระเอกนางเอก แล้วก็ยังมี
คู่รองซึ่งกิ่งฉัตรไม่ได้เขียนเรื่องของเขาและเธอต่อ แต่ทิ้ง
เชื้อให้คนอ่านลุ้นเอาเอง นั่นคือคู่ของ “รัชช” กับ “รุ้งใส”
หนุ่ม’ติส กับ สาวหัวเก่า คู่นี้น่าลุ้นกว่าคู่แรกเยอะเลยค่ะ
(สังเกตไหมคะ ว่าคู่รองในนิยายของกิ่งฉัตรมักจะน่าลุ้นกว่าคู่เอก)
เพราะรุ้งใสดูมีอะไรให้ค้นหามากกว่านัฏศิมา ภายนอก
ดูเรียบร้อยหัวอ่อนแต่ภายในแข็งกว่าที่คิด มีความคิดความอ่าน
และทำอะไรอยู่ในกรอบกุลสตรี ตรงกันข้ามกับนัฏศิมาที่เหมือน
ลมเพลมพัดนึกจะรักก็เร็วจี๋ นึกจะเกลียดก็ตัดสวาทแบบไม่ต้อง
มีเหตุผลเสียอย่างนั้น


เมื่อรุ้งใสมีหลักการในชีวิตเธอก็เลยมองรัชช เป็นผู้ชายที่ไม่น่า
ชื่นชมเอาเสียเลย เพราะไหนเขาจะแต่งตัวซกมก ไว้ผมยาว
ปากเสีย แล้วก็ยังเป็นผู้ชายเสเพลชอบเที่ยวผู้หญิง แต่รัชช
ไม่ใช่ผู้ชายเจ้าชู้นะคะเพราะเขาไม่ได้จีบดะ แต่ไปปลดปล่อย
ในสถานที่เหมาะสมอย่างที่เที่ยวกลางคืน และเขารู้ว่าจะโปรย
เสน่ห์หยอกเอินผู้หญิงยังไง ที่สำคัญรัชชเป็นคนฉลาดอ่านเกม
ออก แต่ด้วยความนึกสนุกเขาก็รอดูเกมของคนอื่น และยินดี
จะเล่นเกมไปกับ ดร.อธิคม และนัฏศิมา ตรงนี้แหละค่ะ
ที่เจ้าแก้วชอบ...ผู้ชายมีเสน่ห์ ร้ายนิดๆ กรี๊ดดด..ด
เจ้าแก้วอยากอ่านคู่นี้ค่ะ หากมีเล่มเฉพาะแยกออกมา
หรือถ้ามีนิยายเรื่องไหนของกิ่งฉัตรเขียนพระเอกนางเอก
สไตล์นี้ช่วยแนะนำด้วยนะคะ จะไปหามาอ่าน


สรุป..เล่มนี้อ่านสนุกๆ เพลินๆ กุ๊กกิ๊กน่ารัก...
สไตล์ถนัดของกิ่งฉัตรเลยค่ะ









Create Date : 20 พฤศจิกายน 2551
Last Update : 20 พฤศจิกายน 2551 11:08:57 น. 11 comments
Counter : 6206 Pageviews.

 
เศร้าจิตคิดไฉนมากๆเลยอ่ะ
อ่านไปอ่านมาโดนแทงใจดำดังฉึกๆๆๆๆ เรื่องทำตัวน่ารัก ให้พระเอกง้อเนี่ยล่ะ

เราอยู่ชมรมเดียวกันนะเจ้าแก้ว T^T


โดย: moji IP: 58.9.30.69 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:17:46 น.  

 
โครงเรื่องของ “ละครเล่ห์...เสน่หา” ไม่ใหญ่นัก และไม่ได้
มีตัวละครมาก เนื้อเรื่องง่ายๆ ไม่ซับซ้อน เพราะเป็นเรื่องสั้น
ด้วยส่วนหนึ่งล่ะค่ะ แต่เสน่ห์การดำเนินเรื่องสามารถ
ต่อยอดให้ผู้อ่านจินตนาการเป็นเรื่องยาว หรือนำโครง
ไปแต่งนิยายอีกเรื่องได้เลยค่ะ
^
^
^
ถูกแล้วค่า ตอนที่เป็นละคร ด้วยความที่นิยายเรื่องนี้สั้นมาก ผู้เขียนบทละครเลยเขียนเติมเรื่องราวให้มากขึ้นต่อจากตอนจบอีก ซึ่งก็ทำได้ดีนะคะ เป็นละครที่น่ารักเรื่องหนึ่งของยูม่าเลยเชียวล่ะ ผิดกับละครสมัยนี้ของค่ายนี้ ดูแล้วกลุ้ม


โดย: ผสมย IP: 203.131.217.12 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:11:25:29 น.  

 
เป็นนางเอกที่ใครหลายคนอยากเป็น

แต่ถ้าเป็นในชีวิตจริงมีสิทธิ์โดนทิ้งได้ง่ายๆ หรือเปล่า แหะๆ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:05:21 น.  

 
เรื่องนี้อาจแล้วค่ะ ชอบมาก ๆ ด้วย


โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:13:39:36 น.  

 
เป็นเล่มแรกๆของกิ่งฉัตรที่ได้อ่านเหมือนกันจ๊ะ แถมแอบสนใจคู่รองมากกว่าคู่หลักด้วย (เหมือนกันเลย )

อีกไม่นาน อาจจะออกมาเป็นคู่หลักสักเรื่องมั้งคะ เพราะปกติ คุณกิ่งฉัตรเองก็ชอบเอาคู่รองมาเป็นตัวหลักในเรื่องต่อๆมา ถ้าหากมีพล๊อตเหมาะสม (สาธุ ขอให้ปากตัวเองมงคล)


โดย: แมวจรจัด วันที่: 20 พฤศจิกายน 2551 เวลา:15:58:38 น.  

 
หวัดดีค่ะ..คุณแก้วกังไส
เรื่องนี้...เคยดูตอนที่เป็นละครโน้น
ตอนเด็กๆ...ก็ชอบนะคะ..ว่ามันน่ารักดี

เพิ่งเคยได้อ่านเรื่องนี้..เมื่อสองเดือนก่อนนี้เองมั๊ง
พออ่านเลยขัดใจ..ว่านักแสดงที่เล่นเรื่องนี้
ไม่เห็นมีใครเหมาะกับบทซักคนเลย
อ่านหนังสือก็สนุกพอๆกัน..แต่ตัวละคร
เราจิ้นว่าดูดีกว่าในละครมากมาย

แต่ละครของยูม่า ก็ทำได้ดีเลย
ดูละครก็ลุ้นคู่รอง..อ่านนิยายก็ลุ้นคู่รองเหมือนกัน
ชอบบทของรัชช์กับฟ้าใสค่ะ

ดีอีกอย่าง..สั้นดี เหมาะกับหยิบมาอ่านช่วงที่อ่านเรื่องไม่จบซักที



โดย: nikanda วันที่: 21 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:10:51 น.  

 
แก้ไข..อ่านเรื่องยาวไม่จบค่ะ

แล้วด้านบน..คำว่านางแบบนี้
ตั้งใจเขียนว่า.."นางเอกแบบนี้"หรือเปล่าคะ


โดย: nikanda วันที่: 21 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:13:44 น.  

 
เป็นเอกสิทธิ์ของคนเป็นนางเอกค่ะ

เคยลองคิดเหมือนกันว่า ถ้าคนทั่วไปเป็นแบบนี้ จะมองว่าเป็นนางเอกมั้ย...ไม่มีวันค่ะ

เรื่องนี้อ่านนานนนนนนนแล้ว

นานจนเลือนไปมาก แต่ก็แปลกที่ยังจำได้มากกว่าเรื่องอ่านใหม่ ๆ หลายเรื่อง


โดย: ~:พุดน้ำบุศย์:~ วันที่: 21 พฤศจิกายน 2551 เวลา:7:29:49 น.  

 
moji : เอาน่า...พื้นที่คานยังว่าอีกเยอะ ไว้ชวนเพื่อนๆ ขึ้นมาสร้างหมู่บ้านบนคานกันเถอะ

ผสมย : เหมือนได้ดูละครแว๊บๆ แต่จำอะไรไม่ได้เท่าไรน่ะค่ะ

สาวไกด์ใจซื่อ : ถ้าฝ่ายหญิงง็องแง็ง แล้วฝ่ายชายรู้สึกว่าน่ารัก ก็คงลงตัวกันดีค่ะ คนหนึ่งชอบอ้อน คนหนึ่งชอบให้อ้อน แต่ต้องหาคู่ที่คิดตรงกันนะคะ

ปล.คุณสาวไกด์ฯ เช็คหลังไมค์ด้วยนะคะ

หวานเย็นผสมโซดา :

แมวจรจัด : ชอบคู่รองเหมือนกันเลย

ปล. ว่าแต่หมูดำสบายดีป่ะ...และมีวอลเปเปอร์ตาอ้วน ตอนยัง
ไม่อ้วนบ้างไหม? อยากได้ง่ะ พอดีเมื่อเช้าฝันถึงเลยเกิดอยากได้ขึ้นมาน่ะค่ะ

nikanda : ตอนเป็นละครดูมั่งไม่ดูมั่งเลยจำไม่ค่อยได้น่ะค่ะ แต่ลองไปเสิร์ชดู ก็คิดว่าสายฟ้าไม่เหมาะบทรัชชเหมือนกัน ตอนอ่านในหัวเป็น เป้ อารักษ์ ค่ะ ส่วน ดร.อธิคม คิดถึง อู๋ ธนากร ก็ตรงตามบทนะคะ ส่วนคำว่า "นางแบบนี้" เอ่อ...พิมพ์ตกค่ะ จริงๆ จะเป็นนางเอกแบบนี้ต่างหาก

~:พุดน้ำบุศย์:~ : ก็คงมีบ้างล่ะค่ะ แต่เป็นนางเอกเฉพาะกับแฟนตัวเอง ส่วนคนอื่นๆ เห็นแล้วคงจะไม่คิดแบบนั้น อาจจะคิดว่าเป็นคุณหนูที่เอาแต่ใจมากกว่าค่ะ


โดย: แก้วกังไส วันที่: 21 พฤศจิกายน 2551 เวลา:10:55:00 น.  

 
อ่านเรื่องนี้เมื่อนานแสนนานนนน อิอิ ซื้อเรื่องนี้พร้อมกับบ้านอัญชันเหมือนกันค่ะ ฝากเพื่อนซื้อของแล้วพอดีเงินเหลือเพื่อนถามว่าจะเอาอะไรอีกมั้ย เลยบอกให้ซื้อเรื่องนี้มา

คิดเหมือนกันเลยค่ะ เห็นนางเอกประนี้คิดอยู่ว่า ถ้าเป็นชีวิตจริง จะมีผู้ชายอย่างพระเอกมั้ยเนี่ย เวลาเห็นนางเอกวีนแตกพระเอก เถียงๆๆยังแอบนึกเลยว่า ถ้าในชีวิตจริงคงโดนหมั่นไส้ไปแล้วแหละ อิอิ

แต่เรื่องนี้ก็ชอบนะคะ อ่านเพลินดีค่ะ

ปล.บล็อกสวยจังค่ะชอบ


โดย: เจ้าหญิงแห่งMK วันที่: 21 พฤศจิกายน 2551 เวลา:17:03:34 น.  

 
เรื่องนี้อ่านนานนนนนจนจำแทบไม่ได้แล้วค่ะ

อยากเป็นนางเอกแบบนี้บ้างจัง นอกจากจะมีอภิสิทธิ์ทำอะไรก็ไม่ผิดแล้วยังมีพระเอกแสนเฟอร์เฟ็คอีก เฮ้อ.....


โดย: หมูย้อมสี วันที่: 25 พฤศจิกายน 2551 เวลา:18:35:29 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

แก้วกังไส
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 54 คน [?]







ผลงานเขียนที่ผ่านมาค่ะ

รักนี้(แค้น)ต้องชำระ


Amethyst Sonata
เพลงรัก..ลิขิตหัวใจ



บาปปาริชาต

Friends' blogs
[Add แก้วกังไส's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.