|
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
|
|
|
|
|
เงารักซ่อนเงื่อน By แซนดรา บราวน์
เงารักซ่อนเงื่อน Mirror Image By แซนดรา บราวน์ แปลโดย ขีดขิน จินดาอนันต์
ตอนแรกๆ ก็งงว่าแนว Romantic Suspense ที่พาดหัวไว้ มันคืออะไรหว่า? เนื่องจากเจ้าแก้วไม่ใช่คอนิยายโรมานซ์ เสียด้วยสิ แต่เจ้าแม่ด้านนี้เขาบอกว่า มันคือแนวรักสืบสวน ซ่อนเงื่อนลุ้นระทึก จึ๊ก จึ๊ก จึ๊ก แก้เครียดกันไปพลางๆ (แต่ เนื่องจากเป็นฉบับไทยแลนด์ เพื่อเหมาะสมกับนักอ่านทุกวัย จึ้ก จึ้ก จึ้ก ที่ว่าจึงถูกตัดไปให้เหี้ยนเตียน ที่เหลือก็ปิดไฟ เอาค่ะ )แต่อ่านเรื่องย่อหลังปกแล้วเกิดอยากอ่านค่ะ
เงารักซ่อนเงื่อน เป็นเรื่องของ "เอเวอรี่ แดเนียลส์" นักข่าว ที่ประสบอุบัติเหตุเครื่องบินตก แต่ทุกคนคิดว่าเธอคือ แคลรอล รัตเลดจ์ ภรรยาของ เทต รัตเลดจ์ ผู้สมัครชิง ตำแหน่งวุฒิสมาชิกฯในขณะนั้นเอเวอรี่บาดเจ็บหนักและเสียโฉม ไม่สามารถบอกได้ว่าสลับตัวกันแล้ว แคลรอลถูกฝังศพแทนเธอไป ส่วนเธอก็ถูกผ่าตัดทำศัลยกรรมใบหน้ากลายเป็นแครอลไป โดยไม่อาจสื่อสารให้ใครรู้ได้ว่าผิดตัว และยังได้ล่วงรู้โดยบังเอิญ ว่ามีคนใกล้ตัวของเทตพยายามจะฆ่าเขา ยิ่งใกล้ชิดเธอก็ยิ่ง รักเขาจึงพยายามสืบเรื่องนี้อย่างสุดความสามารถ เทตรู้สึก ประหลาดใจที่แคลรอลภรรยาที่ความสัมพันธ์ง่อนแง่นอยู่นั้น เกิดปรับปรุงตัวใหม่ เป็นแม่ที่รักลูกสาว และพยายามทำทุก อย่างเพื่อประคองครอบครัวให้อยู่รอด ต่างกับภรรยาคนเดิม ซึ่งสนใจแต่ตัวเองมากนัก และที่แย่กว่านั้นเขากำลังหลงรัก เธอมากขึ้นทุกขณะ ในขณะที่อีกใจหนึ่งก็บอกตัวเองว่าไม่ได้ เขาต้องหย่ากับเธอผู้หญิงแพศยาที่สวมเขาให้สามีแบบนี้ อยู่ๆ เธอมาทำตัวดีหรือว่าเป็นกลลวงกันนะ
เนื้อเรื่องก็ประมาณนี้แหละค่ะ พล็อตน่าสนใจมากเลย แต่อ่านไปแล้วเครี๊ยด...เครียด มันดราม่ามากเลยค่ะ (ว่าแล้วเจ้าแม่โรมานซ์แล้วรีบแทรกขึ้นมาว่า ฉาก XXX ในนิยายโรมานซ์น่ะมีไว้แก้เครียดรู้ไหม? ถ้าตัดมัน ออกหมดนิยายก็จะเครียดอย่างที่เห็นนี่แหละ ) มันเลยกลายเป็นเรื่องซ่อนกลซ่อนเงื่อนบวกปัญหา ครอบครัวไปแทนค่ะ แต่ยิ่งอ่านก็ยิ่งทำให้อยากรู้ เพราะฝีมือการเขียนของแซนดรา บราวด์ และคนแปล แปลดีค่ะ อ่านแล้วติดทำให้อยากรู้อยากเห็นอ่านต่อไป เรื่อยๆ จนลืมความหนาของเล่มค่ะอีกประการก็คือ รายละเอียดของเนื้อเรื่องนั้น ผู้เขียนใส่เข้าไปจนตัวละคร ดูมีชีวิตจริงมีที่มาที่ไป ไม่ใช่นึกจะมาก็มานึกจะไป ก็ไป จนรู้สึกเหมือนดูภาพยนตร์สักเรื่องมากกว่าอ่านนิยาย เพราะมันละเอียดลออ
แถมใส่แง่เกี่ยวกับจิตวิทยาและตัวตนที่จะส่งเสริม บุคลิกของแต่ละคน โดยการผ่านที่นางเอกพูด กับคนอื่นๆ น่ะค่ะ จุดเด่นของนางเอกในเรื่องนี้คือ เธอไม่ใช่คนขี้โวยวาย และไม่ใช่คนที่คิดแทนคนอื่น แต่ชี้ทางออกด้วยความเห็นอกเห็นใจ ให้คนมีปัญหา เก็บกลับไปคิดเอาเอง ตัวละครค่อนข้างมีหลายมิติ หลากหลายนิสัยและเมื่อมารวมในครอบครัวใหญ่ อย่างครอบครัวรัตเลดจ์ความสัมพันธ์จึงมีปัญหา และทำให้ทุกคนน่าสงสัยไปหมด ว่าใครคือคนที่ อยากฆ่าเทตกันแน่ ?
ต้นเหตุของเรื่องลอบสังหารนี้ทำให้แอบนึกถึงเรื่อง เพรงเงา ของ "กิ่งฉัตร"ขึ้นมานิดหนึ่งค่ะ แต่เรื่องนี้เครียดกว่าเรื่องนั้น ยังมีอะไรกุ๊กกิ๊กให้ชื่นใจระหว่างทางบ้าง...ส่วนเรื่องนี้ฉากเรต หายหมด... (เสียใจเรื่องอะไรฟะเนี่ย? )
แง่คิดอย่างหนึ่งที่ได้จากเรื่องนี้คือเรื่อง การนับถือตัวเองค่ะ คนที่มีความนับถือตัวเองต่ำ ก็มักจะทำอะไรไร้ศักดิ์ศรี ทำตัวไร้ค่า ไร้สมอง หรือคนที่ไม่มีจุดเด่นอะไรเลย สิ่งเหล่านี้ส่งผลต่อความคิดอ่านและบุคลิกภาพเป็น อย่างมากค่ะ ถ้าเทียบกับเด็กสาวอย่าง แฟนซี ในเรื่องเธอเป็นหลานของเทต ที่เกิดในครอบครัวร่ำรวย พ่อแม่มีพื้นฐานการศึกษาที่ดี ดูเป็นครอบครัว พร้อมสรรพด้วยซ้ำ แต่เธอกลับทำตัวไม่ต่างกับเด็ก ใจแตกชั้นต่ำเลย ไม่สนใจอนาคตตัวเอง เธอไม่เรียน หนังสือ วันๆ ก็ขับรถร่อนไปโน่นนี่แบมือขอเงินพ่อแม่ และไล่ล่าผู้ชายอย่างเอาเป็นเอาตาย เหมือนในสมอง เธอมีแต่เรื่องเซ็กซ์เท่านั้น แต่สิ่งหนึ่งที่ผลักดันให้แฟนซี เป็นอย่างนี้ เพราะปัญหาครอบครัวแม่ที่เอาแต่จม อยู่ในความเศร้าติดเหล้า และพ่อที่ไม่เคยเหลียวมอง ใครเลยพอๆ กับไม่มีความเด็ดขาดที่จะแก้ปัญหาครอบครัว
แฟนซีต้องการความสนใจและความนับถือจากคนอื่นน่ะค่ะ แต่การที่เธอทำตัวไร้ศักดิ์ศรียิ่งทำให้เธอไร้ค่าไร้ราคา แฟนซีก็ยิ่งเรียกร้องให้คนอื่นนับถือเธอ ให้ความสำคัญ กับเธอ สร้างปัญหาเพื่อให้คนอื่นมาเติมเต็มในส่วนที่ ตัวเองพร่อง เธอคิดแบบเห็นแก่ตัวโดยไม่คิดว่าตัวเอง ต่างหากควรจะปรับปรุงตัว ควรจะเพิ่มเติมสิ่งเหล่านั้นด้วย ตัวเองบ้าง ยิ่งทำให้ทุกคนมองเธอต่ำลงๆ
เจ้าแก้วเลยมองย้อนกลับมาคิดว่าปัญหาของ ตัวเองควรเริ่มที่ตัวเองก่อน จะไปมองว่าใคร ทำให้เราเกิดปัญหา ถ้าเราตั้งหลักได้แล้ว ค่อยรับมือกับปัญหาทุกสิ่งน่าจะง่ายขึ้นค่ะ ความนับถือตัวเอง มันมีความสำคัญพอดูค่ะ สำหรับมนุษย์เรา ถ้ากระทั่งตัวเราเองยังไม่นับถือ ตัวเองไม่มีศักดิ์ศรี แล้วจะเรียกร้องอย่างไรคนอื่น ก็คงไม่มีความนับถือให้หรอกค่ะ
เผลอเม้าท์อะไรเครียดๆ ไปหน่อยค่ะ ทีนี้มาดูจุดจับผิด กันดีกว่า แซนดรา บราวด์ เขียนดีละเอียดลออขนาดนี้ แล้วยังจับผิดอะไรได้น่ะรึ? คือเจ้าแก้วแอบสงสัยค่ะ ว่าพระเอกกับภรรยานี่ก็อยู่กันมา 4 ปี จนมีลูกสาว ด้วยกันคนหนึ่งด้วยซ้ำ แต่ว่าทำไมพอจูบนางเอกเข้า ถึงไม่เอะใจว่าไม่เหมือนกัน จูบก็ว่าน่าจะต่างแล้วนะ นี่กระทั่ง XXX แล้วพระเอกก็ยังไม่รู้...คือเจ้าแก้ว แอบสงสัยค่ะว่าผู้ชายจะไม่รู้เลยเหรอคะ? ผู้หญิง แต่ละคนไม่น่าจะเหมือนกันหมดนะคะ แต่ดันมา รู้เพราะเห็นแผลเป็นซึ่งภรรยาไม่มีเนี่ยนะ ทำไม แกบ้องตื้นอย่างนี้ฟะ?!! น่าจะความแตกไปนาน แล้วนะ....ชิ ชิ
นั่นแหละค่ะจุดจับผิดจุดเดียวของเรื่องนี้ พอบอก ไปอย่างนี้เจ้าแม่โรแม้งก็ตอบกลับมาว่า ในหัวคิด แต่เรื่องแบบนี้เหรอฟะ !!?
ก็แหม... เรื่องมันอั๊ง..ง นี่นา
Create Date : 17 พฤษภาคม 2552 |
Last Update : 3 มกราคม 2558 23:10:06 น. |
|
8 comments
|
Counter : 877 Pageviews. |
|
|
|
โดย: พี่เอง IP: 58.9.78.92 วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:1:42:20 น. |
|
|
|
โดย: Lavinia วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:16:23:56 น. |
|
|
|
โดย: หมูย้อมสี (หมูย้อมสี ) วันที่: 17 พฤษภาคม 2552 เวลา:19:41:55 น. |
|
|
|
โดย: piccy IP: 124.120.98.130 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:8:59:20 น. |
|
|
|
โดย: พุดน้ำบุศย์ IP: 117.121.218.60, 117.121.208.2 วันที่: 18 พฤษภาคม 2552 เวลา:10:24:46 น. |
|
|
|
โดย: ice(Argent) IP: 10.90.4.19, 202.28.181.11 วันที่: 20 พฤษภาคม 2552 เวลา:17:10:25 น. |
|
|
|
โดย: แก้วกังไส วันที่: 21 พฤษภาคม 2552 เวลา:23:39:00 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ส่วนที่จับผิด ไม่รู้เหมือนกันค่ะ แหะๆๆ