เมื่อ "ไตรติณณ์" เจ้าพ่อบ่อนกาสิโนบนเรือสำราญ ต้องวิวาห์ตกกะไดพลอยโจน
กับ
"พลอยสรวง" เพื่อนสมัยเด็กที่เขาเคยเกลียดหล่อนนักหนา เพราะว่าหล่อนมันหลอน...
แถมชอบตามตื๊อโผล่มาทีไรอย่างกับจูออน แถมยังรักเค้านักหนาผู้ใหญ่ก็เคยพูดกันเล่นๆ ว่า
โตขึ้นให้แต่งงานกันแต่นั่นเป็นแค่เรื่องที่ผู้ใหญ่พูด
โตขึ้นมาไตรติณณ์ก็กลายเป็นหนุ่มขวางโลก ขาโหด แถมกวนประสาท ซึ่งหวงความโสด
เอาไว้เหนียวแน่น (แน่ล่ะหล่อเลือกได้) ก็แหมทั้งหล่อ ทั้งรวย แถมมีอำนาจ
เลยมีสาวๆ มาให้เลือกไม่ขาดสาย เหมือนดาวล้อมเดือนยังไงอย่างนั้นเลยค่ะ
แต่ไตรติณณ์ยังไม่ถูกใจใครสักคน คงมีแต่ "วณิศา" ดาราสาวแสนสวย
แต่เปรี้ยวเข็ดฟัน มาคอยเฝ้าหวังจองตัวเอาไว้ แต่เจ้าตัวไม่เล่นด้วย ก็คุณเธอสวยจริง
แต่จริตมากหวังจับจนดูไม่เนียน ไตรติณณ์เลยไม่เอาด้วย (น่าสงสารนาง) วณิศาเลยต้องเหนื่อยหน่อย
เจ้าแก้วรู้สึกว่านางอยากเอาชนะมากกว่า จริงๆ ระดับนางเอกแถวหน้าตัวเลือกอื่นๆ ก็น่าจะมีอีก
ไม่ต้องทนรอคนที่ดูยังไงก็ไม่มีใจให้ เสียเวลาเปล่าๆ ปรี๊ๆ จากนางร้ายเลยกลายเป็นตลกไป
ถึงอย่างนั้นวณิศาก็ตายใจเพราะไม่มีคู่แข่ง จนกระทั่ง...พลอยสรวงก้าวเข้ามา
"พลอยสรวง" แม่สาวที่หลอนเหมือนผี แถมชอบพูดคนเดียว และหล่อนก็ทำท่า
เหมือนเห็นอะไรแปลกๆ เสมอ ทำเอาไตรติณณ์ขยาด นี่อุตส่าห์ลืมหล่อนไปจากชีวิตแล้วเชียว
อยู่ดีๆ วันดีคืนดีคุณย่าสร้อยของเขา
กลับบอกว่า เขาถูกทำนายดวงว่าจะชะตาขาดถึงฆาตแน่นอน
และคนทำนายก็ไม่ใช่ใครอื่น
แต่เป็นคุณย่าส้มลิ้มของพลอยสรวงนั่นเอง
คุณย่าสร้อยกับคุณย่าส้มลิ้ม
เป็นเพื่อนกันมาแต่ยังสาว
และเชื่อมั่นในพลังเหนือธรรมชาติ
ของคุณย่าส้มลิ้มที่สามารถทำนาย
กึ่งบังคับให้เขาแต่งงานกับพลอยสรวงซะ
แน่นอนนี่มันเป็นเรื่องที่บ้าบอที่สุดในสายตาไตรติณณ์ คิดว่าสองย่าหลานนั่น
คิดจะจับเขามากกว่า ใครจะไปแต่งว้า...
แต่ในที่สุดก็พูดไม่ออกต้องรับพลอยสรวงเข้ามาในบ้าน แล้วความน่ากลัว
ก็เริ่มย่างกรายเข้ามาหลอกหลอน ตั้งแต่เริ่มเห็นผีเด็ก "แตงกวา" อยู่ในบ้าน
ทั้งที่ไม่เคยเห็นมาก่อน แม่ผีเด็กหญิงแตงกวาขอร้องแกมบังคับให้ไตรติณณ์ตามหาคุณพ่อ
ที่หายไปให้หน่อย ไม่งั้นจะทำหน้าเละเลือดทะลักให้ดู...
ความเลยแตก ผู้ชายตัวใหญ่โตเป็นเสือหนุ่มอย่างเขากลับกลัวผีแบบขี้หดตดหาย ฮาเลยทีนี้
เรื่องน่ากลัวเลยกลายเป็นเรื่องกุ๊กกิ๊กน่ารัก สืบสวนสอบสวน ขนลุกนิดๆ กับความคิด
ของคนบางคนซึ่งน่ากลัวกว่าผีเสียอีกค่ะ เรื่องของพลอยสรวงกับไตรติณณ์อาจดูเป็นไปไม่ได้เลย
ในชีวิตจริง แต่กับในนิยายพออ่านแล้วมันทำให้เห็นภาพและเชื่อตาม เชอริณเป็นคนที่เขียนแล้ว
เห็นภาพเป็นฉากๆ ด้วยภาษาง่ายๆ ไม่ต้องมีจริตจะก้านทางภาษานัก เป็นภาษาที่เล่าอย่างตรงไปตรงมา
ไม่ซับซ้อนไม่เวิ่นเว้อ แต่ชัดเจนอ่านง่ายเห็นภาพเหมือนดูละครในทีวีเลยค่ะ ที่สำคัญ...ขำล่ะ
ระหว่างที่อ่านอมยิ้มเป็นระยะๆ คิดถูกที่หิ้วไปอ่านตอนย้อมผม ไม่งั้นรอย้อมนานนั่งหลับแน่ๆ
อ่านแล้วก็แอบอมยิ้ม หัวเราะอิ๊ๆ เบาๆ (คงไม่มีใครเห็นนะ)
มันชวนหัวเบาสมองแต่ไม่กลวงนะคะ
มีแง่คิดให้ติดตาม เรื่องราวมีหักมุมมีปมซ้อน ถึงจะรู้สึกว่าวเวอร์นิดๆ ตามภาษาคอมเมดี้
แต่ว่า..มันเป็นความเวอร์ที่ระหว่างอ่านจะลืมไปเลย เพราะว่ามันราบรื่นไปตั้งแต่ต้นจนจบ
แต่พออ่านจบแล้วค่อยนึกได้ เอ๊ะ?..ตรงนั้น ตรงนี้เล็กๆ ซึ่งมันไม่ได้เป็นปัญหาใหญ่โตทำให้เสียโครงเรื่อง
คู่ของไตรติณณ์นี่ลองนึกภาพหนุ่มมาดเข้มตัวโตๆ กับสาวเนิร์ดเห็นผีนะคะ
แล้วหนุ่มตัวโตกลัวผีต้องแอบหลังสาวเนิร์ดมันเลยกลายเป็นความน่ารัก น่าเอ็นดูแบบแปลกๆ
(น่ารังแกชอบกล แบบน่าให้ผีวิ่งไล่พ่อคุณคงวิ่งหนีรอบบ้าน) หมดมาดกันเลย
นอกจากนี้ยังมีคู่รอง เป็นสาวช่างตื๊อรักจริงหวังจับ กับหนุ่มละเหี่ยใจ..ผิดที่หล่อสินะ
และตำรวจสาวสวยมาดเข้ม เข้ามาเพิ่มสีสันอย่างลงตัว แต่เนื้อเรื่องอื่นๆ เล่าต่อไม่ได้ค่ะ...
เดี๋ยวไม่ต้องอ่านกันพอดี ไปอ่านกันเองแล้วกันค่ะ
จุดไม่สมจริงมีไหม? ก็มีบ้างอย่างที่บอกละค่ะ แต่ด้วยความที่ตัวเรื่องมันราบรื่นดี
จุดเล็กๆ น้อยเหล่านั้นเลยไม่เป็นอุปสรรคต่อโครงเรื่อง ไม่ทำให้เนื้อเรื่องเสียหาย
และด้วยความอารมณ์ต่อเนื่องก็เลยมองข้ามไป แต่หักคะแนนในจุดนี้ได้ 2 คะแนนละกัน เรื่องนี้ให้ 8/10 อ่ะ
สรุปง่ายๆ เลยนะคะ ถ้าอยากหาไรเบาๆ อ่านไม่เครียด แต่ไม่กลวง พล็อตไม่ง่อย
ภาษาไม่เวิ่นเว้อเล่าเรื่องเห็นภาพชัดเจน แนะนำเล่มนี้ค่ะ อ่านแล้วอมยิ้มเลย เพลินๆ
ไม่เสียดายตังค์แน่นอน แม้จะหนาแต่อ่านไม่นานค่ะ เพลินดีแป๊บๆ ก็จบค่ะ เล่มนี้ชอบค่ะ แนะนำต่อ