* * * เริ่ม...เล่ม...แรก...* * * มาต่อกันเลย... เล่มแรกนั้น มีเหตุมาจากการ "กิ๊กกัลลลลล~" ของคนในถนนนี่แหละ แต่ตอนนั้น ป้ายังไม่ได้เขียนนิยายหวานๆ มักไปเขียนอะไรที่ฮาแตก อย่างเช่น "แม่บื้อ" ที่คุณๆอาจเฮฮาปนตัวเกร็งไปกับฉากต้นทองหลางริมน้ำ ซึ่งชาว "แกงค์โนตม" ยังขำกันได้ทุกครั้งที่มองต้นไม้ต้นนี้... นอกจากแม่บื้อ ก็ยังมีเรื่องแนว "รวมหัวกันแต่ง" ซึ่งคนบนถนนทุกคนสามารถแจมได้ แต่มีข้อแม้ว่า ห้ามโพสท์ติดกัน ต้องมีใครมาตัดเบรคเนื้อเรื่องเสียก่อน เพื่อความสนุกสนาน เพราะถ้าคนเดียวเขียน มันก็ไม่ใช่รวมหัว และต้องเปิดโอกาสให้อีกฝ่าย มาแก้ทางได้ คือเราเขียนอำกัน ฮ่า ฮ่า เพราะการแต่งนั้น พวกเรา...ขอใช้คำว่า พวกเรานะ เพราะทุกคนที่เข้ามาเล่น ใช้ชื่อล็อคอินของตนมาแทนตัวละคร(ซึ่งสวยหล่อ เก่ง ฉลาดเลิศ สุดฤทธิ์ประสาคนหลงตัวเอง) ทั้งสิ้น และเรื่องที่แต่ง เป็นแนวสืบสวนสอบสวน จึงมีการหักเหลี่ยม เฉือนคม ไสยศาสตร์ อาวุธลับ อาวุธเคมีแปลกๆ ชนิดที่ เอียน เฟลมมิ่ง ผู้ประพันธ์ ยอดสายลับ 007 จะต้องได้อาย ถ้ามาอ่านเรื่องของเรา...เชียวนะเออ (เชื่อสิว๊อย) และพวกเราก็ติงต๊องไปตามจินตนาการสุดขอบฟ้ากันแบบแหลกราญ ฮี่ ฮี่... ฮอทฮิตสุดๆ ถึงขั้นว่า แปะไปแล้ว ต้องกรี๊ดดดดดด~ เพราะไอ้ที่เขียนกันแทบตายนั้น มีไอ้บร้าาาาา~ ตัวไหนก็ไม่รู้... มาตัดหน้าชิงซีนไปก่อนแล้วแค่ไม่กี่นาที #!@~Q~ %^$%&**!! เป็นตำนานกระทู้มหากาฬของถนน ที่เล่นกันแบบกดรีเฟรชเหมือนบ้า ป้าเองนั้นเปิดสองกระทู้ซ้อนทั้งๆที่เน็ตเต่า เพื่อรีเฟรชอ่านก่อนกดส่ง กลัวเนื้อหาเพลี่ยงพล้ำแก่ฝ่ายตรงข้าม พิมพ์ไป คิดแก๊กไป คุย ICQ ไปด้วยหกช่องรวด เพื่อเตรียมเตี๊ยมให้ฝ่ายเดียวกันไปถล่ม "ก๊อกสอง...สาม...สี่...และห้า (ถ้าจำเป็น)" เพื่อให้ฝ่ายตรงข้ามตายสนิท อิอิ คงมีคนเก่าๆ จำกระทู้ "John -Bue" อันฮาแตกได้ใช่ไหม...ชายก(ล)าง หรือแกงค์โฉมงาม ที่ออกมาทีไร เจอพวกโนตมรังแกแบบนันสต๊อปจนเดี้ยงไปทุกที... เล่นกันจนเป็นกระทู้แรกๆของพันทิพย์ที่เดี้ยงหายๆ เลยแหละ ฮี่ ฮี่ และนั่นแหละ พออำๆกันเข้า อำหนักด้วยไม่ใช่เบาๆ มีการตัด oo ของอีกฝ่าย ใส่หม้อต้ม หลอกอีกฝ่ายกิน คนถูกตัดก็ไม่โกรธ (ก็อำกัน ใครจริงจังก็บ้าแล้ว) แต่เขียนมุกฮาแตก สวมบทพระเอกมิวสิคฉากเศร้า ตะกายไปตายบนยอดเขาหิมาลัย แต่มีส่งรหัสมอสลงมาออกแนวจีบๆอีกแน่ะ อันนี้ฮาตรึมทั้งถนน ยังอำกันต่อมาอีกหลายกระทู้ กลายเป็นสังคมเล็กๆที่เหนียวแน่น ใครเพลี่ยงพล้ำมา...ไม่ช่วย แต่ซ้ำเติม ฮี่ ฮี่ แต่ก็รักกันดี... ไอ้เล่นกันบ้าๆอย่างนี้เอง ทำให้เกิดความหนิดหนมอีกระดับ และเลยคิดขึ้นมาว่า ถ้าเราเขียนอะไรหวานๆ โดยเอาคนบนถนนฯ มาเป็นตัวละคร...เพื่อนเรา จะ "ดูออก" ไหม... โดยกะเอาฮาลูกเดียว (แอบหวาน) "ขุนเขา...กับเลาขลุ่ย" เลยถือกำเนิดขึ้น... (แต่นแต๊นนนน~) ขุนเขา เป็นตัวตนของคนคนหนึ่งบนถนน กร๊ากกกกกก~ ใครก็ตามที่เดาออก ขอความกรุณาอย่าแปะชื่อของเขาผู้นั้น (หรือมันผู้นั้น ฮ่า ฮ่า) ให้ความทรงจำอันสวยงาม คงไว้เพื่อเรื่องนี้เถิด อิอิ (รวมถึงข้อมูลนางเอกและบรรดาตัวละครของเรื่องด้วยนะคะ เพราะปัจจุบัน เรื่องชุดนี้ "ดันดัง" ขึ้นมาแล้ว นักอ่านหลายคน ต้องการตามล่า "ตัวตนจริงๆ" ของพวกเขา จนถึงขั้นบางคนโดนแฮ็คข้อมูลมาแล้ว ป้าใคร่ขอ "ความสงบ" ให้กับพวกเขาด้วยค่ะ เพราะเท่าที่เอามาหากินกันนี่ ก็นับว่าชั่วร้ายพอแล้ว...แหะ แหะ) ตอนนั้น อารมณ์มีทติ้งเริ่มละลายมาเข้าในสายเลือด และคิดว่า "มิตรภาพ" บนโลกในอินเตอร์เน็ต ที่ป้าค้นพบโดยโชคชะตาลิขิตนั้น มีอยู่จริง จึงเกิดฉาก "มีทติ้ง" ในร้าน "อิ่มจัง" ขึ้นมา... และเป็นฉากที่โดนใจหลายคน เพราะมิตรภาพจากหน้าจอที่มีข่าวหลอกไปฆ่ากันแทบทุกวัน มันหายากอย่างยิ่ง แต่ปัจจุบัน...เยอะ...เนอะ เช่นคนในชมรมของป้าเป็นต้น (ไงๆ ก็ขอให้ระวังกันไว้ก่อนบ้างก็เป็นการดีนะ) ความหมายของแต่ละฉาก และแต่ละที่มาของตัวละครนั้น ตรงตามที่ป้าบอกว่า "มีอยู่จริง" นั้น จริงแท้และแน่นอนที่ซู๊ดดดดดดด~ เช่นตัวพระ - นาง ของเรื่อง ก็มีจริงๆ กิ๊กกัน...มั๊งงงงง~ (อันนี้แม้จะไม่แน่ชัดแบบจับได้คาหนังคาเขา แต่อย่างน้อย ก็มีมูลให้หมาขี้ได้หลายกอง อิอิ) ป้าด้วง... แน่นอน มีตัวเป็นๆแน่ออกจะสีสันปานนั้น (จะบอกว่าไม่มี ก็ไม่มีใครเชื่อแล้วอ่ะนะ) ข้อมูลจากตัวตนในหนังสือนั้น ตรงข้ามกับความเป็นจริงอย่างมาก เช่นบ้าทำกับข้าว (แต่ขี้เกียจ) งก ขี้เหนียว (โอว...อันนี้สุดๆ ทุกคนซึ้งดี แค่โอนผ่านต่างธนาคาร 35 บาท ป้าด้วงแกยังยอมขี่จักรยานไป เป็นกิโลๆ ไม่ยอมเสียตัง อิอิ) ชอบเที่ยวที่แปลกๆ จริงๆสุดๆ ตอนนี้พบเกาะน่าสิงอีกที่แล้ว ฮี่ ฮี่ ฯลฯ เอาว่าจริงเยอะมากๆเลยตัวป้าด้วงเนี่ย ยีราฟ ก็มีตัวตนจริงๆ และมันภาคภูมิใจกับการได้รับเกียรติให้เป็น "ตัวเอก" ตัวหนึ่งของเรื่องอยู่เนืองๆ จนถึงขั้นต้องไล่ถีบกันบ่อยๆ ตัวละครเอาแค่นี้ก่อน...เดี๋ยวไม่เหลือถึงเล่มหน้า แหะ แหะ นอกจากตัวละคร ร้านอาหารในเรื่อง ก็มีจริงๆ เพียงแต่เปลี่ยนชื่อเท่านั้น...มีทุกร้านด้วย ขอบอก ส่วนสถานการณ์ในเรื่อง ก็มักเกี่ยวพันกับความเป็นจริงเสมอ เช่นที่บอกว่า "มีของมาแจกกัน เป็นสร้อยลูกปัดทำเองของแพนด้า" ตอนนั้น เพื่อนคนหนึ่งในเน็ต ก็ฝากสร้อยลูกปัดมาให้ป้าจริงๆ แม้ใส่ไม่ได้ ก็ยังเก็บไว้ระลึกถึง อันนี้ออกแนวเขียนเพื่อเป็นเกียรติ อิอิ หรือจะสถานการณ์ถีบกันขึ้นรถไฟฟ้า ก็มีจริง เพราะป้ากับนายยีราฟ (ในเรื่อง) ดันมีบ้านที่ต้องไปทางเดียวกันซะอีก ดังนั้น...เอามาใช้ซะ ฉากหมู่บ้านชาวประมงหัวหิน ก็มีอยู่จริง มีบ้าน "น้ายิ่ง" จริงๆ เป็นเรือขาประจำของบ้านป้าเลยแหละ เมียแกทำน้ำจิ้มเด็ดอย่าบอกใคร เปลหน้าบ้านก็น่านอนสุดๆ สิ่งเหล่านี้ เอามาผูกๆรวมกันเป็นเรื่องราวนี้ละค่ะ... หลายอย่างมันจึงสมจริง เพราะมันมี "อยู่จริง" ไงคะ (ไอ้เติมๆไปนั่น ถือเป็นพรสวรรค์ส่วนบุคคล อิอิ) ขุนเขา...กับเลาขลุ่ย ลงแปะในถนนนักเขียน ตอนปลายปี 44 (ราวเดือน ตค.-พย. กระทู้ถูกลบไปแล้ว) เอาสนุกเท่านั้นค่ะ เพื่อนๆอ่านเอามันส์เสียเป็นส่วนใหญ่ สนุกสนานไปกับการเดาท่าทางของตัวละครในเรื่อง "ซ้อนภาพ" ตัวตนจริงๆที่เรารู้จัก หรือคาดเดา มนุษย์นั้นสนุกสนานกับจินตนาการเสมอ... หลังจากแปะไปนาน จนกระทู้ร่วงไปแล้ว Clear Ice และ O-HO สองสาวที่ส่งเรื่องไปลงหนังสือชุด "ความรู้สึกดี" เล่มแรก (ซึ่งเป็นผลงานต้นๆของชาวถนน และพวกเรากิ๊วก๊าวกันมากๆ) ก็บอกให้ส่งเรื่องนี้ไปเสนอกับ สนพ. แจ่มใส เพื่อจะได้เอาตังมากินหนมกัน ตอนแรกก็เฉยๆค่ะ บอกแล้วว่ามันเพิ่งจุกกะการ "โดน" มาสดๆ แต่พอสองสาวนี่ย้ำบ่อยเข้าก็เลย...เอาซะหน่อย ป้าก็ส่งค่ะ ว่าไงว่าตามกัน... สำนักพิมพ์ก็ตอบรับมาในเวลาไม่นานเลย... (โอว...ไอซ์ กะอ้อ เป็นป๋าดันป้าสิเนี่ยยยย) คุณๆจึงได้อ่านเรื่องแกงค์เน็ตบ้าของป้าด้วง ซึ่งทำให้มันยืดยาวมาจนทุกวันนี้... ตอนหน้าจะเป็นที่มาของ..."รักหวานๆของมันแกว" ค่ะ   Create Date : 13 กรกฎาคม 2548 17 comments Last Update : 2 สิงหาคม 2548 18:03:36 น. Counter : 1295 Pageviews. Share Tweet

โดย: Angel Tanya 13 กรกฎาคม 2548 3:34:59 น.

อ๋า...ไม่นอนเหรอคะเนี่ย ยังตบแต่งไม่เสร็จเลย มาแว้ววววว สวัสดีค่ะ ท่านผู้อ่านคนแรก   โดย: ป้าหนอน 13 กรกฎาคม 2548 3:37:50 น.

ป้าหนอนนอนดึกจังนะคะ ป้าหนอนรู้ปะ ..หนูก็เป็นนักเขียนเหมือนป้าล่ะ (แต่คนละแนวกับป้าเลย ฮ่า ) แต่หนูก็ชอบหนังสือที่ป้าหนอนเขียน และมีทุกเล่ม อ่านแล้วมีความสุขดีค่ะ   โดย: นรกขุมสุดท้ายของชายเจ้าชู้ 13 กรกฎาคม 2548 4:18:56 น.

อิอิ ป้าก็อ่านของคุณนรกขุมสุดท้าของชายเจ้าชู้ (โอว...จะเขียนชื่อย่อก็เกรงความจะเปลี่ยน) เช่นกันค่า ในกระทู้นะ เพราะรวมเล่มแล้วไม่กล้าแนวอ่ะ คือผู้ชายรอบตัวโดยเฉพาะคุณสามียังยืนฝั่งฝ่ายธรรมมะ คือคุณากรเสมอ (ป้ายืนอีกฝั่ง แหะ แหะ) แต่ป้าไม่ค่อยโผล่หัวค่ะ ได้แต่แอบอ่าน ฮี่ ฮี่   โดย: ป้าหนอน 13 กรกฎาคม 2548 4:59:54 น.

มันฟังป้าหนอนเล่าค่า ^^ ...   โดย: ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie ) 13 กรกฎาคม 2548 6:28:25 น.

ยังจำได้ว่า ตอนที่ "ขุนเขากับเลาขลุ่ย" ออกอากาศใหม่ๆ ตอนนั้นยังเรียนอยู่ที่หัวหิน เรื่องมันน่าติดตามอย่างกับ Dragonball (แต่ไม่ยืดเท่า) ที่ต้องนับวันรอ Zero วางแผง ครั้นจะถ่อเข้าเมืองไปนั่งอ่านตามร้านเน็ต (ชม.ละ40บ.) ก็ไม่มีรถกะเค้า ฤาจะรอให้ถึง Weekend ค่อยกลับไปอ่านที่บ้าน ก็จะลงแดงตายซะก่อน... ต้องขอบคุณ พี่นัท MrPalm.Com ที่เอื้อเฟื้อเทคโนโลยีให้สามารถ Sync กระทู้จาก ถนนฯ มาอ่านใน Palm ได้ แม้จะต้องรอโหลดกันนานแสนนานผ่าน IR ของมือถือที่จะหลุดมิหลุดแหล่ ค่า Airtime ก็แพงชะมัด... แต่ก็คุ้มค่าครับ... อ่านไปยิ้มไป... ชอบป้าด้วงที่ซู้ด... ช่างลั้ลลาจริงๆ พึ่งรู้ว่า ป้าได้(โดนดันให้)พิมพ์ออกวางจำหน่ายด้วย เด๋วคงต้องไปเดินหาซื้อมาให้ที่บ้านอ่านกัน... ร่ายมาซะยาว... ไม่ใช่อะไรหรอกครับ.. จะมาขอบัตรลดไปซื้อหนังสือ... อิอิ... และขอลายเซ็นต์ด้วยครับ.. ถ้ามีโอกาสนะครับ   โดย: namit 13 กรกฎาคม 2548 10:55:47 น.

มารอฟังเรื่องมันแกวต่อ (เอาคุณภูมิมาให้หนูซะดีๆ อิอิ)   โดย: สายลมโชยเอื่อย 13 กรกฎาคม 2548 17:37:06 น.

* * * ขอบคุณที่รักกัน (blueberry_cpie) แหะ แหะ ตำนานคนชราค่ะ ฟังเพลินๆ * * * namit เอ... ป้าจำได้ว่า นายขุนมันไม่ปล่อยพลังเต่าสะท้านฟ้านะ ส่วนหนังสือ... ป้าคาดว่า... มันคงเป็นถุงกล้วยแขกไปหมดแย๊ว อิอิ * * * สายลมโชยเอื่อย อะไรอ่ะ ไม่มีพระเอกเป็นของตนเองหรือไงยะ   โดย: ป้าหนอน 14 กรกฎาคม 2548 1:24:48 น.

มีอ่ะป้า แต่อยากได้กิ๊ก   โดย: สายลมโชยเอื่อย 16 กรกฎาคม 2548 3:10:22 น.

ไปเอาของยัยพี่อ้อดิ เมื่อวานดู "เจาะใจ" หรือเปล่า มีคนที่กินยาฆ่าตัวตายมาออกรายการ หุหุ เสียดายนา ถ้าไม่ได้ดูอ่ะ   โดย: ป้าหนอน 16 กรกฎาคม 2548 3:48:04 น.

เย้ยยย ไม่ได้ดูอ่ะป้า กรำ มัวแต่แชท   โดย: ย่นเองค่ะ IP: 61.91.242.201 16 กรกฎาคม 2548 22:17:58 น.

กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! เป็นป้าหนอนจริงๆด้วย........เป็นแฟนหนังสือของป้าหนอนค่ะ....... ชอบมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ......... วันนี้ลองเข้ามาดูในบล็อคแก๊งเห็นมีล็อคอินป้าหนอน...เลยลองเข้ามาดู ปรากฏว่าใช่จริงๆ ดีใจจังๆๆๆ......   โดย: Goya_aTaan (Goya_aTaan ) 19 กรกฎาคม 2548 16:38:29 น.

* * * ย่น โสนะหน้า หุหุ * * * Goya_aTaan แหะ แหะ ขอบคุณค่ะที่ชอบผลงานติงต๊อง ป้าอยู่ในพันติ๊บนี่ละค่า ไปไหนไกลมากไม่ไหวอ่ะ   โดย: ป้าหนอน 2 สิงหาคม 2548 18:00:18 น.

คือว่าแบบคลั่งไคล้ทั้งพี่ทั้งน้อง(ผมกะน้องสาว) ป.ล. น้องสาวชอบตอนที่"พจมาน"อ่ะครับ ผมชอบตอนที่พี่ยีราฟร้องเพลงครับ   โดย: อุรังอุตัง IP: 203.113.16.241 18 พฤศจิกายน 2548 8:59:49 น.

ชอบหนังสือที่ป้าหนอนเขียนมาก ๆ เลยอ่ะค่ะ นู๋เพิ่งเข้ามาในเว็บพันทิพย์ครั้งแรก(หลังจากหลงไปอ่านแต่เว็บอื่นมานาน) เห็นมี blog ป้าหนอนอยู่เลยมาอ่าน ล่าสุดนู๋เพิ่งซื้อ THE KISS WITH THE CINDERERA ของป้ามาอ่านอ่ะค่ะ สนุกมาก ๆ นู๋อยากรู้ว่าเรื่องของ ขุนเขาและเลาขลุ่ยจะได้รวมเป็นเล่มแบบนี้บ้างไหมค่ะ นู๋ชอบคู่นี้มาก ๆ เลยอ่ะค่ะป้า แบบว่าอยากอ่านมาก ๆ ป้าอย่าลืมเขียนนะค่ะ จะรอติดตามค่ะ   โดย: ข้าวแกงก๊าบป๋ม IP: 202.28.47.11 10 ธันวาคม 2548 7:41:56 น.

ตอนอ่านนี่จะจินตนาการหน้า นางเอกไม่ได้โดยเด็ดขาด เพราะจะอ่านต่อไปมิได้ กิกิกิ   โดย: กระบือหนุ่มสุดจะหล่อ IP: 203.158.118.15 4 กันยายน 2549 19:58:22 น.

คิดถึงพี่ขุนจังครับ แต่จิตประหวัดนึกถึงพี่ยีราฟสุดหล่อครับ   โดย: อุรังอุตัง IP: 119.46.227.3 2 กุมภาพันธ์ 2555 11:22:21 น.