กลับบ้านเกิดทีไร จำเป้นต้องกลายเป็นคนดังอยู่ทุกที แต่สถานะการณ์อย่างนี้เป็นต้องปลื้มทุกที ผู้หลักผู้ใหญ่จำเราได้กันทุกคน เหมือนกับเราเป็นดาราชื่อดังของประเทศ ฮ่าฮ่าฮ่า
          แต่ก็ไม่ชอบอยู่อย่าง ทุกคนชอบถามเรื่องที่ไม่เราอยากตอบเลย ไม่รู้ว่าอยากรู้ไปทำไม เรื่องโสด ไม่โสดเนี่ย กลุ้มจัด จะตอบยังไงดี...?
     ป้าข้างบ้าน "เป็นไงไอ้หนู สบายดีหรอ"
          อยากจะบอกว่าผมโตแล้วครับผมไม่ใช่ไอ้หนูตัวเล็กๆแล้วครับ แต่ไม่กล้าพูดออกเสียง
          "สบายดีครับ"
          "ไม่พาแฟนมาให้ป้าดูตัวบ้างหรอ"
          เอ่อ...อยากจะตอบแต่ไม่รู้จะตอบยังไง ก็เลยได้แต่ยิ้มๆ
    
          ถัดจากป้าข้างบ้านเจอคนรู้จักอีกหลายคน เขายิ้มแย้มเมื่อเจอเราทักทายสาระทุกข์สุขดิบ แล้วก็ตามด้วย
          "ไงไม่พาลูกสะใภ้มาฝากที่บ้านหรอ"
          " T_T"
    
          ผ่านมาสองวันเจอเพื่อน และคนรู้จัก คิดว่าหมดทุกคนแล้วนะ เป็นอันว่าโล่ง ฮ่า ฮ่า ฮ่า คราวนี้คงไม่มีใครถามแล้ว
     ตอนเย็นของวันนั้นเจอเพื่อนอีกคนที่ตลาดกำลังซื้อกับข้าวอยู่ ดีใจ ดีใจ ที่ได้เจอเพื่อนเก่า ผมกับมันต่างก็เดินเข้ามาหากัน
          "เฮ้ย สวัสดี เป็นไงสบายดีไหม"
          "สบายดี" หลังจากนั้นเพื่อนมันก็ชะเง้อหน้าชะเง้อหลัง
          "มึงมองหาไรวะ" แล้วมันก็ยิ้ม
          "มึงไม่พาแฟนมึงมาอวดบ้างหรอวะ"
          " TT_TT "
          ง้าๆๆๆๆ    ทำไม ทำไม ต้องถามแต่ประโยคนี้ด้วย ?
          ถามประโยคอื่นไม่ได้หรือไงฟะ รู้ไหมมันอึดอัดที่จะตอบ
          โอ้ย...กลุ้มมมมมมมมม
 
          สาธุ...
          ขอให้เจอคนที่ใช่ทีเถอะ
          ถ้าได้นะ จะจัดขบวนแห่รอบหมู่บ้านเลย
          ถามกันดีนัก
          เอ่อ...?
          ว่าแต่ว่าจะดีหรอ...?

          ประกาศโปรดทราบ
          ข่าวดีสำหรับผู้ชอบล่ารางวัล
          ใครที่ทำให้เจ้าของ Blog นี้สละโสดได้มีรางวัลให้งามๆ
           รางวัลที่ได้ ได้แก่ แอ่น แอน แอ้น
           คือ เจ้าของ Blog นั่นเอง (ฮา..)