|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
New Zealand เด้อ - I go Bungee Jumping
อุปสรรคอย่างหนึ่งที่สำคัญของทุกๆคน คือ ความกลัวของตัวเอง
ข้อเท็จจริงแล้ว เราอาจทำได้ แต่ความรู้สึกบอกตัวเองว่า ทำไม่ได้ ... สุดท้ายก็เลยไม่ได้ทำ
มีอุบายหลายอย่างได้ถูกนำมาใช้ในการให้เราก้าวข้ามความรู้สึกนั้น
เช่น เคยมีโครงการฝึกอบรมผู้นำอยู่แห่งหนึ่ง จำไม่ได้แล้วว่าที่ไหน ให้ผู้เข้าอบรมไปยืนในที่ชุมนุมชนที่มีคนคับคั่ง แล้วตะโกนเล่าพฤติกรรมไม่ดีทั้งหลายที่ตัวเองได้ทำมาให้คนเหล่านั้นฟัง
อย่าว่าแต่เปิดเผย หรือเล่าเรื่องไม่ดีของตัวเองเลย
แค่การพูดต่อหน้าคนจำนวนมาก ก็ทำให้หลายคนขาสั่น ปากสั่นมาแล้ว
ตัวอย่างที่ง่ายที่สุด และใกล้ตัวที่สุด ก็คือ Karaoke
ใหม่ๆไม่ค่อยมีใครกล้าจะออกไปร้องสักเท่าไหร่ แต่พอร้องไปๆ ก็ไม่ค่อยจะมีใครยอมกลับมานั่งเหมือนกัน ร้องกันเพลินไม่ไล่ไม่เลิกจนเกิดกรณีขว้างปากันมาก็มี
Bungee Jump ก็นับเป็นหนึ่งในอุบายนั้นเหมือนกัน เดิมเป็นประเพณีของชนเผ่า Vanuatu บนเกาะ Pentecost ในมหาสมุทร Pacific (ทางเหนือของ New Zealand) การกระโดดจากหอที่สร้างจากไม้สูง 25 เมตรโดยมีเถาวัลย์ผูกขาเอาไว้ เป็นสัญญลักษณ์ว่าเด็กที่ผ่านพิธีนี้ได้ก้าวข้ามเข้าสู่ความเป็นผู้ใหญ่แล้ว
AJ Hackett เป็นรายแรกที่ทำให้การกระโดด Bungee เป็นการค้า จุดเริ่มต้นอยู่ที่สะพาน Kawarau ในเมือง Queenstown สะพานนี้สูง 43 เมตรจากลำธารด้านล่าง และใช้เชือกที่ยืดตัวได้เล็กน้อยแทนเถาวัลย์ ทำให้คนกระโดดไม่โดนกระชากมากนัก
ผมเองก็ได้เคยอุดหนุนเค้าอยู่ครั้งหนึ่งเหมือนกัน ตอนที่ไปนั้นมีกลุ่มวัยรุ่นญี่ปุ่นมาก่อนหน้าแล้ว 1 คันรถบัส แม้อุณหภูมิจะเย็นประมาณ 10 องศาเศษๆ แต่กลุ่มญี่ปุ่นนั่นดูท่าทางจะสนุกและถูกใจกันมาก มีบางคนโดดไปแล้วและมาซื้อตํ๋วโดดรอบสอง!! บางคนขอแบบให้เชือกหย่อนมากๆเพื่อให้หัวจุ่มน้ำด้วย
เนื่องจากเป็นที่แรกที่ไปแวะในวันนั้น และอากาศหนาว ผมจึงสั่งแบบแห้ง (คือหัวไม่จุ่มน้ำ) จะได้ไม่ต้องตัวเปียกไปเที่ยวที่อื่นต่อ หลังจากจ่ายตังเสร็จ ก็ไปชั่งน้ำหนักและลงชื่อในใบ Certificate (แต่เงื่อนไขเพียบ โดยรวมๆเขียนว่า เราจะไม่เอาความใดๆในกรณีทีเราเกิดม่องเท่งขึ้นมา เรารนหาที่เอง ว่างั้น)
แล้ว เราก็ถูกนำตัวไปที่สะพาน ผูกเชือกขาทั้งสองข้างติดกันแล้วก็กระดิ๊บ กระดิ๊บ ไปเข้าแถวรอที่แท่นกระโดด ซึ่งเป็นไม้กระดานกว้างประมาณ 60 ซม.ยื่นออกไปจากสะพาน (คล้ายๆที่เค้าให้พวกโจรสลัดโดดจากเรือในหนัง)
ความรู้สึกน่ะหรือ...ก่อนไป...อยากโดด
ไปถึงแล้ว...ก็ยังอยากโดด
พอไปถึงแท่นกระโดดแล้ว...อืม...ชักเสียวแฮะ ก็ตอนที่คุณต้องกระดิ๊บ กระดิ๊บไปที่ปลายแผ่นไม้เพื่อเตรียมกระโดดนั้น มันต้องมองที่พื้นน่ะซิ แล้วยังไงมันก็เลยเห็นลำธารข้างล่าง ซึ่งความสูงขนาดนั้น กับคนที่ไม่คุ้นเคยนี่ก็ทำใจสั่นได้ดีทีเดียว
วินาทีที่เค้าพร้อมแล้ว คนที่คุมคิวจะบอกให้คุณมองไปที่สะพานอีกแห่งที่อยู่ข้างหน้าไกลๆ แล้วทุกคนจะช่วยคุณนับถอยหลัง 5....4...3..2.1
ยอมรับอย่างไม่อายครับ ว่า วินาทีที่จะต้องโดดนั้นเกิดกลัวขึ้นมาซะดื้อๆ
แต่ก็บอกกับตัวเองว่า ขืนไม่โดด กลับไปคงหมดความมั่นใจไปอีกแยะและอีกนานเลย
ไม่รู้ว่าสมองส่วนไหนสั่ง รู้แต่ว่าตัวเองกางแขนออกแล้วเลยกระโดดลงไป
ใจน่ะ คิดว่าตัวเองกระโดดลอยสูงจากแท่นแล้วด้วยซ้ำ เท่ห์ๆแบบพวกแข่งโดดน้ำไง
มาดูตอนหลังในวิดีโอถึงเห็นว่า ไม่ได้กระโดดหรอก ขามันคงอ่อนน่ะ 
แถมที่ตั้งใจว่าจะตะโกนร้องไปด้วยให้มันสะใจ ก็ได้แต่อ้าปากเท่านั้น เสียงมันไม่เต็มใจออกมาด้วยเลย
ความรู้สึกของการเคว้งคว้างอยู่ในอากาศไม่ต่างอะไรกับตอนรู้สึกวูบเวลาที่เผลอหลับและกำลังตกอยู่ในภวังค์ แล้วความรู้สึกนั้นมันก็ผ่านไปอย่างรวดเร็ว Free Fall อยู่ไม่เกิน 3 วินาทีก็ห้อยต่องแต่งกับเชือก แล้วก็สะบัดขึ้นลงอยู่หลายทีตามมวลอันหนาแน่นของตัวเอง เสื้อที่อุตสาห์ยัดเอาไว้เรียบร้อย ยังหลุดจนพุงกลมโผล่ออกมา
จุด Climax มันคงเป็นความกลัวเฉพาะเสี้ยววินาทีนั้นที่เราต้องเผชิญและข้ามมันไปให้ได้ เมื่อโดดเสร็จก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษครับ คล้ายได้ทำอะไรที่อยากทำแล้วก็จบเรื่องไป ทิ้งไว้แต่ตัวเลขบนหลังมือที่เขาเขียนน้ำหนักเราลงไปเท่านั้น (76) คนในเมืองเห็นตัวเลขบนมือนี้ก็จะรู้กันว่าไอ้นี่ไปทำอะไรมา
ตอนเย็นเข้าไปในตัวเมือง Queenstown และได้แวะไปที่หอคอยเพื่อชมวิวด้วย เชื่อมั๊ยครับที่นี่ก็ไม่ได้สูงมากนะ แต่ระเบียงที่เป็นกระจกนี่ทำเอาตัวเองหลอนไปเลย ไม่กล้าเดินไปใกล้ครับ แบบว่า...กลัวความสูง (ในรูปน่ะยืนห่างขอบตั้งเมตรนึง) ...ความรู้สึกช้าจัง 
ปัจจุบันมี Bungee Jump เปิดให้เสี่ยงโดดกันมากมาย หลายรูปแบบทั้งในบ้านเราและที่อื่นๆ ที่สูงที่สุดตอนนี้คือที่ Macau Tower (233 เมตร คุณจะได้ Free Fall ถึง 6.9 วินาที) เฉือนเขื่อน Verzasca Dam ที่ Switzerland ไปแค่ 13 เมตร ตามมาอันดับ 3 ด้วยสะพาน Bloukrans ที่ South Africa (216 เมตร/6.6 วินาที) AJ Hacket ก็มีที่ Nevis ด้วยความสูงกว่าเดิม (134 เมตร/5.2 วินาที) และเห็นว่ามีคนอื่นๆจัดแบบสูงหลายร้อยเมตรด้วย โดยโดดจาก Helicopter หรืออยากเพิ่มความหลอนก็สามารถโดดกลางคืนท่ามกลางความมืดที่ AJ Hacket - The Ledge ได้
ถามว่าจะไปโดดอีกมั๊ย...อืม ของบางอย่างทำครั้งเดียวในชีวิตก็พอ และมาลองคิดดูแล้ว ยิ่งโดดสูงเท่าไหร่ ยิ่งมีเวลาตั้งสติมาก นี่ขนาดแค่ 3 วินาทีผมยังหลอนถึงตอนเย็น สงสัยถ้าไปโดดแบบนานกว่านั้นคงเก็บไปฝันอีกลายวันแหงๆเลย 
ถ้าใครไม่ติดธุระอะไร ไปลองก็ได้นะครับ ไม่ต้องไปไกล แถวพัทยาก็มี ช่วยแก้อาการหงุดหงิด ติดขัด และบรรเทาอาการ Ego ขาดๆเกินๆได้ดีทีเดียวเชียว 
| Create Date : 04 พฤษภาคม 2553 |
| Last Update : 4 พฤษภาคม 2553 14:56:13 น. |
|
4 comments
|
| Counter : 1845 Pageviews. |
 |
|
|
โดย: Kalaman  วันที่: 5 พฤษภาคม 2553 เวลา:7:49:05 น. |
|
|
|
| โดย: j a r n i k วันที่: 5 พฤษภาคม 2553 เวลา:17:19:40 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [