ที่มาของน้องโอปอ... สุดสวยประจำบ้าน

วันนี้จะมาเล่าถึงน้องโอปอบ้างนะจ๊ะ

ตอนนั้นพี่อั่งเปาอายุได้ 3 ขวบนิดๆ ยังไม่อดนมแม่เลย... มีคนถามบ่อยๆ ว่ามีอีกคนไม๊ แม่ก็ตอบเค้าไปตลอด ว่ารออีกแป๊บ ให้พี่อั่งเปาได้ 6 ขวบก่อน แล้วแม่ก็ชะล่าใจ (ขอแอบ XXX นิดนึง) แม่กับพ่อไม่ได้คุมกำเนิด แค่ 1 ครั้ง อิอิ.... น้องโอปอมาเฉยเลย... 1 ครั้งจริงๆ นะลูก...

ตอนเมนส์ขาดไป 1 อาทิตย์ แม่สงสัยแล้ว อดรนทนไม่ไหว ไปซื้อแผ่นเทสมา 555++ แล้วก็ดังที่คิด ตอนเย็นพ่อมารับแม่ที่ทำงาน แม่ก็เอาผลเทสส่งให้ดู (แอบซื้อตอนเช้า มาเทสที่ออฟฟิตเลยนะ) พ่อดูแล้วก็ทำหน้า งงๆ แล้วก็ขำกันไป 1 ครั้ง สำเร็จเลย พ่อคุยโวทันที เป็นไง ผลงาน .... (ขี้โม้เนอะ)

แต่ก็ไม่ราบรื่นดังหวัง แม่รีบไปตรวจ พร้อมฝากครรภ์ ทันที พอได้ประมาณ 2 เดือนเศษๆ คุณหมอขอเทส เพราะอายุแม่เกิน 30 ปี เทสเยอะมาก จนเข้าเดือนที่ 4 คุณหมอก็เทสอีก อันตราซาวด์ดู เจอค่า NT ผิดปกติ (มีโอกาสเสี่ยงที่เด็กจะเป็นดาวน์) แม่เริ่มเครียด คุณหมอบอกว่า จะขอตรวจต่อโดยการเจาะน้ำคร่ำ แต่แม่เลือกไม่ตรวจต่อก็ได้ ....

แม่ตั้งคำถามกับคุณหมอ ถ้าตรวจเจอแล้วทำยังไง ?
คำตอบ ก็จะได้เตรียมตัวและเตรียมใจไว้รอ

แม่มาตั้งคำถามในเวป ใน Internet ถึงปัญหาเคสนี้ ?
คำตอบ ก็มีสองทาง ถ้าตรวจแล้วเจอ ก็ไปหาโรงพยาบาล ที่รับเอาออกให้
หรือไม่ก็ยอมรับกับมันให้ได้

แล้วแม่ก็ตั้งคำถามกับหมอ ถึงความเสี่ยงที่จะเจาะ ว่ามีอันตรายแค่ไหน ?
คำตอบ ก็คือมีโอกาสเสี่ยงที่จะแท้งได้ หลังเจาะต้องอยู่นิ่งๆ 24-48 ชม. และห้าม ทำงานหนัก ห้ามยกของ ห้ามๆๆ สารพัดต่ออีก 2 อาทิตย์

แม่ปรึกษาคนเยอะมาก แต่สุดท้าย แม่มานั่งคุยกับพ่อ ถามว่าจะเอายังไงกัน พ่อถามแม่ว่า ถ้าตรวจแล้วเจอว่าลูกเป็นดาวน์ แม่จะทำยังไง .... แม่ก็เลยตอบพ่อว่า ก็ไม่ทำยังไง ก็ยังคงเอาไว้ต่อ ไม่ยอมทำแท้งแน่ๆ ... คำตอบก็เลยมาเลย.... ว่าแล้วเราจะตรวจทำไม แม่กับพ่อ วันนั้น ร้องไห้ เครียดคุยกันเยอะมาก แต่สัญญากันว่าแค่วันนั้น วันเดียว อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด สวรรค์ส่งลูกมาให้แม่แล้ว จะมาแบบไหน จะมายังไง แม่กับพ่อพร้อมรับทุกอย่าง จะทำทุกอย่างให้ดีที่สุด ...

แม่ทำบุญเยอะมาก ขอพรอย่างเดียวเลย ขอให้ลูกของแม่ออกมาปรกติ ครบ 32 แม่สัญญาว่าจะดูแลหนูให้ดีที่สุด จะทำหน้าที่พ่อกับแม่ให้ดี ที่สุด

10 ก.ย. 2551
เพิ่งย่างเข้าเดือนที่ 6 อุปสรรค ยังมีมาอีก วันสำคัญที่สุดในชีวิตแม่เลย คุณตาเสีย แบบกระทันหัน แม่แทบล้มทั้งยืน มึนไปหมด ร้องไห้ไม่ออก ทุกคนบอกแม่ว่า ใจเย็นๆ อย่าเครียด ตั้งสติดีๆ มีหนูอยู่ในท้องด้วยนะ ทำอะไรให้ระวัง .... แม่ต้องเก็บความเสียใจไว้ในอก... จัดงานคุณตาให้ผ่านไปด้วยดี ในฐานะ ลูกครั้งสุดท้าย.... แต่หนูก็เข้มแข็งนะ แม่ไม่ได้พักผ่อนเลย เป็นเดือน จัดงานให้คุณตา... จ่ายของเอง จัดงานเอง ดูแลงานเอง... ทั้งๆ ที่ท้อง 6 เดือน แต่ในที่สุด มันก็ผ่านไป

17 ม.ค. 2552
แม่ทำงานจนถึง วันที่ 16 เลยลูก พอหลังเที่ยงคืน แม่ฝันว่าเจ็บท้อง แต่ก็นอนจนเช้า ตื่นมา 6.00 น. มาอาบน้ำ แล้วรู้สึกปวดท้อง เลยเข้าใจว่าตลอดคืนอ่ะ ไม่ได้ฝัน เจ็บท้องจริงๆ รีบไปปลุกพ่อ ว่าเจ็บท้องแล้ว จะไปโรงพยาบาล แต่ก็ต้องเอาพี่อั่งเปาไปส่งไว้บ้านคุณยายก่อน เป็นห่วงอีก กว่าจะไปถึงโรงพยาบาล ก็ปาไป แปดโมงกว่า เข้าห้องตรวจ คุณหมอบอก ปากมดลูกเปิด 5cm แล้ว เอาเข้าห้องรอคลอดเลย .... เดี๋ยวคุณหมอตามขึ้นมา 555+++ คุณหมอขึ้นมาไม่ทันลูก หนูคลอดก่อน เข้าห้องไปได้แป๊บเดียว ลมเบ่งมา 2 รอบ หนูคลอดเลย หน้าตาแป๋วมาก (เหมือนพี่อั่งเปาไม่มีผิด) พ่อเรารออยู่หน้าห้องคลอด พอคุณหมอให้เข้ามาได้ คุณหมอจะถ่ายวีดีโอให้ ให้พ่อหอมโอปอหน่อย พ่อบอกว่าไงรู้ไม๊ หอมไม่ได้ครับ ผมยังไม่ได้โกนหนวด.... ขำกันซะ..

แม่ถามคุณหมออย่างเดียวเลย น้องปกติไม๊ค๊ะ คุณหมอบอก ตอนนี้ครบ 32 แต่เท่าที่หมอดูโดยรวม ยังปกตินะ รอดูผลตรวจอีกครั้ง... และทุกอย่างก็ผ่านไปด้วยดี.... หนูไม่เป็นดาวน์

และกลายเป็นสาวน้อย... ของครอบครัว ... คุณยายบอกว่า สวยที่สุดในบ้าน (เพราะที่บ้านมีแต่หลานชาย อิอิ...)

พ่อตุ๊ก (หนูเรียกพ่อว่า เจเจ....)
แม่อ้อย
พี่อั่งเปา
ยายติ๋ม
น้าเจี๊ยบ....

ทุกคนรักหนูมากกกกกกกกกก .... ถึงแม้ทุกสิ่งทุกอย่างแม่ไม่สามารถทำให้ได้เท่าตอนพี่อั่งเปา (เนื่องจากภาระเรื่องงาน) แต่ความรักไม่เคยน้อยลงนะลูก.... แม่อยากบอกว่า แม่รักพี่อั่งเปา กับ น้องโอปอ ที่สุดในโลกเลยลูก

Create Date : 29 กรกฎาคม 2553		3 comments
Last Update : 29 กรกฎาคม 2553 16:28:29 น.
Counter : 1357 Pageviews.
Share Tweet