ไม่อ่านนะ เจิมก่อน

ชอบราดหน้าร้านนี้มาก เราเรียก ร้านรถไฟ อิอิ เพราะที่นั่งมันหันหน้าเหมือนเบาะรถไฟเลย อิอิ

ลูกสาวคนนี้ นักกีฬาน่าดูค่ะ

หมิวหน้านิดเดียวเนอะ ใส่เสื้อผ้าตัวใหญ่มากเลย จะเป็นเด็กฮิบฮอบละนะนี่

หน้าตาน่ารัก น่าจับแต่งตัว

เอแคลร์วันนั้นลองปรับสูตรใหม่ด้วยล่ะ

ร้านราดหน้าก็ซูชิฮะแนะนำต่อมาล่ะ หุหุ ยังกะถิ่นเค้าเลย

จะสนิทสนมอะไรกันนักหนา แลกของที่ระทึก ระลึกกันด้วย อิจฉาโว้ย สงสารคนอยู่ไกลมั่ง

ไปหล่ะ งอลล์ล์ล์ล์ล์ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

น้องหมิวน่ารักอ่ะ...ขอจองไว้ได้ป่ะ อิอิ

ย้ายมา กทม.โลด คุณหน่า จะชวนไปช้อป (และไปกิน) ทุกอาทิตย์เลยเชียว

น้องหมิวน่ารักเหมือนแม่เลยค่ะ


รอดูชุดคิทคุณหน่านะคะ

อ่ะนะ มีลูกสาวเก่งน่าอิจฉาเจงๆ แถมยังได้ไปเฮฮาปาร์ตี้กับเพื่อนร่วมสโมสรอีก

ดูจากรูปคุณแม่หน่ายังปิ๊งปั๊งอยู่เลยนะจ๊าาา

อ๊ะๆๆ ! รู้ทัน ว่าแต่ว่าตกลงเราจะกิ๊กกันมั้ยจ๊าาา

ไปดีกว่า กลัวโดนลูกซอง 555

ความสวยมันมาจากใครหว่า



คนเค้าชอบพูดลูกสาวสวยเหมือนแม่

มาเห็นภาพชัดๆก็วันนี้แหล่ะ

สวยทั้งคนพี่คนน้องเลย

หน่าซ้อมยิงปืนไว้รึยังคะ

ปลื้มใจกับลูกสาวด้วยคนนะค้า
มดๆอยากทำบ้างยังไม่มีเวลาเลย

สวัสดีค่ะ คุณแม่ยังสวย

มานั่งอ่านกรุ๊บบล็อกนี้หมดเลย

ตาลาย
แต่รู้สึกดีๆจัง

หน่าแพลนจะมีเจ้าตัวน้อยเหรอ ดีจังๆๆๆๆ พีชก็อยากมีนะ แต่กลัวเหนื่อยอ่ะ เลี้ยงลูกที่นี่เหนื่อยนะ ไม่มีคนช่วยอ่ะ ไม่เหมือนที่เมืองไทย น้าอุ้มที ป้าอุ้มที ยายเอาไปเลี้ยงสองคืน น้าเอาไปนอนด้วยคืน แต่ที่นี่อ่ะ เราต้องดูอยู่ยี่สิบสี่ชั่วโมงเลยอ่ะ คิดแล้วเหนื่อย ตอนมีน้องมายาพีชแทบจะกลายเป็นศพ เพราะเค้าไม่ค่อยนอนด้วย

ปีนี้วางแผนว่าจะกลับไทยแหละ แต่ยังไม่แน่นอนต้องดูอีกทีนึง

กระเป๋ามีเยอะจนโดนบ่นเลยค่ะ
ทั้งกระเป๋าหนังซื้อมาใช้
ทั้งกระเป๋าผ้าเย็บเอง...เยอะมากค่ะ
แต่ว่าชอบทุกใบก็เลยสลับกันใช้น่ะค่ะ
...
กระเป๋าใบชุดคิทยังทำหน้ากระเป๋าไม่เสร็จเลยค่ะ งานแอพฯ เล็กและรายละเอียดเยอะนะคะ
ทั้งมีงานปักด้วย ต้องค่อย ๆ ทำค่ะ
เสร็จแล้วเดี๋ยวต้องทำงาน piecing work ด้วยอ่ะค่ะ ไม่อยากจะบอกเลยว่าทำไม่เป็น

อ๊ะ นึกว่ามีคลิปลับมาให้ดูกันแล้วซะอีก

เจอแพทเสื้อยืดล่ะ หน่า กะว่าจะลองเย็บๆ แต่ผ้าเสื้อยืดที่มีในตู้ก็หนาๆอ้ะจิ เด๋วลองความๆอีกก่อน อิอิ

เอารูปมาฝากจ้า ขอที่อยู่ด้วยเด้อค่ะ
ราคา กับเลขที่บัญชี เด๋วว่ากันหลังไมค์เด้อค่ะ

หนังสือ 1 เล่มจ้า
กุ๊นโทน ฟ้า แดง น้ำตาล สีละ 4 หลา จ๊ะ

อ๊า โดนพีชงอนซะแล้ว
ซึ้งจังเลย ยังดีง่ะ ของเมตไม่ได้เจอเป็นปีแล้ว

นกกระยางของเมต ยังอยู่ดีมีสุข อิอ ไม่ได้ขยับแต่อย่างใดเล้ย

คุณแม่คนสวยยังหน้าบานอยู่แน่ๆเล้ยยย ฮิ้ววว

อ้าว พี่หน่ามากรุงเทพฯ ด้วย ว shop กระจายสิคะเนี่ย ดีจังนะคะได้มาเชียร์ลูกด้วยยยย ลูกสาวน่ารักและเก่งด้วย แม่ก็ภูมืใจ ยิ้มแก้มบานเลยสิคะ

ลูกสาวคนใหม่จับถ่ายรูปแล้ววว

อยากไปเรียนทำซาลาเปาที่งานเกษตรแฟร์แต่หาเพื่อนไม่ได้ แง้

หน้าบานมากเลยจริงๆนะคะคุณปม่หน่า แค่จานดาวเทียวยังเล็กไป ต้องชุบแป้งทอดอีกแหนะ อย่างว่าละนะ คนเป็นแม่ได้เจอลูกก็ต้องดีใจเป็นธรรมดา แล้วยังได้เห็นความสำเร็จของลูก อีกขึ้น ก็ดีใจ

เมื่อก่อนลูกพี่หน่าอยู่ไหนออะคะ ที่โคราชเหรอ มันก็ไกลหน่อยเนอะ มากทมง คงได้เจอกันบ่อยขึ้น

บ่เป็นหยังจ้า
ตอนโอน โอนเกินๆๆมา สัก สองสามหมื่นก็ได้
เดือนนี้จะได้ไม่ต้องทำงานแระ อิอิ



เออ...
เราเพิ่งรู้จากแซลลี่ว่า บ้านหน่า ไม่ต้องส่งอีเอ็มเอส เพราะ ไปรษณีย์ไปส่งช้าอยู่ดี
โทษที กะว่าจะได้รับของเร็วๆๆ..

ชอบสีชมพูค่ะ

แต่ช่วงนี้ก้อเข้าข่ายแนวๆ นั้นอยุ่เหมือนกัล อิอิ

ถักเลยซิคะน้องขา

แล้วเราก็สะพายกันเป็นแก๊งค์ไปช็อปสำเพ็งกัน

รอดูๆ


อ่อ อิเจ้านู๋ซูซี่พี่มันยังนุ่งแต่กุงเกงในอยู่เลย

สงสัยไม่เอาดีทางแอฟพิเก้

^^
เค้าจาถักๆๆๆอะไรกันน้อ งงๆๆๆๆๆๆ

มีไปท้าตามด่ากันด้วยนะ เดี่ยวนี้ ...เอิ๊กกกก

กาเป๋าข้างบนนั้นน่าร๊ากกกกเน้อๆๆๆ

เพิ่งเห็นเม้นต์ๆๆๆ งงๆอยู่ดูยังไงดี เจนนี่กะริกะ

หน้าหวานขนาดนี้เนอะๆ

มะม่วงอบนั้นเพิ่งเริ่มมีในเมืองไทยซักสิบกว่าปีเองมั๊ง ส่งขายมาเลเซียเป็นหลักตอนนู้นก่อนเลย ไปเจอครั้งแรกๆแถวกาญจนบุรี ปกติก็มะค่อยซื้อเหมียนกันแปรรูปแบบอบๆ แต่มันอร่อยๆๆ แบบเอามาจากโรงงานกันเลย

ข้าวแต๋นกรอบอร่อยสุดๆเลย นานๆจะเจออร่อยขนาดนี้ พี่สปอนเซอร์บอกว่า ลำปางรึลำพูนเค้าจะเป็นเจ้าตำรับล่ะ

ชอบมากเลยดอยๆเนี่ย แต่มะค่อยกล้าใช้ ใช้แล้วลุคไม่ดอย ลุคจะเป็นกะเหรี่ยงลาวแทน แต่เด๋วจาถือๆๆไม่แคร์สื่อ

ระบายอะไรดีหล่ะ

วันนั้นสามีและลูกไม่อยู่ เค้าไปแคมกัน

อินังแม่ไม่ได้ไปเพราะมีออเดอร์ขนม

แถมวันนั้นแหนมที่ทำมันสุกกินได้ เลยเอากินเล่น

แต่จะกินเปล่าๆก็กะไรอยู่ เลยเอาเบียร์มาแกล้มแหนม

แกล้มไปหลายขวดเลย

เปิดนั่นนี่อ่านไปเรื่อย เจอคนนึงเค้าเขียนในบล็อค เรื่องสามีฟ้องหย่า เลยไปให้กำลังใจเค้า

แล้ววิญญานศิลปินก็เลยเข้าสิงอิป้า

แพล่มไปเรื่อย เข้าใจบ่

ขอบคุณน้องนางหลายๆที่เป็นห่วง