เมื่อน้องเน่ ป่วย แบบไม่ทันตั้งตัว T-T ผ่านมานานเลยกว่าจะได้มาอัพบล็อคเก็บไว้อ่าน แต่แม่ยังจำความรู้สึกตอนนั้นได้ไม่เคยลืมมม... มันช่วงเวลาที่ไม่สามารถหาคำบรรยายออกมาเป็นคำพูดได้ รู้แต่ว่า...ณ ตอนนั้น สิ่งเดียวที่แม่ภาวนา คือ ขอหั้ยน้องเน่ปลอดภัย อย่าเป็นไรเลยนะจ๊ะลูก อะไรที่จะเกิดกับลูก ขอหั้ยมาเกิดกับแม่แทนทั้งหมดเถ้อออ... ย้อนกลับไป ณ วันที่ 25 เมษายน 2553 ปกติทุกเสาร์-อาทิตย์ พี่ตินกะน้องเน่ จะได้รับคำขอให้ไปค้างที่บ้านอาม่า อาทิตย์นี้ก้อไปค้างเหมือนเคย แม่กับป๊าจะไปรับลูกๆกลับวันอาทิตย์เย็นๆ แต่แล้วจู่ๆสายวันอาทิตย์นี้ แม่ก้อได้รับโทรศัพท์จากโกวหน่อยโทรมา บอกว่า เนเน่ไม่สบาย ปากเขียวตาค้าง ตอนนี้อยู่ รพ. (...) แม่ได้ฟังแค่นั้นก้อรีบวางหู และรีบไปอาน้ำแต่งตัวเร็วที่สุดในชีวิตเลยยย ตอนนั้นแม่ก้อเริ่มใจคอไม่ดี น้ำตาคลอแต่ไม่อยากร้องออกมา ได้แต่คิดว่าลูกคงไม่เป็นไร ป๊าก้อรีบโทรถามรายละเอียด อาการ รพ.ว่าอยู่ที่ไหนแน่ ปรากฎว่า เขานำส่งคลีนิค ไม่ใช่ รพ อย่างที่เข้าใจตอนแรกอ่ะ ตอนนี้อยู่ในห้องฉุกเฉิน อาการไม่ดีขึ้นเลยยย T-T พอรู้ว่าอยู่คลีนิค แม่ยิ่งใจแป้วไปกันหญ่ายยย จากที่ไม่ร้องก้อเริ่มหยดแหมะลงมาเลยยย ป๊าเองก้อคงใจไม่ดีเหมือนกัน...ขับรถไปก้อปลุกพระไป ช่วยกันภาวนาาา.. พอมาถึงคลีนิค แม่ก้อรีบวิ่งเข้าำไปที่ห้องฉุกเฉินทันที เปิดม่านเข้าไปก้อเห็นน้องเน่นอนอยู่ แม่รีบเข้าไปจับมือน้องเน่บอกว่า แม่มาแล้วนะลูก แม่อยู่นี่แล้วนะคะลูก น้องเน่จับมือแม่ไว้แน่น แม่ค่อยใจชื้นขึ้นมาหน่อย แต่... พอแม่โบกมือให้น้องเน่มองตาม น้องเน่กลับไม่ได้มองตามเลย ยังคงตาค้างอยู่อย่างนั้น ไม่แสดงอาการรับรู้อะไรเลย แม่ยิ่งกลั้นไม่อยู่ ปล่อยโฮเลยอ่ะ...T-T แล้วบุรุษพยาบาลในนั้น ก้อพยามเอาสายมาสอดดูดเสมหะให้น้องเน่ แต่ก่อนแม่จะมาถึง คงดูดไปแล้วหลายรอบ พอดูดครั้งนี้น้องเน่ก้ออ๊อกออกมา ด้วยความตกใจ หรืออะไรก้อแล้วแต่ แม่รีบเอามือไปรองรับสิ่งที่ลูกอ๊อกออกมาทันที ปรากฎว่า เป็น น้ำลายเหนียวๆที่มีเลือดปนออกมาด้วย... แม่ไม่รู้จะทำงัย ถามหาคุณหมอ แต่ในนั้นไม่มีหมอมาคอยดูเลยยย ผู้ช่วยพยาบาลบอกว่า คุณหมอกำลังเขียนรายงานอยู่ (เฮ้ออ...คลีนิคก้อเป็นซะงี้อ่ะนะ) แม่เลยรีบออกมาบอกป๊าให้โทรตาม รถพยาบาล มารับลูกด่วน!! (เพราะแม่ไม่ไหวใจที่นี่มากกกก) แล้วเขาก้อกันแม่ออกมา ไม่ให้อยู่ไม่ให้ดูอะไรทั้งนั้น แม่แต่คอยรอฟังเสียงว่าจะได้ยินเสียงแอ๊ะๆของลูกบ้างก้อยังดี แต่ก้อเงียบบบ ได้ยินแต่เสียงเครื่องดูดเสมหะ ซึ่งแม่ว่าน้องเน่น่าจะไม่ไหวแล้วน๊า ดูบอบช้ำมากอ่ะ ช่วงเวลาที่รอรถพยาบาลมารับช่างยาวนานเหลือเกินนนนนนนน (เพิ่งมารู้ทีหลังว่า รถ ไปผิดที่ ไปที่ รพ ที่เป็นชื่อเดียวกะคลีนิคแทน เลยมาช้า...เฮ้อออ) ระหว่างนั้นก้อพยามเดินไปดูหน้าห้องคุณหมอ ให้ช่วยมาดูน้องเน่หน่อยยย แม่ก้ออยู่ไม่ติด คอยชะเง้อรอรถ เดินมาฟังเสียงลูด ภาวนาไปสารพัด นึกถึงสิ่งศักสิทธิ์ทั้งหลายทั้งปวงที่เคารพนับถือ (ไม่รู้จะหาจุดยึดเหนี่ยวที่ไหนแล้ว) กว่าคุณหมอจะมา และเข้าไปดูอาการ ซึ่งเราแจ้งไปแล้วว่าจะย้ายน้องไป รพ แล้วนะ (บุรุษพยาบาลที่ดูแลน้องเน่เองก้อยังไม่แน่ใจ รีบบอกให้เราพาไป รพ เร็วๆ) คุณหมอก้อออกมาบอกว่าจะฉีดแวเรี่ยมให้น้องนะ แต่การฉีดอาจทำให้เกิดการกดทับทางเดินหายใจ คุณแม่จะยินยอมให้ใส่เครื่องช่วยหายใจมั้ยยย โอววว...ตอบแทบไม่ต้องคิด อนุญาตค่ะ ใส่ค่ะใส่ อะไรก้อได้ตอนนี้ขอหั้ยน้องเน่ปลอดภัยก้อพอ แล้วการรอคอยก้อสิ้นสุด...เมื่อรถพยาบาลมาถึงซักที จนท ของ รพ มาพร้อมเครื่องมือ และดูจะมีความพร้อมมากกว่าคลีนิคนี่หลายเท่านัก เหอะๆ จนท ไม่รอช้า ก้อรีบทำการเคลื่อนย้ายน้องเน่ เปลี่ยนสายท่ออ๊อกซิเจนทันที แม่ก้อรีบโดดขึ้นรถไปกะน้องเน่ด้วยทันที ส่วนป๊าอยู่เคลียร์ คชจ ที่คลีนิคก่อนค่อยตามไป ระหว่างทาง รถพยาบาล ก้อเปิดสัญญาณฉุกเฉินไปตลอดทาง แม่ซึ้งใจในน้ำใจเพื่อนร่วมทางเป็นอย่างมาก เพราะถนนที่เราไปนั้นแคบแค่รถวิ่งสวนกันเท่านั้น แต่ทุกคนก้อมีน้ำใจพยามหลบ และหลีกทางให้รถพยาบาลไปก่อน (ขอบคุณมั่กๆเลยนะคะ...ซึ้งงงง) แล้วเราก้อมาถึงโรงพยาบาล โดยใช้เวลาไม่เกิน 10 นาที (ตอนรอรถ นานกว่านี้มากก เกือบชั่วโมงได้ T-T) น้องเน่ถูกส่งตัวเข้าห้องฉุกเฉินอีกครั้ง แต่คราวนี้แม่กลับรู้สึกโล่งใจขึ้นนนน เหมือนแน่ใจว่ายังงัยน้องเน่ต้องปลอดภัยแน่ๆๆ แม่ไม่กล้าตามเข้าไปเพราะไม่แน่ใจว่าคุณหมอจะอนุญาตให้เข้าไปด้วยได้มั้ยยยย... แต่ที่นี่กลับอนุญาต...คุณพยาบาลออกมาตามแม่ให้เข้าไปในห้อง เมื่อเข้าไปคุณหมอเวรห้องฉุกเฉิน ก้อสอบถามอาการและความเป็นมาทั้งหมดว่าเกิดเมื่อไหร่ ยังงัย แม่ก้อบอกคุณหมอไปตามความจริงทั้งหมดว่า ขณะที่น้องเน่เกิดอาการนี้แม่ไม่ได้อยู่ด้วย น้องเน่อยู่บ้านอาม่า กับโกวหน่อย แล้วโกวหน่อยก้อเล่าให้ฟังว่า น้องเน่ก้อนั่งเล่นอยู่ดีๆนี่ล่ะ อยู่ๆก้อเห็นน้องนิ่งไปก้มลงดูก้อเห็นน้องปากเขียว ตาค้าง เรียกเท่าไหร่ก้อไม่รู้สึกตัว เหมือนจะหยุดหายใจด้วย อาม่าก้อเลยรีบเป่าปากผายปอด แล้วให้ข้างบ้านช่วยเอารถออกพาไป รพ แต่ข้างบ้านแนะนำว่าน่าจะไปคลีนิคเพราะใกล้กว่า (แต่แม่ว่าระยะทางระหว่างบ้าน -- คลีนิค กับ บ้าน -- รพ ระยะทางพอๆกันเลยอ่าาา) ยังงัยก้อต้องขอบคุณข้างบ้านมั่กๆนะคะ ที่ช่วยนำน้องเน่ส่งคลีนิคให้ พอมาถึง รพ น้องเน่ซึ่งตอนนี้ได้รับแวเรี่ยมไปก้อเลยยังหลับอยู่ อาการก้อดูดีขึ้นกว่าเก่า พยาบาลก้อมาทำการเจาะเลือดไปตรวจ แล้วก้อให้น้ำเกลือ คุณหมอก้อแจ้งอาการคร่าวๆว่า น่าจะเกิดจากเสมหะบล็อคทำให้น้องหายใจลำบาก ตอนนี้ต้องคอยดูอาการอย่างใกล้ชิดจนกว่าน้องจะฟื้น แล้วดูกันอีกทีว่าหลังจากฟื้นแล้วน้องมีอาการยังงัยบ้าง เพราะเราำไม่รุว่าระหว่างที่น้องชักค้างไปนั้น น้องหยุดหายใจไปนานแค่ไหน แล้วน้องเน่ก้อถูกส่งตัวขึ้นห้องพักผู้ป่วย โดยมีแม่ คุณตา คุณยาย ตามมาเฝ้าตลอดเวลา ตอนนี้แม่รู้สึกเบาใจขึ้นมาหน่อยว่าน้องเน่คงไม่เป็นไรมากเหมือนก่อนหน้านี้แล้ว อาจเพราะมั่นใจใน รพ และคุณหมอ ซึ่งตรวจรักษากันอยู่ประจำ (น้องเน่ก้อคลอดที่นี่ด้วย) จึงได้แต่รอๆๆและรอ จนกว่าน้องเน่จะรู้สึกตัว และแล้วน้องเน่ก้อเริ่มรู้สึกตัว ลืมตาขึ้นมา น้องก้อมองๆไปรอบๆ ไม่ร้องไห้ แม่รีบเข้าไปหาไปกอด พยามชวนคุย น้องก้อยังนิ่งๆไม่ตอบอะไร แม่ก้อเอาน้ำให้น้องดื่ม น้องเน่ก้อดูน้ำไปได้หน่อย ถามว่าหิวมั้ย น้องไม่ตอบแต่ชี้ไปที่ขนมที่แม่ถือ แล้วก้อเริ่มป้อนอาหารให้น้อง น้องทานแบบว่าหิวมากกกก (ก่อนหน้านี้น้องไม่ยอมดื่มนมมาตั้งแต่มะวานแล้ว) สักพัก พยาบาลก้อเข้ามาแจ้งว่า เด๋วจะพาน้องไปตรวจคลื่นสมองนะคะ แล้วก้อให้น้องเน่ทานยาตัวนึง (น่าจะเป็นคล้ายยานอนหลับ) เพราะตอนตรวจน้องต้องอยู่นิ่งๆไม่งั้นจะอาจค่าไม่ได้ เฮ้อออ...พึ่งจะตื่นก้อต้องหลับอีกแระหรอลูกกกก แต่ก้อเอาเถอะยังงัยก้อต้องตรวจนี่นา แม่ก้อเฝ้าตามไปดูน้องเน่อยู่ตลอด เป็นคนอุ้มน้องเน่ไปห้องตรวจ รอกล่อมให้น้องเน่ๆเคลิ้มๆและหลับไป เผื่อที่จะได้เริ่มทำการตรวจคลื่นสมองกัน ซึ่งขั้นตอนนี้จะใช้เวลาประมาณ 30 นาที ระหว่างนี้แม่ก้อเลยพาพี่ตินลงไปหาขนมทานดีกว่า ก่อนที่พี่ตินซึ่งตามมาดูน้องด้วยจะป่วนไปมากกว่านี้ ฮึฮึ ลืมบอกไปว่าก่อนตรวจต้องจับน้องสระผมก่อนด้วย และพอตรวจเสร็จก้อต้องสระอีกรอบ เพราะน้องต้องถูกป้ายเจลที่ติดเครื่องมือเต็มไปหมด หัวฟูๆของน้องยิ่งพันกันนัวเลยยย หุหุ หลังจากตรวจคลื่นสมองเสร็จก้อกลับมาที่ห้องพักได้ รอเวลาน้องฟื้นอีกรอบ แล้วน้องก้อฟื้นขึ้นมา น้องก้อเริ่มขยับตัว ชี้นู่นนี่ พร้อมกับจะดึงสายน้ำเกลือออก ต้องคอยเบี่ยงเบนความสนใจ แล้วน้องก้อเริ่มเล่นได้ คุยได้ โดยมีพี่ตินเป็นตัวล่อ ^-^ น้องเน่ก้อกลับเข้าสู่โหมดปกติได้เร็วมาก เหมือนก่อนหน้านี้ไม่เคยเกิดอะไรขึ้นเลยอ่าาา แต่สิ่งที่เปลี่ยนไป คือ น้องทานข้าวเก่งมากกก ทานได้เยอะกว่าปกติมั่กๆเลยน๊าาา แม่ก้อเริ่มเบาใจขึ้นเยอะเลยว่าน้องคงไม่เป็นไรแล้วล่ะน๊า คืนนี้แม่กับป๊าก้อเลยนอนเฝ้าน้องเน่อยู่ที่ รพ ด้วยกัน ส่วนพี่ตินถูกกันให้กลับบ้าน เพราะกลัวว่าถ้าอยู่เด๋วจะป่วนกันไปใหญ่ ก้อพี่ตินอ่ะซนมากกกกง่ะ แต่ว่าน้องเนเน่ก้อนอนดิ้นมากก ไม่เบาเลยนะคะลูก อิอิ พอเช้าป้าหมอที่ดูแลน้องเน่มาตั้งแต่ออก ก้อรีบมาตรวจแต่เช้าเลยยยย ป้าหมอก้อสอบถามพูดคุย จากผลตรวจเลือด เกลือแร่ในร่างกายต่ำไปทำให้น้องเกิดอาการช็อค แต่โดยรวมตอนนี้คงไม่มีไรแล้ว ให้ดูว่าเล่นได้ คุยได้ ทานได้ปกติ วันนี้ก้อกลับไปพักต่อที่บ้านได้เรยยยย เย้ๆๆ...น้องเน่ของแม่ไม่เป็นไรแล้วนะจ๊ะลูกกก แต่ เรื่องผลตรวจคลื่นสมอง ต้องรอมาฟังผลกับคุณหมอเฉพาะทางด้านนี้โดยตรงอีกที ดูดิ...ไม่เหมือนคนมะวานเล้ยยย...เด็กหนอเด็ก เปลี่ยนชุดเตรียมกลับบ้านแล้วค๊าาา พี่ก้อตินยังคอยวนเวียนอยู่ข้างน้องตลอด ^-^ เฮ้อออ...โล่งอกไปที ขอหั้ยน้องเน่อย่าเป็นไรมากเลยนะคะลูกกกก แล้วเราก้อได้กลับบ้าน โดยอีก 3 วันมา follow up อาการ และอีก 2 สัปดาห์นนัดมาฟังผลสมอง น้องเน่ของแม่สู้สู้นะคะลูก แข็งแรงไวไวน๊า ส่วนสาเหตุของการเกิดอาการครั้งนี้ยังไม่มีใครระบุได้แน่ชัดว่าเป็นเพราะอะไรกันแน่ เพราะคุณหมอแต่ละท่านก้อบอกกันไปคนละแบบอ่าาา แล้วจะมาอัพเรื่องผลตรวจคลื่นสมองอีกครั้งนะจ๊าาาา รักลูกลูกมากมายยย   Create Date : 23 มิถุนายน 2553 4 comments Last Update : 23 มิถุนายน 2553 14:18:43 น. Counter : 4792 Pageviews. Share Tweet

ทักทายตอนเที่ยงทานข้าวให้อร่อยคร้าา^^   โดย: หาแฟนตัวเป็นเกลียว 23 มิถุนายน 2553 12:16:21 น.

แล้วน้องเขาเป็นอะไรอะ แต่มันน่าโวยรถพยายาบที่ไปผิดที่จริงๆ โรงพยาบาลอะไรอะ ไม่น่าพลาดเรื่องสำคัญๆเลย   โดย: skylion 23 มิถุนายน 2553 13:16:11 น.

มาต่อนะค๊าาา... มะกี๊แว๊บบไปทานข้าวอ่ะจ้าาา   โดย: Auromi 23 มิถุนายน 2553 13:25:01 น.

Hello, New club music, private server MP3/FLAC, Label, LIVESETS, Music Videos https://0daymusic.org Available only on our secure FTP server. 0daymusic Team   โดย: Davidzex IP: 51.210.176.129 24 มีนาคม 2567 1:48:22 น.