ดยุคหมาป่าเจ้าเสน่ห์, แม่มดยอดรักหมาป่า ของ ลิเดีย แดร์

ตอนนี้เรากำลังตั้งหน้าตั้งตารอน้องน้ำอย่างใจจดใจจ่อค่ะ

เพราะหลังจากที่น้องน้ำเธอไปล้อมกรอบบ้านเราหลังที่อยู่เมืองนนท์นู่นนน.....แล้ว (แต่ยังไม่เข้าบ้านเพราะทางหมู่บ้านนี้ป้องกันดีม๊ากก..มากกก..... ถนนส่วนกลางยังแห้งอยู่เลยอ่ะ..... ดีใจมว๊ากกกก............. )

ตอนนี้น้องน้ำก็กำลังจ่อจะเข้ามาบ้านเราที่วงเวียนใหญ่แว้วววว...............

หลังจากที่เธอหลากไปนู่น นี่ นั่น มาจนทั่ว เธอก็เริ่มไหลเข้ามาที่ถนนเพชรเกษมเพื่อเยี่ยมชมโรงถ่ายช่อง 3 แล้วก็ไปช็อปที่เดอะมอลล์ บางแคจนเค้าต้องปิดห้างต้อนรับ จ่ายตลาดที่ตลาดบางแค เยี่ยมคุณตาคุณยายที่บ้านบางแค และตอนนี้กำลังจะไปกินขาหมูที่บางหว้า หาหมอที่โรงพยาบาลพญาไท 3 และต่อจากนั้นเธอก็คงจะได้มาสักการะพระเจ้าตาก ที่วงเวียนใหญ่แหง ๆ เรยยย........เย้ยยย......

แต่มาซักทีก็ดีเหมือนกัน!!!

เพราะเราเบื่อที่จะรอแล้วอ่ะ รอ รอ อย่างนี้ทำให้ชีวิตวุ่นวายค่ะ เพราะมัวแต่กังวลใจ งานการก็ยุ่งเหยิง กำหนดวางแผนอะไรแทบไม่ได้เลย ต้องทำงานแบบวันต่อวันแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไป เครียดซะจนหน้าเหี่ยวแล้วนะเนี่ยยย......หน้ายิ่งแก่ ๆ อยู่แล้ว มาเจอเรื่องนี้เข้าฉุดอายุ (หน้า) ไม่อยู่เลยเชียว...

ระหว่างที่รอน้องน้ำ เราก็อ่านหนังสือด้วยความเร็วระดับเต่า (เพราะมัวแต่ไปเป็น น้องน้ำ FC ติดตามข่าวคราวการเคลื่อนไหวของน้องอย่างประชิดติดพันกันเลยทีเดียวเชียว) แต่ถึงจะเต่ายังไงก็เข็นอ่าน 2 เรื่องนี่จนจบจนได้ค่ะ ก็เลยต้องรีบมาเมาท์ซะก่อนที่น้องน้ำเธอจะมา เพราะเด๋วถ้าเธอมาแล้ว เราจะไม่มีเวลามาเมาท์แล้วอ่ะจิ อิอิ )

******************************

= ดยุคหมาป่าเจ้าเสน่ห์ =



แปลมาจาก A Certain Wolfish Charm เล่มที่ 1 ในชุดหมาป่ายอดรัก - Westfield Wolves ของ Lydia Dare โดย กัญชลิกา สนพ.แก้วกานต์

(คำโปรยจากปกหลัง)

เขาหงุดหงิดขึ้นทุกขณะ เมื่อพระจันทร์ใกล้เต็มดวง...
กฏเกณฑ์ต่าง ๆ ของสังคมชั้นสูงช่างโหดร้าย โดยเฉพาะอย่างยิ่ง เมื่อเราเป็นมนุษย์หมาป่าและเข้าใกล้เวลาพระจันทร์เต็มดวง
ไซม่อน ดยุคแห่งแบล็กมอร์ เป็นหนุ่มรูปหล่อ ร่ำรวย และมีอำนาจ เขาใช้เวลาส่วนใหญ่ไปกับการเสเพลและสร้างความเสื่อมเสียให้ตัวเอง และการที่มิสลิลลี่ดูเหมือนจะไม่เชื่องเช่นเดียวกับเขา ไม่ได้ช่วยให้เขาอารมณ์ดีขึ้นเลย

เสน่ห์ของหล่อนมีอำนาจรุนแรงยิ่งกว่าพระจันทร์
เมื่อพฤติกรรมของหลานชายสุดที่รักของลิลลี่เริ่มบ้าคลั่งอย่างอธิบายไม่ได้ หล่อนจึงหันไปหาไซม่อน ซึ่งเป็นผู้ปกครองของเขาเพื่อขอความช่วยเหลือ ความพิศวาสดึงดูดทั้งสองเข้าหากัน...
จนกระทั่งต่างคนต่างค้นพบความลับดำมืดของอีกฝ่ายหนึ่ง...

******************************

อ่านคำโปรยเรื่องนี้แล้วก็คงจะรู้ว่าเป็นนิยายแนวพารานอร์มอลย้อนยุค ซึ่งเรื่องนี้อยู่ในยุครีเจนซี่ค่ะ แต่ว่าเราอ่านแล้วกลับไม่อินแฮะ..

เราอ่านเรื่องนี้แล้วรู้สึกว่ามันไม่เหมือนกับเป็นเรื่องในยุครีเจนซี่นี้เลยค่ะ อาจจะเป็นเพราะว่าการแสดงออกของพระเอกที่มีกับนางเอกมันค่อนข้างจะปะเจิดปะเจ้อเปิดเผยจนเกินไป รวมถึงปฏิกิริยาของคนอื่น ๆ ที่มีต่อการแสดงออกนี้ด้วย อ่านแล้วมันกลับให้ความรู้สึกถึงความเป็นอเมริกันมากกว่า ถึงแม้ว่าคนเขียนจะปูมาแล้วว่าพระเอกเป็นหนุ่มเสเพลไร้ศีลธรรม แต่การแสดงออกมันก็ยังดูเยอะเกินกว่าจะเป็นทั่นดยุคผู้ดีอังกฤษในสมัยนั้นอ่ะนะ

นอกจากความไม่อินในเรื่องของยุคสมัยแล้ว เรายังว่าเรื่องนี้ค่อนข้างน่าเบื่อด้วยอ่ะค่ะ

เพราะนอกจากพล๊อตเรื่องจะเดาได้ทั้งหมดแล้ว ตัวพระเอกเองก็ยังทำตัวได้งี่เง่ามาก

ในเรื่องนี้พระเอกอยากได้นางเอก แต่ก็กลัวว่าเจ้าหล่อนจะรู้ว่าเค้าเป็นมนุษย์หมาป่า พี่แกก็เลยละล้าละลังทำอะไรไม่ถูก อยากได้แอ้มสาวก็อยากซะจนน้ำลายหยดแหมะ แต่กลัวเธอจะรู้ความลับก็กลัว ก็เลยทำเรื่องโง่ ๆ เพื่อผลักไสเจ้าหล่อนออกไป และในที่สุดพอมีคนมาทำให้ลิลลี่เกิดเรื่องเสื่อมเสียบางอย่างขึ้นมา พี่แกก็พร้อมจะตกบันไดพลอยโจนกับเธอไปดื้อ ๆ ง่าย ๆ ซะงั้นอ่ะ แต่พอแต่งงานกันแล้วพี่แกก็กลับมาตั้งต้นกลัวต่อ และในที่สุดเรื่องก็จบลงอย่างที่คิดเอาไว้จนได้

เฮ้ออออ........... ช่างเป็นท่านดยุคเจ้าเสน่ห์ผู้จนหนทางซะเหลือเกิ๊นน........

การดำเนินเรื่องก็แค่เกือบจะตื่นเต้น ตัวละครบางตัวไม่รู้จะโผล่มาทำไม เพราะมันไม่เห็นจะมีประโยชน์อันใดขึ้นมาเลย อย่างเช่นอดีตนางบำเรอของพระเอกอยู่ ๆ ก็โผล่ขึ้นมาให้คู่รักเค้าเข้าใจผิดเล่น แต่พอบทจะเข้าใจถูกก็ดันง่าย ๆ ซะอีก แล้วมาโผล่อีกนิด ๆ หน่อย ๆ ตอนท้าย ๆ แต่ก็ยังไม่มีประโยชน์อะไรอยู่ดี แล้วจะให้ชีโผล่ออกมาทำไมกันละเนี่ยย.......

ส่วนตอนท้ายคำโปรย ที่บอกว่าต่างฝ่ายต่างมีความลับดำมืด ไอ้ความลับของพระเอกนี่ก็พอจะเข้าใจนะคะ แต่ว่าความลับของนางเอกนี่..มันไม่มีอ่ะ เราอ่านแล้วหาไม่เจอค่ะว่าเธอมีความลับอะไร ใครอ่านแล้วหาเจอช่วยมาบอกกันด้วยเด้อค่า.... เค้าอยากรู้อ่ะ

สรุปแล้วเรื่องนี้เราเฉยมาก ๆ

******************************

= แม่มดยอดรักหมาป่า =



แปลมาจาก Tall, Dark and Wolfish เล่มที่ 2 ในชุดหมาป่ายอดรัก - Westfield Wolves ของ Lydia Dare โดย กัญชลิกา สนพ.แก้วกานต์

(คำโปรยจากปกหลัง)

เขาสูญเสียส่วนสำคัญที่สุดส่วนหนึ่งของตัวเอง...
ลอร์ดเบนจามิน เวสต์ฟิลด์เป็นมนุษย์หมาป่าที่ทรงอำนาจ จนกระทั่งคืนพระจันทร์เต็มดวงคืนหนึ่ง... เขาไม่เปลี่ยนร่าง
เขาเร่งรุดสู่สกอตแลนด์เพื่อแสวงหาผู้รักษา ที่สามารถดึงสัตว์ป่าในตัวเขากลับคืนมาได้...

หล่อนจะทำให้เขากลับมาสมบูรณ์ดังเดิมถ้าหล่อนทำได้...
เอลสเพธ แคมป์เบลล์ แม่มดสาวน้อยคนสวยพร้อมจะทำทุกอย่างเพื่อช่วยใครก็ตามที่ต้องอาศัยพลังในการรักษาของหล่อน
แล้วลอร์ดเบนจามินก็ปรากฏกายขึ้น หล่อนตระหนักในทันใดว่าหล่อนอาจจะต้องการเขามากกว่าที่เขาต้องการหล่อนด้วยซ้ำ...

******************************

เรื่องนี้น่าร้าก..อ้ะ..

เราชอบเรื่องนี้ค่ะ ถึงพล๊อตจะเดาได้ทั้งหมด (แม้กระทั่งเรื่องที่พ่อของนางเอกเป็นใครก็เดาได้ไม่ยาก) แต่เพราะความน่ารักของพระเอกกับนางเอกรวมทั้งบรรดาผองเพื่อน ทำให้เรื่องนี้สนุกแล้วก็น่ารักมาก ๆ ค่ะ

เอลลี่เป็นแม่มดหนึ่งในกลุ่มพี่น้องแม่มดโคอิก ที่สืบทอดกันมาจากแม่สู่ลูก ความรักระหว่างพี่น้องกลุ่มแม่มดเหนียวแน่นมาก จนกระทั่งเบนเข้ามาในชิวิตของเอลลี่ จึงทำให้พวกพี่น้องของเธอพากันขัดขวางเขาอย่างเอาเป็นเอาตาย เพราะกลัวว่าเบนจะพรากเอลลี่ไปจากพวกเธอ

ส่วนเบนเองพอได้พบกับเอลลี่ เขาก็รู้สึกถึงแรงดึงดูดระหว่างเขากับเธอ จนเมื่อเขารู้ว่าเอลลี่เป็นคนที่เขาตามหา เบนก็ไม่รีรอเลยที่จะยึดครองเธอไว้ ไม่ว่าจะโดนพี่น้องของเธอกีดกันเขาซะขนาดไหนก็ตาม แต่ก็ยังมีสิ่งหนึ่งที่ขวางกั้นระหว่างเขากับเธอ นั่นก็คือความกลัวสัญชาตญาณสัตว์ป่าของเขาในวันพระจันทร์เต็มดวง

เรื่องนี้ดำเนินเรื่องได้อย่างน่ารักมาก อาจจะเป็นเพราะว่าเบนยังเป็นหนุ่มน้อยอายุ 26 และนางเอกกับเพื่อน ๆ ก็จะอยู่ประมาณ 21 - 22 ก็เลยทำให้เรื่องนี้มันกุ๊กกิ๊ก ๆ น่ารักอ่ะ แถมยังสนุกด้วยอ่านแล้วไม่น่าเบื่อเลยค่ะ

เราชอบวิธีที่พี่น้องแม่มดของนางเอกใช้กีดกันเบน แล้วก็มุกรอยปานของทั้งสองคน อันนี้ชอบมากกก.........มันสยิวกิ้วดีอ่ะ อิอิ.... อยากรู้ว่าสยิวกิ้วยังไงก็ต้องไปอ่านเองค่ะ แตขอบอกว่าคนเขียนช่างคิดดีมาก ฮ่า ฮ่า ฮ่า

อ่านเรื่องนี้แล้วอยากให้เค้าแต่งเรื่องของกลุ่มแม่มดโคอิกออกมาจังเลย เพราะแต่ละคนก็มีบุคลิกและความสามารถพิเศษที่แตกต่างกันไป และก็น่าสนใจซะจนเอามาเขียนให้เป็นนางเอกได้เลยล่ะค่ะ

******************************

ลิเดีย แดร์ นี่เป็นนามปากกาของนักเขียน 2 คนที่จับมือร่วมกันเขียนค่ะ ซึ่งก็ไม่บ่อยนักที่เราจะได้เจอนิยายที่มีนักเขียน 2 คนเขียนเรื่องเดียวกัน เราเคยอ่านอยู่เรื่องนึงที่มีนักเขียน 2 คนคือ เคหาสน์รัตติกาล เป็นคู่แม่ลูก แล้วถ้าจำไม่ผิดเหมือนจะเคยอ่านเรื่องที่เป็นคู่สามีภริยาเขียนด้วยนะ แต่จำไม่ได้แล้วล่ะค่ะว่าเรื่องอะไร

นิยายไทยที่ทำแบบนี้ก็มีนะ แต่เราอ่านแล้วคิดว่ายังไม่ค่อยจะดีเท่าไหร่ มันไม่ลื่นไหลอ่ะ ก็เลยทำให้ไม่สนุก

เมาท์มอยจบแล้วเราก็ต้องขอตัวไปรอต้อนรับน้องน้ำก่อนล่ะค่ะ ไม่รู้ว่าน้องน้ำมาเยี่ยมบ้านเราครั้งนี้ จะจัดหนักหรือว่าจะแค่เบาะ ๆ

แต่ก็ภาวนาขอให้แค่เบาะ ๆ ซักครึ่งแข้งก็พอนะจ๊ะ น้องน้ำจ๋า..........

Create Date : 03 พฤศจิกายน 2554		6 comments
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2554 0:45:52 น.
Counter : 2633 Pageviews.
Share Tweet