มีคนใจดี ให้ไปชมคอนลูกชาย ที่ญี่ปุ่น

ข่าว F4 จะจัดคอนที่จาแปน 3 รอบ ออกมาตั้งแต่ต้นปี 2008 หรือก่อนหน้านั้นด้วยซ้ำ

ยายถอดใจ ตั้งแต่รู้ข่าว แต่ที่ไหนได้ พอใกล้วันที่พรรคพวกจะเดินทาง

หัวหน้าคณะท่านมีเมตตา คงรู้ว่ายายกะลังจาลงแดง 55 ท่านส่งแมวมาถึงสั้น ๆ ว่ามีตั๋วบินราคาพิเศษ ถูกมาก "NW 20,720 ฿"

แถมมีตั๋วคอน ตั้ง 4 รอบ ที่พรรคพวกเราซื้อไว้แล้วไปไม่ได้

โอ้ !!! ยิ่งกว่าพระเจ้าเซียวหูอีกนะเนี่ยะ รีบส่งใบลาลูก ๆ ในทันใด

เฮ้ยยยย !!! สุนัขมีขน เอ๊ย มีเขา ... ลูกเซ็นผ่านใน 1 วิ แสดงว่าเหม็นหน้าแม่ สุด ๆ แย้ววว


Oct 2 2008


BKK > Narita นั่งเครื่องนาน 5 ชม. 49 นาที คร้าบบบบบ

14.30 (เวลาท้องถิ่น น้าค้า และเวลาในภาพทุกภาพ ต้องบวก 2 ชม. เสมอน้า) และแล้วยายก็ได้ไปโหวกเหวก อยู่ที่สนามบินนาริตะ เรียบโร้ยยยย




วันแรก ๆ รอยยิ้มก็มักหวานจ๋อยเสมอ เหอ เหอ ขณะรอหัวหน้าทีม ไปซื้อตั๋วรถไฟ เพื่อพาลูกทีมไปนอนที่ Ueno 7 คืน




สถานีรถไฟ ไป Ueno
คนที่นั่งหน้าดำคร่ำเครียดที่สุด นั่นแหละ หัวหน้าของเรา
เห็นผอม ๆ อย่างนี้อ่ะ เจี๊ยะเก่ง เอ๊ยยย นำทาง พาเที่ยวเก่งนัก คล่องหลายภาษา แถมที่แจ่มสุด คือ ความนิ่งเป็นภูเขา(ไฟ) 555

หากพลัดหลงเข้ามาอ่าน ขอให้รู้ว่า ยายน่ะนับถือความสามารถของท่านจริง ๆ หามะล่ายอีกแย้วววว คร้าบบบ


หัวหน้าทัวร์นั้น ยายแกล้ง ๆ เรียกเธอว่า "ป้าฮู" แต่หลาน ๆ ตั้งฉายาเธอว่า "แม่เป็ด" เพราะทุกทริปลูกทัวร์มักจะยั้วเยี๊ย แถมเดินกันสะเปะสะปะมากมาย และยังมีข้อแม้กะหัวหน้า แท็กซี่มะอาวน้าแพงงง ดังนั้น ท่านจึงไม่ค่อยพาขึ้นรถหรอก การเดินนนนนนนนน จึงเป็นเรื่องประจำทริป เหมือนฝูงเป็ดไม่ผิดเพี้ยน

หากขึ้นแท็กซี่ ข้อขัดข้อง คือ ต้องจ่ายค่าสตาร์ทเครื่อง 710 y ลูกทัวร์ก็จะซีดจิคะ และตลอดการนั่งมะมีโอกาสชมวิวกันละ ลูกกะตาทุกคู่จะจ้องแต่ที่ตัวเลขมิเตอร์ กรรมของคนจนนะเนี่ยะ ถูกพระเจ้าสาปมา 55

ที่จริงจะสารภาพว่า ในคณะนี้ แต่ละท่านล้วนมั่งมีศรีสุขกันทั้งนั้น ที่ว่าจน ๆ น่ะ มียายคนเดียวจริง ๆ ทะลึ่งร่วมทริป พลอยทำให้เพื่อน ๆ ต้องมายอมแกล้งจนไปด้วย ขออภัยเจง ๆ ... ครูไทยก้องี้แหละ มะรุจะหาทางโกง หรือคอรัปจากเด็กคนไหน งี่เง่าชะมัด เหอ เหอ ... มีบ่น ๆ

พวกเราจึงหมดแรงข้าวปั้นกันไปพร้อมหน้า ตั้งแต่วันแรกกกกก อิ อิ


15.00 แม่เป็ดกลับมาแล้วววว พร้อมกับซื้อตั๋วรถไฟ JR [Jerry Railway] มาให้ลูก ๆ สนนราคา Narita>Ueno ก้อคนละ 1,000 y เท่าน้านเอง เดะ ๆ




15.35 รถไฟออก หวืดดดดดดดดดดดดดดด ... มะล่ายเจอะสมุดจดบันทึก อีกเลย มั่ววว จิคะที่เหลืออออ





ใกล้ค่ำแล้ว คณะเรายังเดินหาโรงแรม ใน Ueno ไม่พบ การปลูกสร้างของเขา ช่างสลับซับซ้อน มีซอกเล็ก ซอยน้อย ยั้วเยี้ย พาดผ่านพันกันนัวไปหมด

มะได้โทษปี่โทษกลอง น้าค้า แต่มันเป็นเช่นนั้นจริง ๆ เราเดินผ่านตึกที่ควรจะใช่ ไปตั้งสองครั้งละมัง แต่เรายังหาทางเข้าไปให้ถึงจุดที่ตั้งโรงแรมไม่ได้ มันเหมือนเขาวงกต สำหรับคนมาใหม่ซะจริง ๆ

แล้วก็ถึงเสียที OMG !!! ขอบคุณ ๆ ๆ



หน้าตาทางเข้าที่พัก ชื่ออ่านง่ายมาก ยายมะอ่านนะ โปรดอ่านกันเอง ตามชอบใจ 555

และเลข 211 ที่ยายแปะไว้ คือ ตำแหน่งห้องที่ยายนอน กว้างขวางมาก คนละ พันกว่าบาท เป็นห้องสามเตียง จึงมีที่ทางภายใน ให้ยายทำทะเลได้เยอะเลย แถมห้องน้ำก้อกว้างดีมากด้วย ... ขอบคุณ ๆ

คุณแม่เป็ดยังกรุณา จัดให้ยายนอนกะ แม่สี่ และอี๊แอนนา


เราถึงที่พัก อย่างหมดสภาพ ทั้ง ๆ ที่ การเดินจาก JR Ueno มา Ueno Touganeya Htl. ก็ไม่ไกลมากนัก ราว ๆ 8-900 ม. เท่านั้น

แต่ด้วยฟามที่ ผู้นำกะผู้ช่วย ทั่นเคยมาแต่ในแผนที่ เราจึงวนเวียนกันนิดหน่อย พอเมื่อย ไอ้ที่แย่ก่าคน คือ ล้อกระเป๋า เพราะต้องลาก ผ่านพื้นแบบต่าง ๆ ผ่านขั้นบันได กันอย่างทรหดมาก ยายกะเก๋กระเป๋าเล็ก ยังเล่นเอาเมื่อยแขนจะแย่ คุณแม่สี่ กะหลาน ๆ ที่เป๋าใหญ่ คงยิ่งแย่ก่าเยอะ แถมยายเห็นล้อของหนูแหม่ม มันตายไปหนึ่งอ่ะ รวมกะอี๊แอนนา ที่เจอะปัญหาที่ลากเป๋า ทำท่าจะหักเอาดื้อ ๆ ยายเริ่มเก็กซิมแทนซะแย้วววว เพิ่งวันแรกเจง ๆ น้า อีกตั้ง 7-8 วัน จะไหวไหมเนี่ยะ

อ้อ !!! ยายเป็นบร้าไรหว่า ก้อเดี๋ยวถึงที่พัก เราก้อปักหลักตั้ง 7 คืน นี่นา ไปห่วงโหยอะไร ทุกคนก้อจะฉบายกันแย้วววว พี่เป๋าจะได้พักยาวววว !!!


18.30 คือเวลานัดจะไปดินเนอร์กัน แต่เป็นดินเนอร์ ที่หฤโหดพิลึกกึกกือ 55

เพียงเพราะเราได้รับคำแนะนำ ว่าพิซ่าญี่ปุ่น ที่เราเงื้อมาตั้งแต่บางกอก ร้านที่รสชาติโออิชิ ต้องนี่เลย ร้านนี้ตามภาพ ... แล้วจาไปยังงัยฟวะ




การไปร้านที่ว่านั้น ยากก่าการตามล่าหาผู้ร้ายข้ามประเทศอีกคร้าบบบบ สงสารป้าฮู ผู้อดทน ถามแล้วถามอีก แต่ผู้ตอบก้อพาเข้ารกเข้าพง เพราะเขาฟังปะกิตเราไม่ได้สักเท่าไหร่ และสื่อปะกิตกะเราแทบมะได้เลย

อีทีนี้ก้อยิ่งมืด ๆ ๆ หิววววววววว ปวดขา เมื่อยยยยยยยยยยยย แต่ละในใจจึงร้อนรนกระวนกระวาย อยากกลับไปนอน ยอมหิวลีก่า

แต่ป้ามะยอมแพ้ง่าย ๆ แม้จะผิดไปไกล ป้าก้อลากพวกเราไปต่อ จนเจอะ สาธุขอให้เทวดาคุ้มครองป้าไปจน น้องชายแก่งั่ก น้าค้า



หน้าตา น่าเจี๊ยะมากมาย แถมพอคำแรก วางถึงลิ้น แทบดิ้นแดโดย รสทิพย์หยิบมาโปรย ของสวรรค์ เสวยรมย์ อิ อิ คูภาษาไทย มั่วกาพย์ห่อโคง ชมเครื่องคาวหวาน ของเจ้าฟ้ากุ้งได้เละเทะมาก ก้อมันหย่อยจิง ๆ นี่ค้า




ขอบคุณ ลูกเป็ดทุกท่าน ที่ยอมลากสังขารไปจนถึง อาการที่เหมือนไข้จะขึ้น หายเป็นปลิดทิ้ง อยากไปกินอีก แต่รับรอง หลงทางกว่าครั้งแรก ชัวร์




Oct 3 2008


8.30 นัดพร้อมกันที่ล็อบบี้ ที่ห้องเล็ก ๆ นั้น มีเคาเตอร์ มี ปชส หล่อ ๆ มีเน็ตให้ใช้ ช่วยให้พวกเรามีความสุข รายวันกันพอควร ยายจึงได้ส่งแมวถึงลูก ๆ แต่ให้ตายเถอะ แค่จะหาตัว @ ตัวเดียว ยายก็ใช้เวลาเกินกว่าที่เขาระบุให้ใช้แล้วววว


ก่อนออกเดินทางไปท่องเที่ยววันแรก ถ่ายภาพกันหน่อย



หน้าโรงแรมจิ๋วแต่แจ๋ว สะอาดสะอ้านทุกซอกมุม ทุกอย่างกระทัดรัด คนไทยมาพักมากเสียด้วย จะพูดจาต๊าอ่วย จึงต้องเพิ่มความระมัดระวัง อิ อิ




เดินจากที่พักมานิดเดียว ก็พบจตุรัส สวยงามนาม Ueno Square อยู่ที่เดียวกับ Ueno Station

ลานกว้างแห่งนี้ คณะเราต้องเดินผ่านทุกวัน วันไหนอากาศดี ก้อเดินผ่านทางกลางแจ้ง หากมีฝนก้อมุดลงใต้ดิน สะดวกสะบายมากมายยยย เพราะมะต้องลากเป๋าหนัก ๆ


วันแรกของการ ไปชมคอนเสริต เราต้องเผื่อเวลาไว้ จึงไม่กล้าไปเที่ยวไกลนัก หาของเช้าทานกันแล้วก้อ เตรียมมุ่งหน้าไป Yokohama Arena เลยทันที

นี่ไงคะ ไปถึงที่จัดงาน เราว่าเห่อมากแย้วววว แต่มีคนเห่อกว่าเราเยอะเลย

ไปถึงปั๊บ ตกตะลึงปุ๊บ เพราะมีแถวยาวววววววววววววมาก เขาคิวอะไรกัน หัวหน้าบอกคิวซื้อของ ยายสั่งซื้อชิ้นเดียว เพราะแพงหูดับสำหรับยายทั้งนั้น

นี่คือรายการ ของที่ระลึก Jerry ที่นิยมสุด ขายเกลี้ยงก่อนคิวหมดทุกวัน คือพัดคนหล่อ



เพราะนอกจากราคาจะพอฟัดพอเหวี่ยงกะกระเป๋าคนไทยแล้ว ยังมีภาพหล่อระเบิด เท่ระบึม ของพ่อขนุนหนัง ในมาดเท่ ๆ ท่าใหม่ ๆ ตั้งหลายภาพ







ป้าฮู หัวหน้าผู้เหนื่อยยาก วิ่งเต้นซื้อของให้พรรคพวก และติดตามหาบัตร ที่ฝากชาวญี่ปุ่น ชาวจีน ซื้อไว้ล่วงหน้า การวิ่งวุ่นของเธอเป็นแบบนี้ทุกทริป ข้าวปลาจะได้เจี๊ยะมั่งไหม แถมหากป้าหายไปนาน ลูก ๆ ก้อพากันบ่น ๆ ๆ ๆ


นี่คือ หน้าตาสินค้ายี่ห้ออาซวี่ ขายดีเป็นเทกระจาด ทั้ง ๆ ที่แต่ละชิ้นแพงงงงงงงระยับ














พวกราเห็นแถวซื้อของแล้วต๊อแต๊ ถ่ายภาพเล่นกันสนุกไป และคิดว่า ไปหาของเจี๊ยะก่อนท่าจะดี หากขืนยืนคิวตอนนี้ กว่าพ่อมหาจำเริญจะปรากฏ มีหวังลมสวาปรับทานแน่


หาวิวงาม ๆ ถ่ายภาพเล่นกันดีกว่า





พอพลบค่ำ แฟน ๆ จากเกาหลี นำภาพโปสเตอร์ขนาด 12" x 25" มาโชว์ แฟนไทยรีบขอเข้าไปถ่ายภาพ กะคนหล่อทันที





จากนั้น แฟนจากเกาหลีคนหนึ่ง ได้นำภาพ โปสเตอร์ ที่เธอทำมาหลายแผ่น มาให้ยาย รู้สึกเกรงใจเขามาก ๆ ยายไม่มีอะไร ไปฝากเลย

อีกคนหนึ่งจากเกาหลี ก้อนำ ของที่มีภาพอาซวี่ มาให้ยายอีกคน ยายก็กลุ้มมากทีเดียว

เพราะคราวนี้ไปแบบ ไม่ได้เตรียมความพร้อม มัวแต่ลุ้นวีซ่า จนเกือบจัดกระเป๋าไม่ทัน ขึ้นเครื่องได้ก็บุญโขแย้วววว อิ อิ แก้ตัว ๆ ที่จริงแล้ว ของที่ทำไว้มีอยู่แล้ว แต่ต้องพยายาม ลด นน. กระเป๋าให้เต็มที่ เพราะรู้ว่าไปแบบ ระหกระเหิน หากแบกไปตามต้องการ อาจเดี้ยงตั้งแต่วันแรก






เพิ่งมาถึงหน้างาน ยังมีแรงยิ้มกันดีอยู่ แต่พอเวลาผ่านไป แค่ 4-5 ชม. ดอกไม้สีเขียว พากันเหี่ยวหุบไปตาม ๆ


ก่อนถึงเวลาคอนเริ่ม ยายนั่งรออยู่กะพรรคพวกที่ขั้นบันได ให้สงสัยมากมาย ว่าคนที่เดินผ่าน แก่ ๆ ทั้งนั้นเขาขึ้นไปทำไรกัน ที่นี่คงมีนิทรรศการไรมั้ง

อีกสอง ชม. หลังจากเรานั่งรอ ไปเนิ่นนาน จนกระทั่ง หน. มาเชิญไปเข้าห้องหอ เพื่อพบเจ้าบ่าว จึงได้รู้ว่า อ๋อ !!! ที่พวกเขาเหล่านั้นเดินผ่านเราไปเป็นโขยง ๆ นั่นน่ะ เขาไปต่อแถวเพื่อเข้าชมคอน ของ F4 เหมือนกะเรานั้นแล 55

ดังนั้น กว่าคณะเราจะเดินไปพบหางคิว ก็ต้องวกไปวนมา เป็นรูป ตัว MWLNUESVZ ครบยัง อิ อิ คือแปลว่าแถวยาวววววววว มากกกกกกกก

ผู้ชมราว ๆ หมื่นสอง-สาม แค่นั้นเอง ไหงแถวยาวนัก อ๋อ ก้อเพราะเขาเปิดประตูตรวจตั๋ว ตรวจกล้องแค่ 1-2 ประตูเท่านั้น

กระทั่งเวลาเดินไป ๆ จากสว่างจนมืดค่ำ เลยเวลาแสดงแล้วนั่นแหละ จึงยอมเปิด 5-6 ประตู พวกเราที่อยู่ท้าย ๆ ก็ถูกต้อนให้ไปอยู่หน้า ๆ เอออย่างนี้ก้อมีล่วยยยยย ยิ้มจิคะ เหล่านั้งอย่างยาย จาไปต่อว่าเขาทำมายยย 555








เมื่อเข้าไปภายใน Yokohama Arena กว้างขวางดีมาก การจัดพื้นที่เหมาะสมที่จะใช้ชมคอนเสิร์ต




















แฟน ๆ เฝ้ารอ Jerry นานมากกว่าจะเห็นเขาออกมาโชว์โฉม เพลงเดี่ยวแรก ก้อเล่นเอาแฟนกรี๊ดดดดด กันจนหมดลมปราณ 55 ... ชมภาพกันเองละกันค่า

เขาตี๊ต่างว่า ตรงนั้นอ่ะเป็นสวนสัตว์ คร้าบบบ มีเด็กชายตัวเล็ก ๆ ไปเดินเที่ยว เต้นไปร้องไป ในเพลง Memory pieces ของตัวเอง

Create Date : 19 มีนาคม 2552		2 comments
Last Update : 13 มีนาคม 2554 19:35:38 น.
Counter : 2612 Pageviews.
Share Tweet