ครอบครัวนักท่องเที่ยว: ตอนเขื่อนป่าศักดิ์ชลสิทธิ์
ตอนที่เขื่อนป่าศักดิ์ชลสิทธิ์ที่ลพบุรีสร้างเสร็จใหม่ๆ ตั้งใจว่าจะพาสองตายายเค้านั่งรถไฟไปเที่ยวสักหน่อย...แต่ทว่ารอไปรอมาก็ไม่ได้ไปสักที...สุดท้าย...ไปๆมาๆ ก็นั่งรถที่ขับเองซะงั้น....
เริ่มต้นการเดินทางจากลูกสาวตัวดีอย่างเราอยู่บ้านเบื่อๆ ก็เริ่มบ่นงึมงำๆๆๆ ก็วิญญาณนักท่องเที่ยวมันปลุกให้ตื่นตลอดเวลานี่นา... ใช้เวลาคิดนิดหน่อย ก็บอกกะสองตายายว่า "เตรียมตัว....พรุ่งนี้เราจะไปเขื่อนป่าศักดิ์กัน"....ยายเค้าได้ยินอย่างนั้น ถึงกับตกกะใจ "เอางั้นเลยเหรอ".....ส่วนตาก็พูดเพียงแค่ว่า "ก็ดี..."....ลูกป่าป้าจริงๆนะเรา...
ออกเดินทางจากบ้านตอนเช้า ดดยมีสารถีเป็นเราเอง....แต่ว่า คราวนี้จะหลงอีกไหมเนี่ย.... หลงได้ทุกทีที่เดินทางอ่ะนะ.....ขับรถไปทางบางใหญ่ ทะลุออกบางไทร...แต่ยายเค้าไม่ยอมแวะศูนย์ศิลปชีพบางไทร....เฮ้อ.... ผิดหวังนิดๆ แต่ว่า เอาที่หลักก่อนละกัน......เดินทางไปตามป้ายจริงๆ ทั้งป้ายใหญ่ที่มีบอกตลอดทางและป้ายทะเบียนรถ....ซึ่งพึ่งไม่ค่อยได้เท่าไหร่.... ตั้งแต่เด็กแล้ว ป่าป้าสอนให้ขับรถก็ให้ดูป้าย ทั้งป้ายใหญ่และป้ายทะเบียนรถคันหน้า......เผื่อจะได้ไม่หลง.... จริงซะที่ไหนกัน....ตามรถตันหน้าเนี่ยแหละหลง....
ไปถึงเขื่อนป่าศักดิ์ชลสิทธิ์....กว้างขวางจริงๆ และทุกมุมก็มีแต่ทานตะวัน....เฮ้อ....หันไปไหนก็มีแต่รูปทานตะวันกะเขื่อน และก็มีผลิตภัณฑ์ทุกอย่างที่ทำจากทานตะวัน.....เอางั้นเลย....เราไปจอดรถแล้วแอบดูหนอนผีเสื้อชนิดหนึ่ง ตัวใหญ่มาก แล้วทำตัวกลมกลืน แถมมีตาหลอกทำให้คนอื่นกลัวอีก....แต่ชอบอ่ะ.... ชอบเล่นแต่เด็กแล้ว.....
เรานั่งรถนำเที่ยวสันเขื่อนป่าศักดิ์กันสักหน่อย...เมื่อหลายปีที่แล้วได้มาเที่ยวกะเดอะแก๊ง....ก็ได้ภาพประทับใจหน้าหนาวกลับไปทีนึง...แต่คราวนี้จะได้ภาพประทับใจกว่า...เพราะมากับครอบครัวสุดที่เลิฟ........รถนำเที่ยวก็ขับไปตามสันเขื่อนที่ทอดตัวยาว...ทำให้มองมุมน้ำได้สวยงามไปอีกแบบ...กลับมาก็มีบริการถ่ายภาพ ให้เช่าเอาหน้าเข้าไปในดอกทานตะวันยักษ์ เลยส่งสองตายายไปเป็นพรีเซ็นต์เตอร์รุ่นแรก......สวยดีนะ....
ออกจากพื้นที่นี้ก็ไปเที่ยวทุ่งทานตะวันที่มีรายล้อมพื้นที่สักหน่อย....โอ้...ทุกอนูเป็นธุรกิจจริงๆ ไปไหนก็มีบริการให้ถ่ายภาพกับทานตะวัน แล้วคิดตังค์ ไม่เหมือนตอนที่เคยมาเมื่อก่อนเลย ขอเข้าไปได้ ไม่คิดเงิน....สงสัย การท่องเที่ยวนี่แหละทำให้แต่ละที่จับเป็นธุรกิจซะงั้น.....แต่ก็นะ ขอถ่ายภาพเก็บเป็นที่ระลึกสักนิดก็แล้วกัน.....
กลับบ้านก็ยังเปรี้ยว ขับหลงอีกจนได้..... เพียงเพราะอยากกินขนมที่อยุธยา...ขับเวียนไป เวียนมา....เพื่อให้ได้กินขนมสาลี่และขนมเปี๊ยะนมข้นสุดโปรด....ตลกจริงๆบ้านเรา....เหนื่อยนะ แต่พอได้ของกิน หายเป็นปลิดทิ้ง.....
กลับถึงบ้าน ยายบ่นนิดหน่อย แต่ก็บ่นไปยิ้มไป เพราะการท่องเที่ยวกับครอบครัวเนี่ยดีที่สุดเลย....อิๆๆๆๆ ไว้คราวหน้าไปกันอีกนะ
Create Date : 13 พฤษภาคม 2552 |
Last Update : 13 พฤษภาคม 2552 15:55:00 น. |
|
2 comments
|
Counter : 1189 Pageviews. |
|
|
|