พฤศจิกายน 2552

1
2
7
9
11
13
14
20
21
23
24
26
27
29
 
 
12 พฤศจิกายน 2552
All Blog
ธาราตะวัน - ปิ่นลดา


ธาราตะวัน
ผู้เขียน ปิ่นลดา
จำนวน 206 หน้า
สำนักพิมพ์เพื่อนดี
พิมพ์ครั้งแรก เมษายน 2547
ราคา 130 บาท

ธาราตะวันเป็นเรื่องดอกฟ้ากับหมาวัดในต่างแดน :) เรื่องราวของคุณเพชร - เพชรส่อง คุณหนู หรู เริ่ด เชิด หยิ่ง และแน่นอนสวยด้วย แต่ตกงาน เลยถือโอกาสไปเรียนภาษาคอร์สสั้นๆ ที่ญี่ปุ่น โดยไปพักกับพลอย - พสุ ลูกไล่ ทาสในเรือนเบี้ยของคุณเพชรมาแต่เยาว์วัย (นัวเนีย ทั้งชื่อ ทั้งบุคลิก ทั้งความสัมพันธ์ อย่าเพิ่งนึกว่านี่เป็นเรื่องสูตรเสน่หานะคะ เอิ๊ก) แต่ตอนนี้่เป็นสถาปนิกมือดีของบริษัทใหญ่ที่ญี่ปุ่น บ้านที่พลอยเช่าอยู่ในทำเลสงบเงียบกลางเมืองโตเกียว คุณเพชรได้เรียนภาษาญี่ปุ่นและใช้ชีวิตอยู่ที่นั่นประมาณ 3 เดือน นอกจากเรียนรู้ภาษา คุณเพชรยังได้เรียนรู้ชีวิต ได้รู้จักรู้ใจตัวเอง โดยการดูแลเอาใจใส่อย่างดีของพลอยซึ่งก็ได้ค้นพบสิ่งสำคัญในใจตัวเองเช่นกัน การมาของคุณเพชรนำมาซึ่งความยุ่งยากวุ่นวายในตอนแรก แต่ก็เป็นการเติมชีวิตชีวาให้ชีวิตนิ่งเงียบของพลอยได้เบิกบาน ได้ทะเลาะ ได้จิกกัด ปรายตาค้อน โดยมีกรรมการห้ามมวยตัวน้อยลูกครึ่งไทย-ญี่ปุ่น ฮิโระซัง ลูกชายนายจ้างของพลอย ความรู้สึกใหม่ที่เกิดขึ้นระหว่างคุณเพชรกับพลอยไม่ได้สวีทหยด แต่เป็นรสหวานเย็นๆ ชื่นใจ เหมือนเคี้ยวโสมหรือเม็ดมะรุม ขมหน่อยๆ กลิ่นตุ่ยๆ แต่เมื่ออมต่อไป จะรู้สึกหวานลิ้น หวานคอ เมื่อดื่มน้ำจะรู้สึกหวานไปทั้งปาก และชุ่มคอมากหลังจากที่เรากลืน :)



**** ในส่วนจากนี้อาจ SPIOLED นะคะ ****

นิยายเล่มนี้มีการนำเสนอที่พิเศษตรงที่ในแต่ละบท (ยกเว้นบทนำและบทส่งท้าย) จะเริ่มต้นด้วยโปสการ์ดจากเพชรส่องถึงเพื่อนสนิท เป็นการเล่าเรื่องราวซึ่งจะปรากฎต่อไปในบทนั้นๆ เหมือนเราได้ดูตัวอย่างก่อนชมเนื้อเรื่องจริงๆ แต่โปสการ์ดก็เล่าเฉพาะเรื่องทั่วไป สภาพแวดล้อมใหม่ การเรียน ไม่พูดถึงเรื่องหัวใจ ไม่ว่าหัวใจคุณเพชร หรือหัวใจพลอย โดยคุณปิ่นลดาได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับโตเกียวและการเดินทาง/การใช้ชีวิตที่นั่นเยอะพอสมควร สอดแทรกไปกับการเดินทาง และการบอกเล่าของเพชรกับพลอย เรียกได้ว่าเป็นไกด์บุ๊คสำหรับคนที่จะเดินทางไปโตเกียวได้อยู่เหมือนกัน แต่ไม่ได้เน้นความสัมพันธ์กับเจ้าของประเทศมากนัก ให้อารมณ์เป็นสภาพแวดล้อมแปลกใหม่ผ่านมุมมองของคนไทยมากกว่า ส่วนในมุมของพลอยซึ่งอยู่ต่างประเทศมานานกว่า ทั้งที่นิวยอร์ค และโตเกียว หนังสือให้ภาพคนไกลบ้าน การต่อสู้อยู่บ้าง แต่จะให้น้ำหนักกับเรื่องปมในใจของตัวพลอยเองมากกว่า

การดำเนินเรื่องเป็นไปอย่างเรียบเรื่อย อาจเพื่อให้สอดคล้องกับแนวคิดแบบญี่ปุ่นที่ผู้แต่งประทับใจและต้องการนำเสนอ เหมือนที่กล่าวไว้ตอนหนึ่งในหนังสือ

"คนญีปุ่นยึดถือความเรียบง่ายและสุขสงบเป็นหลักในการดำเนินชีวิต ถึงจะพัฒนาไปไกลเสียจนชีวิตเมืองวุ่นวายขนาดไหน ก็ยังหาส่วนที่สงบ เรียบง่ายได้พบอยู่ดี เพียงแต่ว่าเราต้องค้นหาให้ดี ให้ถี่ถ้วนสักหน่อย"

แต่การดำเนินเรื่องที่เหมือนประโยคบอกเล่าไปเรื่อยๆ ไม่มีเครื่องหมายคำถาม เครื่องหมายตกใจ ในวงเล็บ ให้อิ๊ ให้อ๊ะ ให้เอ๊ะ บางครั้งก็สมาธิหลุด วางหนังสือหันไปทำอย่างอื่นอยู่หลายรอบเหมือนกันค่ะ แหะๆ

การนำเสนอที่ค่อนข้างแปลกอีกอย่างหนึ่งก็คือ นำเสนอมุมมองที่ต่างกันของคนสองคน ในฉากเดียวกัน โดยทั่วไปที่อ่านเจอเวลาจะเล่าถึงมุมมองที่ต่างกันในเหตุการณ์เดียวกันจะเล่าต่อเนื่องกันไปเลย เหตุการณ์นี้คุณ ก คิดแบบนี้ๆ จากนั้นก็ได้เห็นคุณ ข คิดแบบนั้่นๆ หรือไม่ก็ดำเนินเรื่องไปก่อน แล้วแฟลชแบ็คทีหลังว่าในเหตุการณ์นั้นอีกคนเห็นเป็นอย่างไร แต่ในเรื่องนี้หลายๆ ครั้งจะพูดซ้ำในทันที บรรยายถึงเหตุการณ์หนึ่งที่ทั้งพระเอกและนางเอกอยู่ในฉาก ให้เราตามติดความคิดของนางเอก เสร็จปุ๊บก็เริ่มต้นเล่าเรื่องนั้นใหม่จากมุมของของพระเอกในทันที คือเดินเข้าประตูมา เกิดเหตุการณ์ขึ้น จนเดินออกไป แล้วย้อนไปเดินเข้าประตูมาใหม่อีกรอบ แต่แบบนี้ก็ชัดเจนดี ว่าคิดกันไปคนละทาง ทำให้คนอ่านได้ลุ้นหน่อยๆ เหมือนกันว่าเมื่อไรมันจะเข้าใจตรงกันเสียทีว้า

มีสะดุดนิดหน่อยเกี่ยวกับเรื่องเทคโนโลยี พลิกดูข้อมูลหนังสือ นิยายเรื่องนี้เคยลงเป็นตอนๆ ในสกุลไทยระหว่างปี 2546-2547 นั่งนับนิ้วดู 5 ปีเอง แต่ในเรื่องยังใช้กล้องฟิล์มอยู่เลย แถมที่บ้านพระเอกไม่มีอินเตอร์เน็ต ทั้งที่เป็นสถาปนิกที่บริษัทมีสำนักงานอยู่ทั้งโตเกียวและนิวยอร์ค ถึงจะไม่ชอบวิ่งตามเทคโนโลยีแค่ไหน (พระเอกไม่มีโทรศัพท์มือถือ จนซื้อเมื่อซื้อให้นางเอกใช้) แต่อินเตอร์เน็ตน่าจะเป็นสิ่งจำเป็น อีกเรื่องเล็กๆ น่ารักที่ประทับใจในเรื่องนี้ก็คือ ความคิดในการเลี้ยงลูกของเจ้านายของพลอย เป็นอันรู้กันว่าผู้ชายญี่ปุ่นบ้างาน ผู้ชายในเรื่องนี้ก็เช่นกัน เจ้านายของพลอยเป็นซิงเกิลแด๊ด "เลี้ยงลูกอย่างใกล้ชิด แม้ว่าจะงานยุ่ง พ่อของฮิโระก็ยังส่งลูกน้องไปรับลูกชายมาค้างที่ที่ทำงานพ่อ ให้ลูกชายเติบโตในหมู่ลูกน้องก็ยังดีกว่าเติบโตเดียวดายในบ้านที่ปราศจากผู้คน"

ส่วนชื่อเรื่องว่า ธาราตะวันคืออะไร ไม่แน่ใจเหมือนกัน งงๆ อยู่ แต่บนปกหลังนำข้อความตอนหนึ่งในเรื่องมาลงไว้ เป็นภาพยามแสงอาทิตย์สะท้อนบนผิวน้ำในทะเลสาป และเป็นเวลาที่พระเอก-นางเอกไดุ้ปรับความเข้าใจกัน และน่าจะเกี่ยวเนื่องกับเพลง Moon River ซึ่งเป็นคำตอบที่นางเอกให้กับพระเอกด้วย แต่เรื่องนี้เกิดที่แดนอาทิตย์อุทัยเลยกลายเป็น ธาราตะวัน แทน :)


หนังสือเล่มนี้ใช้ตอบโจทย์ WWR ข้อ 5-5.[PTNCenter] หนังสือที่มีเรื่องราวของคนไทยในต่างแดนจะเป็นประเภทใดก็ได้ไม่จำกัด



Create Date : 12 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 12 พฤศจิกายน 2552 14:17:40 น.
Counter : 2049 Pageviews.

9 comments
  
เศร้าอะคะ พอบอกว่า... คุณหนูคนสวย หรู เริด เชิด หยิ่ง แต่... ตกงาน ทำไมนะ... ทำไม เหตุการณ์นี้ไม่เคยจางหายไปตามกาลเวลาเลย
โดย: หวานเย็นผสมโซดา วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:07:14 น.
  
ตามมาอ่านต่อจากในกระทู้ค่ะ น่าอ่านดีเหมือนกัน

ป.ล. เมื่อ 5 ปีที่แล้ว หมูก็ยังใช้กล้องฟิล์มอยู่เลยค่ะ ทั้งๆที่มีกล้องดิจิตอลออกมาแล้ว เพราะว่าหมูเป็นพวกโลเทค+กลัวเทคโนโลยีค่ะ แต่มีอินเตอร์เน็ตใช้แล้วนะคะ เพราะติดเกมส์ออนไลน์
โดย: หมูย้อมสี วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:17:08:52 น.
  
ดีใจจังเลยค่ะที่มีคนพูดถึงนิยายของปิ่นลดาเรื่องนี้
เราชอบเรื่องนี้มากเลยนะคะ ชอบวิธีเขียนของปิ่นที่เรียบๆเรื่อยๆ ชอบแนวของเรื่องที่แปลกและเก๋ ในเวลานั้น (ย้อนกลับไป น่าจะ 6-7 ปีที่แล้ว ที่เราได้อ่านนิยายเรื่องนี้ครั้งแรก)

สิ่งสำคัญคือเราชอบสำนวนเขียนของปิ่นค่ะ ที่สละสลวย ชอบที่ตัวร้ายของปิ่นไม่ประเจิดประเจ้อนัก

อ้อ...ขออนุญาตตอบคำถามเกี่ยวกับชื่อเรื่องแทนคนเขียนนะคะ ถูกต้องค่ะ เรื่องราวเกิดขึ้นที่ญี่ปุ่นซึ่งเป็นดินแดนแห่งพระอาทิตย์อุทัย จากธาราพระจันทร์ ก็เลยมาเป็น ธาราตะวัน ค่ะ

ขอบคุณแทนปิ่นอีกครั้งนะคะที่รีวิวนิยายเรื่องนี้ได้ละเอียด หมดจด และงดงามมากค่ะ

โดย: ดุจจันทร์ IP: 192.168.5.16, 110.164.237.163 วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:19:21:37 น.
  
คุณหวานเย็นผสมโซดา
อาจเป็นเพราะทั้งหมดนั้นเป็นลักษณะที่ต่างจากคนทั่วไปนะคะ เอามารวมๆ กัน ทำให้เธอแตกต่าง ควรค่าแก่การเป็นนางเอก เหมือนกับว่าใครๆ ก็อยากสวย อยากรวย อยากหรู ถ้านิสัยดีด้วย ก็จะเป็นเรื่องสไตล์หนึ่ง ถ้าเชิด หยิ่ง ก็จะเป็นเรื่องอีกสไตล์หนึ่ง แบบนี้เขาเรียก "คลาสสิค" ชิมิ


คุณหมูฯ ขา
ที่รู้่สึกแปลกก็เพราะว่า นั่นน่ะเขาอยู่กันที่ญี่ปุ่นดินแดนแห่งเทคโนโลยีน่ะค่ะ

คุณดุจจันทร์
ขอบคุณมากนะคะที่เข้ามาให้คำตอบ และคุยกันค่ะ
แล้วคุณปิ่นลดามีผลงานใหม่ๆ ออกมาอีกหรือเปล่าคะ
โดย: เที่ยงวัน วันที่: 13 พฤศจิกายน 2552 เวลา:9:21:51 น.
  
เรื่องนี้เราชอบมากค่ะ
ชอบความเอาแต่ใจตัวเองของนางเอกด้วย ไม่มากเกินไป น่ารักดี

ผลงานอีกเรื่องของคุณปิ่นลดา คือ อรุณรุ่งที่มัสยิปานา ค่ะ
เครียดกว่าเรื่องนี้เยอะเลย
แต่ก็สนุกไปอีกแบบค่ะ
โดย: lalabel วันที่: 13 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:08:25 น.
  
นอกจากผลงานที่รวมเล่มแล้วสองเล่มปิ่นมีงานอื่นที่เขียนเสร็จแล้วเหมือนกันค่ะ แต่รอการตีพิมพ์อยู่ ซึ่งก็เรียบเย็น น่าอ่าน ในสไตล์ของปิ่น ก็รอดูนะคะว่าจะได้ตีพิมพ์เมื่อไหร่
โดย: ดุจจันทร์ IP: 192.168.5.19, 125.25.109.177 วันที่: 13 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:28:43 น.
  
ตามมาอ่านละเอียดๆ อีกครั้งใน blog ...สรุปว่า ต้องไปหามาอ่านบ้างแล้ว
เราชอบวิธีการนำเสนอเรื่องราวที่แปลกและแตกต่างอย่างนี้แหละ
โดย: นัทธ์ วันที่: 14 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:23:55 น.
  
เราอ่านเป็นตอนๆในสกุลไทย แล้วก็ตามไปซื้อหนังสือมาเก็บ แต่หนังสือหายไปนานเพิ่งจะหาเจอและเอามาอ่านใหม่ จนจบเมื่อตะกี๋นี้ ลองเข้า google ดูว่าคุณปิ่นลดา มีผลงานใหม่ๆมาอีกหรือเปล่า กลับมาเจอเพื่อนๆที่อ่านและชอบเรื่องนี้เหมือนกัน ดีใจมากกก ปานว่าพบญาติที่จากกันไปนาน กรี๊ด!
โดย: หลิว IP: 111.84.84.90 วันที่: 10 ธันวาคม 2552 เวลา:20:52:44 น.
  
ขอบคุณที่ชอบเรื่องนี้ค่ะ

เทคโนโลยีในเรื่อง ต้องย้อนไปสัก 10 ปีค่ะ สิบปีก็พอดีกับ
ที่ไปญี่ปุ่นครั้งแรกพอดี

เพระเขียนไว้นานมาก ก่อนที่จะได้ตีพิมพ์ในสกุลไทย
และแน่นอนกว่าที่จะรวมเล่ม

รวมเล่มมาได้สัก 5-6 ปีแล้วค่ะ

เห็นกระทู้ว่า ยังมีคนอ่านก็ดีใจค่ะ

--------------------
เขียนตั้งแต่ยังรู้จักญี่ปุ่นไม่ดีพอ จึงมองต่างชาติมองญี่ปุ่น

ถ้าให้มองตอนนี้ (ในวันที่อยู่เมืองไทย แต่สภาพแวดล้อม
ปิดที่มีคนญี่ปุ่นค่อนข้างมาก)

คงไม่ใส ไม่แบ๊ว และนางเอกเหมือนจะร้ายแต่น่ารักอย่างนี้
คงเขียนไม่ได้อีกแล้วค่ะ

สำหรับงานเขียน ถ้ามีจังหวะที่ดี งานเก่าๆอาจมีคนยอมปัดฝุ่นให้อ่านกันบ้าง

เรื่องสั้นเรื่องสุดท้ายในสกุลไทย สองปีแล้วค่ะ ฉบับวาเลนไทน์พอดี

ชื่อเรื่องเคยมีแต่เธอค่ะ
โดย: ปิ่นลดา IP: 202.226.91.244 วันที่: 26 เมษายน 2553 เวลา:15:55:50 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เที่ยงวัน
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]