FREE HUG RIGHT HERE>>>>>

ยังตามอ่านอยู่นะ ถึงแม้จะยุ่ง"ค่อดๆ"ก็ตาม

ทาสีบ้านใหม่)))
ตกใจนึกว่าเข้าบ้านผิดซะแล้วค่ะ

คุณทรงกลดช่างคิดและช่างเล่นคำได้น่ารักจริง ๆ
ท่าทางจะเป็นหนุ่มอารมณ์ดีเนาะ

วัยเด็กเราก็ไม่มีของเล่นเช่นกัน ของเล่นก็จะแบบเด็กยุคเก่าโบราณ ๆ กระโดดยาง อีตัก ตาหัวกระโหลก เป่าหนังยาง ตักเม็ดมะขามฯลฯ ซึ่งต้องการเพื่อน และเราก็เพื่อนเล่นเยอะ
ตุ๊กตาหมีก็ไม่มีกับเค้าหรอก ไม่รู้จักด้วยซ้ำ นาน ๆ ทีจะมีญาติซื้อตุ๊กตายางที่หลับตาลืมตาได้ นั่นก็หรูสุด ๆ แล้วค่ะมาฝาก ส่วนใหญ่จะเป็นตุ๊กตากระดาษที่วาดเองและวาดชุดให้ตุ๊กตามากกว่า ไม่รู้ว่าคุณทันได้เห็นหรือเปล่านะของเล่นพวกนี้น่ะ

อ่านบันทึกของคุณแล้ว คุณช่างลึกซึ้งต่อสิ่งรอบข้างและเขียนออกมาได้น่าอ่านและทิ้งท้ายได้น่าประทับใจเสมอ
ไม่รู้ว่าตอนนี้หาคำตอบในเรื่องกึ่งลึกลับกึ่งแฟนตาซีได้หรือยังคะ


คุณสบายดีนะคะ

ตุ๊กตากระดาษเป็นของเล่นโปรดของเราสมัยเด็กเลยค่ะ แต่เราไม่ค่อยวาดเองเพราะฝีมือไม่เอาไหน สงสารตุ๊กตา..เราเลยซื้อที่เขาทำสำเร็จรูปแทน แผ่นละบาทเท่านั้น

ปัจจุบัน เคยเดินเล่นตามร้านหนังสือ ตุ๊กตากระดาษยุคนี้เขาทำเป็นรูปเล่มสี่สีสวยงาม แต่เล่มเป็นร้อย แพงมากค่ะ

ตลกดีเนอะ นึกถึงจินตนาการวัยเด็ก เวลาเล่นแต่งตัวให้ตุ๊กตา ต้องมีชุดไปเที่ยว ชุดนอน ชุดเดินเล่น ชุดกินข้าว

จับตุ๊กตากระดาษเคาะไปกับพื้นก๊อกๆ สมมติว่าตุ๊กตาเดินบนรองเท้าส้นสูง

นึกถึงวัยเด็กทีไร มีความสุขทุกที

เหงาจัง