The Blog To Love @ First Click - - ความเหงาไม่เคยทำร้ายใคร มีแต่เจ้าของหัวใจที่ทำร้ายตน-- รักแรกคลิก
เรื่องสั้น ฝันที่ปาย: รถอะไร ไม่สำคัญเท่าไปกับใคร

หมายเหตุ - เรื่องสั้นเรื่องนี้ เป็นเรื่องจริงที่สมมติขึ้น ตามจินตนาการและอำเภอใจของผู้เขียน ต้องโทษบรรยากาศสองข้างทาง ณ ปาย ที่มีผลกระทบโดยตรงให้อาการมือบอนกำเริบขึ้นกระทันหัน จนไม่อาจเข้ารับการรักษาที่สถานีอามัยประจำอำเภอแถวนั้นได้ทัน และก่อให้เกิดเป็นเรื่องสั้นกะทัดรัดเรื่องนี้ในที่สุด

หากเรื่องราวจะไปพ้องกับประสบการณ์จริงของผู้ใดเข้า ก็ขออภัยในความบังเอิญ และฝากบอกเขาหรือเธอด้วยว่า อิจฉาจัง....



เรื่องสั้นๆ - - รถอะไร ไม่สำคัญเท่าไปกับใคร

โครงการจอดป้าย ณ ปาย ของเขาและเธอ ถูกร่างลงบนแบบพิมพ์เขียวกลางอากาศ วาดหวังกันไว้คร่าวๆว่าการเดินทางครั้งนี้จะสานต่อกันอย่างไรให้สมใจ

พ่อยอดขมองอิ่มผู้ร่วมโครงการฝันกับเธอประกาศก้องว่าทริปนี้จะลงทุนยืมรถเก๋งเพื่อนซี้มาขับ และเป็นสารถีให้เธอนั่งสบายๆไปตลอดทาง

แต่แล้วด้วยเหตุขัดข้อง ทำให้พอถึงวันนัดหมาย รถเก๋งสุดเท่ในแบบพิมพ์เขียวกลางอากาศกลับแปรสภาพเป็นเจ้าปุโร (นามสกุลทั่ง) มาจอดเทียบที่จุดนัดพบ

มันคือรถกระบะบรรทุกของประจำสวน คันเดิมและคันเดียวของเขา เขาและเธอจึงต้องสละเวลาเดินทางบางส่วนไปกับการเช็คสภาพรถในอู่ ขณะที่เขาก็เพียรเช็คสภาพใจสาวน้อยหน้าขรึมของเขาอยู่เนืองๆ

ก่อนเดินทาง เธอหยิบบรรดาซีดีเพลงที่บรรจงคัดสรรมาหลายแผ่น หย่อนไว้ลึกสุดของมุมกระเป๋า เพราะเครื่องเล่นเพลงหน้ารถเจ้าปุโรเล่นซีดีไม่ได้...

ขณะที่เขาก็สาละวนกับการเอาที่บังแดดมากั้นในองศาพอเหมาะ เพราะรู้ว่าอุณหภูมิของแสงแดดจากกระจกรถใสแจ๋วมีปฏิสัมพันธ์แปรผันตามกับอุณหภูมิของเธอเพียงใด

แล้วเขาและเธอก็เริ่มออกเดินทางขึ้นเหนือ บรรยากาศอึมครึมในช่วงแรกดูจะผ่อนคลายขึ้นบ้าง เมื่อทั้งคู่สนุกกับการจูนคลื่นวิทยุหาสถานีที่ถูกใจ สลับกับการเล่นเอาเถิดกับแสงอาทิตย์ด้วยการย้ายมุมของที่บังแดดไปเรื่อยๆ

วันที่สองของการเดินทาง เขาพาเจ้าปุโรมุ่งหน้าไต่เขาไปยังเส้นทาง
ณ ปายที่หมายใจ

ต้นไม้ครึ้มเขียวสองข้างทางบวกกับอากาศเย็นเยือกของเมืองเหนือ ทำให้อารมณ์กรุ่นๆช่วงก่อนออกเดินทางของเธอเบาบางลงไปพร้อมอุณหภูมิของอากาศ

ระหว่างทาง เธอเห็นชายรูปร่างผอมเกร็งคนหนึ่งจูงมอเตอร์ไซค์เดินตามไหล่ทางลงเขา ไม่ไกลมีเด็กสาวสองคนหิ้วกระเป๋าเดินทางใบโตเดินตามไปต้อยๆ

เธอหันไปมองหน้าคนขับ เหมือนรู้็ใจ เขาหยุดรถข้างทางและรอจนชายคนนั้นจูงมอเตอร์ไซค์เข้ามาใกล้

“รถยางรั่วครับ” ชายแปลกหน้าบอกเสียงเหน่อๆ“ผมมารับลูกสาวที่ในเมือง”

เธอมองไปที่เด็กสาวสองคน ใบหน้าซื่อๆนั้นก้มงุดมองกระเป๋าในมือนิ่ง

เขาและเธออาสาพาทั้งรถและคนไปส่งยังหมู่บ้านข้างหน้า ไม่ได้คิดถึงเลยว่าสามคนนี้อาจเป็นแก๊ง ลอกคราบข้างทางแบบที่เคยได้ยินจากข่าว คิดแต่เพียงว่าต้องช่วยครอบครัวนี้ก็เท่านั้น

ถึงหมู่บ้านถัดไป ทั้งสองช่วยกันยกมอเตอร์ไซค์ลงมาจากท้ายรถเจ้าปุโร

“ค่ารถเท่าไหร่ครับ” คุณพ่อคนนั้นถามเสียงเบา

เขาและเธอหัวเราะขึ้นพร้อมกันพลางปฏิเสธ

เธอทึ่งในประโยคนั้นด้วยคิดไม่ถึงว่าจะได้ยิน เพราะตอนช่วยไม่ได้คิดถึงค่าจ้างค่าออนแม้สักนิด พวกเขาร่ำลากันพร้อมต้นมิตรภาพข้างทางที่ฝังตัวอยู่ตรงไหล่ทางนั้น

เขาขับรถไปเรื่อยๆ วิวสองข้างทางดูจะเขียวครึ้มกว่าเคย

“พี่ว่าพวกเขาจะเดินกันมาไกลไหมคะ” อยู่ๆเธอก็เอ่ยถามขึ้น ทะลุกลางความเงียบ

“หืม ก็คงไกลมั้ง ถ้ายางมันแบนตั้งแต่ต้นๆทางน่ะ ยิ่งลงเขาขึ้นเขาแบบนี้ด้วย” เขาตอบ

“อะไรกัน นี่ยังคิดถึงคุณพ่อคนนั้นอีกเหรอ ... มีหึงนะเนี่ย” เขากระเซ้า

เธอเสไปมองกระจกข้างที่นั่ง รอยยิ้มระบายที่มุมปาก แล้วพูดลอยๆกับสายลม

“พี่รู้ไหม มาเที่ยวด้วยรถกระบะนี่ก็ดีนะ ถ้าเราขับรถเก๋งมา วันนี้เราคงช่วยสามคนพ่อลูกนั้นไม่ได้ ขอบคุณนะคะ ....”

เธอขยับตัวไปเกาะแขนสารถีของเธอเบาๆ และว่า

“แต่ยังไงก็เถอะ ถึงจะขับรถอะไรมา ก็ไม่สำคัญเท่าที่ว่าเรามากับใคร”




ระหว่างการเดินทาง ทุกอย่างอยู่ที่ใจ
สถานที่เดียวกัน ฉากเดียวกัน ตัวละครเดียวกัน
คุณจะปรับให้เป็นภาพทรงจำสีซีเปียซีดๆ
หรือเต็มไปด้วยสีสัน ก็ย่อมได้

ปรัชญาของนักเดินทาง - -
ทุกอย่างอยู่ที่ใจ
และอย่าไปถามคนโสดเถิด
ได้โปรด
ว่าเอ๊ะ แล้วเธอจะไปกับใคร...



Create Date : 18 มิถุนายน 2552
Last Update : 18 มิถุนายน 2552 10:37:58 น. 13 comments
Counter : 1263 Pageviews.

 
ชอบครับ สั้นๆ ซึ้งๆ ได้ใจความ


โดย: Curfewww (x-tunec ) วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:13:07:18 น.  

 


รูปข้างตู้เย็นที่ปาย





สวัสดีครับรักแรกคลิก


อ่านแล้วไม่อิจฉาหร๊อก !!


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:14:31:56 น.  

 
ถูกคับ มันสำคัญที่เราไปกับใคร

แต่คนที่เราไปด้วยดันเห็นเราไม่ใช่คนสำคัญนี่สิ แง่ง!


โดย: peiNing (peiNing ) วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:16:56:48 น.  

 
สวัสดีครับ
ไม่คิดว่ามีบล็อก
ดีจัง
ฟังเพลงที่บ้านพ่อเพยีย
ซื่อใสไพเราะแล้ว

ให้หนังสือขายดีนะครับ ขอแอดบล็อกไว้ด้วย


โดย: ปอน ปอน IP: 115.67.51.168 วันที่: 19 มิถุนายน 2552 เวลา:21:42:43 น.  

 
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาแบ่งลมหนาวเมืองปายจากเรื่องสั้นเรื่องนี้

พี่ปอน ปอน ขอบคุณที่ให้เกียรติมาแวะชมค่ะ ปลื้มมากที่'ดาวส่องทาง' ของพี่ สัญจรมาไกลถึงนี่ ...


โดย: รักแรกคลิก IP: 204.136.218.8 วันที่: 22 มิถุนายน 2552 เวลา:7:48:14 น.  

 







ใช่เลย
การเดินทางทุกครั้งของเรา
สถานที่ไม่สำคัญเท่าไปกับใคร

^
^
^

สมัยเรียน ซ้อนมอ'ไซค์เพื่อนตะลอน ๆ
แวะห้วยน้ำดังอีกต่างหาก
แต่ไม่เคยถ่ายรูปกัน เพราะไม่มีกล้อง

แล้วก็นั่งรถโดยสารหวานเย็นกันไป
ไปกับคนรู้ใจอีก
ล่าสุดร้อน ๆ ที่ปายปีที่แล้ว ก็อีกบรรยากาศ
เพราะไปกับครอบครัว เห็นความเปลี่ยนแปลงมากมาย
เราไม่ค่อยเที่ยวตามฤดูกาลนักค่ะ มันเหนื่อย
แล้วทางไปบ้านเราสวยกว่าไปปายตั้งเยอะ
ภูเขา ต้นไม้ ป่าสนเหมือนกัน แต่..ไม่เหมือนกัน
เพียงแต่คิดจะไปปายอีกครั้งในเร็ววันนี้
เพราะจะไปกินกาแฟที่coffee tea sapan
ตรงสะพานเขียว ๆ อะ
ใจง่ายไม๊ล่ะคะคนบ้านนี้ ไม่ใช่อะไร
สารถีส่วนตัวเธออยากไปน่ะค่ะคุณ





อยากบอกว่า เราชอบไอเดียคุณนะ
ที่ทำภาพสองภาพเป็นซีเปียและสีปัจจุบัน
เออแน่ะ..คิดได้ไง

ขอบคุณที่เขียนให้อ่านค่ะ
คุณเขียนเป็นเรื่องสั้น
มันเป็นยังไงหนอ
เรื่องจริงที่สมมติขึ้นน่ะ สงสัยจังคุณ


โดย: ภูเพยีย วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:8:30:01 น.  

 
อย่างที่เกริ่นไว้ต้นเรื่อง เรารู้แล้วล่ะว่าจะฝากบอกเขาหรือเธอคนไหน

ก็สารถีคู๋ใจของคุณภูเพยีย และคุณภูเพยียเองนั่นไง

อ่านแผน ณ ปายที่หมายใจของคุณที่กำลังจะไปกันเร็วๆนี้ก็คงพูดได้คำเดียวว่า

อิจฉา....

ขอให้สนุกนะคะ แล้วกลับมาเล่าให้ฟังบ้าง เราชอบบรรยากาศทางเหนือที่สุด

ส่วนคำว่า 'เรื่องจริงที่สมมติขึ้น' เราตั้งใจให้มันเป็นสโลแกนส่วนตัวของเราแหละค่ะ เวลาเขียนเรื่องอะไรที่เป็นเรื่องแต่ง ก็จะพะสโลแกนนี้พ่วงเข้าไป

เหมือนประโยคฮิตอันหนึ่งที่คุณคงเคยได้ยินบ่อยๆ
"โฟร์เอส สร้างสรรค์ ของดีมีคุณภาพอีกแล้วครับท่าน"
คุ้นๆไหมคะ


โดย: Love At First Click วันที่: 23 มิถุนายน 2552 เวลา:9:00:47 น.  

 
ชอบค่ะ


โดย: some dance to remember วันที่: 25 มิถุนายน 2552 เวลา:12:51:29 น.  

 
เรื่องน่ารักจังเลยค่ะ

อ่านจบแล้วยิ้มเลย


โดย: i_namtan วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2553 เวลา:22:11:38 น.  

 
"ปรัชญาของนักเดินทาง - -
ทุกอย่างอยู่ที่ใจ
และอย่าไปถามคนโสดเถิด
ได้โปรด
ว่าเอ๊ะ แล้วเธอจะไปกับใคร..."
อ๊ะ โดนอ่ะ โดน... ชอบจังค่า


โดย: ก้อนหิน...ฤดูหนาว วันที่: 10 มิถุนายน 2553 เวลา:19:01:55 น.  

 


โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 8 สิงหาคม 2554 เวลา:12:17:52 น.  

 


โดย: คนเดินดิน (หน้าใหม่อยากกรอบ ) วันที่: 12 สิงหาคม 2554 เวลา:13:13:49 น.  

 
มาอ่านอีกสองรอบ ตามคำยั่ว ก็ยัง ป า ย เหมือนเดิม ไม่เปลี่ยน ป า ย น่ารักฝุดฝุด(เรื่องจ้า)


โดย: สัญจร ดาวส่องทาง IP: 27.55.132.6 วันที่: 2 พฤศจิกายน 2557 เวลา:10:46:23 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Love At First Click
Location :
ชลบุรี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 20 คน [?]




An ordinary woman who loves to write and who loves to know what love is.
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
18 มิถุนายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Love At First Click's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.