เมื่อเวลาที่ความตายมาถึง คุณจะเปิดประตูต้อนรับมันไหมครับ?

ตัวคำตอบนั้นไม่ได้เรียบง่ายแค่รับหรือไม่รับ แต่ราวกับคำถามนี้จะแอบถามเราว่า เมื่อเวลาที่ต้องไปเราจะพร้อมที่จะตายไหม ถ้าเราพร้อม...แล้วอะไรที่ทำให้เรารู้สึกว่าพร้อมล่ะ แล้วถ้าเรายังไม่พร้อม...จะเป็นเพราะเรายังอาลัยอะไรกับการมีชีวิต...?

ผมว่านี่เป็นคำถามที่คนที่ยังมีลมหายใจควรที่จะตอบให้ได้ เพราะคนที่ตั้งคำถามนั้นคือคนที่ตายไปแล้ว
ครับ ผมได้รับคำถามนี้มาจากคนตาย...ที่ชื่อว่า ฮีธ เลดเจอร์

ตั้งแต่ใน 10 Things I hate about You (1999) เรื่อยมาจนถึง The DarK Knight (2008) ปฏิเสธไม่ได้ว่าการแสดงของฮีธ เลดเจอร์นั้นทั้งเปี่ยมไปด้วยคุณภาพ ส่งต่อแรงบันดาลใจ และหว่านเสน่ห์จนทำให้คนดูต้องตกหลุมรัก หากแต่ไม่ใช่การมีชีวิตอยู่ของเขาเท่านั้น...การจากไปของเขาเองก็เปี่ยมไปด้วยแรงบันดาลใจด้วยเช่นด้วย

เป็นที่ทราบกันดีว่า ฮีธ เลดเจอร์ ได้เสียชีวิตลงเมื่อวันที่ 22 มกราคม 2008 จากผลข้างเคียงของยานอนหลับและยาคลายเครียดที่เขาใช้เกินขนาด โดยสาเหตุของการใช้ยาของฮีธนั้น ข่าวบางกระแสพูดถึงความเครียดที่เกิดขึ้นหลังจากการหย่าร้างกับภรรยา มิเชล วิลเลียมส์ แต่สิ่งที่ก่อให้เกิดแรงบันดาลตกทอดต่อมายังผู้คนนั้น กลับเป็นอีกกระแสที่พูดถึงผลกระทบจากการรับบทเป็นจอมวายร้ายโจ๊กเกอร์ใน The DarK Knight …

ว่ากันว่า ระหว่างการถ่ายทำหนังเรื่องนี้ ฮีธสวมวิญาญาณจนเข้าถึงตัวละครตัวนี้เอามากๆ...มาก...เสียจนสลัดมันออกไม่ได้ และเก็บไปเครียดต่อนอกจอ ซึ่งหากให้เลือกที่จะเชื่อ...ผมอยากเลือกที่จะเชื่อว่าโจ๊กเกอร์เป็นสาเหตุการตายมากกว่าปัญหาการหย่าร้าง ด้วยเพราะมันให้ความรู้สึกที่ชวนฝันมากกว่ากันโข





เกี่ยวกับตัวละครที่ชื่อ โจ๊กเกอร์ ว่ากันตามโจทย์ของหนังแล้ว โจ๊กเกอร์คืออาชญากรร้ายที่เชื่อว่าแท้จริงแล้วมนุษย์มีสัญชาติญาณที่เลวทรามเสื่อมโทรม ส่วนภาพการทำดีของมนุษย์ในสังคมเป็นเพียงการเสแสร้งเท่านั้น และเขาพร้อมที่จะเผยธาตุแท้ของมนุษย์ทุกคนให้โลกได้ประจักษ์...ประจักษ์ว่าแท้จริงแล้วทุกคนนั้นโฉดชั่วเช่นเดียวกันกับเขา

โดยในตอนหนึ่งของหนัง The DarK Knight ได้ให้นิยามตัวตนของโจ๊กเกอร์เอาไว้ว่า...
“ใครบางคนก็พูดจากันด้วยเหตุผลไม่ได้ จะหว่านล้อมกันด้วยการต่อรองก็ไม่ได้ ใครบางคน...แค่อยากจะเห็นโลกลุกเป็นไฟ...”

และภายใต้การแสดงอันยอดเยี่ยมของฮีธ โจ๊กเกอร์ตอบทั้งโจทย์และตรงทั้งนิยามที่ได้รับไว้อย่างครบถ้วน หากแต่การที่คนปกติ(ฮีธ)ปล่อยให้ความคิดอ่านของปีศาจร้าย(โจ๊กเกอร์)เข้าสิงสู่เช่นนี้ มันจึงหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่บางสิ่งในจิตใจจะสุ่มเสี่ยงต่อการแตกสลาย ก่อนการจากไปไม่นาน มีหนังสือพิมพ์หลายฉบับตีพิมพ์ข่าวเกี่ยวกับการที่ “ตัวตนของโจ๊กเกอร์เริ่มคืบคานเข้าไปครอบงำชีวิตของฮีธ” จนเขาเริ่มมีอาการนอนไม่หลับ เครียด สับสน และหันเริ่มไปรับประทานยา ซึ่งถึงแม้จะได้รับการออกยาภายใต้คำสั่งของแพทย์...แต่ในท้ายที่สุดฤทธิ์ของยาก็พรากเขาไปตลอดกาล โดยทุกอย่างที่เกิดขึ้นราวกับฮีธ เลดเจอร์ได้มอบทั้งชีวิตของเขาเพื่อเนรมิตชีวิตให้กับโจ๊กเกอร์บนแผ่นฟิมล์




โดย 1 ในบทสัมภาษณ์ท้ายๆก่อนการจากไปของเขา ฮีธ ได้พูดถึงการรับบทเป็นโจ๊กเกอร์เอาไว้ว่า
“ผมเชื่อว่าอะไรก็ตามที่ไม่ทำให้คนเกิดความรู้สึกเสี่ยงในชีวิต มันจะทำให้คุณมองตัวเองเหมือนกับ...คนแปลกหน้า”

ประโยคนี้เล่นทำเอาผมตกหลุมรักผู้ชาย

ผมนึกเห็นพ้อง พลางเห็นด้วย และนิยมชมชอบประโยคนี้เอามากๆ ผมว่าประโยคนี้มันถือว่าเป็นหลักความจริงในหมู่ดวงดาวแห่งนามธรรมเลยก็ว่าได้นะ ด้วยในชีวิตของคนเรานั้น เราเกิดมาแล้วทั้งทีก็ควรที่จะค้นหาความใฝ่ฝันของตัวเองให้เจอ พอเมื่อพบแล้วก็ต้องบุกต่อสู้เอาทั้งชีวิตเสี่ยงตายเข้าไปแลกเพื่อเก็บกักรักษาและทำให้มันกลายเป็นความจริง แต่หากเรายังไม่ทราบความต้องการในชีวิต...เราก็ย่อมไม่รู้จักกับตัวของเราเอง พอลองส่องกระจกเราจะไม่รู้ว่าคนในกระจกต้องการอะไร ยังหายใจไปทำไม วันพรุ่งนี้จะตื่นมามีชีวิตอยู่ไปเพื่ออะไร...และควรที่จะยังมีชีวิตต่อไปไหม...

เหมือนๆกับที่ มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์ เคยพูดไว้ว่า “คนที่ไม่ยอมตายเพื่ออะไรเลย เป็นคนที่ไม่สมควรมีชีวิตอยู่”

หรือบางทีคนที่ยังไม่พร้อมที่จะตายจะเป็นคนที่ยังค้นไม่เจอความใฝ่ฝัน ส่วนคนที่ได้สัมผัสความต้องการของตัวเองแล้วนั่นเองคือคนที่พร้อมที่จะตายตาหลับ หากเป็นเช่นนั้นจริง ผมเชื่อว่าตอนที่ฮีธ เลดเจอร์ส่องกระจก เขาคงจะไม่พบเจอกับชายแปลกหน้าปรากฏอยู่บนเงาสะท้อน แต่เขาน่าจะมองเห็นเงาสะท้อนของตัวเองในขณะที่กำลังเมคอัพแต่งหน้าเป็นโจ๊กเกอร์ปรากฎอยู่แทน …ฮีธคงจะจ้องเข้าไปในดวงตาของจอมวายร้ายหน้าตัวตลกบนเงาสะท้อน และพร้อมใจที่จะหยุดลมหายใจของตนเพื่อปลดปล่อยให้อาชญากรตัวนี้เป็นอิสระบนจอภาพยนตร์

และการจากไปด้วยเหตุผลนี้ของเขา...ได้สร้างแรงบันดาลใจให้กับทุกคนที่มีความใฝ่ฝัน...

WIND BENEATH MY WING - Bette Midler


เพราะสำหรับผมที่เฝ้าฝันในงานเขียน ถ้าหากผมต้องเขียนถึงแง่มุมที่เลวร้ายของมนุษย์ พรรณนาถึงสันดานร้ายของผู้คน และความเน่าหนองของสังคมในมุมมองเดียวกับที่โจ๊กเกอร์มองเห็น ผมก็อยากที่จะเขียนตัวหนังสือออกมาให้คนอ่านอ่านแล้วรู้สึกว่ามนุษย์นั้นช่างเลวทรามแบบสมจริง ผู้คนนั้นชั่วร้ายอย่างสุดตัว และสังคมได้สิ้นหวังอย่างถึงที่สุดแล้ว

ผมอยากจะเขียนให้คนอ่านเชื่อให้ได้ว่า “ทัศนคติของโจ๊กเกอร์นั้นเป็นสัจธรรม” ผมอยากจะเขียนให้ดีได้แบบนั้น โดยพร้อมที่จะยอมปล่อยให้วิญาญาณของโจ๊กเกอร์เข้ามาสิงสู่ หรือแม้ว่าจะต้องแลกด้วยชีวิตก็ตามที

เพราะการตายของฮีธช่วยบอกเล่า พิสูจน์ และยืนยันถึงการมีอยู่ของ “การตายเพื่อสิ่งที่ตนรักได้อย่างเป็นรูปธรรม” ว่าคนเราควรจะหามันให้พบนะ...เจ้าสิ่งที่เรายอมทำจนตัวตายเนี่ย เหมือนอย่างที่ฮีธค้นพบว่าการแสดงคือสิ่งๆนั้นสำหรับเขา และพิสูจน์ด้วยการชีวิตเข้าแลกเพื่อให้บทบาทของโจ๊กเกอร์เข้าไปนั่งอยู่ในหัวใจของผู้ชมทั่วทั้งโลก ส่วนสิ่งๆนั้นสำหรับผมเองคือการเขียน ซึ่งผมคงตายตาหลับ ถ้าได้ตายเพื่อแลกกับการทำความฝันนี้ให้กลายเป็นจริง...

ผมขอสาบานว่าจะไม่หลงลืมบทบาทการแสดง แรงบันดาลใจ และความตายในอุดมคติที่ได้รับจากฮีธไปตลอดชีวิต และเมื่อถึงเวลาที่ความตายเดินทางมาถึง ผมจะออกไปต้อนรับมันด้วยตัวเองพลางเปิดประตูพูดกับความตายที่ยืนอยู่ตรงหน้าว่า... “ชีวิตน่ะให้ได้ แต่หากจะให้หมดศรัทธากับความฝัน...ก็ต้องข้ามศพกันไปก่อน”

Create Date : 11 กุมภาพันธ์ 2552
Last Update : 15 เมษายน 2553 15:23:19 น.		9 comments
Counter : 3416 Pageviews.
Share Tweet