Ballet Shoes : ชีวิตสวมข้างซ้าย ความฝันใส่ข้างขวา Ballet Shoes – รองเท้าบัลเลต์ : โนเอล สตรีทเฟลด์ (เขียน) งามพรรณ เวชชาชีวะ (แปล) (นักเขียนรางวัลซีไรต์จากหนังสือความสุขของกะทิ) : สำนักพิมพ์ร่วมด้วยช่วยกัน หากผู้รู้เขาตั้งฉายาให้ชีวิตว่า “คือการเดินทาง” แล้วอย่างนี้จะเป็นอะไรไหม? ถ้าผมจะเหมาเอาว่าชีวิตที่ดีควรจะเป็นเรื่องของการ “เดิน” ทาง “ไปข้างหน้า” เพราะสังคมทุกวันนี้ปั้มชื่อการประสบความสำเร็จด้วยการดูจากความก้าวหน้า(ที่ยิ่งเร็วก็ยิ่งดี) เรียกอุปสรรคด้วยชื่อเล่นว่าการล้มหรือสิ่งกีดขวาง และตีตราผู้คนที่ล้มแล้วไม่อาจลุกขึ้นใหม่ได้ว่าพวกขี้แพ้ ถ้าการเปรียบเปรยนี้ฟังดูมีเหตุผล - คำถามที่ผมสนใจและสงสัยก็คือ “เพื่อความคล่องตัวและสบายเท้าตลอดการเดินทาง...คุณเลือกที่จะให้ชีวิตสวมรองเท้าอะไรครับ?” ค่อยๆคิดไม่ต้องรีบร้อนนะครับ คำถามนี้ไม่ออกข้อสอบแต่โปรดตอบไว้ในคอมเม้นต์ ใน Ballet Shoes พอลลีน , เพโทรวา และโพซี สามพี่น้องตระกูลฟอสซิลไม่มีสิทธิ์ในการเลือกรองเท้าให้กับชีวิตของพวกเธอเอง เพราะด้วยความเป็นไปของสังคม ฐานะทางการเงิน และโชคชะตาให้สิทธิ์กับรองเท้าในการเลือกพวกเธอแทน เรื่องราวเริ่มต้นเมื่อ คุณปู่กัม นักโบราณคดีผู้ใช้ชีวิตหมดไปกับการเดินทาง โดยจะแวะกลับมาที่บ้านบ้าง ก็เพียงเพื่อนำซากฟอสซิลที่หาได้มาเก็บสะสม เดือดร้อนถึง ซิลเวีย - หลานสาว นาน่า – แม่บ้าน และเหล่าคนรับใช้ที่ต้องช่วยกันดูแลเก็บรักษาเจ้าฟอสซิลจำนวนมหาศาลที่กินเนื้อที่ของบ้านเกือบทั้งหลัง จนอยู่มาวันหนึ่ง ฟอสซิลที่ควรจะเป็นแค่ซากพืชซากสัตว์โครงกระดูกไดโนเสาร์ของคุณปู่กัมก็กลับกลายเป็นเด็กทารกหน้าตาน่ารักน่าชัง คุณปู่กัมตั้งชื่อให้กับเธอว่า...พอลลีน...ก็เหมือนกับสิ่งอื่นๆที่เขานำกลับมาบ้าน คุณปู่กัมฝากพอลลีนไว้ให้อยู่ในการดูแลของซิลเวียและนาน่า หลังจากนั้น คำนิยามของฟอสซิลในบ้านก็เปลี่ยนไป เมื่อคุณปู่กัมนำเด็กทารกกลับมาอีก 2 คน เบ็ดเสร็จแล้วทั้งบ้านจึงมีเด็กกำพร้าแฮตทริกครบ 3 คน และด้วยความที่ทารกถูกนำมาในวิธีแบบเดียวกับการมาของฟอสซิล เมื่อโตขึ้นเด็กๆทั้ง 3 จึงพร้อมใจกันตั้งนามสกุลให้กับตัวเองว่า “ฟอสซิล” ไปโดยปริยาย • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • Ballet Shoes เป็นวรรณกรรมเยาวชนที่เต้นรำอยู่บนเนื้อหาสำหรับผู้ใหญ่ (แต่สนุกสานสำหรับทุกเพศทุกวัย) เนื้อหาของหนังสือจึงกระทบกระทั่งผสมผสานกันออกมาเป็นโลกที่ตั้งคำถามว่าจะเกิดอะไรขึ้น “หากเด็กๆต้องใช้ชีวิตด้วยกฎเกณฑ์เดียวกันกับผู้ใหญ่” ในขณะที่เด็กๆยังเพิ่งรู้สึกตื่นเต้นกับการมี “ความฝัน” และพร้อมที่จะหายใจเข้าออกเพื่อทำความฝันเหล่านั้นให้กลายเป็นจริง แต่โลกกลับบีบบังคับให้เด็กๆต้อง “เดิน” ไปข้างหน้าและมุ่งแต่จะใช้ “ชีวิต” ออกตามหาเงินตรา อำนาจ การยอมรับ และปัจจัยสี่เพื่อเลี้ยงดูตนเองและครอบครัว โดยป้ายสีความฝัน ความต้องการส่วนตัว และแรงปรารถนาให้กลายเป็นความผิดแปลก แตกต่าง และเห็นแก่ตัว อย่างที่บอกเอาไว้ว่าคุณปู่กัมมักเอาแต่เดินทาง แถมคราวล่าสุดดูท่าจะไปเนินนานแล้วไม่กลับมา เงินเก็บที่ซิลเวียมีจึงเริ่มไม่เพียงพอต่อการดูแลบ้าน เด็กๆจึงได้รับรู้ว่าลำพังแค่มีความฝันยังไม่เพียงพอ แต่พวกเธอต้องมีชีวิตให้รอดด้วย...แต่คำถามคือ “เด็กๆจะใช้ชีวิตอย่างไรให้ความฝันยังคงอยู่” เด็กๆทั้ง 3 ใน Ballet Shoes จึงเป็นเหมือนแนวทางในการใช้ชีวิต 3 แบบให้คนอ่านได้จ้องมอง เอาใจช่วย และนำมาศึกษาเปรียบเทียบกับตัวเอง • พอลลีน เด็กหญิงผู้รักในบทกวีและหลงใหลในการละคร เปรียบเสมือนผู้คนที่ก้าวเดินไปข้างหน้าโดยมีชีวิตสวมรองเท้าข้างหนึ่งและความฝันสวมอีกข้างหนึ่ง สิ่งที่พอลลีนรู้ก็คือเธอได้ใช้ความฝันในการแสดงสร้างรายได้และชื่อเสียงเพื่อค้ำจุนชีวิต แต่สิ่งที่เธอยังไม่รู้ก็คือ หากเธอเผลอ...ชีวิตจะเข้ากัดกินความฝันจนเธอต้องสูญเสียมันไป...อย่างที่ผู้ใหญ่หลายคนเคยสูญเสีย • โพโทรวา เด็กหญิงผู้ชื่นชอบเครื่องจักรกลไก เปรียบเสมือนผู้คนที่ความฝันไม่ดำเนินสอดคล้องไปกับชีวิต เธอเกลียดทั้งการแสดงและการเต้นรำ แต่การเข้าเรียนในโรงเรียนสอนการแสดงและเต้นบัลเลต์คือหนทางเดียวที่เด็กอายุ 12 อย่างเธอจะหาเงินเข้าบ้านได้ เธอจึงเหมือนถูกสถานการณ์บีบบังคับให้ต้องสวมชีวิตลงในรองเท้าทั้งสองข้างเพื่อความอยู่รอด...ทั้งของตัวเธอเองและคนที่เธอรัก... • โพซี น้องคนเล็กที่มีรองเท้าบัลเลต์อยู่ข้างกายมาตั้งแต่เกิด เปรียบเสมือนผู้คนที่สวมความฝันลงในรองเท้าทั้งสองข้าง ซึ่งนั่นคือการหายใจอยู่ท่ามกลางโลกแห่งความฝัน โดยไม่อาจจะที่ค้นพบหนทางกลับสู่โลกแห่งความเป็นจริง ในตอนหนึ่งของหนังสือ โพโทรวาได้เอ่ยถามลอยๆว่า “ฉันสงสัยว่าถ้าเด็กๆเลือกที่เป็นเราคนใดคนหนึ่งได้ เขาจะเลือกเป็นคนไหนกันนะ” น้องเค้าแค่ถามลอยๆครับ แต่หากคุณได้ลองอ่าน Ballet Shoes ผมรับรองว่าคำถามนี้มันจะลอยไปชนคุณเข้าเต็มๆ ดังนั้นไม่ว่าเราจะเลือกรองเท้าอะไรเพื่อใส่เดินย่ำโลก เราก็ควรที่จะเผื่อรองเท้าไว้สักข้างสำหรับให้ความฝันได้มีส่วนร่วมเดินคู่ไปกับชีวิต โดยไม่ตะบี้ตะบันวิ่งไปข้างหน้าจนทำความฝันตกหล่นหาย ดูอย่างพี่น้องฟอสซิลสิครับ เด็กๆเหล่านี้ไม่ได้เอาแต่วิ่งๆๆไปข้างหน้า ...แต่พวกเธอทั้งร้อง เล่น และเต้นรำอยู่ในชีวิตท่ามกลางความฝัน...ด้วยรองเท้าบัลเลต์ที่เลือกที่จะให้พวกเธอได้สวมมัน • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • • ด้วยความเข้าถึงประเด็นทางสังคม เนื้อหาใสซื่อน่ารักน่าชัง และเป็นวรรณกรรมที่ครองใจผู้คนมายาวนานกว่า 70 ปี ปัจจุบัน Ballet Shoes ได้ถูกนำไปดัดแปลงเป็นละครทางทีวี (ฉายทางช่อง BBC) แสดงนำโดย เอ็มม่า วัตสัน (หรือเฮอร์ ไมโอนี่จาก Harry Potter) ในบทพอลลีน   Create Date : 13 กุมภาพันธ์ 2551 21 comments Last Update : 6 ธันวาคม 2552 15:28:03 น. Counter : 3187 Pageviews. Share Tweet

น่าอ่านจังเลยค่ะ ชอบงานคุณงามพรรณ ชอบความละเมียดละไมและการบรรจงเลือกหนังสือแปลของเธอ   โดย: แพนด้ามหาภัย 13 กุมภาพันธ์ 2551 1:51:08 น.

ชอบเพลง Angel ของซาราห์ มากๆ ฟังได้ไม่เบื่อ   โดย: grappa 13 กุมภาพันธ์ 2551 9:10:11 น.

อือมมมม....อ่านหนังสือชุดนี้เมื่อนานนนนนมาก ๆ แล้ว จนแทบจะลืมเลือนเนื้อหาและสาระสำคัญไปหมดสิ้น ...ทั้ง ๆ ที่ตอนอ่านก็รู้สึกซาบซึ้งใจอยู่...แต่เป็นการอ่านจากห้องสมุด รีบอ่านรีบคืน... เห็นทีจะต้องไปหาฉบับแปลของคุณงามพรรณมาอ่านอีกครั้ง...ท่าจะดี   โดย: แม่ไก่ 13 กุมภาพันธ์ 2551 12:31:41 น.

เข้ามาทักทายค่ะ งานยังยุ่งๆ อยู่เลย อีกซักพักจะมาตามอ่านนะคะ   โดย: skywriter 13 กุมภาพันธ์ 2551 12:55:13 น.

เพื่งอ่านจบไม่นาน ชอบมากเลยค่ะ เพิ่งจะรู้ว่าทำเป็นละคร แถมเอมม่า วัตสันเล่นด้วย ต้องรีบตามไปดูที่ youtube อย่างด่วนเลย   โดย: BoOKend 13 กุมภาพันธ์ 2551 13:43:55 น.

ตอนแรกเลยเราคิดว่าเรื่องนี้คงคล้าย "สี่ดรุณี" เอาเข้าจริงๆไม่เหมือนแฮะ แถมชอบเรื่องนี้มากกว่าซะอีก   โดย: Jevanni 13 กุมภาพันธ์ 2551 16:05:22 น.

ลืมบอกไป เพลง Angel เพราะมากค่ะ เสียงซาร่าห์ทำให้ขนลุกได้เสมอ เคยได้ดูและได้ฟัง เธอเดี่ยวเปียโน พร้อมทั้งร้องเพลงนี้แบบสดๆ ...สุดยอดเลย ปล. เข้ามาป่วนให้บล็อกนี้กลายพันธุ์   โดย: Jevanni 13 กุมภาพันธ์ 2551 16:48:31 น.

อ่านรีวิวของเอวันนี้แล้ว ชักอยากไปหาซื้อมาอ่านบ้างแล้ว   โดย: กาแฟเย็น (อาจารย์บ้านนอก ) 13 กุมภาพันธ์ 2551 22:22:00 น.

สวัสดี สุภาพบุรุษชุดนอน คิดถึงนะค่ะ รักษาสุขภาพด้วย หอบกำลังใจใหญ่ๆมาฝากค่ะ แฮปปี้วาเลน์ไทน์ค่ะ ขอให้สมหวังในความรักนะค่ะ เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ   โดย: rizzonte 13 กุมภาพันธ์ 2551 22:48:14 น.

จดรายชื่อได้ตั้งแต่อ่านบล็อกคุณJevanniแล้วค่ะ พอมาที่บล็อกนี้...ถือว่าเป็นการยืนยันอีกเสียงจากคุณว่าเป็นหนังสือที่น่าสนใจ ยังไม่ได้อ่านอะ...ไม่รู้จะออกความเห็นว่าอย่างไร.... ถือว่าเป็นการมาเยี่ยมเยียนเพื่อนบล็อกก็แล้วกันนะคะ ในตอนหนึ่งของหนังสือ โพโทรวาได้เอ่ยถามลอยๆว่า “ฉันสงสัยว่าถ้าเด็กๆเลือกที่เป็นเราคนใดคนหนึ่งได้ เขาจะเลือกเป็นคนไหนกันนะ” น้องเค้าแค่ถามลอยๆครับ แต่หากคุณได้ลองอ่าน Ballet Shoes ผมรับรองว่าคำถามนี้มันจะลอยไปชนคุณเข้าเต็มๆ เอาเป็นว่าแล้วจะไปหาคำตอนในหนังสือ เมื่อมีโอกาสได้อ่านนะคะ ถ้าให้ตอบตอนนี้ คงยาก เพราะดูแล้ว เด็กทุกคน ก็ไม่ได้มีความสุขที่สุดกับชีวิตทั้งความจริงและความฝัน จากที่อ่านจากรีวิว..เป็นพอลลีนคงดีกว่า.. อย่างน้อยเธอก็อยู่ก้ำกึ่งกับชีวิตที่เป็นความจริงและได้ทำในสิ่งที่ใฝ่ฝัน ในขณะที่น้องอีกสองคนอยู่ไกลกันสุดกู่ คือคนหนึ่งหลุดไปในโลกของความฝันมากเกินไป ใจขณะที่อีกคนถูกบังคับให้อยู่ในโลกของความจริงที่เธอไม่ต้องการ(การแสดง) “เพื่อความคล่องตัวและสบายเท้าตลอดการเดินทาง...คุณเลือกที่จะให้ชีวิตสวมรองเท้าอะไรครับ?” ตอบยากจัง ความจริงรองเท้าที่ใส่สะดวกและสบายมันก็มีหลายแบบนา ขอเลือกรอลเท้าสันสูงได้มั้ยค่ะ.......ใส่แล้ว....ทนเจ็บหน่อย...เพราะมันกัด แต่ใส่แล้วมัน สวย,สง่า,ใส่ได้หลายโอกาส...ละยังเป็นอาวุธได้อีกด้วย(ถ้าเจอพวกโรคจิต) ขอบคุณสำหรับคำแนะนำเวลาเริ่มเบื่อการอ่านค่ะ แต่ไม่เป็นไร...ข้อดีของหนังสือ...ดองนานเท่าไหร่..มันก็ไม่เน่า ความเห็นอาจมั่วๆ...เพราะยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ...อ่านแต่รีวิวข้างบน ถ้าจะโทษ....โทษคนรีวิว....เด้อค้า.......   โดย: nikanda 13 กุมภาพันธ์ 2551 23:35:18 น.

งั้นถ้าข้าพเจ้าจะถือรองเท้าทั้งสองข้างไว้ในมือ แทนที่จะสวมใส่... แล้วเดินต่อไปด้วยเท้าเปล่า จะเกิดอะไรขึ้นหนอ อืม... 555+ สุขสันต์วันวาเลนไทน์นะเจ้าคะ glitter-graphics.com /* ขอให้ข้าพเจ้าได้รับจดหมายรักดั่งที่ท่านอัศวินในชุดนอน ทำนายไว้... ภายในเดือนนี้ยิ่งดี 555+ */   โดย: ปลิวตามลม 14 กุมภาพันธ์ 2551 0:29:23 น.

Happy Valentine's Day ค่ะ   โดย: Jevanni 14 กุมภาพันธ์ 2551 1:30:12 น.

เข้ามาพิมพ์ทั้งชุดนอนเลยครับ 555 เพลงเพราะดีนะครับ ขอให้มีความสุขกับความรัก Happy Valentine's Day นะครับ   โดย: เพกร 14 กุมภาพันธ์ 2551 6:22:43 น.

ชอบรองเท้าผ้าใบค่ะ หุหุ (ออกแนว ชีวิตสมบุกสมบัน)   โดย: i_lllive 14 กุมภาพันธ์ 2551 10:42:49 น.

เอ..ไม่แน่ใจ เห็นชื่อหนังสือแล้วเลยนึกถึงหนังเรื่องหนึ่งที่เม็กไรอันแสดงอ้ะ ที่เป็นเจ้าของร้านหนังสือเล็กๆ (เรื่องไรหนอ You've got mail ปะ) แล้วตอนหลังที่ร้านเจ๊งแล้วนางเอกไปนั่งที่ร้านสาขาใหญ่ๆ ที่มาเปิด เสร็จแล้วก็มีคนถามหาหนังสือ ใช่หนังสือเล่มนี้เปล่าหนอ จะไปหาซื้องานหนังสือ แต่จะหาซื้อได้ที่บู๊ทไหนหนอ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 14 กุมภาพันธ์ 2551 12:36:18 น.

มีความสุขมากๆนะจ้ะ   โดย: กาแฟเย็น (อาจารย์บ้านนอก ) 14 กุมภาพันธ์ 2551 14:52:05 น.

ช่วงนี้ ผม ก็ หยิบ งานเขียน งานแปล ของ คุณ งามพรรณ มาอ่านอยู่บ่อยๆ เหมือนกันนะ แต่ เล่มนี้ ยังไม่เคยเห็นเลย ก็ น่าสนใจอีกเล่มนึงแระ Happy Valentine ด้วยนะครับ   โดย: แคปซูลสีฟ้า 14 กุมภาพันธ์ 2551 17:22:09 น.

ขอให้มีความสุขในวันแห่งความรักค่ะ   โดย: nikanda 14 กุมภาพันธ์ 2551 21:28:12 น.

แนะนำหนังสือหน้าอ่านอีกแล้ว เกิดอาการอยากซื้อหนังสืออีกแล้วววว   โดย: ..ยออู.. 15 กุมภาพันธ์ 2551 12:44:47 น.

ต้องขออภัยจริงๆครับที่ช่วงนี้ไม่ว่างเข้าไปเยี่ยมเยียนใครเลย ทั้งนี้เป็นด้วยเพราะเน็ตผมติดๆดับๆสามวันดีสี่วันไข้ แถมพอมันดีผมก็ดันติดธุระงานรัดตัวติ้วมั่กๆ วันนี้ขอแวะมาตอบก่อนแล้ววันหน้าจะรีบบึ่งไปเคาะประตูตามบ้านนะครับ (อยากจะวิ่งไปเม้นต์ใจจะขาดแล้ววววววววววววว T-T) # คุณแพนด้ามหาภัย นอกเหนือไปจากสำนวนแปลไทยที่ละมุมละไมแล้ว เนื้อหาของหนังสือก็เอื้ออำนวยให้รื่นรมย์เอามั่กๆครับ คราใดได้ลองอ่าน สังเกต “นาน่า” ให้ดีนะครับ ตัวละครตัวนี้นี่ตัวขโมยซีนเลย ^^ # คุณ grappa Angel นี่ถือเป็นเพลงที่ทำมาให้คนฟังแล้วฟังอีก - ซ้ำไปซ้ำมาจริงๆครับ # คุณแม่ไก่ ผมไม่ทราบว่า Ballet Shoes เคยมีใครแปลมาก่อน แต่เวอร์ชั่นนี้ถือว่าอ่านเพลินดีไม่หยอกครับ ถ้ามีโอกาสอยากจะรื้อพื้นความหลัง งานแปลของมือซีไรต์เล่มนี้ก็น่าจะตอบโจทย์ได้ตรงประเด็น # คุณ skywriter ผมแวะไปที่บ้านของคุณบ่อยๆ แต่ยังไม่พบการเคลื่อนไหวในกลุ่มเมฆ แสดงว่ากำลังยุ่งมากจริงๆ ช่วงนี้ผมก็ยุ่งไม่แพ้กันครับ จนหาเวลาออกตระเวนไปบ้าน(บล็อก)คนอื่นๆไม่ค่อยจะเป็นชิ้นเป็นอัน แต่ไม่ต้องห่วงครับ ถึงแม้ว่าที่ผ่านมาผมจะถนัดการเขียน(บล็อก)แล้วลบทิ้งเป็นประจำ แต่คราวนี้รับรองว่าไม่ลบแน่ ว่างและอยากฆ่าเวลา(ให้ไร้ค่าสุดๆ)เมื่อไหร่ ค่อยแวะเข้ามาอ่านได้เลยครับ # คุณ BoOKend กลับกัน ผมทราบก่อนอ่านว่าเอ็มม่านั้นแสดงละครจาหนังสือเรื่องนี้ แต่ด้วยภาษาและบริบทแล้ว ผมกลับมองไม่เห็นหน้าของเอ็มม่าในระหว่างที่อ่านถึงพอลลีนเลย เหมือนหนังสือพาเราหลุดเข้าไปในโลกของ Ballet Shoes เฉพาะฉบับนิยายจริงๆ ซึ่งถือว่าให้อรรถรสที่เพลิดเพลินจนอ่านได้อย่างไม่สะดุด Ballet Shoes จึงถือเป็นนิยายเล่มแรกที่ผมอ่านคืนเดียวจบด้วยความที่วางไม่ลง # คุณ Jevanni ด้วยความบังเอิญบนปฏิทิน + กับเพลงประกอบที่ผมเลือกจะหยิบยกมาลง ผมว่า...หน้าบล็อกนี้กลายพันธุ์สมใจคุณแล้วล่ะครับ 555+ นอกจากจะเต็มไปด้วยคำอวยพรวันแห่งความรัก(ซึ่งขอบคุณมากๆครับ) เพลงประกอบก็ขโมยซีนเนื้อหารีวิวไปจนหมดจริงๆ ซึ่งถือเป็นโชคดีของผม เพราะพอกลับมาอ่านอีกรอบรู้สึกว่าครั้งนี้ผมรีวิวได้มั่วและไม่ดีเอาเสียเลย แต่อย่างน้อยๆเพลงประกอบก็เพราะจนเบี่ยงเบนความสนใจไปได้ แถมยังอยู่ในช่วงเทศกาลผู้คนเข้ามาอวยพรมากกว่าจะเข้ามาอ่าน ผมก็เลยโชคดีไป 555+ # คุณกาแฟเย็น Happy Valentine's Day (ย้อนหลัง) ขอให้มีความสุขเช่นกันครับ # คุณ rizzonte ต้องขอภัยที่ขาดหายไป ช่วงนี้คอมกับผมห่างเหินกันน่าดู ขอบคุณสำหรับกำลังใจครับ พอผมรวบรวมกำลังใจจากฝั่งนี้ได้มากพอเมื่อไหร่จะรีบอุ้มไปส่งเลยครับ # คุณ nikanda เมื่อเลือกรองเท้าที่สวย(และเป็นอาวุธในตัว)อย่างรองเท้าส้นสูงก็อาจจะต้องลำบากนิดๆ ตอนที่พื้นดินขรุขระนะครับ ขอแนะนำให้เอาคนเดินร่วมทางเก็บไว้ใกล้ตัว เผื่อไว้ช่วยประคองตอนที่เดินไม่สะดวกครับ(หรือไม่ก็อุ้มนางฟ้าไปด้วยก็ได้ไม่ว่ากัน ^^) # สาวปลิว ผมไม่ได้ทำนายนะครับ แต่ผมเชื่อว่าภายในเดือนนี้รับรองว่าจะต้องมีจดหมารักไปส่งถึงมือสาวปลิวอย่างแน่นอน Happy Valentine's Day (ย้อนหลัง) ครับ # คุณเพกร Happy Valentine's Day (ย้อนหลัง) เช่นกันครับ เข้ามาที่บล็อกนี้ ฟังเพลงเยอะๆอ่านตัวหนังสือน้อยๆนะครับ เซลล์สมองจะได้ไม่ชำรุดเพราะสำนวนภาษาของผม 555+ # คุณ i_lllive อย่างนั้นขอแนะนำ “นันยาง” ครับ สมัยเด็กๆนี่ใส่เตะบอลได้ไม่มีขาดสึกแม้แต่น้อย อึดทึกทนทานเอามากๆ ไม่รู้ว่าคุณ i_lllive จะเคยเตะฟุตบอลไหม แต่ก็ขอให้ชีวิตที่สวมรองเท้าผ้าใบสนุกสนานราวกับเด็กๆที่กำลังเตะฟุตบอลนะครับ # คุณสาวไกด์ใจซื่อ ใช่เลยครับ ต้องขอสารภาพด้วยเหมือนกันว่าผมได้รู้จักกับ Ballet Shoes ผ่านทางหนังเรื่องนี้เช่นเดียวกัน เป็นอีกฉากที่ผมชอบมากในหนังเรื่องนี้ เพราะมันสะเทือนใจไม่น้อยเวลาคนเราต้องล้มเหลวกับสิ่งที่เราเก่งไม่มีใครเกิน ช่วยให้เรามองเห็นภาพของโลกใบนี้ว่า “เก่ง” อย่างเดียวมันไม่พอจริงๆ (ในเรื่องนี่นอกจากเก่งและเชี่ยวชาญด้านหนังสือเด็กแล้ว นางเอกที่ตกงานยังบริหารร้านอย่างดูแลเอาใจใส่ลูกค้า แถมเปิดมายาวนานอีกด้วย...แต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอต่อการอยู่รอดบนโลกธุรกิจอันโหดร้าย) วันนั้นเมื่อผมเดินไปเจอหนังสือเล่มนี้เข้า หน้าของนางเอกที่กำลังน้ำตาคลอพลางสะกดชื่อของโนเอล สตรีทเฟลด์จึงลอยมาทันที ว่าแล้วผมก็เลยหยิบหนังสือไปจ่ายเงินโดยไม่เปิดอ่านแม้แต่หน้าเดียว...ผมเชื่อใจในรสนิยมของ “เคทเธอลีน” เธอนะครับ... # พี่แคปซูลสีฟ้า ถ้าเป็นแฟนสำนวนภาษาของคุณงามพรรณ เล่มหน้าโปรดอย่าพลาด เพราะมีผมมีงานแปลของคุณงามพรรณอีกเล่มจะนำเสนอ โปรดรอติดตาม...แต่อย่าคาดหวัง 555+ # คุณ...ยออู... Happy Valentine's Day (ย้อนหลัง)ครับ ไม่ได้แวะที่บ้านคุณ ผมเลยไม่รู้ว่าอาการป่วยดีขึ้นบ้างหรือยัง (รู้แต่ว่าปีนี้ได้ซองเท่าไหร่ 555+) สำหรับ Ballet Shoes นี่ผมว่าลองดูฟ้าฝนอารมณ์ก่อนอ่านด้วยจะดีมาก เมื่อใดที่อยากได้เรื่องราวชวนฝันที่หม่นๆนิดๆ ตลกไม่หยอก และอบอุ่นให้กำลังใจ เมื่อนั้นหยิบมาอ่านได้เลยครับ   โดย: ขอรบกวนทั้งชุดนอน 17 กุมภาพันธ์ 2551 15:36:24 น.

คิดว่าน่าจะเป็นเรื่องที่สนุกมากๆเรื่องนึงที่คอยอ่านมาเพราะการที่ได้อ่านเรื่องนี้เหมือนกับได้เข้าไปอยู่ในโลกเเห่งมายาที่สมจริง เรื่องนี้สอนสิ่งต่างๆมากมายโดยที่แฝงไว้ในประโยคนึงในเรื่องคือ ชีวิตสวมข้างซ้าย ความฝันสวมข้างขวา เเละฉันคิดว่าชีวิตคงไม่สมารถอยู่ได้หากขาดความฝัน   โดย: ลาวีญ IP: 117.47.140.170 24 กันยายน 2551 18:03:18 น.