Group Blog |
~อย่ากลับไป~  ~อย่ากลับไป~ กี่ร้อยนับ ช้ำมา น้ำตาหยด ร่วงหลั่งรด รินไหล เต็มใบหน้า กี่พันครั้ง เธอช้ำ กับคำลา พอเขามา พร่ำเพ้อ เธอก็คลาย กี่ร้อยหน ทนเขา เคล้าคนใหม่ เธอร่ำไห้ เขาทำ ไร้ความหมาย เมื่อเปลี่ยนวัน ก็ผันเปลี่ยน เจ็บเจียนตาย จะเวียนว่าย ทนช้ำ ไปทำไม ยามหมองเศร้า เขาทำ ช้ำจับจิต เขาเคยคิด ยับยั้ง สักครั้งไหม เคยหรือเปล่า เขาถามทวง ด้วยห่วงใย เห็นจะไม่ สิ้นแม้ เศษเวลา อย่ากลับไป เหมือนเคย อีกเลยนะ เธอคงจะ เจ็บหนัก พักเถอะหนา เรื่องที่มี สุดท้อ ทรมา ได้โปรดเถิด ขอว่า "อย่ากลับไป" อโศกน้ำ ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนตค่ะ
|
อโศกน้ำ
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]
Friends Blog
MY VIP Friends       |
|||||||||||||
