Group Blog |
~ปล่อย~ ~ปล่อย~ หากผูกจิต...คิดเรื่องความเคืองขุ่น อารมณ์กรุ่นเกลียดโกรธพิโรธเขา เพลิงหักหาญผลาญพร่าอุราเรา ร้อนรนเร่ารุกล้ำ...ก่อลำเค็ญ มิถ่ายถอด...บอดบ้าก็ปรากฏ บริบทบรรจบติดลบเห็น เมื่อโมโหโทสะซ่านกระเซ็น สาบส่งเป็นศัตรู...ทุกผู้คน พร่องพิเคราะห์...เกาะกุมจึงคลุ้มคลั่ง เร้ารุมรั้งระอุอกุศล อาฆาตร้ายหมายไล่ดุจไฟลน บ่มเพราะผลเพลี่ยงพล้ำ...หยามย่ำไป สติตรอง...มองเห็นประเด็นชัด เพียรพิพัฒน์เพื่อพ้นเหตุหม่นไหม้ ทุกขณะจรุงปรับปรุงใจ สิ้นสาไถยทับถม...เลิกงมงาย พินิจนึก...ตรึกรู้ทุกผู้เผ่า แลตัวเราล้วนจะเสื่อมสลาย ระงับกรรมดำริหยุดผลิพราย มโนหมายมุ่งให้...อภัยกัน ปลดปล่อยวาง...ว่างแล้วเพริศแพร้วจิต สุขสถิตเที่ยงแท้มิแปรผัน แสงธรรมส่องผ่องใสวิไลวรรณ สว่างพลันพร้อมพบ...สงบเย็น อโศกน้ำ ขอบคุณภาพจากอินเตอร์เนต |
อโศกน้ำ
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 12 คน [?]
|