พระอาทิตย์ยิ้มแฉ่ง แก้มแด๊งแดง แต่ก่อนตอนเด็ก ๆ ชั้นชอบร้องเพลงนี้พร้อมกับกระโดดโลดเต้นไปด้วย สร้างความครื้นเครงให้กับทุกคนในครอบครัว

มาวันนี้ ชั้นชักจะยิ้มไม่ออกกับพระอาทิตย์ยิ้มแฉ่ง ซะแล้ว เพราะดูท่าจะส่องแสงร้อนแรงขึ้นทุกวัน

แต่ถึงอย่างนั้น ก็ไม่ได้ทำให้ชั้นรู้สึกว่า ไม่อยากออกไปไหนซะทีเดียว ดั้งนั้นตลอดสัปดาห์ ชั้นก็นั่งรอให้ถึงวันอาทิตย์ เพราะชั้นจะได้ขับรถลั่ลล้า ถึงไม่มีเพื่อนแต่ชั้นก็มีพ่อ และเดี๋ยวนี้แม่ก็ทำท่าว่าจะชอบไปเที่ยวขึ้นมานิด ๆ แล้วด้วย

เมื่อตอนเดือนเม.ย. มีงานดอกกล้วยไม้งาม ชั้นไม่แน่ใจว่า งานนี้จัดขึ้นมากี่ครั้ง และครั้งแรกเมื่อตอนปีไหน ชั้นรู้แต่ว่า เมื่อปีก่อนไปงานนี้ที่พระราชวังสนามจันท์ จ.นครปฐม ชั้นประทับใจมาก เสียดายตอนนั้นน้องชายเอากล้องไปใช้ต่อแล้วลบภาพทิ้งไปหมด ครั้งนี้ชั้นต้องขยันซะหน่อยก่อนที่น้องชายมือดีจะลบภาพทิ้งอีก

วันนี้ชั้นก็เลยจะพาเพื่อนเที่ยว งานกล้วยไม้งาม ณ.สวนสามพราน จ.นครปฐม ซึ่งเป็นการจัดการประกวดดอกกล้วยไม้หลากหลายสายพันธุ์ ถึงแม้ว่าปีนี้เกษตรกรจะประสบภัยน้ำท่วม ทำให้ดอกกล้วยไม้แลดูน้อย แต่จำนวนสายพันธุ์ก็ยังคงเยอะอยู่เหมือนเดิม

ที่จริงวันนั้น พอเดินทางไปถึง ชั้นคิดว่า เชอะ รองเท้านารีก็งั้น ๆ หล่ะ ทำไมมีแต่คนมะรุมมะตุ้มนะ เพราะใจของชั้นหน่ะ รักเดียวที่แคทลียา

พอถึงเวลาคัดรูปนี่ซิ ตอนนี้ชั้นเลยปันใจไปให้รองเท้านารี เรียบร้อยแล้ว ดังนั้นขอเอารองเท้านารีเป็นนางเอกเปิดบล็อกงานกล้วยไม้งามเลยละกัน

ภาพต่อไปนี้ คือ รองเท้านารีที่ชนะการประกวด 1,2,3 ถ้าให้คุณทายคงทายไม่ถูกแน่ ๆ ว่ากระถางไหนที่ 1 เพราะตอนอยู่ในงาน ชั้นก็ว่าลายจุดม่วง ๆ เหมือนกันนั่นหล่ะ แต่พอมาดูรูปถ่าย เจ้ย มีลายจุดม่วงกระจายไปทั่ว, ลายจุดม่วงเป็นแนวรอบวง, ลายจุดม่วงเฉพาะตรงกลาง

สำหรับภาพทิ้งทาย เป็นรองเท้านารีที่ไม่ได้ชนะการประกวด แต่ว่าถูกจัดอยู่ในซุ้มหน้างานเพื่อต้อนรับผู้มาเยือน

จริง ๆ แล้วตอนที่เข้าไปในงาน ถือว่า รองเท้านารีมีผู้ให้ความสนใจเยอะและนาน หลายคนนำขาตั้งกล้องมา และอีกหลายคนมีเลนส์บิ๊กเบิ้ม แต่ละคนใช้เวลานานมาก ชั้นเห็นคนเยอะก็เลยเดินเข้าไปในงานเพื่อดู แคทลียา กะ แวนด้าก่อน แล้วค่อยเดินย้อนกลับมาดูรองเท้านารีก่อนกลับบ้าน

ภาพชุดนี้เป็นเพียงส่วนหนึ่ง บล็อกต่อไปคาดว่าจะเป็นงานเขียนตะพาบก่อน หรืออาจจะเป็นภาพชุดแคทลียาต่อ อันนี้แล้วแต่อารมณ์ติ้สของชั้นอ่ะนะ

ขอออกตัวก่อนว่า กล้องชั้นนะมันเยี่ยมยอด เพราะตัวชั้นเองปรับอะไรไม่เป็นทั้งนั้น ทั้งรูรับแสง โฟกัส บลา บลา ...... ส่วนมากก็กดแช๊ะ แช๊ะ แช๊ะ ไปเรื่อยตามอารมณ์ ถ้าภาพไม่สวยโดนใจก็ขออภัย

แต่การถ่ายภาพดอกไม้ หลายครั้งที่ชั้นเก็บแต่ภาพแบบนี้ ทำให้รู้สึกอยากมีมาโครซักตัว (ว่าแต่ชั้นจะได้ใช้งานมาโครหรือเปล่าเนี่ย คิดว่าซื้อมาสองหมื่น ใช้งานจริงสองพันซะมากกว่าหล่ะมั้ง) อาจจะเหมือนขาตั้งกล้องที่ซื้อมาแล้วยังไม่ได้ใช้งานเลย - -"

Create Date : 10 พฤษภาคม 2555
Last Update : 10 พฤษภาคม 2555 19:19:59 น.		9 comments
Counter : 1665 Pageviews.
Share Tweet