- { { Risa Babyl } } - V.Confused Girl
Group Blog
 
<<
ตุลาคม 2550
 
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
28293031 
 
16 ตุลาคม 2550
 
All Blogs
 
Sweet Memory - ตอนที่ 4 แรกรู้จัก (ครึ่งแรก)

ณ Agency โฆษณาชื่อดังใจกลางกรุงเทพมหานคร


อย่าพูดออกมา บางคำที่มันทำลายหัวใจช้าๆ มันแปลว่าเธอจะไปไม่คืนกลับมา...


"เฮลโล... ค่ะพี่...พิมพ์มาถึงแล้วค่ะพี่ตอนนี้กำลังจะเดินเข้าไปค่ะ พิมพ์อยู่ในลานจอดรถค่ะ เอ่อชั้นไหนนะคะ อ่อ ค่ะได้ค่ะจะรีบขึ้นไปค่ะพี่ สวัสดีค่ะ" พิมพ์อักษรา กึ่งเดินกึ่งวิ่ง พร้อมๆกับพูดโทรศัพท์กับผู้จัดการกองถ่ายที่ตอนนี้มารอเธอที่สตูดิโอถ่ายแบบก่อนหน้านี้แล้ว


ด้วยความที่พิมพ์อักษรามัวแต่คุยโทรศัพท์ และก็รีบเดินช่วงจังหวะที่เธอวางสายกับผู้จัดการกองถ่ายและเอามือถือเก็บใส่กระเป๋าถือนั้น เธอไม่ทันได้ระวังว่ามีใครเดินสวนออกมาหรือไม่จึงทำให้เธอชนกับชายคนหนึ่งเข้า


"โอ๊ย" พิมพ์อักษรา ร้องด้วยความเจ็บและตกใจ เพราะแรงปะทะที่เธอได้รับนั้นทำเอาข้อเท้าของเธอพลิกจนลงไปกองกับพื้น ข้าวของที่ถือมาก็หล่นกระจัดกระจาย


"ทีหลังเวลาเดินหัดดูตาม้าตาเรือซะมั่งสิ" เสียงของชายหนุ่มที่ชนกับพิมพ์อักษรากล่าวด้วยน้ำเสียงรำคาญ


"แล้วทำไมนายไม่หัดดูมั่งล่ะว่ามีคนเดินมา นายมาชนชั้นทำไม ชั้นก็เดินมาของชั้นดีๆ" พิมพ์อักษรา ตอกกลับด้วยเสียงอันดังทั้งที่จริงๆแล้วเธอเป็นคนไม่ชอบเถีงและขึ้นเสียงกับใคร แต่ผู้ชายข้างหน้าเอคนนี้ก็ทำให้เธอรู้สึกหมั่นไส้จนอดที่จะต่อปากต่อคำไม่ได้


"ผมน่ะดูทางตลอด และก็เห็นด้วยว่าคุณมัวแต่คุยโทรศัพท์"


"แต่นายก็ยังเดินมาชนชั้นเนี่ยนะ" พิมพ์อักษรา พูดสวนกลับ


"แล้วจะนั่งอยู่กับพื้นอีกนานมั้ย รู้มั้ยมันขวางทางเดินคนอื่นเขาลุกแล้วหลบไปได้แล้ว" ชายหนุ่มที่เดินชนกับพิมพ์อักษราเอ่ยด้วยท่าทางไม่แยแสกับอาการเจ็บข้อเท้าของเธอ พร้อมกับส่งสายตารำคาญมายังเธออีกครั้ง


"คิดว่าชั้นอยากจะนั่งแบบนี้นักเหรอ แต่ข้อเท้าชั้นพลิกแล้วนายจะให้ชั้นทำยังไง" พิมพ์อักษรา เอ่ยด้วยน้ำเสียงหงุดหงิดไม่พอใจเช่นกัน


"ส่งมือมา" ชายหนุ่มผู้นั้นยื่นมือไปตรงหน้า พร้อมกับบอกให้พิมพ์อักษรา ยื่นมือของเธอมาวางบนมือเขา


"..."


"เอ้า รออะไรอีกเล่า บอกให้ส่งมือมา" ชายหนุ่มยิ่งรู้สึกรำคาญพิมพ์อักษรายิ่งนักที่ไม่ยอมลุกและก็ไม่ยอมส่งมือมาให้เขาช่วยจับเธอลุก


"..."


"งั้นผมไปแล้วนะ คุณก็ลุกขึ้นเองและก็พยายามตะกายข้างฝาไปละกัน" ชายหนุ่มกล่าวจบก็หันหลังจะเดินกลับไป


"เดี๋ยว" พิมพ์อักษรา ตัดสินใจเรียกชายหนุ่มไว้ เพราะเธอคิดว่าเธอคงไม่สามารถลุกขึ้นเองไหว


"ส่งมือมาสิ" ชายหนุ่มหันกลับมาพร้อมกับเร่งให้พิมพ์อักษรา ยื่นมือมาให้เขาช่วยจับ


พิมพ์อักษราตัดสินใจยื่นมือให้ชายหนุ่มผู้นั้นช่วยพยุง แต่เธอก็ยังพยายามขืนตัวไว้ไม่เข้าไปใกล้ชายหนุ่มแค่เกาะแขนเขาไว้เพื่อพยุงตัวเท่านั้น


"ดีๆสิคุณ จะขืนตัวไว้ทำไม เดี๋ยวก็ได้ลงไปกองกับพื้นอีกรอบหรอก" ชายหนุ่มกล่าวด้วยน้ำเสียงรำคาญ เพราะพอเขาจะเอาแขนไปโอบเพื่อช่วยพยุง แต่แม่สาวตาแป๋วก็พยายามเบี่ยงตัวหลบ แล้วเกาะแขนเขาแทน


"เถอะน่า รีบๆเดินไปเถอะ เดี๋ยวคุณส่งชั้นที่ลิฟท์ก็พอ" พิมพ์อักษรา เร่งให้ชายหนุ่มรีบๆเดินพาเธอไปยังลิฟ เพราะเธอไม่อยากจะเกาะเขาอยู่แบบนี้นานนัก


"ไม่เป็นไร เดี๋ยวคุณขึ้นไปกับผมนี่ละ" ชายหนุ่มกล่าวพร้อมกับก้าวเข้าไปในลิฟท์


"เอ่อ... ชั้นไปเองได้ ขอบคุณค่ะ"


"พอดีผมก็จะไปที่เดียวกับคุณแค่พยุงคนขาเจ็บไปด้วยคงไม่เป็นอะไร"


"คุณรู้ได้ไงว่าชั้นจะไปไหน" พิมพ์อักษรา ถามชายหนุ่มด้วยความสงสัย


"Studio ถ่ายภาพที่ชั้น 3ถูกต้องมั้ยครับ" ชายหนุ่มหันมาตอบ


"..."


"ถึงแล้วคุณค่อยๆเกาะแขนผมแล้วเดินไปนะ" ชายหนุ่มหันมาสั่งพร้อมกับยื่นแขนมาให้พิมพ์อักษราเกาะ


"ว้ายย โอ๊ย เจ็บ" พิมพ์อักษรา ร้องด้วยความเจ็บเพราะข้อเท้าของเธอนั้นพลิกอีกครั้ง คราวนี้ทำเอาทั้งเธอและชายหนุ่มที่พยุงเธอลงไปกองกับพื้นด้วยกันโดยมีตัวของชายหนุ่มทับอยู่บนตัวของเธอ หนาของทั้งสองใกล้กันแค่คืบ ลมหายใจอุ่นๆของชายหนุ่มรดอยู่บนหน้าของเธอ


พิมพ์อักษรา หน้าซับสีแดงระเรื่อด้วยความเขินอายเพราะตั้งแต่โตมาก็ไม่เคยมีชายหนุ่มคนไหนได้ถูกเนื้อต้องตัวเธอมากขนาดนี้ อีกอย่างหน้าของชายหนุ่มผู้นั้นก็ใกล้กับหน้าเธอมากๆ เธอรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆของเขา ร่างกายเธอรู้สึกถึงความกำยำของร่างกายชายหนุ่มที่ทับเธออยู่ตอนนี้


โถ่เอ๊ยแม่ตาแป๋วแค่นี้ก็หน้าแดง ตัวสั่นเป็นลูกนกเชียว แล้วดูสิหลบตามองไปทางอื่นตลอด คงจะเขินละสิท่า จะว่าไปโครงหน้าของแม่ตาแป๋วนี่ก็สวยหวานดี ผิวเนียนละเอียดจมูกโด่งสวยกำลังดีเหมาะกับหน้า ปากบางแต่อิ่ม คิ้วเรียวสวย แต่ที่สะดุดตาก็คงจะเป็นตาโตที่แป๋วเหลือเกิน


"เอ่อ คุณลุกออกไปได้มั้ยคะ ชั้นหนัก" พิมพ์อักษรา เสมองไปทางอื่นพร้อมกับเอ่ยออกไปด้วยน้ำเสียงสั่นๆเพราะความเขินอาย


เมื่อได้ยินที่พิมพ์อักษราพูดชายหนุ่มที่ทับอยู่บนตัวเธอก็ดึงความคิดกลับมา พร้อมๆกับค่อยๆยันตัวลุกขึ้นมานั่งข้างๆพิมพ์อักษรา ที่ต้อนนี้ก็ดันตัวขึ้นมานั่งแล้ว


"ผมว่าคุณถอดรองเท้าเถอะดูซิส้นสูงขนาดนี้ขืนคุณยังพยายามเดินไปด้วยรองเท้าคู่นี้ผมว่าคุณได้ขาหักแน่ๆ" ชายหนุ่มกล่าว พร้อมกับใช้สายตามองไปที่รองเท้าของพิมพ์อักษราซึ่งเป็นส้นเข็มสูงราวๆ 3 นิ้ว


"ไม่เป็นไรค่ะใกล้จะถึงแล้ว ค่อยๆเดินไปก็คงไม่ล้ม" พิมพ์อักษรา ไม่อยากถอดรองเท้าออกเพราะเธอไม่ชอบเดินเท้าเปล่า แล้วยิ่งในสถานที่แบบนี้มันคงตลกน่าดูถ้านางแบบเช่นเธอจะมาเดินเท้าเปล่า


"มางั้นผมจะค่อยๆพยุงคุณไปละกัน" ชายหนุ่มกล่าวพร้อมกับยื่นมือมาให้เธอเกาะอีกครั้ง แต่คราวนี้เขาใช้มืออีกข้างไปโอบหลังเธอเพื่อให้เธอทรงตัวได้ดีขึ้นซึ่งหากมองข้างหลังจะดูเหมือนทั้ง 2 คนกอดกันอยู่


"น้องพิมพ์ น้องไฟร์ ครับ" เสียงของชายหนุ่มรุ่นเดียวกับทั้งสองเรียกพิมพ์อักษรา และไฟร์ อัคนินทร์


แชะ แชะ แชะ


เมื่อทั้ง 2 หันกลับไปก็ต้องเจอกับแสงแฟลชวาบเข้าตา เพราะคนที่เรียกทั้ง 2 นั้นก็คือช่างภาพ ปาปาราซซี่นั่นเอง เขาไม่คิดว่าวันนี้ที่มาติดต่องานที่ Agency นี้จะได้ข่าวเด็ดแบบนี้ นางแบบชื่อดัง พิมพ์อักษรา และ อัคนินทร์ กำลังยืนกอดกันอยู่


"นี่ หยุดถ่ายเดี๋ยวนี้นะ แกมาจากสำนักข่าวไหน" อัคนินทร์ ตวาดถามด้วยความไม่พอใจ ถึงแม้เขาจะเป็นนายแบบหนุ่มหน้าใหม่ที่กำลังมีชื่อเสียงในตอนนี้ แต่เขาก็ไม่ชอบให้พวกสื่อมาตามยุ่งกับชีวิตส่วนตัวของเขา


แชะ แชะ แชะ


ปาปาราซซี่ยังคงถ่ายภาพต่อไปโดยไม่สนใจสิ่งที่อัคนินทร์พูด


"ไม่เลิกถ่ายใช่มั้ย ได้ แกเจอดีแน่" อัคนินทร์ กล่าวจบก็ปล่อยมือจาก พิมพ์อักษรา เพื่อจะเข้าไปจัดการกับปาปาราซซี่ที่ถ่ายภาพของเขา


"ว้ายยยยย" พิมพ์อักษรา ร้องด้วยความตกใจ


พิมพ์อักษราไม่ทันได้ตั้งตัวตอนที่ อัคนินทร์ปล่อยมือจากเธอ ทำให้เธอเสียหลักจะล้ม แต่ด้วยความไวของอัคนินทร์ เขาจึงหันกลับมารับตัวของเธอได้ทัน แต่ภาพนั้นกลับดูเหมือนทั้งสองคนกำลังกอดกันอยู่


เมื่อได้ภาพเด็ดแล้วปาปาราซซี่ก็รีบลงลิฟท์หนีไปก่อนที่อัคนินทร์จะทันได้ทำอะไรเขา


"ไอ้บ้าเอ้ย มันจะตามจองล้างจองผลาญไปถึงไหนวะ" อัคนินทร์ ตะโกนด้วยความรู้สึกโมโห


"คุณคือ ไฟร์ อัคนินทร์ เหรอคะ" พิมพ์อักษรา ถามในสิ่งที่เธอสงสัย


"ใช่"


"ดิชั้น พะ"


"พิมพ์อักษรา เดชานุวัฒน์" อัคนินทร์ เอ่ยทั้งชื่อและนามสกุลของพิมพ์อักษราขึ้นมาก่อนที่เธอจะได้แนะนำตัวเสียอีก


"คุณทราบ" พิมพ์อักษรา ถามด้วยความมสงสัย


"นางแบบชื่อดังของวงการในตอนนี้ ทำไมผมจะไม่รู้จักคุณละ แล้ววันนี้เราก็ต้องถ่ายแบบคู่กัน" อัคนินทร์ บอกเสียงเรียบๆ


"ชั้นว่าเราเข้าไปกันดีกว่านะคะ เพราะนี่ใกล้จะถึงเวลาที่ทีมงานนัดแล้ว" พิมพ์อักษรา ดูนาฬิกาที่ข้อมือพร้อมกับบอกอัคนินทร์ให้รีบพาเธอเดินเข้าไป


คุณเดินไหวเหรอ" อัคนินทร์ ถามพร้อมกับก้มมองที่ข้อเท้าของพิมพ์อักษรา


"คิดว่าค่ะ" พิมพ์อักษรา ตอบน้ำเสียงไม่ค่อยแน่ใจนัก เพราะตอนนี้เธอปวดระบมไปทั้งข้อเท้าแล้ว


"ค่อยๆเดินละกัน" อัคนินทร์ กล่าวจบก็ค่อยๆเดินพยุงพิมพ์อักษราเข้าไปใน Studio


"โอ๊ย" พิมพ์อักษรา ร้องเมื่อเริ่มก้าวเท้าเดิน เพราะปวดข้อเท้ามาก


"ผมว่าคุณเดินไม่ไหวหรอก ให้ผมอุ้มไปละกัน" อัคนินทร์ กล่าวจบก็ช้อนตัวของพิมพ์อักษราขึ้นมา


"อุ๊ย" พิมพ์อักษรา อุทานด้วยความตกใจ ที่อยู่ๆก็ถูกอัคนินทร์อุ้ม


"กอดคอผมไว้ ระวังตกละ" อัคนินทร์ สั่ง


หน้าของพิมพ์อักษราซับสีแดงระเรื่ออีกครั้งด้วยความเขินอายที่ถูกอัคนินทร์อุ้ม แต่ด้วยความที่กลัวตกเธอจึงกอดคอของอัคนินทร์แน่น


แม่ตาแป๋วหน้าแดงเชียวคงจะเขินละซิท่า ดูสิตัวสั่นเป็นลูกนกเชียว แถมกอดคอซะแน่นคงจะกลัวตกละซิท่า


"อุ๊ย ต๊ายยยยย น้องไฟร์ อุ้มน้องพิมพ์มา อย่างกับเจ้าบ่าวอุ้มเจ้าสาวเข้าหอแน่ะ" เสียงของเจ๊เอมมี่ ช่างแต่หน้ากระเทยประจำกองวันนี้ร้องบอกกับทุกๆคนใน Studio ให้หันมาดู อัคนินทร์ ที่กำลังอุ้มพิมพ์อักษราเดินเข้ามาใน Studio


"เปล่านะคะเจ๊เอมมี่ น้องพิมพ์ล้มแล้วข้อเท้าพลิกค่ะ คุณอัคนินทร์เลยช่วยพามาส่งค่ะเจ๊" พิมพ์อักษรา แกตัวเป็นพัลวัน


"แหม เจ๊ก็แค่แหย่เล่นเองน้องพิมพ์ ดูซิเขินจนหน้าแดงไปหมดแล้ว" เจ๊เอมมี่ ยังคงไม่เลิกแหย่พิมพ์อักษรา ที่ตอนนี้หน้าแดงยิ่งกว่าเชอรี่เสียอีก


"มีที่นั่งตรงไหนมั่งครับผมจะได้พาน้องพิมพ์ไปนั่งก่อน แล้วก็ขอยามานวดแก้เคล็ดขัดยอกด้วยนะครับ เพราะตอนนี้ขาน้องพิมพ์เริ่มจะบวมแล้ว" อัคนินทร์ กล่าวตัดบทด้วยน้ำเสียงเรียบๆ ทำให้คนอื่นๆรีบไปจัดหาที่นั่งให้พิมพ์อักษรา และก็รีบไปเตรียมยามาให้ตามที่ชายหนุ่มกล่าว


"งั้นเจ๊ไปเตรียมชุด กับอุปกรณ์แต่งหน้าก่อนนะจ๊ะ พอทายาให้น้องพิมพ์เสร็จจะได้แต่วตัว แต่วหน้าแล้วเริ่มถ่ายงานกันได้เลย" เจ๊เอมมี่ กล่าวอย่างเป็นการเป็นงาน แล้วก็เดินแยกไปจัดเตรียมอุปกรณ์ต่างๆ


---------------------------------------------------------------------------------------------------------


ฮิ้วววว

วันนี้มาแค่ครึ่งแรกก่อนนะเจ้าคะ อิอิ พรุ่งนี้จะเอาครึ่งหลังลง

อ้อ แล้วก็เตรียมพบกับความแปรปรวนในอารมณ์ของพี่ไฟร์ได้เลยนะเจ้าคะ งิงิ รับรอง ดุ เด็ด เผ็ด มันส์ มากมายจ้า

ปล.ใครผ่านมาอ่านช่วยลงเม้นทๆหน่อยนะคะ บอกแล้วว่ามันเหงาอ่ะนะ

ปล2.เพลงวันนี้เน้นอารมณ์แบบเปิดตอนทำงานถ่ายแบบ ถ่ายภาพอ่าค่ะ อาจจะไม่แมตช์กับเนื้อเรื่องสักเท่าไหร่ อิอิ





Create Date : 16 ตุลาคม 2550
Last Update : 16 ตุลาคม 2550 21:40:23 น. 6 comments
Counter : 176 Pageviews.

 
หวาดดีตอนเย็นๆค่ะ คุณจ๊ะ มีเรื่องจะถามนิดนุงอ่ะค่ะ คุณจ๊ะเปลี่ยนสีข้อความทั้งบล็อกได้ไงค่ะ มีโคดบอกบ้างไหมเอ่ย เคยลองใช้โคดเปลี่ยนสีข้อทั้งหมดก้อไม่ได้อ่า ลบกวนช่วยหน่อยได้ไหมค่ะ เดียวกลับมาจะกลับมาอ่านต่อนะค่ะ ขอบคุณมากกกเลยนะค่ะ


โดย: นู๋มิ้นท์ (minimintjung ) วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:16:03:58 น.  

 
ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมค่ะ...บล็อคเรียบง่ายน่าหลงใหลเชียวค่ะ


โดย: NuiErnik (learn4travel ) วันที่: 16 ตุลาคม 2550 เวลา:18:31:35 น.  

 
อิอิ นุกจัง คู่นี้ก้อน่ารักดีนะค่ะ รอครึ่งหลังอยุน๊า และขอบคุณที่บอกข้อมูลมานะค่ะ คืนนี้ฝันดีค่ะ



โดย: นู๋มิ้นท์ (minimintjung ) วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:0:17:43 น.  

 
ลืมบอกว่าอยากจะฟังคุณจ๊ะ เล่นเปียโนร้องเพลงให้ฟังบ้างอ่ะค่ะ คงจะเพราะน่าดูเชียวล่ะ


โดย: นู๋มิ้นท์ (minimintjung ) วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:0:21:39 น.  

 
ฮิ้วววววว ชอบจังๆๆๆๆ


โดย: I love Garfield วันที่: 17 ตุลาคม 2550 เวลา:10:15:01 น.  

 
เข้ามาอ่านค่ะ เป็นกำลังใจให้เน่อ อ่านแล้วทั้ง ครึ่งแรก และครึ่งหลัง อิอิ จะตามอ่านเรื่อยๆค่ะ

แต่งเองใช่หรือเปล่าคะ เก่งจัง


โดย: vnv IP: 221.128.74.90 วันที่: 18 ตุลาคม 2550 เวลา:17:06:19 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

AnCk-Su-NaMuN
Location :
ปทุมธานี Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ทำความรู้จักกันให้มากกว่านี้ได้ที่ Facebook
สงวนลิขสิทธิ์ ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด ไม่ว่าการลอกเลียน หรือนำส่วนหนึ่งส่วนใดของข้อความใน blog แห่งนี้ไปใช้ ทั้งโดยเผยแพร่และเพื่อการอ้างอิง โดยไม่ได้รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด

"เราเตือนคุณแล้ว ไม่มีข้อยกเว้นใดๆทั้งสิ้น"

เป็นไงคะพี่น้อง บล๊อกดิชั้น จังหวะเร่ง ดนตรีเร้า น่าเต้นมั้ยเคอะ อิอิอิ

อยาก Dance ก็ Dance กันเข้าไปค่ะ ไม่หวง ไม่ห้าม

อีกไมนานจะสอนเต้นในบล๊อกด้วยนะคะ

ยังไงแวะเวียนมาดูกันได้เรื่อยๆนะคะ ตอนนี้เอาเพลงไปฟังกันก่อนค่ะ


Bounce - Koda Kumi
Friends' blogs
[Add AnCk-Su-NaMuN's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.