Sweet Memory - ตอนที่ 2 เธอคนที่ฉันรอ (ครึ่งแรก)

หลังกลับมาจากเดินแบบ วิทุวาสินี ก็มานั่งดูตารางการทำงาน และการเรียนของเธอว่ามีงานเร่งด่วนในวันพรุ่งนี้หรือไม่ เพราะตอนเย็นเธอจะต้องไปงานที่บ้านคุณหญิงเภตรา กับบิดาและมารดา


"พรุ่งนี้ไม่มีงาน งั้นตื่นสายๆแล้วไปสปาดีกว่า พอเสร็จแล้วบ่ายๆก็ไปทำผม ทำเล็บ แล้วกลับมาแต่งตัวไปงานบ้านคุณป้าเภตรา" วินทุวาสินี วางตารางคร่าวๆของวันพรุ่งนี้ พร้อมๆกับบันทึกลงไปในปาล์ม อุปกรณ์ช่วยเหลือการจัดตารางงานของเธอ


แต่ก่อนวินทุวาสินี ก็ใช้การจดตารางนัดหมายลงสมุดบันทึกแบบคนอื่นทั่วๆไป แต่ด้วยความที่เธอไม่ค่อยจะเปิดสมุดบันทึกดูสักเท่าไหร่ บางครั้งเธอก็พลาดการนัดหมายที่สำคัญๆไป พิมพ์อัษรา ซึ่งเป็นเพื่อนสนิทของเธอจึงแนะนำให้ใช้ ปาล์ม เพราะพอใกล้ๆจะถึงเวลานัดหมายจะมีเสียงเตือน ถึงแม้วินทุวาสินี จะลืมเช็คตารางแต่เมื่อมีเสียงเตือนก็จะต้องมาเช็คแล้วก็จะทราบหมายกำหนดการ


--------------------------------------------------------------------------------------------------------


"อ้าว ยัยว่านจะไปไหนละเรา มาทานอาหารกลางวันกับแม่ก่อนสิลูก" คุณหญิงวิภารดี เอ่ยชวนบุตรสาว ที่กำลังเดินลงบันไดมาจากชั้นบน พร้อมๆกับเอื้อมมือไปหยิบโถข้าวที่คนทำงานบ้านวางไว้แถวๆนั้นเตรียมจะตักข้าวใส่จานให้บุตรสาว


"ไม่ละคะคุณแม่ ตอนนี้ว่านน้ำหนักขึ้นทานอะไรมากไม่ได้ค่ะ กำลังอยู่ในช่วง Diet ค่ะ" วินทุวาสินี รีบบอกคุณหญิงวิภารดี เพราะกลัวว่ามารดาจะตักข้าวให้เธอ


"อะไรกัน ตัวเราก็ผอมจะแย่อยู่แล้วยังต้องลดอีกเหรอ ดูซิแขน ขา เท่าตะเกียบ หน้าตอบซะจน เฮ้อ แม่ว่านะถ้าลูกทำงานที่ต้องทรมานตัวเองแบบนี้ แม่ว่าหนูอย่าทำเลยเพราะยังไงหนูอยากจะได้อะไร แม่กับพ่อก็ไม่เคยห้ามลูกอยู่แล้ว เรียนไปอย่างเดียวดีกว่ามั้ยลูก" คุณหญิงวิภารดี เริ่มบ่นถึงสาเหตุที่บุตรสาวต้องมาอดอาหารลดความอ้วน


"ไม่นะคะคุณแม่ น้องว่านชอบเป็นนางแบบ อุ๊ย เดี๋ยวน้องว่านไปก่อนนะคะแม่ จวนจะได้เวลาที่นัดไปทำสปาแล้วค่ะ เดี๋ยวน้องว่านไปเลทค่ะ"


--------------------------------------------------------------------------------------------------------


ณ บ้านสัตยเวทิน


"ว่าน เสร็จยังลูกพ่อกับแม่แต่งตัวเสร็จแล้วนะ" เสียงคุณหญิงวิภารดี เอ่ยถามบุตรสาวอยู่หน้าห้อง


"ขาแม่ เสร็จแล้วค่ะ เสร็จแล้ววววว"


"เสร็จแล้วก็ออกมาสิลูก นี่จะถึงเวลางานเริ่มแล้วนะ" นายสิทธิศักดิ์ บอกบุตรสาวถึงเรื่องเวลาเริ่มของงาน


"ค่ะ ไปค่ะไป เสร็จแล้วค่ะ"


วินทุวาสินี เปิดประตูออกมา พร้อมกับรีบเดินตามหลังบิดา และมารดาลงไปยังชั้นล่างเพื่อขึ้นรถที่คนขับรถจอดรออยู่ก่อนแล้ว


"แหม พ่อพึ่งสังเกตวันนี้ลูกเราสวยนะแม่"


"ใช่จ๊ะพ่อ ก็มีแม่สวย แล้วลูกจะไม่สวยได้ไงละจ๊ะ" คุณหญิงวิภารดี หันไปบอกกับนายสิทธิศักดิ์


"..."


"ไงละคะคุณพ่อ เจอมุขคุณแม่เข้าไปเงียบเลย อิอิ" วินทุวาสินี กล่าวอย่างขำๆ กับอาการอึ้งของบิดา


--------------------------------------------------------------------------------------------------------


ณ บ้านอัครเดชานนท์


"อ้าว มากันแล้วเหรอคะครอบครัวสัตยเวทิน สวัสดีค่ะคุณสิทธิศักดิ์ สวัสดีค่ะคุณหญิง ว่าไงจ๊ะหนูว่านคนสวย ดังใหญ่แล้วนะเรา วันก่อนป้าเห็นหนูออกทีวี ที่ไปเดินแบบการกุศลด้วยนะลูก" คุณหญิงเภตรา เอ่ยทักทายครอบครัวของวินทุวาสินี


"สวัสดีค่ะคุณป้า แหมคุณป้าพูดแบบนี้น้องว่านก็เขิลแย่สิคะ อิอิ ถ้าบริษัทของคุณป้าจะหาพรีเซนเตอร์ใหม่น้องว่านขอสมัครเข้าคัดเลือกด้วยนะคะ รับรองว่าจะทำงานให้อย่างสุดฝีมือเลยค่ะ"


"คุณพี่หญิงคะ ว่าแต่วันนี้จัดงานเลี้ยงให้ใครเหรอคะ คุณหญิงวิภารดี ถามเพราะเมื่อวานนี้ วินทุวาสินี บอกแค่ว่าคุณหญิงเภตราเชิญมางานเลี้ยง แต่ไม่ได้บอกว่างานเลี้ยงอะไร


"อ๋อพี่จัดงานเลี้ยงรับ..." คุณหญิงเภตรา ยังไม่ทันได้เอ่ยชื่อของคนที่จัดงานเลี้ยงต้อนรับ ก็มีเสียงของสามีเอ่ยทักทายครอบครัวสัตยเวทิน แทรกมาแต่ไกล


"อ้าวคุณสิทธิศักดิ์ มาแล้วเหรอแหมผมกำลังรอจะคุยเรื่องกอล์ฟกับคุณพอดี นี่เมื่ออาทิตย์ก่อนผมได้ไม้กอล์ฟมาใหม่นะ เข้าไปข้างในดีกว่าผมจะได้เอาให้คุณดูด้วย ปล่อยให้สาวๆเค้ายืนคุยกันไปละกัน"


"แหม ฝ่ายชายมีของอวด พี่หญิงก็มีนะคะคุณน้องหญิง เมื่อเดือนก่อนพี่หญิงไปสวิสมาค่ะซื้อนาฬิกาสวยๆมาหลายเรือนเลย น้องหญิงเข้ามาดูสิคะเผื่อชอบจะได้ให้คุณสิทธิศักดิ์พาไปซื้อพร้อมๆกับถือโอกาสพักผ่อนไปในตัวด้วยเลย" คุณหญิงเภตรา กล่าวกับคุณหญิงวิภารดี ในเชิงสัพยอกสามีที่เห่ออยากจะอวดไม้กอล์ฟใหม่กับนายสิทธิศักดิ์


"ว่านจะเข้าไปดูนาฬิกากับแม่ หรือจะอยู่ด้านนอกจ๊ะ"


"น้องว่านขอรออยู่ด้านนอกละกันค่ะคุณแม่"


--------------------------------------------------------------------------------------------------------


ระหว่างที่ผู้ใหญ่ๆเข้าไปคุยกันภายในบ้าน วินทุวาสินี ก็เดินเล่นรอบๆงานระหว่างที่เธอเดินผ่านสนามที่เธอเคยวิ่งเล่นตอนเด็กๆเธอก็คิดถึงคนๆหนึ่งที่เคยมาวิ่งเล่นกับเธอที่สนามหญ้านี้ เธอเดินไปเรื่อยๆจนมาถึงด้านข้างของคฤหาสน์และนั่งลงบนชิงช้าตัวเก่าที่เคยนั่งเล่นกับพี่ภูของเธอ


"ป่านนี้เขาจะเป็นอย่างไรบ้างนะ แต่เขาคงลืมเราไปแล้วเพราะหลายปีผ่านมาเขาไม่เคยติดต่อเรากลับมาเลย จดหมายกี่ฉบับที่เราส่งไปหา ไม่มีสักครั้งที่เขาจะตอบกลับมา" วินทุวาสินี นั่งทอดอารมณ์ที่ชิงช้าตัวเก่าที่เคยนั่งเล่นกับ ภูวิช พร้อมๆกับนั่งคิดถึงไปเรื่อยถึงเรื่องต่างๆที่ผ่านมา


เพราะรักจึงยอม ทุ่มเทชีวิตจิตใจ จะเสียอะไรก็ยอมได้ทุกอย่าง ...


"เฮลโล..." วินทุวาสินี หยิบมือถือที่กำลังส่งเสียงร้องเตือนเมื่อมีคนโทรเข้ามาขึ้นมารับ


"ว่านอยู่ไหนลูก มาทานอาหารกัน แม่กับคุณพ่อนั่งรออยู่ที่โต๊ะแล้ว โต๊ะด้านหน้าเวทีนะลูก"


"ค่ะแม่ เดี๋ยวน้องว่านเดินไปหาค่ะ" วินทุวาสินี วางสายแล้วจึงลุกเดินกลับไปหามารดา


--------------------------------------------------------------------------------------------------------


"ตาภู แต่งตัวเสร็จแล้วก็รีบตามพ่อกับแม่ ลงไปข้างล่างนะลูกมีคนอยากจะเจอลูกเยอะเลย ยิ่งสาวๆนี่มากันแทบจะครบวงสังคมไฮโซเลยทีเดียว" คุณหญิงเภตรา เอ่ยกับบุตรชายก่อนจะออกจากห้องด้วยน้ำเสียงเย้าแหย่ เพราะแค่วันแรกที่ภูวิชกลับมาถึงเมืองไทยสาวๆไฮโซก็แห่กันมาต้อนรับกันอย่างมากมาย


"ครับ เสร็จแล้วผมจะตามลงไป" ภูวิช รับคำมารดาพร้อมๆกับรีบผูกเนคไท


ระหว่างที่ภูวิชผูกเนคไทอยู่นั้นเขาได้มองไปเบื้องล่างของตัวบ้านและได้เห็นใครคนหนึ่งที่ดูคุ้นตานั่งอยู่บนชิงช้า ถึงแม้เวลาจะผ่านไปนานแต่แค่ได้เห็นเพียงข้างหลังเขาก็จำได้ว่านั่นคือ น้องว่าน สาวน้อยที่อยู่ในใจเขาตลอดมา


ภูวิชรีบผูกเนคไทให้เสร็จเพื่อที่จะลงไปหาวินทุวาสินีที่ชิงช้าด้านล่าง แต่เมื่อลงมาถึงเขาก็ได้พบเพียงชิงช้าที่ยังแกว่งไกวแต่ไร้ผู้นั่ง


--------------------------------------------------------------------------------------------------------


เพราะรักจึงยอม ทุ่มเทชีวิตจิตใจ จะเสียอะไรก็ยอมได้ทุกอย่าง ...


"เฮลโล ค่ะ ว่านเองค่ะ มีงานด่วนเหรอคะ เอ่อคือว่านไม่ทราบจะไปทันมั้ย เอ่อ โอเคได้ค่ะ แต่ว่านไม่รับรองจะไปทันมั้ยนะคะ พี่ลองหาคนอื่นไปแทนก่อนสิคะ ถามมาหมดแล้วเหรอคะ โอเคค่ะ ว่านจะรีบไปละกันนะคะ แต่ถ้าไม่ทันพี่ต้องแก้ปัญหาเองนะคะ ว่านจะรีบเท่าที่จะทำได้ค่ะ โอเคค่ะ"


"มีอะไรเหรอลูก" คุณหญิงวิภารดี เอ่ยถามเมื่อเห็นบุตรสาวทำหน้ายุ่ง พร้อมๆกับคุยโทรศัพท์อย่างเคร่งเครียด


"มีงานด่วนค่ะแม่ ว่านคงต้องกลับก่อนแล้วละค่ะ พี่เค้าโทรมาให้ช่วยไปเดินชุด ฟินาเล่ เพราะนางแบบที่นัดไว้เค้าเกิดอุบัติเหตุมาเดินไม่ได้ค่ะ ว่านขอตัวไปเลยนะคะ คุณพ่อ คุณแม่" วินทุวาสินี กล่างจบก็รีบลุกแล้วเดินออกไปจากงาน


"อ้าวหนูว่าน จะไปไหนละลูก" คุณหญิงเภตรา ถามเมื่อเห็นวิทุวาสินี รีบเดินจ้ำอ้าวออกจากงาน


"น้องว่านติดงานค่ะคุณป้า ยังไงน้องว่านขอตัวกลับก่อนนะคะ"


"แล้วคุณพ่อ คุณแม่หนูละ กลับพร้อมกันเลยมั้ย"


"ไม่ค่ะ คุณพ่อกับคุณแม่อยู่ต่อค่ะ แต่ไม่แน่ถ้าว่านเสร็จงานเร็วอาจจะแวะมาอีกรอบค่ะคุณป้า"


"งั้นก็ขับรถดีๆนะหนูว่าน อย่าขับเร็วละ ปลอดภัยไว้ก่อนนะลูก"


"ค่ะคุณป้า งั้นน้องว่านไปแล้วนะคะ เดี๋ยวไม่ทันค่ะ สวัสดีค่ะ"


เมื่อบอกคุณหญิงเภตรา ถึงเรื่องงานเรียบร้อย วินทุวาสินี ก็รีบออกจากงานให้คนขับรถไปส่งที่บ้านเพื่อเอากระเป๋าถือและรถของเธอขับไปยังงานที่เธอจะต้องไปเดินแบบ



เม้นท์ๆ อย่าลืมคอมเม้นท์นะคะพี่น้องที่ร้ากกกกกก

Create Date : 05 ตุลาคม 2550		3 comments
Last Update : 8 ตุลาคม 2550 19:11:04 น.
Counter : 272 Pageviews.
Share Tweet