สิงหาคม 2555

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
แทนไท ครบ 7 เดือน แล้วครับ

     สวัสดี ครับ แทนไท เจ้าชายน้อยของแม่

ลูกแม่ครับ 7 เดือนแล้วนะ ช่างเร็วเหลือเกิน จากลูกชายตัวน้อยแดงๆ กลายเป็นเด้กชายน้อย ไปแล้ว

วันแม่ปีนี้แม่ได้เป็นแม่แล้ว ได้การ์ด กับดอกไม้ จาก พ่อ และ ลูก แม่ปลื้มมาก ถ้าลูกพุดและเขียนได้ แม่คงปล่อยโฮเลยละ

พูดไปลูกคงไม่เข้าใจ ว่าแม่รักลูกแค่ไหน แม่ก้ไม่รู้เหมือนกัน รู้แต่ว่า ชีวิตแม่เป็นของลูก

แม่เริ่มเล่าเรื่องละนะ ช่วงนี้ยังหน้าร้อนอยู่เลย เรามีกำหนด กลับไทย เดือน ตุลาคม แต่ติดที่พ่อหนู เปลี่ยนใจขออยู่ด้วยและกลับพร้อมกัน พอ่บอกทำงานออนไลน์ได้ แต่ขอจัดการระบบและสะสาง งานก่อน

เราเลยต้องเลื่อนไป หลังปีใหม่ นะลูก ถึงจะได้เจอ ตาของหนู  แม่นะเหรอ คิดถึงแผ่นดินเกิด ทุกวินาที ก้แม่เป็นคนไทยนี่ลูก

ช่วงนี้พ่อ เลยลาพักร้อน พ-ศ ทุกอาทิตย์ พาเราตะเวณรอบๆ ที่เราอยู่ รัฐใกล้ๆ กัน แม่อยากไป กินบะหมี่ ที่นิวยอคร์ อีกจังเลย

ไว้แม่ค่อยเล่าประสบการณ์เที่ยวของแทนไท อีกทีนะลูก เราไปทะเล ปีนเขา ว่ายน้ำ จนลูกตัวดำเชียว

ข้างบ้านบอกอิจฉาผิวลูกเชียว ดูลูกเขาสิ ผิวขาวซีดเว่อร์  เคลัมร์ ไงลุก เดี่ยวก็ได้เล่นกัน แม่ว่าลูกต้องได้เรียนที่เดียวกันแน่ ใกล้บ้านเรา

4 สค วันแต่งงานของพี่ ไมเคิล กับ พี่เอลิสัน พ่อ กับ แม่ ต้องไป แล้วลูกก้อยู่กับ น้าเดฟ น้าไลเคน พี่ลอร์ตี้ เบบี้วิลเดล ก่อนหน้านั้นลูกไม่ให้ใครจับตัวเลย พ่อ กับ แม่ พาลูกไปทำความคุ้นเคย กับครอบครัวอาเดฟ ปกติเราก็เจอกันอยู่แล้ว

พอวันงาน แม่นั่งไม่ติดเลย เราออกจากบ้าน บ่ายสี่ แม่บอกพ่อว่า พอเจ้าบ่าวเจ้าสาว  I Do  เรากลับนะห่วงลูก อาเดฟ ว่าลูกโอเค ร้องแล้วก้หลับไป

พอกลับถึงบ้าน 2ทุ่ม อาเดฟว่าลูกร้องไม่หยุด จนอาเจียน ข้าว นม ไม่ยอมกิน แม่จำได้ว่าป้อนลูก ตอน บ่ายสองครึ่ง ก่อนแม่อาบน้ำแต่งตัว

วันนั้นลูก คงงง ว่าทำไม แม่ไม่แต่งตัวให้ลูก มองแม่ สลับกับ พ่อ แล้วยื่นมือมาให้แม่อุ้ม โถลูกจ๋า แม่น้ำตาคลอเลย แต่แม่ต้องทิ้งลูกไป เขาไม่ให้เอาเด้กไปนี่ลูก

แม่ไปดุลุกน่าสงสารที่สุด อาไลเคนว่า ไม่เคยเห็นเด้กแบบนี้ ปกติ พอ พ่อ แม่ไปก็จะลืมแล้วหันมาเล่น แต่ลูกชายแม่ ไม่ลืมร้องอย่างเดียว ใครเข้าใกล้ไม่ได้เลย จนต้องอุ้มไปไว้ในcrib ลูกสงบแต่ร้องจนหลับ นอนกอดพี่ tigger แม่ปลุกมาลูกสุดแสนจะดีใจทำเอาแม่น้ำตาไหลเลย

พ่อเห็นถ่ายรูปไว้ บอกว่าไม่มีอีกแล้วงานไหนก้ไม่สำคัญเท่าลูก

หลังจากนั้น สองวัน เราก้ไปเลี้ยงพี่ลอร์ตี้ กับ เบบี้วินเดล อาเดฟ กับ อาไลเคน ไปดินเนอร์ ครบรอบแต่งงาน

งานนี้ พ่อบอกว่า มีลูกคนเดียวดีที่สุด ฮ่าฮ่า เจอเด้กสามคนเข้า พ่อ ไปไม่เป็นเลย

อาทิตย์ถัดมาเราไป Cape Cod กันเป็นเกาะอยู่ทางใต้บอสตัน อาพอล เพื่อนพ่อ มีบ้านพัก ที่Chatham ,Cape Cod เกาะนี้ ปธนมาพักร้อนด้วย พวกแคนาดี้ ก็มา พื้นเพเดิมอยู่บอสตัน

ปุ่ กับ ย่า คุณพ่อ คุณแม่ อาพอล ขับรถไปรอเราจัดเตรียมบ้านไว้ เล่นกับเราสักพักก้กลับ raynham ที่นั่นมีวัดไทยที่ใหญ่ที่สุด แต่ลูกก้ไม่ให้ปุ๋กับ ย่าอุ้มเลย แต่เล่นหัวเราะด้วยเฉย  ท่านทั้งสอง ใจดีมาก เมตตาหนูที่สุด

หนังสือเด้ก ของเล่น ท่านฝากมาให้บ่อยๆนะลูก

ฟ้า ฝนไม่เป็นใจเลย ตกตลอด สรุปว่าแม่ไม่ได้ไป provincetown เลยจะกลับไปอีก ลูกคงชอบสิท่าได้เล่นน้ำอีกแล้ว

แต่เริ่มหนาวแล้ว นั่นหมายถึงหน้าร้อนเราจะหมดแล้วเข้าฤดูใบไม้ร่วงแล้วละลูก

อ้าวลืมเลย

ตอนนี้ลูกเก่งขึ้นมาก ว่ายน้ำป๋อมแป๋มได้แล้วละ สนุกใหญ่ เวลาไปว่ายที่สระบ้านป้า

จำคนได้ จำรถพ่อได้ ชอบแกล้งแม่ พอแม่แกล้งเอามือปิดหน้า ลูกก็จะเข้ามาหอมแม่

แม่พูดไทยกับลูกตลอดเลย แต่คำแรก ที่พูด คือ ดาดา  แม่ บอกพุดแม่สิลูก กลับหัวเราะเฉย ต่อมาก็ ซันนี่ เจ้าเหมียวนะเอง

หลังจากนั้นก็ เบบี้ หนังสือหน้าเด้ก ไม่มีแม่เลยอะ

คลานถอยหลัง ชอบให้แม่จับยืนแล้วเท้าน้อยๆก้เดินไป แอคทีฟมาก

ลูกชอบรับส่งบอล กับพ่อ พอเล่นไปลุกให้แม่จับยืนแล้วก้ยกเท้าเตะบอล อันนี้ไม่เคยสอนเลย นะ แม่อยากให้ลูกเล่นบาสเกตบอล ทีม บอสตันเซลติค นี่ลูก

กินข้าวเก่งมาก แม่รีบป้อนให้ทันใจไม่งั้น ขุ่แม่ด้วย

ไว้แม่เล่าใหม่นะลูกรัก

หลับฝันดีครับ เจ้าชายน้อยของแม่

รูปแทนไท ครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

รูปสุดท้าย แม่ปลุกแทนไท มากินนม หม่ไม่มีวันลืมหน้าลูกตอนนี้ว่าดีใจแค่ไหนที่เห็นพ่อกับแม่

 

 

ครอบครัวเรา ลูกคือแก้วตา ดวงใจพ่อ กับ แม่

 




Create Date : 21 สิงหาคม 2555
Last Update : 21 สิงหาคม 2555 11:32:12 น.
Counter : 1456 Pageviews.

2 comments
  
น่ารักมากค่ะ
โดย: mommy lovely วันที่: 21 สิงหาคม 2555 เวลา:17:49:06 น.
  
น่าร๊ากกกกก ตาโต๊โต
โดย: pui29 วันที่: 21 สิงหาคม 2555 เวลา:18:59:30 น.
ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
 *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

pallavi
Location :
กรุงเทพฯ  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



สวัสดี คะ ได้เวลาเขียนเรื่องของตัวเอง เราเกิดที่ อุบลแล้วย้ายมา เมืองย่าโม จนอายุ 9 ขวบย้าย มา กทม.เมืองนางฟ้า จนบัดเดี๋ยวนี้ อยากเป็น นักออกแบบ ภายใน แต่กลาย มาเป็นพยาบาล หน้ามัน บนหอผู้ป่วยแทน ไว้เจอกัน นะคะทุกคน