|
ไข้หวัด ตัวร้าย พรากน้องชายจาก พ่อ แม่ ฉัน ความตาย การพลัดพราก ทุกคน ต้องเจอ เราเอง เป็นพยาบาล เจอทุกวัน ได้แต่จับมือ กอด ญาติคนไข้ ที่เสีย ชีวิต เราไม่รู้ ว่าการเสีย คนที่รัก ไป ไม่มี วันกลับ ความเสียใจ มัน มากมาย มหาศาล แค่ไหน เราบกไม่ ได้ นะตอน นั้น แค่เห็นใจ เข้าใจ ญาติผู้ป่วย จนวันนั้นมาถึง 4ปีที่แล้ว*****เราจำได้แม่น****** 7 สค........น้องสาวโทรมา บอก ว่าแม่ ช็อค นอน รพ. เนื่อง จาก ติดเชื้อใน กระแสเลือด เรา จองตั๋วได้ เช้า 50 นาที ถึงอุบล ไปถึง โรงพยาบาล แม่ดี ขึ้นแล้ว ราโล่งใจมาก แม่บอกว่า น้องชาย โทร หาวันแม่ปี นี้ ไป หา ไม่ได้ นะ จะไปหา หลังวันแม่ **************มาต่อทีหลังนะ แวะเข้ามาฟังค่ะ
โดย: Borken วันที่: 12 พฤศจิกายน 2552 เวลา:12:00:33 น.
หวัดดี คะ เคยอ่าน blog ที่ สามีขาเสีย แล้วอาการดียวกับ น้องเราเลย เลยอยากไว้อาลัยและ ระลึกถึง น้องน้อย ของเรา
โดย: pallavi วันที่: 15 พฤศจิกายน 2552 เวลา:20:10:12 น.
|
pallavi
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?] สวัสดี คะ ได้เวลาเขียนเรื่องของตัวเอง เราเกิดที่ อุบลแล้วย้ายมา เมืองย่าโม จนอายุ 9 ขวบย้าย มา กทม.เมืองนางฟ้า จนบัดเดี๋ยวนี้ อยากเป็น นักออกแบบ ภายใน แต่กลาย มาเป็นพยาบาล หน้ามัน บนหอผู้ป่วยแทน ไว้เจอกัน นะคะทุกคน Link |