ตะลุยเดี่ยว! เที่ยวเกาะหมาก-เกาะขาม จ.ตราด 23-27 เมษายน 2555 ตอนที่ 5 สำรวจอ่าวขาว 2

      หลังจากที่เข้าไปสอดส่องรังของเหล่าวานรแล้วผมก็มุ่งหน้าต่อไป... การที่เราได้มาเดินทอดน่องแบบเงียบสงบคนเดียวแบบนี้มันเป็นความรู้สึกปลอดโปร่งโล่งสบายแบบบอกไม่ถูก(ไม่หวั่นแม้วันมามาก 555555555+++)



มองแบบกว้างๆๆ เราก็จะมองเห็นอะไรหลายอย่างเพิ่มมากขึ้นถึงแม้ว่าจะเป็นภาพมุมเดียวกันก็ตาม...



บ้านหลังนี้น่าจะเป็นที่อยู่จริงๆของชาวเกาะแท้ๆ(แต่คงน่าจะไม่นานที่เจ้าของที่ผืนนี้อาจจะพลิกชีวิตมามั่งคั่งด้วยการขายที่ทำกิน)



และผมก็ได้เจอสิ่งมหัศจรรย์ของเกาะนี้นั่นก็คือ "ต้น ตีน ใคร"




เมื่อคุณเดินมาถึงกึ่งกลางของหาดคุรก็จะเจอนกกระยางยักษ์ เพื่อ...




เดินเล่นชิว ชิว ไปอีกหน่อยก็จะเจอ Island Hut








ผมว่าที่นี่ก้น่าพักเหมือนกันนะครับ ในแง่ที่ว่าถ้าคุณอยากที่จะสัมผัสกับธรรมชาติและท้องทะเลจริงๆเพราะบ้านพักของที่นี่สร้างเหมือนบ้านของชาวเกาะเลย แต่ก็ยังมีสิ่งอำนวยความสะดวกพื้นฐานครบ อาทิ ห้องอาหารแบบกระทัดรัด ห้องน้ำในตัว เท่านี้ก็น่าจะโอเครแล้ว แต่ก็อีกนั่นแหละ...555+++








ที่พักถัดไปก็หรูขึ้นมาหน่อย ...










หน้าหาดโล่งโจ่งมากกกกกกกกกกก...





    เริ่มหิวอีกแล้วครับพี่น้อง เที่ยงมื้อนี้คงต้องหากินแถวๆที่พักน่จะดีกว่าเพราะเวลาอิ่มแล้วจะได้เดินกลับมานอนที่ห้องได้เลย แต่ผมตั้งใจว่าจะไปนวดตัวคลายเส้นสายก่อนรับมื้อเที่ยงสักหน่อยก่อนน่าจะดี...



กะว่าจะไปนวดที่มะกะธานี แต่วันนี้ซุ้มตรงที่นวดเขายังไม่เปิด ไหนๆมาแล้วก็แวะชิมอาหารเที่ยงที่นี่ซะเลย เพราะดูสภาพห้องอาหารแล้วน่าจะโอเครอยู่บ้างและที่สำคัญเป็นรีสอร์ทที่ใหญ่ที่สุดบนหาดนี้




แต่ไม่น่าเชื่อว่าบริการไม่ดีเลย(ใจจริงอยากจะพูดว่า แมร่งโคตรฮ่วยแตก) ผมเข้าใจว่าช่วงที่ผมไปเป็นช่วงี่มีนักท่องเที่ยวน้อยพนักงานหรือบริกรเขาอาจจะมีเตียมไว้บริการไม่มาก แต่ก็อยากจะบอกว่าในเมื่อคุณยังคงเปิดให้บริการคุณก็ต้องควรที่จะต้อนรับขับสู้แขกให้ดีที่สุด

     นี่อะไรไม่ทราบผมเป็นแขกคนแรกและคนเดียวตอนนั้นด้วยซ้ำมีแคชเชียร์ยืนอยู่ที่เค้าท์เตอร์บาร์คนนึงกำลังคุยกับเพื่อนสาวมีไข่ของหล่อนอย่างออกรสออกชาติ แทนที่จะกล่าวต้อนรับเรา กลับเป็นว่าผมต้องกล่าวสวัสดีและถามว่า "ตอนนี้สั่งอาการได้ไหมครับ" เขาก็ตอบว่าได้ แล้วตะโกนเรียก บริกรหญิงแท้ที่มีหน้าที่รับออร์เดอร์ออกมารับแขก ผมก้ไม่รอล่ะครับหาที่นั่งเองเลย เพราะผมมีคติที่ว่าอย่าให้คนอื่นมาทำลายความตั้งใจและความสุขของเรา ชั่วอึดใจน้องเขาก็ออกมาบริการ ก็ถือว่าใช้ได้นะครับ แบบ.. ชาวเกาะๆๆ

       อันนี้ยังไม่เด็ดเท่าตอนเก็บเงิน ไอ้เราก็พยายามที่จะสพตานังแคชเชียร์ก็แล้วอะไรก้แล้วก้ยังไม่มีใครมาถามว่าจะเอาอะไร จะสั่งอะไรเพิ่มหรือคิดเงินเลยไหม

     ผมได้ตัดสินใจไปที่เค้าท์เตอร์เลยบอกให้เขาเช็คบิล ผมกำลังหันหลังจะกลับไปนั่งรอที่โต๊ะ แต่มีเสียงพูดตามหลังมาว่าทั้งหมด... บาทค่ะ พร้อมทั้งยื่นบิลให้มาตรงนั้นเลย โอ่ยยยยยยยยยยยยยย ไม่เคยเจอแบบนี้มาก่อน แต่เพื่อความสงบสุขของเรา ก็จ่ายไปตรงนั้นเหมือนกัน จบ.

เรามาดูอาหารกันบ้างดีกว่าหลังจากที่ระบายความอัดอั้นจากห้วงเวลานั้น 555+++




จานแรกคือยำรวมมิตรทะเล ที่นี่พิเศษตรงที่เขาใส่หอยเชลล์มาให้ด้วย รสชาติอร่อยดีครับ ค่าความอร่อยอยู่ที่ 8 (แต่ถ้าลบกับค่าความฮ่วยของบริการ ก้จะติดลบ -92 อิอิ)




อีกจานคือ ผัดพีริกแกงรวมมิตรทะเล ผมชอบนะเพราะน้ำพริกแกงเขาคลุกคลิกได้ที่มาก เอาคะแนนไปเลย ค่าความอร่อย 9 คะแนน



      สรุปค่าความอร่อยสำหรับมื้อกลางวันนี้คือ 360 บาท
  ...แทบจะเดินกลับไปนอนที่ห้องไม่ไหว และหลังจากนอนได้สามสี่งีบก็ตื่นมาทำงานถ่ายภาพเครื่องประดับบ้าง ก่อนที่จะแแดดล่มรมตก หลังจากนั้นก็ไปเล่นน้ำทะเลให้ฉ่ำอุรา








    โอ่ยยยยยยยยยยย ของเก่ายังไม่ทันจะย่อย ของใหม่มาจ่อทีคอหอยอีกแล้วครับพี่น้อง...
มื้อเย็นแบบ เบา เบา




  จานแรกคือ ยำรวมมิตรทะเล เพราะเกิดอาการติดใจจากเมื่อตอนมื้อเที่ยง แต่ที่บ้านเกาะหมากทำน้ำยำรสชาติจางไปหน่อย ค่าความอร่อยจึงอยู่ที่ 7 คะแนน




อีกจานเป็นปลาอินทรีย์ทอกกระเทียมพริกไทย จานแรกจางไป แต่จานนี้เค็มไป ยังดีที่ว่ามันเสริ์ฟมาพร้อมกับน้ำจิ้มซีฟู๊ดซึ่งที่นี่ทำได้จัดจ้านจีีดจ๊าดได้กระแทกลิ้นมาก แต่โดยรวมๆก้อร่อยไปอีกแบบน่ะครับ ค่าความเกือบอร่อยจึงได้เพียง 7 คะแนน



     ค่าความสุขมื้อนี้คือ 490 บาทโฮ่ยยยยยยยย จะเป็นลม นอนดีกว่า...

     พรุ่งนั้ผมจะไปลั๊นลาที่เกาะขาม เกาะที่ขึ้นชื่อว่ามีทรายขาวล่ะเอียดดุจคอฟฟี่เมทก็๋ไม่ปานนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...

Create Date : 19 พฤษภาคม 2555 Last Update : 19 พฤษภาคม 2555 14:05:45 น. Counter : 1983 Pageviews.		4 comments
Share Tweet