Bloggang.com : แร้ไฟ : วินัย...ไกลบุตร

วินัย...ไกลบุตร

"ร.ด.Dance - Paradox"

ชอบเรื่องเรื่องลึกลับกันบ้างไหมครับ!....

ผมว่าเรื่องลึกลับนี่มีเสน่ห์อย่างประหลาดนะครับ คือทั้งๆที่รู้ว่ากลัว แต่หลายคนก็ยังอยากฟัง ฟังไปกลัวไปแต่ความอยากรู้นั้นมากกว่า ..

ผมเองไม่ใช่คนกลัวผี แต่ก็เกรงใจไม่เจอจะดีกว่า วันก่อนอ่านหนังสือเล่าเรื่องลึกลับ มีเรื่องหนึ่งที่หลายคนเจอคล้ายๆกัน และผมก็สะดุดใจ ว่าเอ..มันคล้ายๆจะเกิดกับผมด้วยรึเปล่า...!

เคยรู้สึกไหมครับว่ามีใครบางคน หรืออะไรสักสิ่งอยู่ด้านหลังเรา คอยตามหลังเราตลอดเวลา เพียงแต่เราจะรู้สึกถึงมันเป็นบางช่วง จะรู้สึกชัดเจนที่สุดก็ตอนอยู่คนเดียวเงียบๆ โดยเฉพาะกลางคืน

ยิ่งตอนอาบน้ำสระผม..จังหวะที่กำลังก้มลงล้างแชมพูออกจากศีรษะหลายคนอาจเคยรู้สึกว่าเหมือนมีตัวอะไรบางอย่างแอบอยู่ด้านหลังใกล้ชิดเกือบจะติดต้นคอนี่เอง แต่พอหันไปทุกครั้ง กลับพบเพียง....ความว่างเปล่า...............!!!

ห่างหายจากการเขียนบล็อกไปร่วม 2 สัปดาห์ครับ ช่วงที่ผ่านมานี่ชีวิตดูมันช่างยุ่งเหยิงวุ่นวายดีเหลือเกิน มีเรื่องให้ต้องทำประดังประเดเข้ามา “สึนามิ”งาน ก็ถาโถมโหมซัดอย่างไม่ปราณี

ทั้งงานประจำและงานพิเศษ ไหนจะธุระจุกจิกส่วนตัวเอง เรื่องไอ้โน่นเสียไอ้นี่พัง เฮ้อ....เหนื่อยเหลือเกิน ...หลายวันนี้ได้ลองนั่งคุยกับตัวเอง พบว่าปัญหาส่วนใหญ่ก็เกิดจากตัวผมเองนี่แหละครับ

ข้อเสียข้อใหญ่มากๆของผมคือ “ความไม่มีระเบียบวินัย” และ “ความขี้เกียจ” ผมเป็นคนไร้วินัยและขี้เกียจอย่างรุนแรงก็ว่าได้ ไม่ชอบกฎระเบียบสักเท่าไหร่ แต่ก็ไม่ได้ต่อต้าน ออกไปทางขี้เกียจถูกเร่งรัดบังคับโดยกฎเกณฑ์ซะมากกว่า

ผมไม่ชอบการที่ต้องเร่งรีบเอาเสียเลย จะเรียกว่าเป็นคนที่ดำรงชีวิตด้วยพลังงานจาก “ก๊าซเฉื่อย”ก็คงไม่ผิดนัก..

เคยบอกตัวเองว่ายิ่งรีบทีไร ก็ยิ่งเสียหายมากขึ้นทุกที เดี๋ยวเตะไอ้โน่นชนไอ้นี่ไอ้นั่นพังโน่นหาย แต่จริงๆแล้วก็คงเป็นเพียงข้ออ้างให้กับความ “เฉื่อย”ของตนเท่านั้น รู้ทั้งรู้ว่าสายแต่ก็ยังไม่เร่งเร้าตัวเอง 4 ปีครึ่งที่ทำงานมา มีไม่เกิน 10 วันครับ

ที่ผมไปทันเวลาเข้างาน หรือจะเป็นเรื่องอื่นๆเช่นไปธุระกับเพื่อน ก็ยังไม่รีบอยู่ดีหลายๆครั้ง ตื่นมาก่อนเวลา 2 -3 ช.ม. ผมก็ค่อยๆอาบน้ำ กินข้าว จับกีตาร์ขึ้นมาเล่นไปเรื่อย อย่างไม่แยแสการเดินของเข็มนาฬิกา จนเพื่อนสนิทให้เกียรติเรียกผมด้วยชื่ออันไม่น่าภูมิใจเลยว่า “ไอ้นักยืดเวลา”…..

นอกจากความ “เฉื่อย”แล้ว ความไร้ระเบียบวินัย” ก็เป็นลูกน้องคนสนิทของผมอีกเหมือนกัน น่าแปลกที่เวลาผมคิดอะไรออกมักจะจดไว้ในสมุด แต่กลับไม่เคยจดสิ่งที่ต้องทำก่อนหลัง ไม่เคยมีตารางเวลา

ขนาดเรื่องเงินๆทองๆได้มา ตั้งใจว่าจะเอาไปเข้าธนาคารวันนี้ ก็ยังอุตส่าห์ใช้ความเป็น “นักยืดเวลา” ผัดเป็นพรุ่งนี้ละกัน พอพรุ่งนี้มาถึงก็เป็นพรุ่งนี้ของพรุ่งนี้ไปเรื่อยๆ กว่าจะได้เอาไปเข้าจริงๆก็อีกสัปดาห์ให้หลัง

หรือเรื่องการงาน เวลางานมากขึ้นชนกันหลายๆชิ้น ผมกลับมีเวลาให้มันเท่าเดิม บางครั้งเผื่อเวลาตื่นเช้าขึ้นอีก ช.ม. ผมก็ยังยืดเวลาทำโน่นนี่จนออกจากบ้านเวลาเดิมอยู่ดี แม้จะไม่เคยสายจนเสียหาย แต่ทุกครั้งก็รู้สึกผิดหวังกับตัวเอง ว่าทำไมถึงยืดยาดจนต้องเร่งรีบ ต้องมาเหนื่อยใจขนาดนี้ด้วย......นี่เป็นข้อเสียและตัวอย่างที่ไม่ดีเอาเสียเลยครับ...

หลายครั้งที่ผมนึกกลับไปตอนเด็กๆ ผมอยากให้ชีวิตมีตารางสอนเหมือนตอนเด็กๆบ้าง ทุกครั้งที่ขึ้นชั้นใหม่ สิ่งแรกที่ผมสนใจก็คือตารางสอน

เพราะอยากรู้ว่า จะได้เรียนวิชาที่ชอบตอนไหน จะเจอครูคนไหน และวันไหนมีเวลาเล่นมาก ไม่ว่าวิชาต่อไปเราจะชอบหรือไม่ชอบ แต่อย่างน้อยก็รู้ว่าต้องเตรียมตัวยังไงต้องจัดหนังสือเล่มไหนไปเรียน และต้องสอบเมื่อไหร่ ตารางสอนจะออกมายังไงผมก็ไม่เคยรู้สึกเซ็งเลย เพราะคิดว่ามันเป็นหน้าที่ที่เราต้องทำในแต่ละวันอยู่แล้ว

ซึ่งทุกวันนี้ก็มีหน้าที่ๆผมต้องทำแต่ละวันเหมือนเดิม แต่ต่างกันที่ว่า วันนี้ไม่มีใคร มาจัดตารางสอนให้ผมอีกแล้ว....

ตอนเด็กๆเพื่อนหลายคนอยากเป็นทหาร แต่ผมไม่เคยอยากเป็นเลย แถมยังคิดว่า คงน่าเบื่อซะเหลือเกิน ต้องอยู่ในระเบียบกฎเกณฑ์ตลอดเวลา ทำตามคำสั่งเหมือนหุ่นยนต์ ไอ้คนใจรักทางดนตรีอย่างผมใฝ่ฝันอยากเป็นศิลปินมากกว่า

ทำงานตามอารมณ์ไม่ต้องมีใครมาบังคับ ตอนนั้นผมเชื่อว่า ไม่ว่าอาชีพไหนมีเพียงการทำงานด้วยอารมณ์และหัวใจเท่านั้น ถึงจะสร้างงานที่เข้าถึงอารมณ์และหัวใจของคนดู คนฟัง หรือลูกค้าได้ แต่เมื่อเติบโตขึ้นก็ได้เรียนรู้ว่า ระเบียบวินัย ในการใช้ชีวิตเป็นสิ่งจำเป็นเหลือเกิน อาจไม่ต้องถึงขนาดเคร่งครัดตลอดเวลา แต่ว่าก็เป็นสิ่งที่จะขาดไม่ได้

นั่นเพราะ การเติบโตทางชีวิต ของคนเรานั้น มาพร้อมกับคำว่า “ความรับผิดชอบ” อย่างน้อยที่สุดก็ต่อตัวเอง และ “ความรับผิดชอบ ก็มักเป็นเพื่อนสนิทที่เข้ากันได้ถูกคอกับ “ระเบียบวินัย” มากกว่า “อารมณ์”

เรื่องระเบียบวินัย นี่ไม่ได้สร้างกันสำเร็จในวันสองวันซะด้วยหากไม่ได้ปลูกฝังตั้งแต่เด็กคงลำบาก ของแบบนี้ความหมายตรงตัวครับ ต้องปลูกก่อน เพื่อโตขึ้นจะได้ฝังรากลงไปในหัวใจ

คนที่โตมาพร้อมกับความไร้วินัย หากปรับเปลี่ยนตนเองได้ก่อนจะสายเกินไปก็ยังดี แต่ที่เห็นส่วนใหญ่มักต้องเกิดความเสียหายกับชีวิตซะก่อน แม้จะเป็นแค่เรื่องเล็กน้อย แต่ผมรู้สึกน่าอิจฉาและภูมิใจต่อ คนที่เอาชนะความขี้เกียจของตัวเองได้

หลายปีก่อนได้อ่านวรรณกรรมเยาวชนรางวัลนายอินทร์อวอร์ดเรื่อง “ส้มสีม่วง” เรื่องราวน่ารักในเล่ม เรียกรอยยิ้มและปัญญาจากผมได้หลายครั้ง

เป็นเรื่องเกี่ยวกับเด็กๆที่พยายามต่อสู้กับกฎเกณฑ์ของสังคมและผู้ใหญ่รอบๆ พร้อมตั้งคำถามว่า จินตนาการผิดด้วยหรือ ส้มทำไมต้องเป็นแค่สีส้มเท่านั้นล่ะ ..

นอกจากพวกผู้ใหญ่แล้ว อุปสรรคสำคัญอีกอย่างที่ขัดขวางจินตนาการของเด็กๆ คือสิ่งมีชีวิตเล็กๆซึ่งมีแต่เด็กๆจิตใจบริสุทธิ์เท่านั้นมองเห็นได้

เจ้าตัวเล็กพวกนี้นำทัพโดย “นายพลขี้เกียจคิดขี้เกียจฝัน” คอยบัญชาการให้สมุนออกไปทำลายความฝันเด็กๆให้ไม่กล้าคิดฝัน นายพลท่านนี้ มีขนขึ้นเต็มตัว บางคนก็เรียกท่านในชื่อ“นายพลขี้เกียจตัวเป็นขน”

และมีแม่ทัพคนสนิท 2 ตัว ตัวหนึ่งเป็นนายช่างใหญ่ประจำกองทัพชื่อ “ช่างมันเถอะ” หน้าที่คือพยายามทำทุกวิถีทางเพื่อให้เด็กๆเอาแต่บอกว่า"ช่างมัน"เวลาขี้เกียจ มีคู่หูเป็นพ่อครัวประจำกองทัพอีกคนชื่อว่า “ตัวผัดวันประกันพรุ่ง” เจ้าตัวนี้ถือตะหลิวเล็กๆ 2 อันไปไหนมาไหนเสมอด้วย

และมักปฏิบัติการพร้อมคู่หูของมัน เพื่อทำให้เด็กๆเอาแต่นอนหรือเล่น ไม่ทำการบ้านผัดเป็นวันหลังเรื่อยไป......

เรื่องราวต่อจากนี้แนะนำให้ไปหาซื้ออ่านกันดูครับ รับรองว่าสนุกมาก มีตัวละครเด็ดๆใน“หน่วยนักรบปราบฝัน” อีกหลายตัว นี่ผมก็ตั้งใจว่าจะหยิบมาอ่านอีกสักรอบ พร้อมพยายามปรับปรุงตัวซะใหม่ ให้ขยันและ มีระเบียบวินัยมากขึ้น

ผมคิดว่า ผมพบคำตอบแล้ว ว่าสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่าผีร้าย ที่แอบซ่อนอยู่ด้านหลังที่ผมและอีกหลายๆคนระแวงตลอดมาคืออะไร......
..
..
มันน่ากลัวจริงๆครับ แถมมี 2 ตัวซะด้วยเป็นคู่หูกัน หวังว่าหลังสระผมคืนนี้ จะสลัดมันออกไปได้ซะที

Create Date : 29 มิถุนายน 2549

Last Update : 30 มกราคม 2550 0:39:40 น.

74 comments

Counter : 460 Pageviews.

สำหรับผู้มาเยี่ยมชม ฝากแนะนำบล๊อกเพื่อนผมครับ หากมีเวลาว่างๆลองเข้าไปกันดู บางท่านอาจอยากไปดู พิพิธภัณฑ์ "ลูฟร์" ที่ฝรั่งเศส แต่ไม่มีโอกาส ลองมาเยี่ยมชม พิพิธภัณฑ์ "แร้" กันบ้างปะไร ฟรีไม่เสียตังค์ด้วยนะครับ..
..ที่นี่เลย https://www.bloggang.com/viewdiary.php?id=gapkura3&group=3

โดย: แร้ไฟ

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:22:12:04 น.

* ไม่มีวินัย
* ผลัดวันประกันพรุ่ง

สันดานเราเลย

* ชอบพี่เมฆ-วินัยง่ะ เข้มดี

โดย: Thebrightestsunisthepurestgun

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:22:31:59 น.

มีไม่เกิน 10 วันครับ ที่ผมไปทันเวลาเข้างาน

ไม่มีใครจัดตารางสอนให้ก็ลองจัดเองดูไหมคะ

งานไหนไม่มีวันส่งกำหนดก็กำหนดขึ้นเอง

ลองดูนะ

ลองตามหาวินัยดู เริ่มวันนี้เลยนะน้องแร้ไฟ

โดย: keyzer

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:22:47:22 น.

55555555555555555555555555555555555555555555555555555555555555 .... แบบว่าแค่อ่านตอนขึ้นต้นก็ขำกลิ้งเลยค่ะ 5555555555555555555555 .... ข๊ามมมม ขำค่ะ

..........................................

แบบว่าตอนแรกนึกว่ารัตน์รู้สึกแบบนี้คนเดียวซะอีก.... เป็นเหมือนกันค่ะ.... 555555555 อุ๊ย ๆ อะไรแว๊บ ๆ ....
.........................................

เมื่อกอ่นก็คิดว่าอาจเกิดจากการที่เรากลัว และระแวงไปเอง... แต่ไป ๆ มา ๆ เอ๊ะ มันชักไม่ใช่แล้วแฮะ.... 555555
..... แบบว่าเรื่องมันย๊าวววววว ยาวค่ะ....
..........................................

เวลาไปวัด... หลวงพ่อ หลาย ๆ วัด มักจะทักว่า........ "โยมมมม พาใครมาด้วย"..... ทั้งที่อิชั้นก็เดินอยู่คนเดียวโด่เด่.... บรื๋อออออ..... 55555555555

...........................................

แบบว่า.... เอาใจช่วยให้สลัด สบัด.... เจ้า 2 ตัวนี้ออกไปให้หมดไว ๆ นะคะ 555555555555555555
............................................

ขอบคุณมาก ๆ นะคะ สำหรับกำลังใจ....

อ้อ ๆ ... แวะมาบอกว่า... อยู่กระบี่ค่ะ.... ไม่ใช่ภูเก็ต 555555555555555555

โดย: largeface

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:22:50:45 น.

เอ้อ...ดีจังค่ะ ที่มีแค่ 2 ตัว...
ของตานี่เป็นพรวนเลยค่ะ....สลัดยังไงก็ไม่หลุด
เซ็งป๊าดดดดดด

โดย: Tante Ta

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:23:06:05 น.

มันยืดเวลาจริงๆนะ มากๆด้วย

อย่าลืมเยี่ยมชม พิพิธภัณฑ์ "แร้" ที่ blog กูร่านะจ๊ะ

โดย: แก๊ปกูร่า (gapkura3

) วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:23:10:09 น.

ตัวเองเข้าข่ายเกือบหมดเลยค่ะ ... น่ารักจริงๆ

โดย: JewNid

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:23:47:35 น.

ไว้จาตามไปดู พิพิธภัณฑ์ นะค่ะ ขอบคุณนะค่ะ สำหรับเม้นท์ ดี ๆ ที่ฝากไว้ให้

ดูแลสุขภาพนะค่ะ หลับฝันดีจ้า

โดย: NinG_CDC

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:23:50:55 น.

เข้ามาอีกรอบ โหลดคลิปสิบโทจะครบแระ ชอบ Keroro Gunsou-Chop Suey! สุด เท่โคตรร

* อย่าลืมดูเจ๊ปารีสนะเจ๊อะ

โดย: Thebrightestsunisthepurestgun

วันที่: 29 มิถุนายน 2549 เวลา:23:59:26 น.

อ๊า... ดีใจ ชอบส้มสีม่วงเหมือนกันเลย
ชอบจนต้องซื้อไปใฟ้คนที่เราชอบอ่านเลยหละ

ส่วนเรื่องลึกลับ ปกติเราจะไม่มีจินตนาการผีๆ เพราะไม่ดูหนังผี
แต่ได้ดูตัวอย่างเรื่อง The Grudge เข้าไป
เลยเกิดอาการหลอนๆตอนสระผมบ้างเป็นบางครั้ง

โดย: ชมฯ จอมยืด (ชมทะเล

) วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:0:08:37 น.

ก่อนอื่นต้องขอแสดงความยินดีด้วยนะคุณ
ที่ทีมชาติอิตาลีของคุณเข้า 8 ทีมสุดท้าย
ในฟุตบอลโลก 2006
..........................
เข้าประเด็นตาม Blog ละกันเน๊าะ
เรื่องลึบลับตื่นเต้นเฉยๆ อ่ะดิ
รู้สึกไม่ค่อยจะตื่นเต้นเรื่องไหนเลย
ยกเว้นเรื่องงาน
มีมาให้ตื่นเต้นเสมอ
.....................
แต่สมัยเด็กๆ น่ะ
เวลาเราปวดห้องน้ำเวลาเข้าสุขา
มักจะชอบคิดถึงผีเสมอ
ไม่รู้เป็นไง !!!!
แล้วห้องน้ำก็จะอยู่ชั้นล่างด้วย
เดินลงกาไดมามืดๆ
เป็นความน่ากลัวแบบเด็กๆ
สยองทุกที

โดย: อุ้มสี

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:1:04:42 น.

อ่านจบแล้วก็ไม่รู้ว่าจะพูดว่าไรดี นอกจากเป็นกำลังใจให้คุณสลัดมันออกไปให้หมดเลยนะคะ แล้วก็อย่าให้มันกลับมาอีกเชียว

โดย: Malee30

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:2:06:45 น.

สวัสดีค่ะพี่แร้

ได้อ่านเรื่องตารางสอนแล้ว ทำให้หนูอยากกลับไปเป็นเด็กอีกครั้งหนึ่งจังเลยค่ะ ที่จะมีตารางสอนติดหน้าชั้นวางหนังสือ แล้วหนูมีความสุขกับการจัดหนังสือใส่กระเป๋ามากๆ เลยค่ะ

แต่พอโตแล้ว ไม่มีสิ่งใดมากำหนดเรา เราต้องกำหนดตัวเอง ทำให้บางครั้งหนูรู้สึกเผลอไผลและขี้เกียจ ที่จะอ่านและสนใจไยดีหนังสือเหล่านั้นเสียแล้ว ยิ่งคิดยิ่งเศร้ายิ่งคิดถึงวัยเยาว์จังเลยค่ะ

พูดถึงความขี้เกียจ คนไม่มีงานทำอย่างหนูนี่ ขี้เกียจสุดๆ เลย เฮ้ออออออ

อยากมีงานทำจังเลยค่ะ แต่มันหาไม่ได้นี่นาคะ ไว้ พี่แร้เป็นหัวหน้าแล้ว ให้หนูเป็นเลขานะคะ

โดย: HTK (HTK

) วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:2:06:54 น.

โอยย พี่แร้คะ ตอนเเรกเตยโคตรกลัวเลย นึกว่าเอาอีกแล้วไอ้ตัว (อะไรก็ไม่รู้) มาหลอนอีกแล้ว
ไปๆมาๆก็พอจะรู้ละว่าตัวที่ตามมานี่จะเป็นตัวอะไร

มาช่วยกันสลัดเอาไอ้ตัวที่มันไม่ดีออกไปดีกว่านะคะ
ที่โน่นน้ำท่วมเหรอ ที่ภาคเหนอป่าว แต่อันนี้นานเเล้วอ่า

อากาศร้อน เราคงต้องใจเย็นลงจะได้สบายขึ้น(แต่ไม่ใช่เป็นก๊าซเฉื่อยน้า)

โดย: ltoeyl

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:6:40:12 น.

ทุกวันนี้ สระผมก็ยังเสียวสันหลังค่ะ

สงสัยเจ้าคู่หู 2 ตัวนั่น แระก็หัวเน่าของมัน คงจะตั้งรกรากอยู่กะเราแน่เรย

ทำงายดี

โดย: กระดูกหมู

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:7:49:55 น.

ตอนเด็กโดนพ่อตีเรื่องทำการบ้านคืนวันอาทิตย์ประจำ โตมาก็ยังแก้ไม่หายอาจารย์สั่งรายงานตั้งนานมาปั่นทำคืนสุดท้าย

แค่สระผมมันก็ไม่หลุดหายไปจากเราหรอกจะบอกให้

โดย: เนียนอ๋อง

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:7:51:52 น.

จารู้สึกเสียวแว๊บๆที่สันหลังเวลาเดินผ่านที่มืดเท่านั้นแหละ ก็หันไปดูไม่มีไรนิหว่า

แสดงว่าอาการแนวนี้เป็นกันทุกคนอะนะ ทำใหนึกถึงหนัง เรื่อง ซิกเซ้นท์ ยังไงไม่รู้

และรู้สึกว่าตัวเองโชคดีเป็นคนมีระเบียบวินัยตลอด

เลยไม่ค่อยมีปัญหาในการดำรงค์ชีวิต มีปัญหาเฉพาะเวลาเดินทางเท่านั้นแหละ กะเวลาไม่ค่อยถูก

โดย: Sugar and spice

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:7:57:58 น.

เคยเห็นสีขาว ๆ มัว ๆ มัน แวบไป แวบมา ในที่มืด ๆ มั้ยคะ

กลัวแทบตาย พอขยี้ตามันถึงจะหายไป ที่แท้ เม็ดข้าวสาร ติดเปลือกตา

..ผีเม็ดข้าวสาร น่ะ

ปล่อย ๆ ให้ชีวิต ไม่มีระเบียบม่างก็ดีค่ะ จะได้ไม่เก็บกดไง

ที่บ้าน คุณพ่อเป็นทหารค่ะ

เจ้าระเบียบ สุด ๆ ค่ะ แต่บางเรื่องก็ดี ได้มาใช้จนถึงวันนี้

โดย: คนซ้ายมือสุดในรูปบล็อกก่อน ^ ^ " (varissaporn327

) วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:8:17:46 น.

อ่านเรื่องตารางสอนแล้ว

จริงด้วย จะตื่นเต้นทุกครั้ง
ของวันเปิดเทอมว่ามีวิชาไหนบ้าง
ครูคนไหนสอน

ชอบกลิ่นหนังสือเรียนใหม่

ทุกวันนี้ก็เป็นมาถึงติโต
ดูตารางสอนของเขา
แล้วช่วยกันจัดอ่ะค่ะ
ไม่รู้สิ ความสุขน่ะ..

ไม่ชอบอยู่ในกฎเกณฑ์ของการทำงาน
ก็เลยทำงานประจำไม่ค่อยได้
เป็นแบบนั้นเลย อันนี้โดนใจมาก

โดย: prncess

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:8:40:23 น.

ถ้ารู้สึกว่าเหมือนมีคนเดินตาม

แต่หันไปไม่เจอใคร

ให้จับต้นคอว่าเมื่อยมั้ย

อาจจะโดนผีขี่คออยู่

คงเป็นเพระ เราเดินสะดุดอะไรแล้วเค้าหล่นจากบ่าป่าว

ตามปีนขึ้นบ่าไม่ทัน เลยเดินตาม

ระวังนะ ลงเอง จะโดนเองจิง จิง บรื๊อส์..........

โดย: Ta Pling

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:9:26:01 น.

“ความไม่มีระเบียบวินัย” และ “ความขี้เกียจ” คุ้นๆนะนี่เหมือนเราจะสนิทกับมันเหมือนกันน่ะ

โดย: ปลาสวย (pp_b23

) วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:9:46:56 น.

โอ้...เพลงงงงงง

รับยามเช้าเลยนะนี่

เสน่ห์ในการเขียนของมูราคามิเป็นเฉพาะทางค่ะ ต้องคนชอบจริงๆ ค่ะถึงจะอ่านได้ บางคนอาจรับไม่ได้หรือเหวอไปเลย

โดย: สาวไกด์ใจซื่อ

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:9:50:14 น.

บล็อกนี้อ่านสนุก ลุกนั่งสบาย
:D

โชคดียังมีตารางสอนอยู่
แต่มีเฉพาะเสาร์-อาทิตย์
ส่วนจันทร์-ศุกร์
ก็ต้องใส่ความรับผิดชอบลงไปในกระเป๋าถือเยอะๆ
แล้วก็ต้องหยิบความขี้เกียจออกทุกๆ เช้า
วันนี้มีความสุนทรีย์เพิ่มมาหนึ่ง
ไม่รู้เพราะอะไร
เดาว่าเพราะวันนี้วันศุกร์และสุข ^^

โดย: I am just fine^^

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:9:58:43 น.

อ่านจบแล้ว ให้ไอเดียบางอย่าง คือ
ญี่ปุ่นสอนให้คนเป็นนายจ้าง ไทยสอนให้คนเป็นลูกจ้าง

ในญี่ปุ่นจะมีธุรกิจขนาดเล็กขนาดย่อมอยู่ทุกหัวระแหง ในเมืองไทยขนาดจบโทแล้ว ยังอ่านประกาศหางานอยู่เลย (อุอุ นายจ้าง ขนาดเจ๊เกียว เชิดชัยทัวร์ เรียนจบป.4)

โดย: yyswim

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:10:24:38 น.

มะคืนท่านแร้เข้าไปเม้นท์ที่บล๊อกเรา ตอนที่เรากะลังอัพบล๊อก เราเลยมะเห็น เพิ่งย้อนเข้ามาดูมะเช้านี่เองค่ะ

แต่ก่อนเราก็เป็นนะคะ ตอนสระผม หรือ หลับตาล้างหน้าเนี่ย กัวขนาดมะกล้าปิดประตูอาบน้ำเลย หนักๆเข้า ก็อาบน้ำให้เรียบร้อยซะก่อน แล้วค่อยออกมาล้างหน้า ข้างนอก รวมทั้งสระผมด้วย จะเพราะว่าความรู้สึกที่หลอนตะเองอย่างนี้หรือเปล่าก็มะรู้ เราเลยมะชอบอาบน้ำในห้องน้ำ รองน้ำใส่ตุ่มไว้ในสวนแทน แล้วให้ป๋าเรามานั่งเฝ้า จนเป็นโตป๋ามะให้อาบน้ำตุ่มแล้ว แต่ก็ต้องมีใครมาส่งอาบน้ำ ประตูมะล๊อค แล้วต้องชวนคุยให้ได้ยินเสียงด้วย ถ้ามะรู้จะคุยไร ก็ให้ร้องเพลงให้ฟัง จะได้รู้ความใกล้ไกลของเสียง ฮ่าๆๆ

เดี๋ยวนี้เรามะกัวแล้วค่ะ อาจเป็นเพราะโดนอย่างอื่นที่น่ากัวก่าหลอกเอาก็ได้ ความรู้สึกกัวแบบเดิมๆเลยหายไป แต่ความรู้สึกกัวอันใหม่เข้ามาแทนที่ ไม่หลอนตอนที่อาบน้ำ แต่ไปหลอนในฝันแทน

ส่วนเรื่องระเบียบวินัย เราก็มะค่อยจะมีซะเท่าไหร่หรอกค่ะ มะชอบให้ใครมาสั่ง เอาความอยากของตะเองเป็นเจ้านาย
คำว่า "ช่างมันเหอะ" จึงเป็นคำที่ติดปาก บางเรื่อง ผลัดแล้วผลัดอีก ทั้งๆเรื่องที่ทำก็มะได้ยาก้ย็นอะไรเลย ประมาณว่าถ้าเป็นเส้นก๋วยเตี๋ยว ก็ผัดกันจนเส้นขาดอ่ะค่ะ

วันนี้ฝนตกแต่เช้า ดูข่าวว่าที่บางกอกก็ตกเหมือนกัน ไงก็ดูแลสุขภาพ ไว้เชียร์อิตาลีด้วยนะคะ ฮ่าๆๆ

สุดท้าย ขอให้ทีมอิตาลีของเราจงเจริญค่ะ แฮ่ะๆ

โดย: stella@luna

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:10:34:48 น.

ลองใช้ แชมพูสระผม แรงๆ ประเภท โซดาไฟไหมล่ะ

ฮี่ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ ล้อเล่นนนนนน

ไงซะ คืนนี้ เราต้องไปลุ้น ITALIA ด้วยกานนนนะ

โดย: angy_11

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:12:21:04 น.

สู้สู้ นะคะ จะทั้งสลัด สะบัด ก็เอาให้ออกน๊า
...
...
ได้เห็นพิพิธภัณฑ์แร้ฯ ละค่ะ
เหลือโต๊ะคอมอย่างเดียวที่ยังมะเป็นระเบียบ

...
...
ที่เหลือก็เรียงตัวกันดีละ อิอิ

...
Have a nice time na kha

โดย: Serendipity_t

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:13:20:57 น.

เป็นพวกไม่ค่อยชอบเร่งรีบเหมือนกันค่ะ ติดจะขี้เกียจเอามากๆด้วย

แต่ เพราะ โตมากับการต้องจัดระเบียบตัวเอง เลยต้องวางแผนล่วงหน้าไว้ โดยเผื่อเวลาขี้เกียจเอาไว้ มากๆด้วย เสมอๆ

โดย: Black Tulip

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:18:04:26 น.

กี๋เป็นพวกใจร้อน แต่ชอบผ่อนผันค่ะ อิอิ

กำลังแก้ไขเรื่องความไร้ระเบียบของตัวเองอยู่เหมือนกันค่ะ

โดย: กี๋พกแป้ง

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:18:15:15 น.

ใช้อักษรรับกับความรู้สึกดีค่ะ..ไล่ความหมายตัวอักษรดีค่ะ
ความหมายให้ความรู้สึกดีจัง..สอนดีด้วยค่ะ..
จะเอาไปปฎิบัติค่ะ...มันลึกลับดีค่ะ

โดย: catt.&.cattleya.. (catt.&.cattleya..

) วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:19:30:37 น.

โดย: catt.&.cattleya.. (catt.&.cattleya..

) วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:19:30:37 น.

หวัดดีค่ะ คุณแร้...
Gary Moore ก็ทำเพลงหวานได้เช่นเดียวกับ
Judas Priest ค่ะ

ลองไปฟังดูนะคะ

โดย: Tante Ta

วันที่: 30 มิถุนายน 2549 เวลา:23:40:50 น.

ง่ะ

เริ่มซะน่ากลัวเลย

ลาดเม้าสลงมา ตั้งสติกลับไปค่อยๆ อ่าน เฮ้อ

เหมือนกันเลยจ้ะ

เฉื่อยๆ ไงไม่รู้

โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus

) วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:3:40:08 น.

วันนี้มาตามไปฟังเสียง โซโล ค่ะ...
เป็นอีกตัวเหมือนกันที่สลัดไม่หลุดสักที...

โดย: Tante Ta

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:6:08:00 น.

ตัวหนังสือสีแดง อ่านยากมากเลยค่ะ

โดย: grappa

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:6:42:01 น.

เพลงน่ากลัว...เอ้ย! เร้าใจจังเลยค่ะ เข้ากันกับบรรยากาศเวลาที่เจอเรื่องแบบนั้น...

คนที่ดำรงชีวิตด้วยพลังงานจาก "ก๊าซเฉื่อย" คิดได้ไงคะเนี่ย แต่ทางทีดี อย่าเจอก๊าซเฉื่อยอย่างว่านั่นดีกว่า สยอง...

โดย: นักหัดเขียน

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:49:03 น.

อิอิ มีแค่สองตัวเองหรือคะ
บางวัน พุงมีตัวนั้น ๆ จนนับไม่ถ้วนเลยค่ะ

อ่านถึงตารางสอนตอนเด็กๆ
คิดถึง กระเป๋านักเรียน คิดถึงหนังสือเรียน
คิดถึงกลิ่นกระเป๋าใหม่ๆ หนังสือใหม่
คิดถึงช่วงเวลาเปิดเทอมผ่านไปแป๊บเดียว
ตัวขี้เกียจ ตัวตื่นสาย ตัวโดดเรียน และอีกหลายๆ ตัว
เริ่มออกมาหลอกหลอนอีกล่ะ

และสุดท้ายคิดเถิง กลิ่นถุงเท้า ที่ถอดหลังจากกลับจากโรงเรียน....แล้วเอามาดม จ๊าก

ตัวน่ากลัวตัวนี้ ชื่อ...ตัวซกมก ค่ะ เคยมีมั๊ยคะ

โดย: พลอยสีรุ้ง

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:11:07:28 น.

มีหลายตัวที่กำลังบั่นทอนพลังงานการขับเคลื่อนชีวิตของเราให้ไถลตกข้างทางอยู่เรื่อย

กำลังพยายามกำจัดพวกเค้าเหล่านั้นออกไปเหมือนกันค่ะ

เสียตรงทีบางตัวตีสนิทจนเราตายใจเห็นเป็นเพื่อนไปซะแล้ว

โดย: azamiya

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:17:01:44 น.

ดีครับ...เหมือนผมเลย ชอบที่จะอยู่เฉยๆ นิ่งๆ (แถวบ้านเรียกขี้เกียจ)

ตอนอาบน้ำ สระผม ไม่เคยมีความรู้สึกเหมือนมีคนอยู่ข้างหลังแฮะ.....
แต่ตอนก้มเก็บสบู่ มันรู้สึกหวิวๆทุกทีเลย

ว่าจะจัดระเบียบตัวเองเหมือนกันครับ

แต่....เดี๋ยวหลังบอลโลกก่อน

โดย: YohEy

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:57:19 น.

ตอนแรกก็นึกว่าเป็นอะไรที่หยองๆซะอีก เพราะเรากับไอ้เรื่องสยองขวัญนี่เข้ากันดีซะจริง ไม่เคยเห็นหรอกแต่กลัวเอาไว้ก่อน กลัวได้กลัวดีจริงๆ

ส่วนเรื่องขี้เกียจมันก้มีบ้างอ่ะนะเป็นเรืองธรรมดา เอาว่าไม่ขี้เกียจหายใจก็ดีแล้วล่ะ เพราะถ้าขี้เกียจหายใจนี่จะยุ่งนะ

โดย: ณ มน

วันที่: 1 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:47:51 น.

Swatdee ka....nice song ka ...hahaha

โดย: MinnyJa

วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:3:23:17 น.

มีกันทุกคนเลยค่ะอาการที่ว่า... หลายคนหาอย่างกำจัดอยู่.. แต่สรุปว่ายังไงก็ขจัดไม่ได้ถาวรค่ะ.. (^_^)

ทิ้งเอาไว้บ้างก็น่ารักดี (^_^)

รูปนั้น... (อาจจะจำไม่ได้) วาดเองน่ะค่ะ แต่บอกว่าลายเส้นเหมือนคนที่วาดนางเอกฝาแฝดเซ็กซี่.. (ใครอ่ะคะ??) ก็เลยดีใจเล็กน้อย... ตามเข้ามาขอบคุณค่ะ ฝีมือยังไม่ถึงขั้นนั้นค่ะ (>_<)

โดย: Kisara (Warabimochi

) วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:44:04 น.

ชอบบล็อคคุณจัง โด๊น โดน

โดย: sonia (อ่อนไหวแต่ไม่อ่อนแอ

) วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:17:29 น.

แหะๆ แอบชอบผลัดวันประกันพรุ่งเหมือนกันค่ะ
วินัย..ไม่ได้ไกลบุตรอย่างเดียวนะคะ เห็นได้ทั่วทุกที่จริงๆ เหอๆ

โดย: Ragazza

วันที่: 2 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:53:42 น.

อ้อมว่าตอนนี้ “นายพลขี้เกียจตัวเป็นขน" กำลังนำทัพมาบุกตีอ้อมอยู่ในขณะนี้ หุหุหุ

โดย: soulfighter

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:1:16:05 น.

ขึ้นต้นมาก็ล่อเอาซะหยองเลยนะคะคุณแร้ แหม... ไหงไปๆ มาๆ ต่อด้วยเรื่องนี้ไปได้ ซะงั้นล่ะค่ะ

คนขยันนี่ ถือว่าเป็นบุคคลที่น่ายกย่อง ชื่นชม สรรเสริญ อย่างแรงเลยเนอะ เพราะเค้าต้องเอาชนะอารมณ์ของตัวเองล้านแปดที่ต้องเข้ามาครอบงำ ก็อย่างที่คุณแร้ได้กล่าวมาข้างต้น แต่... บางคนที่มีความขยัน กลับไม่ประสบความสำเร็จอย่างที่ควรจะเป็น มันคงต้องอาศัยโชคช่วยและองค์ประกอบอื่นๆ ด้วยมังคะ อย่างนี้สิ เค้าเรียกว่า น่าสงสารจริงๆ

ว่าแต่ หนังสือน่าสนใจดี จะลองไปหาอ่านบ้าง ขอบคุณนะคะ ^_^"

โดย: mini mini

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:09:58 น.

...

อ่านที่คุณแร้ฯว่าถึงการอยู่ในระเบียบ-กฎเกณฑ์แล้ว
ชวนให้นึกถึงหนังสือเล่มหนึ่ง จำชื่อไม่ได้แล้วสิครับ (ของ สนพ.มติชน)...เรื่องราวเกี่ยวกับเด็กประถมฯที่ใช้เวลาภาคฤดูร้อนไปกับการบวชเรียน แล้วระหว่างนั้นก็เขียนบันทึกประจำวันตามที่หลวงพี่สั่งไว้

มีอยู่ตอนหนึ่ง เณรได้รับการสั่งสอนจากหลวงพี่ว่า (จำข้อความชัดๆไม่ได้นะครับ)
...อิสระไม่ใช่การได้ดั่งใจตัว อย่างการที่เราหิวหรืออยากได้ของสักชิ้น แล้วเราก็ถลาเข้าไปหานี่...อย่างนี้ไม่ใช่ "อิสระ" อย่างนี้เรียกว่าตกเป็นทาส แล้วก็ไม่ใช่การที่เราไม่อยากทำอะไรหรืออยากทำอะไรแล้วก็ต้องให้ได้ดั่งใจเราหมด อย่างนี้ก็ไม่ใช่ "อิสระ" เช่นกัน...

โดย: The Legendary Midfielder

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:22:31 น.

พูดถึงตารางสอน จิงก้ออยากกลับไปเป็นยังงั้นอ่ะค๊า(แม่จัดให้ใส่กระเป๋าตลอด คิๆๆ)

แต่ตอนนี้โตแล้วคงไม่ได้ ต้องเป็นตารางสอนชีวิตของเราแล้วค่ะ

ป.ลเสียดายเหมือนกันค๊า อังกฤษยิงพลาดหลายคนเลย แย่จังน่ะค่ะ

โดย: about_love

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:16:02:19 น.

มารำลึกถึงสมัยเป็นเด็กนักเรียนค่ะ
ตอนเด็กๆต้องทำทุกอย่างตามกฎระเบียบที่ผู้ใหญ่กำหนดไว้
แต่พอโตขึ้น ไม่มีใครมาคอยจ้ำจี้จ้ำไชแล้ว
ก็ต้องมาอยู่ในกฎของสังคมอยู่ดี
ต่างกันตรงที่เราต้องเป็นฝ่ายคอยบอกคอยเตือนตัวเอง
เพราะตอนนี้เราไม่ใช่เด็กเล็กๆที่อยู่ในปกครองของผู้ใหญ่อีกแล้ว

โดย: มาริอา

วันที่: 3 กรกฎาคม 2549 เวลา:17:32:03 น.

ใช่แล้ววววว
เราต้องออกไปลุยยยยยย
ก๊าชชชชชชชช
สลัดตัวขี้เกียจออกไปซะ

โดย: ShadowServant

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:32:25 น.

จุว่าอ่าน บล็อกนี้ อย่างน้อยก็ 2 ครั้ง หรือมากกว่านั้น

เมนท์แล้ว เมนท์อีก แต่ เพราะไม่ได้ล็อคอิน ระบบมันก็เลยถีบออกไป วันนี้มาแต่เช้า ดูซิว่า มันจะถีบจุออกไปอีกมั้ย

เขียนได้ดีค่ะ เวลานี่ น่าคบหาสมาคมจะตาย จุก็ชอบที่จะคบหามัน และเก็บมันไว้กับตัวเองนานๆ เพราะมันช่วยรักษาอาการบางอย่างที่ การแพทย์ไม่อาจเยียวยา

คุณแร้ไฟ อาจใช้คำว่า นักยืดเวลา....

จุอ่านแล้วดูดีนะคะ

โดย: ju (กระจ้อน

) วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:5:35:29 น.

ผมอยู่คนเดียว นอนคนเดียว ดูทีมอิตาลีคนเดียว หุหุ บางครั้งก็ขี้เกียจถูพื้นเหมือนกันแหละ แต่บนโต๊ะหรือบนเตียงและราวตากผ้า ก็ไม่ค่อยรก

เอ๊ะ บอกทำมายยย....

โดย: yyswim

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:14:57:13 น.

แหม่ อ่านย่อหน้าแรกแล้วนึกว่าบล้อกนี้ได้อ่านเรื่องหยองหยิวๆซะแล้ว

ผมว่าคุณแร้นี่คงเหมือนกับหลายๆๆๆๆคน รวมทั้งผมด้วยน่ะล่ะ คนเรานี่ถ้าไม่มีกฎระเบียบ กฎหมาย หรือกฎเกณฑ์ของสังคมดามไว้ล่ะก็ นึกไม่ออกเหมือนกันว่าจะเละเทะขนาดไหน แต่อย่างว่าครับตัวของเราเองก็ควรมีระเบียบอย่างที่ว่าเช่นกัน แต่มันน่าจะยืดหยุ่นและเข้ากับตัวเราพอดีไม่หลวมไม่คับเกินไปล่ะมั้งครับ

ว่าแต่ตกลงเจ้าสองสิ่งนั่นปัจจุบันยังหลอกหลอนอยู่ข้างหลังคุณแร้รึป่าว ส่วนผมนี่ไม่ต้องพะวงหลังแล้วเพราะมันไปสิงถาวรแล้วน่ะ 555

โดย: ข้าวตู

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:33:48 น.

ตะเข้ว่านะเจ้าค่า คนที่มีอะไรคล้ายๆกันนี่ บางทีมันดึงดูดให้หลงเข้ามาอ่านเรื่องของอีกฝ่ายนิ อิอิอิ

กักๆๆๆ

ตะเข้ เพื่อนเรียกน้องเนื่องงงง เจ้าค่า .. ฮี่ๆ

ไปไหนแต่ละที กว่าจะนวบนวดออกจากห้องได้เอิ๊กส์ๆๆๆ

ปล. ตะเข้มีคาถาเรียกตัวกินฝันดั้วงะเจ้าคะ เอาป่าวก๊ะ

เคยลงบล๊อคไว้แต่ลบไปแล้วแง่ะ

ลบได้เขียนได้เรื่อยๆ ฮี่ๆๆๆๆ

โดย: Jakaey

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:21:40:20 น.

อ๊าโย๊ยโย๋ว พิมพ์ผิดอ่า กว่าจะนวยนาดด กลายเป็น นวบนวดเฉยเลย แป่วๆๆ ฮี่ๆ

ปล. ตะเข้อยากได้สมุดจดการบ้าน แบบตอนเด็กๆที่ต้องมีผู้ปกครองเซ็น กำกับไว้ว่าทำการบ้านแล้ว แบบนั้นอ่า ไม่รู้ เดี๋ยวนี้เด็กๆ เค้ายังใช้อยู่ไม๊นิ

เวลาทำไร เข้จะให้เพื่อนมันช่วยเซ็นกำกับให้ ท่าจะดี อิอิ ย้อนวัย เล็กน้อย เพื่อสุขภาพจิต กักๆๆๆๆ ...

โดย: Jakaey

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:21:45:56 น.

ขอบคุณทุกท่านที่มาเยี่ยมครับ ช่วงนี้มีปัญหาในช่องปากมากมาย ทั้งฟันผุ ฟันแตก เหงือกอักเสบ กัดลิ้นตัวเอง เฮ้อ....เหนื่อย

..
^
^
ชอบ Idea คุณ Jakaey มากเลยครับ มีสมุดจดการบ้านให้เพื่อนเซ็นด้วย 55 ขอเอาไปใช้บ้างนะครับ

โดย: แร้ไฟ

วันที่: 4 กรกฎาคม 2549 เวลา:22:18:02 น.

วันหนึ่งเราว่า คุณแร้ไฟ จะต้องมีหนังสือเป็นของตัวเอง (ที่ตัวเองเขียนนะ) ชอบงานเขียนคุณจริงๆ เลย อิอิ

โดย: nuyo (CooKiiE

) วันที่: 5 กรกฎาคม 2549 เวลา:0:49:42 น.

แม้อ่านแล้วนิสัยไม่ต่างกันเท่าไหร่คับ หุหุ พูกถึงเรื่องผี ก็จริงๆ อะครับ กลัวก็กลัว แต่ก็อยากกกกกกกกฟังหง่ะ

โดย: เมื่อลมแรง...ใบไม้ก็ร่วง

วันที่: 5 กรกฎาคม 2549 เวลา:2:32:16 น.

ฟันผุ กินลูกอม แล้วมะยอมแปรงฟันก่อนนอนอ่ะดิ่คะ

โดย: stella@luna

วันที่: 5 กรกฎาคม 2549 เวลา:8:18:22 น.

วันนี้ใส่เสื้อเยอรมัน
แบบว่าใส่ให้มีคนถาม
ก็จะตอบว่า
ไว้อาลัยที่เยอรมันแพ้อิตาลี 2 : 0
ก็เลยนึกถึงคนแรกเลย
แวะมาแสดงความยินดีอย่างใจจริง
ไชโย

โดย: อุ้มสี

วันที่: 5 กรกฎาคม 2549 เวลา:10:39:38 น.

....สวัสดีค่ะ เจนนี่แวะมาทักทายค่ะ สบายดีหรือเปล่าเอ่ย ว่างๆก็แวะไปทักทายเจนนี่บ้างน่ะคะ แล้วเจนนี่จะแวะมาอีกค่ะ รักษาสุขภาพด้วยน๊า บายจ้า....

โดย: jenny (สาวอิตาลี

) วันที่: 5 กรกฎาคม 2549 เวลา:18:14:39 น.

นักยืดเวลากว่า มาเยี่ยมบล็อกนักยืดเวลาค่ะ

นักยืดเวลากว่า หวังว่า นักยืดเวลา คงหายเจ็บป่วยในช่องปากในเร็ววันนะคะ

นักยืดเวลา....สู้ สู้

โดย: มัชฌิมา

วันที่: 5 กรกฎาคม 2549 เวลา:19:49:23 น.

นัก ฝัน หญิง มาเยี่ยม นักฝันชายค่ะ

คิดถึง นะ

โดย: ประกายดาว

วันที่: 5 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:36:19 น.

สึนามิงานเหรอคะ
..แบบนี้ต้องหาอาหาสมัครแล้วจิ ฮี่ๆ

โดย: -S n o w G i r l-

วันที่: 6 กรกฎาคม 2549 เวลา:12:10:25 น.

พี่แร้ไฟนี่ ตาหลกดีจังนะคะ.... มาทีไร ขำไม่หายค่ะ....

เพลงพี่ทั่น แบบว่า... โอ๊วววววววววววววววววว ..... เปิดลำโพงทิ้งไว้ค่ะ.... ชาวบ้านแตกตื่นเลยค่ะ 55555555

โดย: largeface

วันที่: 6 กรกฎาคม 2549 เวลา:14:21:18 น.

มุขคุณไม่มีวันเก่าเลยนะคะ คุณแร้

โดย: hypnosis

วันที่: 6 กรกฎาคม 2549 เวลา:15:15:32 น.

ตามไปเยี่ยมชมพิพิธภัณฑ์ "แร้" มาเเล้วนะครับ รูปวาดอุลตร้าเเมนน่ารักดีครับ

ผมก็เป็นครับทั้งเรื่องความขี้เกียจเเละไม่มีวินัย จะมีดีอยู่เรื่องเดียวมั้งก็คือเรื่องตรงต่อเวลา อันนี้ได้รับการยอมรับจากเพื่อนๆ เลยว่าเป็นคนที่นัดใครเเล้วตรงเวลาคนหนึ่ง จะไม่ให้ตรงได้ยังไง เวลานัดใครถ้าไม่ติดธุระจำเป็น ผมเล่นไปก่อนล่วงหน้าอย่างน้อยหนึ่งชั่วโมง (รีบไปทำไมนะ)

ทุกวันนี้เรื่อยเปื่อยกับชีวิตมากครับ เเต่ก็ยังคาดหวังว่าจะจัดการปัญหาต่างๆ ให้ได้ดีที่สุดครับ

โดย: Dark Secret

วันที่: 6 กรกฎาคม 2549 เวลา:20:55:58 น.

ทำไมผมอ่านเรื่องที่คุณเขียนแล้วเห็นภาพตัวเองอยู่ในบทความนี้

ตัวผมเองก็เป็นสิ่งมีชีวิตที่ขับเคลื่อนด้วยก๊าซเฉื่อยแล้ววินัยยังต่ำอีกต่างหาก ทุกวันนี้พยายามมากครับ พยายามที่จะปรับปรุงตัว....

โดย: นายเบียร์

วันที่: 7 กรกฎาคม 2549 เวลา:4:08:45 น.