ห่างหาย

อาเจ้ฯ ห่างหายจากการเขียนบล็อคไปนานทีเดียว
กลับมาอ่านหน้าบล็อคของตัวเอง
เจอว่า..เขียนครั้งสุดท้าย
ก็นู่นนนนล่ะ ตอนสงกรานต์



เพราะตอนนี้อาเจ้ฯ เริ่มทำงานประจำแล้ว
ก็มีเวลาน้อยลง
และที่สำคัญ
มีความเครียดน้อยลงด้วยค่ะ
จึงไม่ค่อยได้เขียนเท่าไหร่


ไม่อยากบอกเลยว่า
การเขียนบล็อค..เป็นการระบายความเครียดอย่างหนึ่งของเจ้ฯ เองค่ะ



จะเล่าให้ฟังว่า
การทำงานในวุฒิปริญญาเอกนี่ไม่ใช่ง่ายเลย
งานสำหรับคนเป็นดร.มีแต่ยากๆ ทั้งนั้นแหล่ะ
มันขึ้นอยู่กับเราว่าจะรับมือไหวไม๊..เท่านั้นเองค่ะ




ไม่เหมือนงานแฮนด์เมดที่ทำกับพี่สาว
นั่นน่ะ...โคตรสนุก





อาเจ้ฯ ชอบสังเกตุคนนะ
ดูวิธีการพูด วิธีการคุย
จริงๆ การถูกศาสตราจารย์เคี่ยวมาหนักๆ นี่ดีนะ
ทำให้เรามองงานหรือสิ่งที่เราจะต้องทำ...แม่งโคตรง่ายเลย
เพราะไอ้ที่ทำมาน่ะ...มันยากกว่า
เลยกลายเป็นเรื่องดีไป



เรียนจบแล้วก็รู้สึกว่าเป้าหมายมันสำเร็จแล้ว
มันเลยทำให้เราใช้ชีวิตสบายๆ
ค่อยๆ คิด
ค่อยๆ ทำ...ได้




เจ้ฯ กำลังอยู่ในระหว่างปรับตัวเข้ากับที่ทำงานใหม่อยู่
ตอนมาแรกๆ ก็เหมือนยาขมนะคะ
ยังไม่รู้อะไรเป็นอะไร
และบางคนก็ท่าทางไม่เป็นมิตรเอาเสียเลย
ทำให้รู้สึกไม่มีความสุขในการมาทำงานว่ะ
ไม่สนุกเลยชีวิต





พออยู่ไปอยู่มาซักพัก
เราก็จะเจอเพื่อนที่นิสัยคล้ายกันกับเรา
ตอนนี้เจอน้องคนนึง...อ่ะโห
เหมือนมองเห็นตัวเองย้นไปซัก 15 ปีที่แล้วเลยล่ะ
แม่งโคตรเหมือนกูเลยไอ้นี่...





อาเจ้ฯ ใช้ความจริงใจ
ใช้ความเป็นคนตรงๆ ของเรานี่แหล่ะ
เข้าหาทุกๆ คน




ผ่านไปซักระยะนึง
ประมาณสองเดือนกว่าได้นะ
ก็เริ่มเข้ากันได้...ไปตีแบดด้วยกัน





จริงๆ อยู่เชียงใหม่ก็ตีแบด
มาห่างหายตอนเรียนป.เอก
พอมาทำงาน..ก็มีก๊วนมาชวนไปตี
ก็ใจง่ายไปกับเค้าอี๊กกกกกกกกกกก





ไม่ได้ตีเพื่อนสวยนะคะ
ตีเพื่อแดกค่ะ
กินกระจายเหมือนเดิมค่ะ
ตอนนี้อ้วนขึ้นกว่าตอนเรียนเล็กน้อย

Create Date : 09 ธันวาคม 2558		0 comments
Last Update : 10 ธันวาคม 2558 12:17:08 น.
Counter : 2334 Pageviews.
Share Tweet