หัดเย็บจักร
ที่บ้านทุกคนเย็บจักรเป็นหมดแล้วก็มีพรสวรรค์ทางด้านงานฝีมือโดยเฉพาะพี่สาว..เก่งงานฝีมือกว่าใครเพื่อนนอกจากทำเป็นทุกอย่าง..แล้วทำได้สวยด้วยพอกลับมาบ้าน (อีกแล๊ะ)คือ อยู่บ้านกทม. เขียนงานคนเดียวมันเครียดและก็เหงาอาเจ้ฯ ก็คิดว่า กลับมาเขียนเล่มที่บ้านดีกว่าจะได้มีเพื่อนคุยด้วย แถมระหว่างนี้เรายังทำงานฝีมือที่เราชอบได้อีกกิจกรรมในยามนี้ของอาเจ้ฯ ก็คือกลางวัน เขียน-แก้ไขงานดุษฏีนิพนธ์กลางคืน ทำงานฝีมือเลยทำให้ไม่ค่อยมีเวลามาเขียนบล็อคเหมือนเช่นเคยแควนๆ ที่เข้ามาอ่านกันประจำ..ก็คงแอบเซ็งกันมิใช่น้อยใช่ไม๊คะ พอทำงานผ้าแฮนด์เมดหนักๆ เข้า...ก็ทำไม่ทันค่ะเพราะเริ่มมีคนชื่นชอบเยอะ รวมถึงสั่งให้ทำตามออร์เดอร์ด้วยเป็นเหตุให้อาเจ้ฯ เริ่มมีความคึกคะนองหันมาหัดเย็บจักรจนได้เคยหัดเมื่อสิบปีก่อน...พี่ยายบ่นกระจาย...สอนยากสอนเย็นแค่นี้ทำไมเย็บไม่เป็นอาเจ้ฯ โดนพี่ยายบ่นแบบนั้นก็เลยไม่ห่งไม่หัดมันแล้ว...เซ็ง ตอนนี้ทัศนคติและก็ความสามารถเปลี่ยน อาเจ้ฯ ก็เลยสนุกกับการหัดเย็บผ้ามากขึ้นตอนนี้คนหัดให้ก็คือ พี่สาวและอาเจ้ฯ ก็กุกกักเอาเองที่บ้านมีจักรหลายตัวมีจักรอุตสาหกรรม...อีนี่ก็วิ่งเร็วเกิ๊นนน เอาไม่อยู่ อาเจ้ฯ ก็เลยหัดจากจักรเย็บๆ ช้าของพี่ยายก่อนคือ จักร Janome'ทำลวดลายได้ด้วยมันก็ค่อยๆ กึกๆ ไปของมันเราก็พอจับทัน...อาเจ้ฯ ก็เลยสนุกกับมันจนคลั่งขึ้นเรื่อยๆ....สิ่งที่หัดทำชิ้นแรกก็คือ ซองโทรศัพท์ใส่ iPhone เป็นแบบซองนิ่มพอทำซองโทรศัพท์ได้ก็เริ่มอหังกา...คิดการณ์ใหญ่ขึ้นเรื่อยๆแต่ก็ตามประสานักศึกษาปริญญาเอกเนาะก่อนทำอะไรต้องคิดวางแผนก่อนลงมือเสมอ ก็คิด Step ต่อมาว่า อยากทำซองใส่ Passport ใช้เองนอนคิดอยู่คืนนึง...ว่าจะทำไงดีหว่า....คิดได้เสร็จ...วันต่อมา..ก็ลงมือเย็บเลยแท๊...แน...ออกมาเป็นแบบนี้ค่ะตรงป้ายอาเจ้ฯ ใช้ Tag นิ่มเอามาสอยด้นลายถี่ๆ ออกมาก็น่ารักนะเอ๊อออ...รูปที่เอามาให้ดูนี่เป็นรูปของงานชิ้นแรกๆ ที่เริ่มทำตอนนี้เก่งใหญ่ล๊ะ...ทำออกมาได้หลายชิ้น...และก็น่ารักมาก แต่ไม่ให้ดูหรอก...เรื่องอะไรล่ะจะมาดูของเค้า...ไปล๊ะ...ไปทำงานต่อก่อนนะคะกำลังเพลินเลย