|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | |
|
|
|
|
|
|
|
30-31/10/10 : chill out at rachakiri resort kanom
ได้เวลาเที่ยวอีกรอบแล้วลูกรัก ก่อนที่พายุดีเพรสชั่นจะเข้าถล่มภาคใต้
ทริปนี้ครอบครัวเราไปเที่ยวทะเล แพลนกันแค่5วันก่อนจอง ไม่มีอะไรหรอก มามี้ แดดดี้อยากไปเที่ยวนครไปเจอป้าแอ้อยู่แล้ว ป้าแอ้เป็นพี่ที่น่ารักมากมาก มามี้ แดดดี้ไปเจอป้าแอ้ ตอนแดดดี้ไปเรียนต่อที่ portland oregon ป้าแอ้ช่วยเหลือมามี้ แดดดี้เยอะมาก ถ้าไม่มีป้าแอ้ ตอนอยู่เมกา มามี้ แดดดี้คงลำบากมากกว่านี้ แน่แน่
และแล้วล้อก้อเริ่มหมุนเวลาประมาณ 7โมงครึ่งขับรถไปเรื่อยเรื่อย ขึ้นรถปุ๊บเธอก้อหลับปุ๋ยบน คาร์ซีท แต่ที่เริ่มกลัวมาก ก้อเพราะว่าฝนตกตลอดทางเลยลูก เลยนั่งภาวนา พอถึงนคร ฝนหยุดตกทีเถอะ
นี่แดดดี้ขาซิ่งประจำบ้าน ขอบอกวันนี้ซิ่งไม่ออกฝนตก อิอิ
ส่วนคนนี้ผู้โดยสารชั้นธุรกิจ ได้รับการบริการชั้นเลิศ หลับสบายทุกการเดินทาง
ขับมาใกล้เข้าตัวเมืองนครมากแล้ว เธอก้อตื่นปุ๊บ เหมือนจะรู้ว่าต้องโดนปลุกเลยชิงตื่นซะก่อน ตื่นมาก้ออารมณ์ดี แต่ไม่ยอมกินนม กินขนมปังไปก่อนพลางพลางก่อนมื้อเที่ยง ส่วนชั้นก้อเปลี่ยนหน้าที่มาเป็นโชเฟอร์แทน
มาถึงตัวเมืองนคร ขอบอกวันนี้ที่นครร๔ติดมากเนื่องจากมีเปิดโฮมโปรวันแรกทางก้อเลยรถติด กว่าจะผ่านไปได้ก้อใช้เวลานานโขอยู่กว่าจะไปเจอป้าแอ้ ถึงปุ๊บก้อรีบออกมากินเค้กหน้ามะพร้าวนุ่ม อร่อยเชียวนึกแล้วก้ออยากกลับไปกินอีก
สั่งเค้กปุ๊บสภาพเธอดังภาพ หิวจัดสุดสุด ไม่รอเลย
เออลืมให้ดูป้าแอ้ ป้าแอ้ยังใจดีเหมือนเดิม แถมผอมกว่าเดิมอีกแฮะ
กินอิ่มเธอก้อยกน้ำซดซะเกลี้ยง ต่อด้วยเริ่มปีนป่ายขนาดแดดดี้จับก้อเอาไม่อยู่ ป่วนมาก อยากเดินมาก แล้วไปยืนจ้องหน้าอีกแล้ว
ปีนเก้าอี้แบบไม่กลัวตก
กินเสร็จ ก้อไปกินอาหารเที่ยงที่ร้านโกปี้ ในเมือง ไปสั่งอาหารกินกัน กินคั่วกลิ้ง ขอบอกเผ็ดมาก แต่อร่อยดี สั่งหลายอย่างแต่ที่ประทับใจก้อคือหมูอบ ซาลาเปา อร่อยดี ส่วนเธอก้อกินไป เล่นไปเหมือนเดิม ชั้นเลยจับมาถ่ายรูปซะ จะเอานมให้กินก้อไม่เอาอีก ถ่ายกับตากับอาจุ๋มบ้าง
กินเสร็จไม่รอช้า ต้องลาป้าแอ้แล้ว เราก้อรีบบึ่งรถไปรีสอร์ทที่ขนอมเลย เดี๋ยวจะค่ำซะก่อน เดี๋ยวจะอดเล่นน้ำกัน ไปถึง เช็ค อินเสร็จ แดดดี้ก้อรีบจัดการเปลี่ยนชุดว่ายน้ำเล่นน้ำกัน โชคดีมากฝนไม่ตก
ยูซ่าพร้อมลงแล้ว ขอบอกว่าลัลลามาก ชั้นเห็นเธอชอบก้อเลยมีความสุขไปด้วย สนุกมากมายทริปนี้
หนุกดีนะมามี้
และแล้วเธอก้อเหนื่อย และหนาว คางสั่นเหมทือนลูกหมาเลยขอบอก แต่สู้ไม่ยอมขึ้น ชั้นก้อเลยต้องให้แดดดี้มากอดให้ความอบอุ่นด่วน
จากนั้นก้อรีบพาเธอขึ้นจากสระน้ำไปคีบวอร์มต่อ เดี๋ยวหวัดจะถามหาซะก่อน เธออาบน้ำเสร็จ เธอก้อมานั่งรับลม chill out ที่ริมสระต่อ แถมสระน้ำมีวิวเห็นทะเลแบบพาโนรามาวิวอีก อากาศดีเจงเจง
มื้อค่ำเราก้อดินเนอร์กันต่อที่โรงแรมต่อ เสร็จแล้วก้อพาเธอเข้านอน ขอบอกกว่าจะนอนได้เธอก้อบ้าพลังมาก ขนาดปิดไฟซะมืดก้อยังไม่ยอมนอน ส่วนชั้นกับแดดดี้ไม่ไหวง่วงมาก หลับไปก่อนเธออีกรู้สึกตัวอีกทีเธอหลับปุ๋ยไปแล้ว
วันรุ่งขึ้นตื่นเจ็ดโมงเช้า แต่คุณนายไม่ตื่น นอนก้นโด่งชั้นทำเสียงดังเธอเลยตื่น เลยรีบอาบน้ำแต่งตัวไปกินอาหารเช้ากันก่อน ก่อนจะเล่นน้ำอีกรอบ และกลับบ้านกัน
เช้านี้ฝนเริ่มลงเม็ดแล้ว ดูข่าวเมื่อคืนบอกจะมีพายุเข้า น้ำท่วม แต่เราก้อไม่หวั่นถ่ายรูปกันก่อน แล้วไปกินข้าวกัน
และนี่คณะผู้ร่วมเดินทางมาอำนวยความสะดวกให้คุณนายเป็นภาระกิจหลัก ก่อนไปทานอาหารเช้ากัน
อาหารเช้าเธอวันนี้ แฮม กับ แพนเค้ก ข้าวต้มหมู กินไปเยอะทีเดียว ก่อนจะไปดูกิ้งกือกัน
ก่อนกลับฝนไม่ตกก้อเลยรีบมาเล่นน้ำก่อนกลับกัน เธอก้อลัลลาเหมือนเดิม รีบเปลี่ยนชุดว่ายน้ำ
พร้อมแล้วนะ จะลงได้ยัง ไม่อยากรอนาน
ดูหน้าเธอแล้วมีความสุขมาก อยากจะสร้างสระให้เธอเหมือนกัน แหละ แต่ต้องรอถามสุดที่รักชั้นก่อนนะ
เล่นเสร็จก้อต้องรีบกลับแล้ว ต้องรีบไปเช็คเอ้าก่อน เพราะฝนตั้งเค้ามาแล้ว ชั้นเลยปล่อยให้เธอไปดูปลาก่อน และไปเช็คเอ้า ที่ไหนได้ ไปจ้องหน้าเค้าอีกแหนะ
จบทริปที่มีความสุขอีกทริปด้วยภาพที่ดูแล้วมีความสุขมากมาก มันก้อคือที่เธอไปนั่งที่โซฟาหน้าเคาเตอร์เช็คอิน นอนดูทะเลก่อนกลับ เธอขึ้นไปนั่ง นอนเอง ทุกคนงงมากสงสัยยังไม่อยากกลับ ถึงเวลาแล้วลูก ไว้คราหน้าค่อยมาเที่ยวกันอีกนะลูกรัก
Create Date : 04 พฤศจิกายน 2553 |
Last Update : 4 พฤศจิกายน 2553 11:52:15 น. |
|
5 comments
|
Counter : 863 Pageviews. |
|
|
|
โดย: ปันฝัน (ปันฝัน ) วันที่: 4 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:08:44 น. |
|
|
|
โดย: จ้าว..จอม วันที่: 5 พฤศจิกายน 2553 เวลา:17:00:13 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
กรุงเทพฯ Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ตั้งใจที่จะบันทึกเรื่องราวดีดี ของพ่อแม่ลูก เวลาอาจจะผ่านไปเร็ว แต่ความรู้สึกรักที่พ่อแม่มีต่อลูกยังหนักแน่น คงเดิมไม่เปลี่ยนแปลง รักเธอนะยูซ่า
|
|
|
|
|
|
|