ชัตเตอร์หัวใจ
ภายในงานรับพระราชทานปริญญาบัตรของบัณฑิตและมหาบัณฑิตของมหาวิทยาลัยของรัฐแห่งหนึ่งในภาคเหนือ บรรยากาศของการแสดงความยินดีและความสุขอบอวลไปทั่วบริเวณ ยกเว้นมหาบัณฑิตสองคน ที่คนหนึ่งหน้าหงิกชนิดใครมาง้างก็คงไม่ออก ในขณะที่อีกคนพยายามทำหน้ากังวลไปกับเพื่อนด้วยทั้งที่ความจริงกลั้นยิ้มจนปวดแก้มไปหมดแล้ว
ไอ้ซ่ามันอาการหนัก ตะวันไทได้แค่คิดเท่านั้นแหละ ใครจะกล้าพูดออกไป ก็ไอ้เว.......เอ๊ย ไอ้บ้านี่มันดุจะตาย ยิ่งอารมณ์แบบนี้ เออออกับมันซะหน่อย เดี๋ยววันดีดีจะเสียบรรยากาศ
เดี๋ยวน้องเค้าก็มา แกอย่าโอเว่อร์ไปหน่อยเลย ง่ะ...ว่าจะเอาใจมันซะหน่อย ปากพาจนอีกแล้วมั๊ยล่ะ
ไม่ใช่เรื่องของแกไอ้ไท จะไปไหนก็ไปไป๊ ข้ารอคนเดียวได้ ซ่าหรือสาธิตออกปากไล่ หลังจากไอ้เพื่อนผู้หวังดี แต่ประสงค์จะทำลายกำลังใจหลุดคำพูดที่ขัดกับการกระทำออกมาหลายครั้ง
อีกด้านสาวน้อยในชุดแซคสีชมพูหวานกำลังวิ่งเต็มเหยียดพร้อมกล้องคู่ใจและกำลังจะกระโดดข้ามพุ่มดอกเข็มที่ทางมหาวิทยาลัยจัดแต่งไว้อย่างดีอยู่แล้ว หากไม่ถูกเรียกด้วยเสียงที่แสนจะคุ้นหูซะก่อน
ไอ้โซแกจะทำอะไร สาธิตเสียงเขียวใส่คนมาสายเกือบสองชั่วโมง
บอกกี่ครั้งแล้วว่าชื่อโซดาเว้ย ไม่ใช่โซ เรียกซะทุเรศเลย ถ้ามันยาวนักจะเรียกดาก็ได้
แกอย่ามาเปลี่ยนเรื่อง พี่รอจนจะแก่ตายคามหาลัยอยู่แล้ว ทำไมแกเพิ่งมา
ง่ะ...นี่โซดารีบแล้วนะ เหยียบมามิดคันเร่งเลย สาธิตาเถียงเสียงอ่อย ด้วยสัญญาเป็นมั่นเหมาะว่าจะมาเป็นตากล้องให้ แต่สุดท้ายก็ช้าจนได้ ก็คนต้องเรียนเหมือนกันนี่หว่า
เออๆ นี่เพื่อนพี่ ชื่อพี่ไทไหว้ซะ นี่น้องข้าเองชื่อไอ้โซ...ดา คำหลังพี่ชายรีบต่อให้ก่อนจะมีสงครามน้ำลายอีกรอบ แค่รอมันก็เสียเวลาจะแย่แล้ว
ตะวันไทพินิจใบหน้าของคนที่เพื่อนแนะนำว่าเป็นน้องสาวอย่างละเอียด ตาโต แก้มป่อง ต่างจากเพื่อนเขาลิบลับ แถมไอ้เพื่อนตัวดีไม่เห็นเคยบอกว่ามีน้อง น้องนอกไส้รึเปล่าว่ะ ถึงได้กระวนกระวายนัก
พี่ไทจะมองอีกนานป่ะคะ โซดาจะได้คิดตังค์ถูก เสียงใสที่เถียงพี่ชายฉอดๆอยู่เมื่อกี้ถามออกมาอย่างไม่ถือสาจริงจังเรียกรอยยิ้มจากตะวันไทได้ชะงัด
- - - - - -
หลังจากวันรับปริญญาวันนั้น ภาพหญิงสาวตาโตแก้มป่อง ในชุดแซคสีชมพู ก็ขัดกันอย่างแรงกับกระเป๋าใส่กล้องใบโต พร้อมอุปกรณ์ครบเซ็ต แถมยังถ่ายภาพได้คล่องอย่างกับมืออาชีพทั้งที่เพิ่งเรียนมหาวิทยาลัยปีสามเท่านั้น(ตามคำบอกเล่าของสาธิต) กับติดอยู่ในความทรงจำของตะวันไท ชนิดไล่ก็ยังไม่ยอมไป เขานั่งพิจารณาบรรดารูปถ่ายที่สาธิตนำมาให้เมื่อหลายวันก่อนอย่างไม่รู้จักเบื่อ ไม่ใช่ว่าหลงรูปตัวเองหรอก แต่หลงคนถ่ายต่างหาก
แหม...พี่ไท โซดารู้แล้วว่าพี่ไทอ่ะหล่อ แต่เวลาถ่ายรูปอ่ะยิ้มมั่งก็ได้ ไม่ต้องเก๊กมาก นี่เขาท่าจะบ้าไปแล้ว แค่คิดถึงคำพูดของเธอเมื่อบอกให้เขายิ้มเมื่ออยู่หน้ากล้อง ก็ยิ้มได้เป็นวรรคเป็นเวร ถ้าใครมาเห็นเขายิ้มกับรูปต้องโดนด่าว่าบ้าแน่ๆ
พี่ไทกินติมป่าว ความอาทรเล็กๆน้อยๆของเธอที่มีต่อคนเพิ่งรู้จักยังไม่ทันข้ามวันอย่างเขาก็ทำให้เธอดูน่ารักขึ้นอีกเยอะ
อ๋อ ไอ้โซมันเหมือนแม่ ส่วนข้าอ่ะเหมือนพ่อ แล้วข้าก็พูดถึงมันอยู่บ่อยๆด้วย เพียงแต่ไม่ได้บอกว่าเป็นน้อง แล้วนี่พวกแกก็เอาไปคิดอกุศลกันเอง แล้วมาโทษข้าได้ไง นั่นคือคำตอบของสาธิต เมื่อเขาเอ่ยถามในคืนนั้นตอนที่ไปเลี้ยงฉลองปริญญากันนั่นแหละ และไม่ใช่เขาคนเดียวซะด้วยที่สนใจ ใครหลายๆคนในงานก็พากันสนใจเจ้าหล่อน แถมไอ้เพื่อนตัวดีก็ไม่มีท่าทางจะหวงน้องสาวเลยสักนิด
ไม่ได้การแล้ว ต้องทำอะไรสักอย่าง ใช่...ต้องทำ
- - - -
สาธิตากำลังนอนเหยียดยาวอยู่บนโซฟาตัวโปรดในห้องนั่งเล่น บนโต๊ะตัวเล็กข้างหน้ามีกองรูปถ่าย งานรับปริญญาของพี่ชายกองอยู่เต็มโต๊ะ เปล่า....เธอไม่ได้นั่งชื่นชมฝีมือการถ่ายภาพที่เข้าขั้นโปรฯของตัวเอง หรือดูรูปพี่ชายที่ใครๆว่าหล่อนักหนา(แต่เธอคิดว่ามันธรรมดาโคตรๆ) เธอกำลังนั่งดูพี่ชายเพื่อนต่างหากเล่า
พี่ไท...ผู้ชายบ้าอะไร(ว่ะ)น่ารักจริงๆ ยิ่งมองใกล้ๆยิ่งน่ารัก ไม่เสียแรงขับรถจากกรุงเทพไปถ่ายรูปให้ ระยะทางตั้งเกือบสี่ร้อยกิโลเมตร ยิ่งไอ้ท่าทางเขินแต่เก๊กขรึมเวลาอยู่หน้ากล้องนั่นอีก...น่ารักชะมัด โอ๊ย หัวใจละลาย จีบผู้ชายก่อนมันจะทำลายความเป็นหญิงไทยใจงามรึเปล่าล่ะเนี๊ยะ
- - - -
น้องครับ น้องรู้จักผู้หญิงที่ถ่ายภาพนี้ไหมครับ เสียงนุ่มๆที่พยายามเก๊กเต็มที่เพื่อกลบอาการอายจนแทบพูดไม่ออกถามมาจากด้านหลัง
สาธิตาหันไปยิ้มแป้นแล้นตามนิสัยให้คนถาม
คนที่น่ารักๆป่ะคะ ที่ถ่ายภาพนี้
ไม่พูดเปล่ายังเอานิ้วไปจิ้มรูปที่ตะวันไทถืออยู่ก่อนที่จะเอากลับมาจิ้มปลายจมูกเชิดๆของตัวเอง
ก็ยืนน่ารักอยู่นี่ไง
จะว่าอะไรไหมถ้าพี่จะชวนคนน่ารักไปกินไอติมก่อนจะพาไปส่งบ้าน
ว่าค่ะ...แค่ไอติมมันจะพออะไร มันต้องแถมสุกี้หรือไม่ก็พิซซ่าด้วย
สาธิตาพูดแบบเห็นแก่กินแต่เก็กหน้าตาให้น่ารักสุดๆเท่าที่จะทำได้
ได้ครับ รับคำบัญชา ตะวันไทรับคำเสียงอ่อนอย่างเอาใจ ทั้งที่ใจสั่นไปถึงไหน ให้ตายซี...ทำไมต้องทำหน้าตาน่ารักแบบนั้นด้วย
- - - -
หลังจากไปกินสุกี้กับไอติมจนอิ่มท้องและสบตาตะวันไทจนอิ่มใจ สาธิตาก็เดินผิวปากเข้าบ้านอย่างไม่คิดจะปิดบังความเริงร่า
เฮ้ย...ไอ้โซเอาค่าจ้างมาซะดีดี
พี่ชายตัวแสบทวงกันซึ่งๆหน้า เมื่อเห็นเหตุการณ์ทั้งหมดตั้งแต่ตะวันไทขับรถเข้ามาจอด จนถึงฉากลากันอย่างอ้อยอิ่ง ชนิดที่ว่าถ้ามันคนใดคนหนึ่งเป็นหมอล้วมีคนไข้รออยู่ คนไข้ก็ตายไปเรียบร้อยแล้ว
ไม่รู้มันจะคุยอะไรกันนักหนา ไม่น่าช่วยมันตั้งแต่แรกเลย
ทวงจริง...พี่ไทเค้ายังไม่ได้ขอโซดาเป็นแฟนเลยนะ ยังไม่ถือว่าสำเร็จย่ะ
แกไม่ต้องมาเฉไฉ นี่มันเกิน 99 % แล้ว คนอย่างไอ้ไทไม่เคยตามรับตามส่งใคร แกจ่ายมาซะดีดี ไม่งั้นตอนมันมาขอจะบอกพ่อไม่ให้ยกให้ สาธิตแกล้งขู่น้องสาว ก่อนจะเห็นมันหน้าแดงชนิดเก็บไม่มิด
ก็บอกว่ายังไม่ได้เป็นแฟนกันเลย จะมาขงมาขออะไรเล่า ไอ้พี่บ้า แล้วสาธิตาก็เดินตุปัดตุป่องขึ้นชั้นบนก่อนจะตะโกนลงมา
ลองไม่ยกให้สิ จะฉุดพี่ไทให้ดู
สาธิตส่ายหัวอย่างระอา แล้วคนอย่างไอ้ไทมันจะทันน้องสาวสุดแสบของเขารึเปล่าเนี๊ยะ ... อย่าว่าแต่จะทันรึเปล่าเลย มันรู้รึยังเหอะ ว่าไอ้โซดาแอบปิ๊งมัน จนมาบังคับแถมขู่เข็ญให้เขาไปรู้จักมันน่ะ...เฮ้อ ผู้หญิงสมัยนี้
- - - - -
สงวนลิขสิทธิ์ตามกฏหมาย
* ตีพิมพ์ครั้งแรกในนิตยสาร mczeen ปีที่ 1 ฉบับที่ 2
ของภาควิชานิเทศศาสตร์ สาขาวิชาการสื่อสารมวลชน มหาวิทยาลัยนเรศวร
| Create Date : 21 กรกฎาคม 2549 |
| Last Update : 24 กรกฎาคม 2549 14:09:56 น. |
|
2 comments
|
| Counter : 700 Pageviews. |
 |
|
|
| โดย: cartoon IP: 202.28.21.4 วันที่: 21 กรกฎาคม 2549 เวลา:21:57:24 น. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| | 1 |
| 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
| 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
| 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
| 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
| 30 | 31 | |
|
| |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
เอาก่อเอา เจิมให่แล้วนะ