กรกฏาคม 2552

 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
 
All Blog
มีอยู่-ให้รักษา จากลา-ให้คิดถึง
ทำไม ผู้หญิงคนหนึ่งถึงยังอยู่กับผู้ชายอีกคนได้ ทั้งๆ ที่เขาทุบตี ทำร้าย ทำลายข้าวของ


ทำไม ผู้ชายคนหนึ่งถึงยังอยู่กับผู้หญิงอีกคนได้ ทั้งๆ ที่เธอก็ขี้หึงร้ายกาจ พร้อมอาละวาดได้ทุกสถานการณ์



ทำไม
ผู้ชายคนหนึ่งถึงได้รอคอยผู้หญิงอีกคน ทั้งๆ ที่เธอกับเขาต่างศาสนากัน และที่สำคัญ ครอบครัวของเธอก็ไม่ยินดีกับความรักของทั้งคู่


ทำไม ผู้หญิงคนหนึ่งถึงยังอยู่กับผู้ชายคนหนึ่งได้ ทั้งๆ ที่เขาเปลี่ยนคู่ควงอยู่บ่อยๆ


ทำไม ผู้หญิงคนหนึ่งถึงยังอยู่กับผู้ชายอีกคนได้ ทั้งๆ ที่เขาไม่ได้รักเธอเลยสักนิด


ทำไม ผู้ชายคนหนึ่งถึงยังรักฝังใจกับผู้หญิงคนหนึ่งทั้งที่เธอไปแต่งงานกับคนอื่นแล้ว


ไม่มีใครรู้ดีไปกว่า เขาและเธอเหล่านั้น ใครๆ อาจจะมองว่าเป็นเรื่องที่โง่เง่า ในเมื่อเลือกได้ที่จะจากไป เหตุใดยังต้องอดทน จะมีก็พียงคนบางจำนวนเท่านั้นที่เข้มแข็งพอที่จะเลือกเดินออกไปจากเหตุการณ์ต่างๆ เหล่านี้ แต่บางคนก็เลือกที่จะยังอยู่ทั้งๆ ที่รู้ว่าเจ็บปวด


หากเลือกได้ ทุกคนก็คงอยากจะมีคู่รักที่ดี สมบูรณ์พร้อมไปทุกอย่าง แต่ไม่ได้หมายความว่าทุกคู่จะโชคดีแบบนั้น ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนที่เกิดมาเจอผู้ชายใจเย็น เป็นสุภาพบุรุษและมีเหตุผล ไม่ใช่ผู้ชายทุกคนที่เกิดมาเจอผู้หญิงที่แสนดี มีใจเมตตา และมารยาทงาม


บางคนบอก “ไม่เห็นต้องเอาชีวิตไปผูกไว้กับใคร ไม่เห็นต้องเอาหัวใจไปให้ใครเหยียบย่ำ”


การเลิกรา อาจเป็นทางออกที่ดีที่สุด แต่นั่นหมายถึง ไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว


เหตุการณ์ของคนคู่หนึ่ง มีแต่คนทั้งสองเท่านั้นที่รู้ดีที่สุด ว่า “ทำไมถึงยังอยู่” คนที่มองจากข้างนอกเข้าไป ไม่ว่าจะแสดงความคิดเห็นว่า “ ถ้าเป็นฉัน ฉันจะทำอย่างนั้น อย่างนี้ เธอทำอย่างนั้นสิ ทำอย่างนี้สิ” หรือถึงจะมีประสบการณ์มามากมายเพียงไหน ก็ทำได้เพียงแต่ “ให้กำลังใจและความคิดเห็นเพื่อเป็นทางเลือก” ได้เท่านั้น ท้ายที่สุดแล้วก็ขึ้นอยู่กับ “ทั้งคู่” เลือกที่จะให้มันดำเนินไปอย่างไร...


ไม่มีใครที่อยากให้ความรักจบลง และยิ่งเป็นการจบลงด้วยความโกรธแค้นหรือเกลียดชังด้วยแล้วนั้น ไม่มีทางที่ชีวิตจะมีความสุขได้เลย เพราะความเคียดแค้นชิงชังจะยังฝังอยู่ในความรู้สึก และส่งผลในเรื่องอื่นๆ ตามมา—


การเลิกราด้วยดี ไม่ใช่เรื่องยาก...


๑. ตอนโกรธกันอย่าคุยกัน คุยกันตอนไม่โกรธ

เพราะถ้าโกรธ จะหูอื้อ ปากสั่น สติฟั่นเฟือน พูดกันไม่รู้เรื่อง จนกว่าความโกรธจะคลายลง...เวลาผ่านไปสักพัก แล้วจะรู้ว่า “ถึงเวลาต้องคุยกันแล้ว” แล้วทางออกจะตามมา...



๒. นึกถึงสิ่งดีๆ ที่เคยทำร่วมกันมา

ถึงแม้รู้ดีว่าต้องเลิกกันแน่ๆ แต่คงแบ่งเสี้ยวของเวลาที่เหลืออยู่
สักนิดนั้นมาคุยกันถึง “สิ่งดีๆ ที่เคยทำร่วมกัน” นั่นจะทำให้จดจำกันในเรื่องดี เลิกกันไปแล้วก็ยังมี “เรื่องดีๆ” ที่เคยทำด้วยกัน

อย่างน้อยเราก็เคยไปสอนหนังสือเด็กตาบอดด้วยกัน

ครั้งหนึ่งเราเคยช่วยกันออกเงินให้คนตกรถ ได้กลับบ้าน

สถานที่แห่งนั้นเราเคยไปให้อาหารลิงด้วยกัน

บางครั้งการเลิกรา ก็ไม่ได้หมายความว่า นั่นคืออการ “จบ” ทุกอย่างลงไป เพราะการพบกัน รักกัน ของคนสองคน ไม่ได้เกิดขึ้นง่ายๆ คนในโลกนี้มีมากมาย โอกาสที่ใครสักคนจะต้องมา “เป็นคนรักกัน” ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย แต่เมื่อ ไม่ได้เป็น เรา / ด้วยกัน แล้วก็ต้องยอมรับว่า โชคชะตากำหนดมาเท่านี้ นั่นคือสิ่งเดียวที่ไม่ว่าอะไรในโลก ก็ฝืนไม่ได้...

วันนี้ความรักของคนบางคู่ อาจจะเดินทางด้วยกันมาได้ไม่ไกลนัก จากนี้ไม่นาน ต่างคนก็จะต่างเดินไปบนถนนชีวิตของตัวเองที่ไม่มี เรา / ด้วยกัน อีก และต่างก็ไปเริ่มต้นเป็น เรา / ด้วยกัน กับใครคนใหม่ต่อไป แต่หากเมื่อมีบางส่วนเสี้ยวของชีวิตที่ได้คิดนึกถึงเรื่องราวที่ผ่านพ้นมาในชีวิตก็ยังมีเรื่องหนึ่งที่ทำให้ยิ้มออกมาได้

ครั้งหนึ่ง เคยไปสอนหนังสือเด็กตาบอดกับคนรัก

การจากลา จึงไม่ได้หมายความว่าจะต้องโหดร้ายไปเสียทีเดียวทั้งหมด แต่จะให้ดี... การเลิกราควรเป็นตัวเลือกสุดท้าย เมื่อไม่มีไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว เพราะทางที่ดีกว่านั้นคือ

มีอยู่- ให้รักษา ดีกว่าจากลาแล้วคิดถึง








Create Date : 21 กรกฎาคม 2552
Last Update : 22 กรกฎาคม 2552 9:31:16 น.
Counter : 1636 Pageviews.

7 comments
  
ผ่านมาคะ

....
มีอยู่ให้รักษา ไม่ว่า อีกฝ่ายจะเป็นอย่างไร

น่าเก็บไปคิดคะ.......



....

เพราะส่วนตัว หากอยู่แล้วต้องหายใจอยู่กับความเจ็บปวดทุกวัน การจากลาน่าจะดีกว่า เพราะชีวิตยังเป็นของเรา....
โดย: เจ้าหญิงที่เจ้าชายตายจาก (timeofmylove ) วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:05:19 น.
  
ชอบจัง
โดย: บางส้มเปรี้ยว วันที่: 21 กรกฎาคม 2552 เวลา:18:28:42 น.
  
แหม...เขียนได้ใจจังค่ะพี่

จากลา ให้คิดถึงนี่ ทำได้ยากเหมือนกันนะ
เพราะส่วนมาก คนที่จากลว กรวดน้ำคว่ำขันกันเลยทีเดียว
โดย: PANDIN วันที่: 24 กรกฎาคม 2552 เวลา:14:12:38 น.
  
รักเขาข้างเดียวเหมือนเกลียวเชือก
เขารักเราเผื่อเลือกหารู้ไม่
เขาไม่รักเราแล้วก็แล้วไป
เรารักเขาต่อไป.....ก็แล้วกัน/............อ้าว!


แมงก๋ำปุ๊งคำ...ลุ่มน้ำปิง/
เดินทางผ่านมา/
โดย: แมงก๋ำปุ๊งคำ...ลุ่มน้ำแม่ระมิงค์/ IP: 124.120.132.169 วันที่: 3 สิงหาคม 2552 เวลา:8:39:41 น.
  
ชอบชื่อตอน
โดย: เราคือ (บรรน่ารัก ) วันที่: 26 พฤษภาคม 2553 เวลา:16:01:58 น.
  
ชอบ
โดย: ต้อม IP: 182.232.213.81 วันที่: 20 พฤศจิกายน 2553 เวลา:9:48:38 น.
  
จะมาอ่านบ่อยๆนะเจ๊นะ
โดย: เค้าเอง IP: 118.173.211.60 วันที่: 23 พฤศจิกายน 2553 เวลา:12:54:22 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ดาริกามณี
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?]



Just Do it :


* มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้

* เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์
รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้)
ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้)
ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้)
ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี)

* เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์
* เป็นแฟน คาราบาว
* เป็นกิ๊ก เฉลียง
* ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา
สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง

* การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง
อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต

* หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส,
รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ