Group Blog
All Blog
|
เรื่องสั้น : รักเล็กๆ ตอนจบ ๓. เจอกันคือวาสนาหลังจากนั้นต่อมาเป็นเรื่องของคนสองคน ๒๐ เมษายน ๒๕๕๗ เช้าของวันอาทิตย์ วิภูถึงกับผงะเมื่อเปิดประตูร้านออกมาแล้วเจอมิรานั่งอยู่บนเก้าอี้ไม้รับแขกหน้าร้าน เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะหลงไหลในรสชาติของเค้กส้มจนต้องมาชิมมันอีกครั้งในเช้านี้, แต่สีหน้าและท่าทางของเธอทำให้เขารู้ว่า ต้องมีอะไรแน่ๆ ไม่สบายหรือเปล่า เขาเอ่ยประโยคแรกหลังจากที่เห็นว่าเธอหน้าซีดเหมือนคนไม่ได้นอนมาหลายวัน ง่วงจัง แสงแดดที่เริ่มสาดลงมาเรื่อยๆ ทำให้คนอดนอนมาทั้งคืนเริ่มล้า วิภูหันรีหันขวางอยู่ครู่ใหญ่ ก่อนผลักไหล่ให้เธอเข้ามาในร้าน เขาเอาหมอนหนุนมาวางที่โซฟายาวให้ แค่ล้มตัวลงได้หญิงสาวก็หลับเป็นตายไปถึงสามชั่วโมง แน่นอนว่าเขารีบเปลี่ยนป้ายหน้าร้านจาก Open เป็น Close ในทันใด ไหนเล่ามาซิ เกิดอะไรขึ้นกับชีวิต ทันทีที่งัวเงียขึ้นมาได้ก็พบว่าชายหนุ่มนั่งจ้องหน้าอยู่ก่อนแล้ว... ตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ ฉันอกหัก ประโยคแรกของมิรา หลุดออกจากปากเบาๆ ก็พอเดาได้... เอ่านี่นมอุ่นๆ ดื่มซะ แล้วก็ครัวซองนี่ ทานซะด้วยจะได้มีเรี่ยวมีแรง มิราจิบนมเพียงเล็กน้อย แล้วก็วางแก้วลงที่เดิม ฉันคุยกับเขาแล้วล่ะ, ฉันถามเขาตรงๆ ว่าเขาคิดยังไงกับฉัน แล้วนึกยังไงถึงได้ถาม คุณนี่หน่วยกล้าตายจริงๆ ฉันไม่อยากคิดเอาเอง อีกอย่างถ้าได้รู้ไปเลยก็จะได้ตัดสินใจง่ายขึ้นว่าสัมพันธภาพระหว่างเราต่อไปจะเป็นอย่างไร จะเป็นเพื่อน เป็นพี่น้อง หรือเป็นคนรัก ก็ขอให้มีสักสถานะ จะได้ทำตัวถูกก็เท่านั้นเอง แล้วเขาว่าไง เมื่อวานหลังจากเอาหนังสือไปฝากไว้ที่ร้านกาแฟแล้วฉันก็เลยไปพบเขา ไปคุยกัน... อืม.. เขาบอกว่าเขาเจอคนที่คลิกกับเขาแล้วน่ะค่ะ แค่เนี้ยเหรอ เขารู้จักกันมาก่อนที่จะรู้จักฉัน แต่เขาเพิ่งได้คุยกันจริงจังเมื่อไม่นานมานี้เองและเขาคิดว่าคนนี้แหละคือคนที่ใช่สำหรับเขาน่ะ โอ้ยตายไม่ช็อคแย่เหรอแม่คุณ ไม่มั้งคะ... ตาโบ๋เป็นแพนด้าอยู่นี่ไง จะให้ปลอบใจยังไงล่ะเนี่ย ผมปลอบใครไม่เป็นนะ นอกจากทำขนมเค้กให้ทาน เอามั้ย เนี่ยเพิ่งอบเสร็จสดๆ ร้อนๆ เลย เค้กเผือก อร่อยนะจะบอกให้ ฉันคงกินลงหรอก คุณก็ งั้นเอาจริงนะ... เท่าที่คุยกับคุณมาตั้งแต่สัปดาห์ที่แล้ว, ผมว่าคุณเตรียมใจมาแล้วระดับนึงนะ เพราะคุณบอกผมซ้ำไปซ้ำมาว่าเขาอายุน้อยกว่าคุณและมันเป็นไปไม่ได้ นั่นแปลว่าลึกๆ คุณก็รู้ว่ามันเป็นไปไม่ได้อยู่แล้วและทำใจไว้แล้วระดับนึง และการที่คุณถามเขาอย่างตรงไปตรงมาก็เพียงแค่ยืนยันความเชื่อมั่นของคุณเท่านั้นเอง... ผมเข้าใจถูกหรือเปล่า ที่จริงฉันรักเขามาก นานมากแล้วที่ฉันไม่ได้รู้สึกแบบนี้, ที่ฉันแน่ใจว่าฉันรักเขา เพราะระหว่างนี้แม้จะมีคนอื่นใกล้ชิดขนาดไหน เป็นคนดีแค่ไหน หรือพร้อมทุกอย่างมากกว่าเขา ก็ไม่สามารถทำให้ฉันหวั่นไหวได้เลย ฉันกลับไปคิดถึงผู้ชายที่อายุน้อยกว่าฉันนับสิบปี ทั้งๆ ที่ก็บอกตัวเองตลอดเวลาว่ามันเป็นไปไม่ได้ มันเป็นความรักข้างเดียวที่น่าเศร้ามาก ผมเข้าใจคุณนะ ฉันเองก็ไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อนเหมือนกัน มันหัวปักหัวปำถลำไปตอนไหนก็ไม่รู้ รู้แต่ว่าการได้อยู่ข้างๆ เขา ไม่ว่าอะไรในโลกฉันก็ยอมได้หมด แต่ตอนนี้ฉันเหนื่อยเหลือเกิน ฉันไม่คิดว่าหัวใจของฉันจะสามารถกลับมารักใครใหม่ได้อีก ระหว่างที่พูด...มิราไม่มีน้ำตาสักหยด ทั้งที่ความเสียใจนั้นอัดแน่นเต็มอก สิ่งเดียวที่ฉันทำได้ตอนนี้คือลืมทุกอย่างที่เกิดขึ้นให้หมด ไม่ว่าเรื่องนั้นจะเป็นความประทับใจ หรือความรู้สึกดีๆ ต่อกันแค่ไหนก็ตาม จนกว่าวันหนึ่งข้างหน้าฉันทำใจได้แล้วฉันจึงจะเปิดลิ้นชักความทรงจำนี้อีกครั้ง มันง่ายงั้นเลยเหรอ ฉันเคยผ่านเรื่องที่เจ็บปวดกว่านี้มาแล้ว อีกอย่างผู้ชายคนนี้เป็นคนดีมาก ไม่มีอะไรที่ฉันต้องไปตำหนิ หรือโกรธเขาเลย แค่เขาไม่รักฉัน สิ่งที่ฉันต้องทำก็แค่ยอมรับให้ได้ แต่ระหว่างที่พยายามยอมรับให้ได้นี้ต่างหากที่มันยาก เพราะเรื่องราวที่เคยเกิดขึ้นระหว่างเรามันจะเหมือนหนังจอยักษ์ที่ฉายซ้ำไปมาในหัวยังกับหนังออสการ์ เออ พูดถึงหนัง ป่ะ เราไปดูหนังกันดีกว่า อ้าว แล้วคุณไม่เปิดร้านเหรอคะวันนี้ เห็นป้ายมั้ยนั่น... ผมปิดร้านตั้งแต่คุณหัวทิ่มลงไปบนโซฟาแล้ว โหยแล้วหยั่งงี้ไม่ขาดทุนแย่ วันเดียวไม่เป็นไรหรอก แล้วลูกน้อง? วันนี้วันหยุดเค้า งั้นฉันจะเป็นลูกมือแทนลูกน้องคุณเอง ดีมั้ย... นะคะ -- เผื่อว่าฉันอาจจะเจอคุณทินไง แหน่ะ... ที่แท้ก็มีเป้าหมายนี่เอง, ก็ได้ งั้นเริ่มเลยดีกว่า อ่ะ ลูกมือไปเปิดเพลงซิ วันนี้ฟังนอร่า โจนส์ดีกว่า ถึงจะเป็นแจ๊สชวนหลับแต่ลูกค้าชอบ ได้ค่ะเจ้านาย... ระหว่างนั้นวิภูก็เลื่อนม่านขึ้นรับแสงแดดที่เริ่มสาดอ่อนๆ เข้ามาในร้าน พร้อมๆ กับสนทนาไปเรื่อยๆ กับหญิงสาวผู้อาสามาเป็นลูกมือในวันนี้ คุณอยากฟังเรื่องของผมบ้างมั้ยล่ะ ก็โอเคนะ ถ้าคุณอยากเล่า งั้นไปช่วยในครัวก่อน ผมต้องทานอาหารเช้าไม่อย่างนั้นผมจะไม่มีพลังในการทำงาน ยินดีเป็นอย่างยิ่ง... ว่าแต่ ครัวไปทางไหน เขาเดินนำเข้าไปหลังร้านซึ่งต้องผ่านห้องนอนก่อนถึงครัว อันที่จริง คอฟฟีมาเนียเป็นร้านเค้กที่ดัดแปลงมาจากบ้านชั้นเดียวแบบโบราณไม่เก่ามาก ห้องรับแขกหน้าบ้านถูกปรับปรุงใหม่ให้เป็นพื้นที่สำหรับหน้าร้านและตอนรับลูกค้า ด้านในนอกจากห้องนอน แล้วยังมีห้องนั่งเล่น ห้องครัว และห้องน้ำ ซึ่งขนาดพอเหมาะพอดีสำหรับครอบครัวเล็กๆ เอ่อ ขอละลาบละล้วงนิดนึง - - บ้านนี้คุณอยู่... คนเดียว - - พ่อแม่ผมอยู่ต่างจังหวัด บ้านหลังนี้เป็นมรดกของคุณตายกให้คุณแม่ก่อนเสียชีวิต พ่อกับแม่ผมท่านเป็นครูอยู่ต่างจังหวัดน่ะ แล้วคุณไม่มีพี่น้องเหรอคะ พี่ชายคนนึง ตอนนี้อยู่อังกฤษ แต่งงานแล้วมีลูกสาวหนึ่งคน แล้วคุณ... ผมเรียนจบปริญญาโทด้านฟิสิกส์นิวเคลียร์ เป็นลูกจ้างยูเอ็นอยู่สองปีแล้วก็ลาออกกลับเมืองไทย จบ ฮ๊ะ แล้วมาทำขนมเค้กเนี่ยนะ ฮื่อ...มันแปลกตรงไหน พูดถึงความมั่นคง ชีวิตผมตอนนี้ดูจะห่างไกลกับคำนี้มากแต่ถ้าพูดถึงความคุ้มค่าในการใช้ชีวิต ผมว่าผมใช้มันคุ้มมากแล้ว โอ้ คุณเท่มากค่ะ ฉันยอมรับ อันนั้นเอาไว้พูดให้ตัวเองดูดี แต่จริงๆ แล้วผมอกหัก อย่างคุณเนี่ยนะ... เห็นครั้งแรกฉันยังตาค้างเลย หล่อซะขนาดนี้ยังกล้าอกหักอีกหรือนี่ แหน่ะ แล้วบอกว่าไม่หวั่นไหว ฉันไม่ได้หวั่นไหว...ฉันแค่ตกใจที่คนหน้าตาดีอย่างคุณมาปกป้องฉัน มันเลยทำให้ฉันดูเป็นนางเอก เพ้อเจ้อแล้วป้า ผมเห็นผู้สูงวัยกำลังโดนทำร้ายด้วยเอ็มเจ็ดเก้าต่างหากเลยเข้าไปช่วย อ่ะ ต่อๆ อกหักแล้วไงต่อ ช่วยส่งพริกไทยมาทางนี้ที แล้วเอากระเทียมนี่ไปแกะเสร็จแล้วก็ตำซะให้แหลกราญ ครกอยู่ใต้อ่างล้างจาน ห้ามปั่นด้วยเครื่องนะ โอเค ใช้การตำเท่านั้น เจ้าค่าคุณผู้ชาย คนใช้จะทำตามคำสั่งเดี๋ยวนี้แหละเจ้าค่า ดีมาก ต่อนะ - ความรักของผมก็เหมือนคุณนั่นแหละ เหมือนกันเป๊ะเลย แค่สลับตัวจากคุณเป็นผม และจากคนรักของผมเป็นเขา หา... จริงเหรอเนี่ย แตกต่างกันก็แค่เรามีโอกาสได้คบกันอยู่ระยะหนึ่ง เป็นช่วงชีวิตที่ผมต้องตัดสินใจระหว่างอนาคตกับความรัก ฉันเดาว่าคุณเลือกอนาคต ใช่... เพราะตอนนั้นผมแค่ ๒๖ เพิ่งเรียนจบปริญญาโทแล้วได้เข้าทำงานกับยูเอ็นมันท้าทายมากเลยนะคุณ แต่ผมก็ทะลึ่งไปตกหลุมรักผู้หญิงที่อายุมากกว่าถึง ๑๐ ปี ช่วยไม่ได้, เพราะเธอหน้าเด็ก ผมก็เลยนึกว่าเธอรุ่นราวคราวเดียวกัน มารู้ว่าเป็นรุ่นพี่หลายปีก็แทบหงายหลัง ตอนนั้นผมจะเลิกกับเธอเพราะผมเป็นผู้ชาย ผมก็ต้องเป็นผู้นำครอบครัวสิ แต่เธออายุมากกว่า ความคิดความอ่านย่อมกว้างไกลกว่า มันก็เลยทำให้เรามีปัญหากันอยู่เรื่อยๆ จนสุดท้ายเราก็ต่างคนต่างไปสักพัก... แล้วผมก็ทนไม่ได้ ไปง้อ... เออ ตอนนั้นผมแอบรู้มาว่าเธอกำลังหัดทำขนมเค้กด้วยหม้อหุงข้าวไฟฟ้า นี่ก็จัดเต็มเลยไปเข้าคอร์สอบรมเบเกอรี่หมดไปหลายหมื่น ได้เค้กส้มมาก้อนนึง กำลังจะเอาไปให้เธอชิมที่บ้าน เธอประสบอุบัติเหตุก่อนจะถึงบ้านแค่ไม่กี่เมตรเท่านั้นเอง ต่อหน้าต่อตาเลย เค้กส้มถึงกับลงไปกองกับพื้น เฮ้ยๆๆ แกะกระเทียมอย่าเหม่อ ฉันช็อค ผมก็ช็อค เอานะ แล้วเรื่องเศร้าก็จะผ่านเราไป, ขอแค่มีความเข้มแข็งแล้วก็อดทน ไม่มีอะไรแย่เกินไปหรอก อืมม์ ฉันก็คิดว่าสักวัน ฉันกับเขาก็คงจะมีโอกาสได้พบกันอีก ในวันที่ในใจฉันไม่หลงเหลือความเจ็บปวดอีกแล้วน่ะ เอ... หรือเราควรจะเริ่มต้นใหม่ด้วยกันดี ไหนๆ ก็โสดทั้งคู่ ลองมาคบกันดูจะเป็นไรไป เข้ากันได้ก็อัพ สเต็ปเป็นคนรัก เข้ากันไม่ได้ก็ลดสถานะลงเหลือแค่เพื่อน ประโยคที่ทำเอามิราถึงเกือบทำครกหินหลุดใส่เท้า เพิ่งจะรู้จักกันเนี่ยนะคะ เอ๊า...ก็บอกแล้วไง เจอกันคือวาสนาหลังจากนั้นต่อมาเป็นเรื่องของคนสองคน มิราหัวเราะเขิน... และบอกกับตัวเองว่า เอานะ... อย่างน้อยระหว่างนี้คนมาช่วยล็อคกุญแจความทรงจำระหว่างเธอกับผู้ชายคนนั้นแหละนะ - - ถ้าหากเป็นคนที่ถูกสร้างมาคู่กันจริงๆ ไม่ว่าอะไรก็คงกั้นไว้ไม่ได้, แต่ถ้าหากไม่ใช่ ถึงพยายามแค่ไหนก็ต้องพรากกันอยู่วันยังค่ำ ~ สวัสดีค่ะ ตามมาจากในพันทิปค่ะ ไม่เคยอ่านผลงานของพี่มาก่อนเลย แต่พออ่านแล้วรู้สึกชอบค่ะ ชอบวิธีการเล่าเรื่องจัง ไว้มีเวลาจะตามหาผลงานมาอ่านให้หมดเลยคร้า ขอบคุณนะคะ ที่มีผลงานเขียนดีๆมาให้ตามค่ะ
โดย: kiwi IP: 1.46.197.182 วันที่: 20 เมษายน 2557 เวลา:9:17:18 น.
Kiwi : ขอบคุณมากค่ะ ดีใจจังที่ชอบ ^^ วันหลังแวะมาทักทายได้นะคะ
โดย: ดาริกามณี วันที่: 20 เมษายน 2557 เวลา:10:02:11 น.
Like ให้เป็นคนที่ 52
เขาถึงบอกว่าคู่แท้ ถึงจะอย่างไรก็ไม่พรากจากกันเน๊าะน้อง โดย: อุ้มสี วันที่: 20 เมษายน 2557 เวลา:10:16:39 น.
ตามมาอ่าน จาก G+ อิ อิ
ไว้ว่างๆไปกินข้าวกัน จะเอาหนังสือไปให้จารึกชื่อนะจ๊ะ ^_^ "ถ้าหากเป็นคนที่ถูกสร้างมาคู่กันจริงๆ ไม่ว่าอะไรก็คงกั้นไว้ไม่ได้" อาจจะเป็นกรรมด้วยมั้งนิ... โดย: ดาว..กลางวัน IP: 124.121.172.218 วันที่: 20 เมษายน 2557 เวลา:10:34:44 น.
อายุเป็นเพียงตัวเลขจริงๆ
โดย: สุภาพร IP: 58.11.144.226 วันที่: 28 เมษายน 2557 เวลา:21:20:39 น.
"เจอกันคือวาสนาหลังจากนั้นต่อมาเป็นเรื่องของคนสองคน
คงจะจริง...บาปบุญหนุนกันไป โดย: สาวภูไท IP: 27.55.147.168 วันที่: 29 เมษายน 2557 เวลา:20:07:36 น.
|
ดาริกามณี
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|