Group Blog
All Blog
|
20.07.12 นานแล้ว ที่ไม่ได้อ่านหนังสืออย่างจริงจัง นาน พอๆ กับที่ไม่ได้เขียนเรื่องราวอะไรต่างๆ อย่างจริงจัง อาจเพราะตั้งใจใช้ชีวิตจริงจังมากเกินไป - แต่... อะไรที่จริงจังมากไป บางครั้งก็เหนื่อย... จึงลองหันมา อ่านหนังสือเล่นๆ เขียนเรื่องโน้น เรื่องนี้เล่นๆ ใช้ชีวิตเล่นๆ ไม่เหนื่อยจนเกินไป ได้สมดุล - พอดี
ตัวเลขของวัน ผ่านไปเนืองๆ เป็นเรื่องธรรมดา ผู้คนยอมรับ บางครั้งเคยถามตัวเองว่า ที่ผ่านมา ใช้เวลาคุ้มค่าแค่ไหน และที่เหลืออยู่ จะทำอะไร - - เป็นคำถามเบสิก ทุกคนสามารถถาม ตอบตัวเองได้บ่อยครั้ง แต่คำตอบต่างหาก ที่อาจไม่เหมือนเดิม นั่นเพราะ เวลาเปลี่ยน, ธรรมดาที่ใจคนก็ย่อมเปลี่ยนไปตามนั้น เวลาที่เหลืออยู่ ไม่มีใครรู้ จะหมดลงเมื่อไหร่ ความคุ้มค่าของการใช้ชีวิต วัดค่าเป็นปริมาณไม่ได้ ชีวิตที่คุ้มค่า ของแต่ละคน จึงใช้ มาตรวัดเดียวกันไม่ได้ -
สิ่งที่คนที่นี่ไม่เหมือนคนอื่น คือ พวกเขาเกิดมา เพื่อ ชาติ ศาสน์ กษัตริย์ และประชาชน... ที่แห่งนี้เป็นสถาบันอุดมศึกษาทางทหาร ผลิตกำลังพลเพื่อเป็น "ผู้บังคับหมวด" และเติบโตไปตามเส้นทางจนเป็น "ผู้บัญชาการ" สำหรับบางคน ....... เส้นทางชีวิต - - อาจเริ่มต้นที่เดียวกัน แต่น้อยมาก ที่จะไปจบลงที่เดียวกัน...
ชีวิตกับการเดินทาง ดูจะเป็นของคู่กัน, ส่วนใหญ่เป็นการเดินทา่งภายในประเทศ การเดินทางทำให้เราได้เรียนรู้ความกว้าง ยาว และ สูง ของโลกใบใหญ่ - แต่ ไม่ว่าโลกใบนี้จะใหญ่โตแค่ไหน ก็ไม่ซับซ้อนอะไรมากมาย คนต่างหาก ที่ตัวเล็กกระจ้อย แต่ซับซ้อนกว่าโลกใบใหญ่ตั้งเยอะ เรียนรู้ยังไงก็ไม่เคยจบสิ้น ไม่เคยรู้จัก และไ่ม่เคยรู้ใจแท้ๆ ของคนเลยสักที - -
การมีสัตว์เลี้ยงตัวโปรด - เป็นความสุขอย่างหนึ่งของการใช้ชีวิต เช่นกัน บางคน ชอบเลี้ยง นก หมา ปลา แมว แต่บางคนก็ชอบเลี้ยงกุ้ง "เครย์ฟิช" เป็นสัตว์เลี้ยงที่ อดทด กินง่าย อยู่ง่าย ตายยาก เหมาะกับคนที่ "เดินทางบ่อยๆ" เพราะไม่ค่อยมีเวลา ในการดูแล... การได้นั่งมองกุ้ง - ดูความเคลื่อนไหว ให้อาหาร เปลี่ยนน้ำให้สะอาดสม่ำเสมอ - - นี่ก็เป็นความสุขเบาๆ อีกอย่างหนึ่ง - -
- - - -
มีงานทำที่มั่นคง มีครอบครัวที่อบอุ่น มีเพื่อนฝูงที่จริงใจ และมีอิสระเสรีในการใช้ชีวิต - - เท่านี้, น่าจะคุ้มค่าแล้วล่ะมั้ง ...
เขียนหนังสือจริงๆจังเถอะพี่
โดย: กาแฟสอง วันที่: 20 กรกฎาคม 2555 เวลา:22:58:48 น.
นี่แหละใช่เลย จริงจังกับอะไรต่อมิอะไรตามสมควร
เราเลี้ยงปลาทอง 8 ตัว ค่อย ๆ ล้มหายตายจากไปทีละตัวสองตัว จนปัจจุบันเหลือตัวเดียว ตัวนี้ผ่านการอดอยากต่อเนื่องได้เดือนครึ่งช่วงน้ำท่วม ไม่มีการให้อาหาร ไม่มีเปลี่ยนน้ำ สามารถอยู่ได้แม้น้ำในอ่างจะเหลือแค่พอท่วมตัวปลา ท่ามกลางเศษกระดูกของเพื่อน กลับมาเจอรู้สึกจุกอกเลย ตั้งแต่นั้นมา ไปไหนกลับมาต้องวิ่งมาดูปลาทองก่อน สงสาร มันไม่มีเพื่อน มันก็แสนกระดี๊กระด๊า เวลาเจอคน โดย: รายารีย์ IP: 27.130.168.243 วันที่: 21 กรกฎาคม 2555 เวลา:6:14:33 น.
|
ดาริกามณี
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?] Just Do it : * มีอีกชื่อว่า หญ้าเจ้าชู้ * เป็นเจ้าของลิขสิทธิ์บทประพันธ์ รักข้ามรั้ว (หญ้าเจ้าชู้) ลุ้นสุดฤทธิ์ พิชิตรัก (หญ้าเจ้าชู้) ภารกิจรักพิทักษ์เธอ (หญ้าเจ้าชู้) ปีกแห่งฝัน (ดาริกามณี) * เป็นสาวก 'รงค์ วงษ์สวรรค์ * เป็นแฟน คาราบาว * เป็นกิ๊ก เฉลียง * ฝืนอะไรที่เป็นอื่น ฝืนอัตตา สูงเทียมฟ้าก็มิเท่า เป็นเราเอง * การปรากฎตัวของคนคนหนึ่ง อาจเปลี่ยนใครอีกคนไปทั้งชีวิต * หากต้องการอ่านนิยายที่ใส่รหัส, รบกวน "ฝากข้อความหลังไมค์" จ่ะ Friends Blog
|