| |
ดูฝรั่งแต่งรถ Commuter เมื่อวันก่อนหลังเลิกงานและยิงธนูเล่นอยู่ในบริเวณที่ทำงาน มีรุ่นพี่ที่เคารพนับถือสนิทกันคนหนึ่งขับรถเอาจักรยานคันใหม่มาอวด รายนี้เกษียณอายุไปได้ 2 - 3 ปีแล้ว ใช้เวลาว่างหาความสุขในบั้นปลายชีวิตด้วยการซื้อจักรยานเก่าโหงวเฮ้งดีมาบูรณะชุบชีวิต คันล่าสุดนี่เพิ่งบูรณะเสร็จ ไม่รู้จะอวดใครดีเลยเอามาอวดผมเป็นคนแรก เสียดายไม่ได้ถ่ายรูปมาลงไว้ในที่นี้ หลังจากพรรคพวกที่ตีเทนนิสอยู่วางแรคเก็ตมาช่วยกันมุงรถที่พี่เขาแต่งอยู่พักหนึ่ง ก็ลงความเห็นพ้องต้องกันว่า รถคันนี้เป็น Cyclocross แต่พี่แกเล่นใส่ยางหน้า 25 เบาะมีร่องกลางแบบรถแข่ง แล้วก็ติดตะแกรงท้าย มองปราดแรกยากจะจำแนกว่าเป็นรถประเภทไหน เจ้าเฟอร์นิเจอร์ตัวหลังนี้เจ้าของรถให้คำอธิบายว่ามีไว้เผื่อจะออกทัวร์กับเขาบ้าง แถมยังย้อนให้ว่าทีรถที่ผมมีทั้งฝูงยังติดตะแกรงทุกคัน ผมฟังแล้วก็นึกถึงความประหลาดขึ้นมาได้ข้อหนึ่ง ในเส้นทางที่ผมขี่มาทำงานนั้น สังเกตว่ามีเพื่อนร่วมทางหลายคนที่สะพายเป้ใบใหญ่บ้างเล็กบ้าง ขี่ตามกันหรือสวนกันบนเส้นทางเดิมให้เห็นหน้าทักทายกันบ่อยๆ ดูแล้วค่อนข้างจะแน่ใจได้ว่าบรรดาคนเหล่านั้นทั้งหญิงและชายขี่จักรยานไปทำงานเหมือนกัน ไม่อย่างนั้นจะสะพายเป้ขี่จักรยานบนเส้นทางเดิมๆ เป็นประจำทำไม แต่มีผมเพียงคนเดียวเท่านั้นที่ใช้รถมีตะแกรงและติดแพนเนียร์ ห้อยสองข้างไปทำงาน กลายเป็นคนประหลาดไปโดยไม่รู้ตัว อันนี้ต้องยอมรับว่าได้อิทธิพลมาจากเว็บต่างประเทศ ในระยะแรกที่ผมเริ่มขี่จักรยานมาทำงานนั้น การขี่จักรยานยังไม่ได้เป็นกิจกรรมที่ฮิตติดอันดับเหมือนทุกวันนี้ การที่ผมซึ่งจัดว่าเป็น "ผู้ใหญ่" คนหนึ่งในที่ทำงานขี่จักรยานไปทำงานจึงเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดและแปลกแยกอย่างหาที่เปรียบมิได้ แม้แต่เว็บไซท์ยอดนิยมของชนชาวจักรยานอย่าง Thaimtb.com นานๆ ก็จะมีกระทู้เกี่ยวกับการขี่จักรยานไปทำงานโผล่มาสักกระทู้ ให้คนที่มีความนิยมแบบเดียวกับผมได้เข้าไปคุยกันพอหายเหงาบ้าง แต่คนที่เข้าไปตอบไม่มีใครที่ขี่จักรยานไปทำงานในละแวกใกล้เคียงกับที่ผมขี่เลย อันที่จริงในยุคนั้นคนที่ผมเจอหน้าประจำบนเส้นทางเดียวกันก็จะมีพนักงานทำความสะอาดของบริษัทไหนสักแห่งบนเส้นทางที่ผมไม่เคยรู้เพราะแซงมาทุกที กับฝรั่งอีกคนที่น่าจะเป็นครูในโรงเรียนนานาชาติแถวนั้นที่สวนกันทั้งไปและกลับ ตอนนี้ฝรั่งคนที่ผมพูดถึงหายไปพักใหญ่แล้ว มองในแง่ดีว่าคงจะกลับบ้านกลับเมืองไปเรียบร้อย ด้วยความที่ไม่รู้จะคุยกับใครดีเรื่องขี่จักรยานไปทำงาน ผมก็เลยมองหากลุ่มที่มีความสนใจอย่างเดียวกันบนโลกออนไลน์ ไปเจอเข้าที่ bikeforums.net ซึ่งมีห้องให้กลุ่มที่เรียกตัวเองว่า bike commuters ได้เข้ามาถามไถ่ตอบปัญหากันโดยเฉพาะ ในนั้นมีทั้งเรื่องไม่เป็นเรื่องและเรื่องที่มีสาระ อย่างวันนี้ขี่จักรยานไปเจออะไรมาบ้าง ไฟหน้ายี่ห้อไหนดี หิมะตกแล้วใช้ยางยี่ห้อไหนรุ่นไหนกันบ้าง พกอาหารกลางวันไปอย่างไร ใช้แพนเนียร์แบบไหน พับเสื้อผ้าใส่ลงไปอย่างไรไม่ให้ยับ หรือถ้าวันไหนต้องแต่งหล่อแต่งสวยไปประชุม มีวิธีแก้ปัญหากันอย่างไร ฯลฯ แต่กระทู้ที่จนบัดนี้ยังไม่จบและผมก็แวะเวียนไปดูเรื่อยๆ คือกระทู้โชว์รถ เพราะความอยากรู้อยากเห็นว่าบรรดาฝรั่งที่คลั่งไคล้การใช้จักรยานเป็นพาหนะเขาจับจักรยานแต่งตัวกันอย่างไรบ้าง ทั้งนี้และทั้งนั้นไม่ใช่จะมองว่าฝรั่งดีวิเศษอะไร แต่วัฒนธรรมจักรยานในโลกตะวันตกนั้นแพร่หลายเฟื่องฟูมานาน คนที่ใช้จักรยานเป็นพาหนะจึงเผชิญปัญหาและแก้ปัญหากันมาหลากหลายแล้ว ลองดูรูปพวกนี้เป็นตัวอย่าง  อันนี้เอาเสือหมอบโบราณมาแต่งเนื้อแต่งตัวใหม่เสียหมดสภาพรถแข่งไปเลย ใส่บังโคลน ติดตะแกรง เพื่อเอาไว้ขี่ไปทำงาน ตาเจ้าของบอกว่าแต่ละวันเดินทางไกลโขอยู่ เสือหมอบจะเหมาะกว่าในแง่เบาแรงและทำความเร็ว ส่วนอีกรายต้องไต่เนินและเลือกใช้เสือภูเขา  จะเห็นว่าเจ้าของรถใส่บังโคลนกันฝนบวกกับตะแกรงด้วย ส่วนข้าวของที่หอบไปก็ไม่น้อยกว่าที่ผมหอบเป็นประจำ ส่วนสามคันนี้ผมเรียกว่าเป็น utility bike แบบมีระดับ    สังเกตนะครับว่าแต่ละคันไม่ใช่รถใหม่ แต่เจ้าของดูแลดีมาก คันสุดท้ายนี่คือนังแดงที่ผบ. ทบ. ผมเรียกว่า นังเมียน้อยตัวโปรด  ก็จะไม่ให้ผมโปรดได้อย่างไรในเมื่อนังแดงบรรทุกหนักได้ทั้งที่นำหนักตัวเองนิดเดียว เบากว่าเสือภูเขาส่วนมากด้วยซ้ำ นอกจากนี้ยังเร่งความเร็วได้อย่างใจแบบเดียวกับเสือหมอบและบังคับเลี้ยวฉกาจได้ตามต้องการ แถมยังไม่ค่อบเกี่ยงผิวถนนหรือความชัน ระยะหลังนี่สมาชิกห้องจักรยานพันทิพถามกันบ่อยว่า รถที่ขี่ไปทำงานควรเป็นแบบไหนดี หวังใจว่านี่จะเป็นประโยชน์บ้างไม่มากก็น้อย
|
Link |
||||||||||
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [