บวกกับความอยากกินบะหมี่เจ้าอร่อยที่ข้างศาลากลางที่จำได้ว่า   มักจะไม่หยุดขายในช่วงเทศกาลอย่างนี้

   แม้จะประเมินแล้วว่ารถราไม่น่าจะาก   แต่ผมก็ยังเสียวไส้อยู่เพราะเมื่อวันที่ 12 - 13 ก็มีข่าวรถยนต์ชนคนขี่จักรยานตายที่เพื่อนฝูงส่งต่อกันมาให้ดูในแวดวงทาง FB เหมือนจะเป็นการเตือนเป็นนัยๆ ว่า   ระวังตัวนะเอ็ง   ช่วงนี้กำลังเป็นเทศกาลมงคล   ไม่อยากไปงานศพใคร

   ผมจึงเลือกเอาเส้นทางเลียบคลองส่งน้ำของฝายแม่ปิงเก่าเป็นทางสัญจร   ครั้วนั้ไม่ได้เอากล้องถ่ายรูปไปด้วยเพราะกลัวว่าจะโดนสาดน้ำเปียกปอนตอนขากลับ   ภาพที่เอามาลงให้ดูจึงเป็นภาพเก่าที่ถ่ายเมื่อขี่เที่ยวเล่นผ่านเส้นทางนี้

   ช่วงต้นคลองส่งน้ำ   ตอนที่ผ่านครั้งนั้นน้ำเต็มเปี่ยม   อดแวะถ่ายรูปไม่ได้

   ส่วนภาพนี้คือสภาพถนนและการจราจร   ผิวถนนั้นลาดยางตลอดสาย   รถน้อย   แต่ดูเหมือนบรรดาคนขี่จักรยานจะยังไม่ค่อยรู้จักเส้นทางนี้   การผ่านไปมาแต่ละครั้งจึงไม่ค่อยพบเพื่อนชาวจักรยาน   และน่าแปลกเช่นกันว่ามีครั้งหนึ่งที่ยางแตก   ลากรถมาขออาศัยร่มเงาหน้าร้านค้าเพื่อปะยาง   เขาก็คุยให้ฟังว่า    ส่วนใหญ่คนที่ขี่จักรยานผ่านเส้นทา'นี้จะเป็นฝรั่ง   คนไทยมีเป็นส่วนน้อย

   ยังโชคดีที่ประเมินถูก   รถราไม่มาก   ตลอดระยะทางไปกลับ 60 กิโลเมตรเกือบจะถ้วน   ถ้าไม่นับขณะที่อยู่ในตัวเมืองลำพูนและช่วงที่อยู่บนถนนสายวงแหวนแล้ว   จำนวนรถยนต์ที่แซงหรือสวนนั้นไม่น่าจะเกิน 50 คัน

   ข้อสังเกตของการเดินทางวันนี้ที่แตกต่างจากช่วงเทศกาลสงกรานต์ปีอื่นๆ ก็คือ   ร้านรวงไม่ค่อยปิดกัน   ต่างจากปีอื่นๆ ที่หวังพึ่งอะไรข้างหน้าไม่ได้เลย

มุมนี้เป็นมุมมาตรฐาน   ถึงไม่ได้เอากล้องมาก็ขอเอามือถือถ่ายภาพเสียหน่อย

   ไหว้พระเสร็จออกมาด้านหลัง   ไม่ผิดหวัง   ร้านบะหมี่ไม่ได้ปิด   ไม่ได้มากินนานแล้ว   บอกไม่ได้ว่ารสชาติเหมือนเดิมหรือเปล่า   แต่บอกได้ว่าร่อย

   ขากลับเปียกปอนนิดหน่อย   เด็กๆ เริ่มออกมาเล่นน้ำสงกรานต์กันแล้ว   อย่างไรก็ตาม   ปีนี้รู้สึกว่าสงกรานต์ค่่อนข้างจะเงียบเหงาไม่คึกคักเลย