Once in my lifetime

Shinhwa ;The Return of the Legend

ด้วยเหตุบังเอิญด้วยความตั้งใจ ด้วยความพยายามจะให้บังเอิญ ด้วยไสยศาสตร์ ไม่ว่าจะด้วยอะไรก็ตาม แต่ก็ทำให้การเดินทางเพื่อไปพบกับนัมจาทั้งหกของชางโจหลังเขาโพ้นทะเลคนนี้สำเร็จลุล่วงไปได้ด้วยดี(มาก ๆ )

หลังจากที่ชินคอมประกาศแผนการ Return of the Legend แต่ยังไม่ยอมประกาศวันซักทีทำให้ชางโจต่างชาติอย่างเราต้องร้องเพลงรอแบบเครียดๆ มาหลายเพลา แล้วในลิสต์ก็ยังไม่มีประเทศไทยอีกต่างหาก ยิ่งนานวันก็ยิ่งเครียดเพราะมีแผนจะไปเกาหลีเพื่อการอื่นอยู่แล้ว ถ้าจะมีคอนชินฮวาก็อยากจะให้อยู่ในทริปเดียวกันเลยเพื่อความคุ้มค่าในชีวิต

พอนัมจาประกาศวันแห่งคำมั่นสัญญาของเราปั๊บ ชางโจแบบแอบแฝงที่เป็นออมม่าน้องจุนคนนี้สวดมนต์บอกน้องจุนกะฮยองของน้องทันทีว่า

ลูกขา/อปป้าขา ทริปนี้ขอสองนะคะ

ไม่รู้ว่าของใครแรงกว่ากันระหว่างน้องจุนหรือฮยองทั้งหก แต่เราก็ได้บัตรน้องจุนมา 1 รอบ และบัตรคอนมาทั้งสองวันถึงจะชั้นสองก็เถอะ แต่ก็อยู่หน้าๆ พอสมควร ได้นั่งสองฝั่งก็โอเคแล้ว คือนึกสภาพตัวเองแล้วให้ยืนในคอนเกาหลีสู้กับแฟนทางโน้นนี่ไม่ไหวแน่ ถ้าเป็นที่ไทยพอจะสู้ไหวอยู่ จริง ๆ แล้วอยากได้บัตร VIP มาก ยิ่งอยู่ในฮอลล์ยิ่งเห็นว่ามันใกล้มากอ่ะ แต่หลุดมาเท่าไหร่ก็สอยไม่เคยทันเลย เนตก็ภูธรซะจริง วันบัตรหลุดไวไฟก็หลุดตาม ต้องใช้ edge จิ้มอีกต่างหาก ได้บัตรมาก็บุญแล้ว แถมยังได้มาให้น้องอีกใบก็เลยมีเพื่อนร่วมทริปไปคอนชินฮวาครั้งแรกด้วยกัน

ไปทั้ง ๆ ที่ร้องเพลงไม่ได้นี่แหละคือจำได้เกือบทุกเพลงแต่ร้องไม่ค่อยได้อ่ะ ได้แต่ดำน้ำงึมงำ ๆ ไปตามเรื่อง แต่เชื่อมั่นในชางโจคนอื่นนอกจากตัวเองว่าต้องร้องกันได้ทุกเพลงแน่นอน ส่วนเราขอไปดู ไปฟัง แล้วก็ไปกรี้ดแค่นั้นค่ะ

พี่ชิและน้องนะและพี่กบให้คำแนะนำกะคอนคราวนี้หลายอย่างขอบคุณมาก ๆ มา ณ ที่นี้ค่ะ และขออภัยที่ปฏิบัติตามไม่ค่อยได้ซักอย่าง ผู้หญิงที่โทรศัพท์ที่ใช้แอพใช้ไลน์ไม่ได้ ไม่มีเครื่องที่รองรับ3G ไม่มีเฟสบุค ไม่มีทวิตเตอร์คนนี้ รู้สึกผิดต่อทุกคนมากค่ะ แต่ไม่สำนึกหรอกนะคะ กลับมาก็ยังไม่ใช้เช่นเดิม เพราะเงินไปกะค่าบัตรหมดแล้วค่ะ

พอมาถึงอินชอนรับกระเป๋าแล้วติดต่อน้องไม่ได้ เพราะเราแยกกันมาแล้วนัดเจอกันที่อินชอนแล้วยังดันลืมจดไฟล์ทน้องมา กว่าจะหากันเจอก็ต้องศึกษาวิธีการใช้บัตรโทรศัพท์ระหว่างประเทศไปหมื่นวอน แต่ค่าโทรก็ถูกอยู่นะ โทรหาเครื่องโรมมิ่งหรือโทรกลับไทยตกนาทีละบาทกว่าเอง โทรกลับบ้าน โทรเม้าท์กะเพื่อนที่ไทยแล้วก็ยังเหลืออีกตั้งเกือบสองร้อยนาทีไม่รู้ว่าจะได้ใช้อีกทีตอนไหน

พอเจอน้องในที่สุด เราก็พากันขึ้นรถบัสสนามบินไปที่พักอยากประหยัดเหมือนกันแต่ก็ไม่สามารถลากกระเป๋าขึ้นๆ ลง ๆ ใต้ดินที่ต้องต่อรถสองต่อได้ โชคดีที่ที่พักพวกเราใกล้ป้ายรถเมล์และสถานีใต้ดินและเป็นทางราบ พอจ่ายค่าที่พัก ฝากของเสร็จก็ออกมาหาอะไรกินแล้วก็ไปโอปาร์คกัน บอกเจ้าของบ้านไว้ว่าจะกลับมาดึกๆ เลย รบกวนอยู่รอเช็คอินด้วย เพราะจะไปดูคนที่อยู่ในทีวีนั่นแหละ...เค้ากำลังเปิดชินฮวาโชว์พอดี...ถึงจะฟังไม่ออก แต่แค่ดูก็ฮาแล้ว

เค้าว่ากันว่า...ชินฮวามาพร้อมภัยธรรมชาติ...เชื่อแล้วว่าจริงค่ะ

หิมะไม่ตกในโซลมาตั้งแต่ต้นเดือนแล้วแต่...วันที่ 24 มีนาอุณหภูมิ -3 ถึง 0 องศา หนาวมาก ๆ ตอนเข้าคิวรอซื้อกู้ดหน้างานหิมะปลิวมาเลย หนาวงั่ก ๆเอามาแค่โค้ทกับผ้าพันคอ น้องสาวผู้ไม่เคยและอยากเห็นหิมะมากๆ เธอก็เลยไม่ต้องเสียเวลาเดินทางไปดูที่สกีรีสอร์ทแล้ว มาดูชินฮวาก็เจอหิมะเหมือนกัน ไปถึงหน้างานตอนเที่ยงกว่าๆ เดินไปแบบสโลว์ด้วยความหนาว กู้ดที่ต้องการก็คงจะหมดตั้งแต่เปิดขายตอน11 โมงเลยค่ะ พอไม่เหลือของตามสั่งก็เลยจิ้มๆ ๆ เอาแฟ้ม เอาแท่งไฟ เอาโปสการ์ด...ฮือ... เอามาได้แค่นี้ค่ะพี่ปุ๋ม...เค้าขอโทษ หมดแล้วหมดเลยอีกต่างหาก พรุ่งนี้ก็ไม่เอามาเพิ่มต้องรอสั่งซื้อจากเวบ

ซุ้มขายกู้ด ให้เข้าทีละเท่านี้ แต่แถวที่รออยู่เบื้องหลังการถ่ายทำ ยาวมาก

จากนั้นเราก็รอๆ ๆ เวลา ไม่รู้จะไปไหนดี วิ่งไปวิ่งมากันสองคน พอแดดมาก็ไปถ่ายรูปตรงนั้นตรงนี้ เดินเล่นไปดูโน่นนี่ในโอปาร์คกัน พอหิมะปลิวมาก็วิ่งเข้าที่ร่มหลบลมหนาว เบื่อนิด ๆ แต่ก็ไม่อยากไปไหนแล้วเพราะต้องรอรับบัตรคอนก่อนคอนเริ่มสามชั่วโมง ก็เลยเข้าไปหลบหนาวกันอยู่ใน GS-25 หาอะไรกินก่อนเข้าคอนเพราะเลิกคอนคงหิวโฮก

พอเค้าให้เข้าฮอลล์แล้วก็พยายามมองซ้ายมองขวาดูว่าข้าวสารเสกที่สมทบทุนไป เค้าเอาไปตั้งไว้ตรงไหนก็หาไม่เจอ คือจริง ๆ คงต้องเดินวนให้รอบแล้วก็น่าจะเจอที่ประตู 6 แต่ว่าได้เข้าที่ประตู 2 ทั้งสองวันแล้วก็หนาวคิดไม่ออก ตอนเลิกก็อยากรีบกลับเลยไม่ได้เห็นเลยค่ะ มาเห็นจากรูปในดงพร้อมกับทุกคน

งือ... ขอโทษค่าสั่งอะไรไป...ทำไม่ได้ซักอย่าง

จากที่มีโอกาสดูคอนที่ต่างประเทศมาสองสามครั้ง คนละประเทศและคนละศิลปินพบว่าชอบการจัดการและการให้เกียรติคนดูของสตาฟในต่างประเทศมากๆ ค่ะ เค้าก็ให้คนดูเข้าแถวตรวจบัตรตามปกติเค้าไม่ตรวจกล้อง ไม่รื้นค้นกระเป๋า ไม่ค้นตัวเราราวกับว่าเราจะไปวางระเบิดพลีชีพในคอนไม่ใช่ไปกรี้ดผู้ชาย เอาน้ำเข้าไปกินในคอนที่ยาวสามชั่วโมงกว่าก็ไม่เป็นไรเค้าแค่ห้ามถ่ายรูปกะถ่ายแคมเหมือนกันทุกที่แต่ถ้าเจอคนถ่ายระหว่างการแสดงเค้าก็บอกกันดีๆ แค่ให้หยุดถ่ายไม่ให้รบกวนคนอื่นไม่ใช่มาตะปบกระชากกล้องแล้วพูดจาไม่ดีใส่แบบที่เคยเห็นเคยได้ยินในบ้านเรา เพราะพูดตามความจริงแล้วแคมจากที่ไกลๆ ก็ใช่ว่าจะชัดจนเอาไปขายได้อย่างที่ชอบอ้างกันซะหน่อย อีกอย่างเดี๋ยวนี้เค้าใช้โทรศัพท์ถ่ายกันแล้วจ้า

เราเองไม่ได้ถ่ายมาและถ่ายไม่ได้ด้วย ความสามารถของกล้องและของตัวเองไม่ถึงค่ะก็รอดูจากของคนอื่น ๆ เหมือนกัน

เข้าฮอลล์กันเถอะ

เริ่มคอนกันดีกว่าเนาะวันแรกได้บัตรบลอกที่ 41 ซ้ายขวาถูกประกบด้วยแฟนญี่ปุ่นของพี่ป๋าซองกี้ จินนี่ และแอนดี้ เอิ่ม...งั้นพี่เอ็มกะลุงเค้าจะเป็นคนกรี้ดให้ละกันเนาะจะได้ครบองค์หก แฟนญี่ปุ่นน่ารักมากถึงจะน่าหมั่นไส้อยู่บ้างเพราะพวกหล่อนเงินเยอะและผู้ชายไปหาบ่อย แต่พวกเธอก็น่ารักกันจริงๆ พอฮาก็หัวเราะพอซึ้งก็ร้องไห้โฮกันทั้งซ้ายทั้งขวาปลอบกันไปมา

ฮอลล์เต็มทั้งสองวันค่ะมีว่างแค่นิดเดียวตรงท้ายๆ ของปลายบลอกริมสุดแต่ละด้านเท่านั้นเองค่ะเห็นว่ามีคนดังไปดูกันหลายคนส่วนใหญ่น่าจะจะนั่งที่ชั้น1 บลอก 4หรือ 5 นะคะบอกเอาไว้ ถ้าเห็นตรงไหนที่มืดๆ มีคนนั่งกันอยู่หน้า ๆอยูซะติดเวทีเชียว แต่ดันไม่มีแท่งไฟก็เดาได้เลยว่าแถว ๆ นั้นแหละถึงว่าโซนนี้จิ้มเท่าไหร่ก็ไม่ได้เลย

ยืนยันว่า ฮอลล์เต็มจริง ๆ นะเออ เหมือนกันทั้งสองวัน รูปตอนคอนเลิกวันที่ 25 คนเริ่มทยอยออกไปกันบ้างแล้ว หลุมและ VIP เต็มแบบไม่มีที่ว่างเลย ถ่ายจากบลอก 31

... ที่บลอก 41 ถัดไปแค่ 5 ที่นั่งของข้าพเจ้าก็น่าจะมีใครสักคนที่เป็นคนดังมาพร้อมผู้จัดการ(ที่ใส่สูทมาเลย) แต่ทำตัวเกือบกลมกลืนมีแท่งไฟมาด้วย แต่เขาคนนั้นเป็นใครนี่ก็ไม่รู้เหมือนกันเพราะรู้จักศิลปินเกาหลีแค่ไม่กี่คนเท่านั้นจริงๆ แล้วตัวจริงก็ไม่เคยเห็นถึงเห็นก็จำไม่ได้และไม่รู้จักอยู่ดี ก็เลยคาใจมากจริง ๆค่ะคนนี้ใคร...อยากรู้อ่ะ คือตอนแรกเดินสวนก่อนเข้าฮอลล์แล้วเห็นผู้ชายหน้าตาค่อนข้างดีที่ห้อยป้าย guest ไว้ก็สงสัยนิดหน่อยแล้วเห็นอีกทีตอนมานั่งแล้วก็เลยจำได้น่ะค่ะ (คือจริง ๆจำได้เพราะผ้าพันคอ Fendi ) เห็นคนมองแล้วก็ซุบซิบกันแต่ญี่ปุ่นข้าง ๆ ไม่รู้จัก ก็แอบส่องดูเวลาที่นัมจาของเราไม่ออกมาบ้าง ก็เห็นเขานั่งเล่นโทรศัพท์อยู่เป็นระยะ ถ้าไม่ใช่ถ่ายทอดสดผ่านทวิตเตอร์นี่แอบเสียมารยาทนะยะ คอนเค้าออกจะสนุก ชริ...

วันแรกเป็นคอนที่ขอกระแดะใช้ภาษาอังกฤษอธิบายความรู้สึกว่าเป็นวันที่ full of emotions จริง ๆ ค่ะ นอกจากจะเป็นคอนชินฮวาครั้งแรกในชีวิตตัวเองแล้วก็ยังเป็นวันแรกของทุกคนทั้งคนดูและคนเล่นที่มันเหมือนอัดอั้นมาเกือบสี่ปีแล้วก็มาปลดปล่อยกันวันนี้ เวลานี้ ชางโจกรี้ดกันตั้งแต่ทีเซอร์แรก กรี้ดตอนเห็นหัวนักดนตรีแบคอัพ กรี้ดกันไปจนเพลงแรกขึ้น ลิสท์เพลงก็ตามนั้นนะคะจำไม่ได้ค่า ขออภัย...

พอเข้าช่วง MC แรกซองกี้ปล่อยโฮตั้งแต่เริ่มเลย เหมือนดี้ก็ด้วยมั้งคะ ดี้กะคนอื่นนี่ไม่แน่ใจ แต่ซองนี่ชัวร์มากค่ะ คือพอเจอนัมจาแล้วสมองจะไม่ค่อยทำงานค่ะ ถ้าตรงไหนผิดพลาด หาใช่มโนไปคนเดียวไม่ แต่ว่าเป็นคนที่จำอะไรไม่ค่อยได้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ แฟนญี่ปุ่นข้าง ๆ ก็สลับกันปล่อยโฮทั้งซ้ายทั้งขวาแล้วแต่อารมณ์ของพวกเธอ ตอนแรกก็ขำ ๆ น่าเอ็นดูดี แต่พอถึงคราวตัวเองอินโทรเพลง weak man ขึ้นเท่านั้นแหละน้ำตาซึมขึ้นมาเองเหมือนกัน มันห้ามไม่ได้จริง ๆ ค่ะ ก็ถึงคราวเค้าปลอบเรามั่ง

คอนสนุกค่ะ สนุกมากๆ เต็มที่ทั้งชินฮวาและชินฮวาชางโจ เวทีสวย VTR ก็ดีทั้งหล่อทั้งฮา แบนด์เล่นสด คอรัสก็ร้องสด แดนเซอร์ก็เก่ง และชินฮวาเอาคอนนี้อยู่จริงๆ ค่ะ เวลาทำอะไรผู้ชายของเราไม่ได้เลย แข็งแรงทั้งร้องทั้งเต้น แล้วจัดเต็มนะคะ ทุกคนเลยค่ะไม่น่าเชื่อ แม้กระทั่งพี่ป๋า

คอนนี้พูดเยอะ คนก็ฮากันเยอะมาก แต่... เค้าไม่เข้าใจเลยอ่ะ ทำไมไม่ทำซับไตเติลด้วยอ่ะคะพี่ป๋าดี้ก็ได้ เค้าก็อยากจะหัวเราะไปด้วยนิแต่ไม่สามารถ

ชางโจกรี้ดกันทุกเพลงร้องกันได้ทุกเพลงอย่างพร้อมเพรียงทั้งเพลงช้า เพลงเร็วพลังเต็มที่ทั้งคอนจริง ๆค่ะ ถึงแม้ว่าชุดสีส้มแดงบนตัวนัมจาเหล่านั้นจะ...แลดูประหลาดไปบ้าง แต่หน้าตาช่วยได้ค่ะ

เป็นครั้งแรกอีกเช่นกันที่ได้ฟังและได้ดูเพลง Venus เพราะก่อนไปไม่ได้ดูเลยพอทีเซอร์ออกก็กรี้ดกันสนั่นค่ะ งือ... ปลื้มอ่ะผู้ชายหล่อมาก เพลงนี้ท่าเต้นเท่มากชอบอ่ะ ชอบมาก ๆ เลย เพลงนี้เจ๋งมากจริง ๆ เพลงช้าของชินฮวาเพราะอยู่แล้ว แต่เพลงเร็วก็ไม่เคยด้อยกว่าใคร สู้กะเพลงสมัยนี้ได้สบาย

ตอนอังกอร์วันแรก พาคุณแม่แต่ละคนมาด้วยกะคุณป๋าของจินนี่ ดี้ร้องไห้ซะตาปูดกว่าเดิมหลายเท่าตัว ร้องเยอะมากไม่ยอมหยุดเลย คนอื่นก็ทยอยร้องไปตาม ๆกันด้วยมั้ง ดูเหมือนจะมีลุงกะพี่ป๋ารึเปล่านะที่ไม่ร้อง จำไม่ได้แม่ลุงลั่นล้ามาก น่ารัก^^

โปรเจคเครื่องบินกระดาษสีส้มก็น่ารักมาก (ซึ่งโปรนี้ใคร ๆ เค้าก็ทำกันทั้งโลกแต่ยังมีผู้จัดไทยบางรายที่...มากบอกว่าลองพับแล้วร่อนไปได้ไม่ไกลไม่สวย ไม่ยอมให้ทำ ชริ ก็ไปดูวิธีพับเครื่องบินของน้องหม่องสิยะ)

ตอนที่ขึ้นรถมาที่เวทีหน้าสุดแต่ละคนก็อย่างฮา วันแรกโมเม้นท์ริกซองกระจายแต่กระจายแบบฮา ๆ ส่วนวันที่สองสงสัยเพราะพี่เอ็มหอมแก้มดี้ไปรึเปล่าไม่รู้นะ จากนั้นเลยดูเหมือนเป็นวันของริกดี้นิดหน่อย ... จริงมั้ยไม่รู้ แต่คิดไปเองเรียบร้อยแล้ว...

สำหรับวันที่ 2 ไม่ค่อยตื่นเต้นเท่าวันแรกแล้ว วันแรกนี่ตื่นเต้นตลอดเวลาเพราะไม่รู้ลิสต์ ไม่รู้อะไรเลยแต่ก็ยังสนุกอยู่ เพราะนั่งคนละฝั่งวันนี้นั่งติดกะชางโจสาวน้อยเกาหลีแฟนซองกี้ เธอพูดอังกฤษได้ดี แต่เราพูดได้ไม่ดี เลยคุยกันได้บ้างนิดหน่อยระหว่างรอบลอก 31 นี่จะอยู่ใกล้ตรงกลางมากกว่าเมื่อวานแล้วก็เห็นบลอก 4 ที่พวกแขกพิเศษมาดูกันชัดด้วย เราไม่รู้ว่ามีใครบ้างเห็นน้องเค้าบอกว่ามี Teentop แล้วก็ไอดอลคนอื่น ๆ กะนักร้องอีกหลายคนอยู่ ก็คงตามนั้นเพราะเห็นลุกขึ้นโค้งกันอยู่ตลอดเวลา บลอก 31 จะอยู่ตรงกับเวทีที่ยื่นมาด้านข้างที่จะลงจากรถมากระโดดกันตรงนี้ด้วยน่ะค่ะ เห็นพี่เอ็มอย่างใกล้อ่ะวันนี้ กรี้ด ๆ ๆ ๆ

ใกล้จริง ๆ นะ

วันนี้อย่างที่ทุกคนรู้ ซองบาดเจ็บแต่อย่างน้อยที่สุดก็ยังโชคดีที่เจ็บตอนอังกอร์ครั้งสุดท้ายแล้วและไม่เป็นอะไรมาก แต่ตอนแรกที่เห็นซองนอนอยู่บนพื้นไม่ขยับเลย ใจหายวูบ คิดว่าทุกคนคงเป็นเหมือนกัน ฮอลล์เงียบไปพักนึงเลยแล้ว จิน ดี้ ลุง ก็ค่อยพากันวิ่งเข้าไปดูซองทีละคน ปล่อยให้หน้าที่รับหน้าสื่อเป็นของพี่เอ็มกะพี่ป๋าด้วยความที่เค้าฟังไม่ออกเลยก็เลยกังวลมากจริง ๆ นะ สุดท้าย The show must go on ทำคอนนี้ให้จบด้วยกันทั้งชินฮวาและชินฮวาชางโจถึงแม้ว่าจะจบแบบห่วง ๆก็เถอะนะ

ถ้าไม่นับเรื่องเป็นห่วงซองแล้วคอนทั้งสองวันนี้ประทับใจมากจริงๆ ค่ะ สมกับเป็น The return of the legend ช่วงเวลานี้สำหรับเราคือ Once in a lifetime จริงๆ

สำหรับชางโจแล้วสีส้มเป็นสีที่สวยที่สุดจริงๆ ใช่ไหมคะ ฮอลล์ที่เต็มไปด้วยลูกโป่งสีส้มสวยที่สุดเลย

***** ของฝากสำหรับพี่น้องชาวดงส้มค่ะ *****

จบการรายงานแต่เพียงเท่านี้นะคะพี่ ๆ น้อง ๆ

เหมือนจะยาว แต่อ่านดูดี ๆ ก็ออกจะไร้สาระไปสักนิด เล่าแฟนแอคเคาน์แบบละเอียดไม่ได้ค่ะ จำอะไรไม่ได้เลย 

สำหรับรูป ลงแล้วนะคะ ขอบคุณทุกคนที่แวะมาเยี่ยมนะคะ

Create Date : 11 เมษายน 2555
Last Update : 13 เมษายน 2555 18:08:14 น.		1 comments
Counter : 1072 Pageviews.
Share Tweet