|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
สัปดาห์หนังสือ
เช้าวันหยุด ตื่นมานั่งจิบน้ำเต้าหู้เจ้าประจำ แกล้มแซนวิชทูน่าฝีมือเชฟประจำบ้าน คุณผู้หญิงขอสบายในวันหยุด ไม่ได้หยิบจับทำอะไร จู่ๆก็นึกได้ว่ามีงานสัปดาห์หนังสือ
. . . . .
หนึ่งในสมาชิกในบ้านต้องไปรับญาติผู้ใหญ่ที่สนามบินสุวรรณภูมิ เราว่าจะนอนเอเขนกอยู่บ้าน ก็เลยเปลี่ยนใจ ตัดสินใจไปเดินงานหนังสือดีกว่า จะมาแกร่วอยู่บ้านคนเดียวทำไม
. . . . .
ไปบอกเพื่อนไว้ไม่กี่บ้าน ก็ไปอาบน้ำแต่งตัว เราไปขึ้นรถไฟใต้ดินที่สถานีจตุจักร คนเยอะมากเพราะเป็นแค่วันที่สอง มีทหารมายืนดูแลรักษาความสงบเรียบร้อยอยู่แถวนั้น แต่งตัวรัดกุม มีอาวุธครบมือ ไม่รู้ว่าปืนมีกระสุนหรือเปล่า
. . . . .
คงไม่เหมือนที่มายืนรักษาการอยู่แถวที่ทำงานของผู้เขียน นั่นเวลาเกิดเหตุการณ์อะไร อย่างเก่งก็คงเอาปืนไล่ฟาดหัวเท่านั้นแหละ
. . . . .
วันนั้นผู้เขียนใส่เลื้อและกางเกงสีดำทั้งชุด มีผ้าคล้องไหล่เท่านั้นที่สีน้ำตาลอ่อนกับกระเป๋าร้องเท้าสีเข้ากัน เพื่อไม่อยากให้ดูว่ากำลังจะไปงานศพ แต่ผิดคาด คนส่วนใหญ่ที่เดินสวนกันไปมาสิบคนสวมดำซะหก นอกนั้นก็สีขาว น้ำตาล เทา มีชมพูบ้างประปราย
. . . . .
ไม่มีสีสดใสให้เห็นแม้แต่น้อย นี่เราก็ในรถไฟไปกับเขา(อินเทรนด์ อิ อิ) มีคนมาทักทายบนรถไฟใต้ดิน สะกิดให้นั่ง ลูกสาวเล็กๆที่มาด้วยน่ารักดี คุยไม่หยุดถามโน่นถามนี่ คุยกันไปแล้วต่างแยกย้ายเมื่อถึงสถานีปลายทาง
. . . . .
ศูนย์ประชุมแห่งชาติสิริกิต ละลานตาไปด้วยหนังสือต่างๆ ลดกระหน่ำทุกบู๊ต มีตั้งแต่ตรงนี้ทุกเล่มห้าสิบบาท สี่เล่มร้อย เล่มละสามสิบห้า สามเล่มร้อย วางไว้ให้เลือก มีโซนตั้งแต่ A-Z เดินดูไปอ่านไปจนตาลาย
. . . . .
ไม่ได้เอาแว่นตามา แต่ก็แปลกมาก อ่านได้สบายๆอาจเพราะมีแสงไฟเพียงพอ เดินไปเรื่อยๆดูไปอ่านไป คนมากมายเหลือเกิน ไปรษณีย์ทำงานหนัก มีผู้คนที่ส่งกลับบ้านทางไปรษณีย์ ไม่อยากแบก เวลาผ่านไปสักสองชั่วโมงแล้ว ยังไม่ได้สักเล่ม มันเยอะจนเลือกไม่ถูก
. . . . .
หรือว่ามีมากเกินที่กองอยู่ที่บ้าน จนคร้านที่จะซื้อมาเพิ่ม เดินไปดู อ.เนาวรัตน์ เลขะกุล มาสอนจัดดอกไม้แบบญี่ปุ่นบนเวที
. . . . .
ท่านเล่าไปจัดดอกไม้ไปก็เพลินดี หวังจะนั่งพักขาด้วย ท่านเล่าถึงความชอบของท่านว่าการจัดดอกไม้แบบนี้ เป็นอีกวิธีหนึ่งที่ทำให้รู้สึกสงบ คล้ายการทำสมาธิ เสร็จจากตรงนี้ ก็แวะไปหามุมสงบทานอาหาร ได้เสต็กปลาหนึ่งจาน สลัดอีกนิดหน่อย น้ำเปล่า นั่งดูผู้คนเดินผ่านไปมา
. . . . .
และมีคนมาขอร่วมโต๊ะ สี่คนพ่อแม่ลูก ลูกชายหนึ่งลูกสาวหนึ่ง คุณแม่เปิดฉากสนทนา บอกว่ามาจากต่างจังหวัดแถวบางแสนชลบุรี ขับรถยนต์มากันเอง เพื่อจะมาหาหนังสือที่แต่ละคนชอบ หอบกันคนละหอบ มีคนละหลายถุงเชียว
. . . . .
แรกแอบยิ้มในใจ สงสัยหน้าตาของผู้เขียนจะออกชาวพระนตร แต่ก็บอกออกไปว่ามาจากไหน เธอถามว่ามาคนเดียวเหรอคะ เราก็เล่าให้ฟังว่าถ้าเป็นเรื่องของโปรด ของแต่ละคนในบ้าน จะแยกย้ายกันไป แต่พอตอนขากลับค่อยโทรติดต่อกัน และกลับพร้อมกัน เรากลัวคนที่เดินตามเขาจะเบื่อ
. . . . .
ทานเสร็จก็ขอตัว แล้วเดินจากมา ไม่ได้ถามชื่อ ไม่ได้ขอเบอร์ บางคนก็แค่เป็นเพื่อนที่เจอกันในระหว่างทาง มีใจเอื้อเฟื้อต่อกัน ได้คุยได้ยิ้มแย้มต่อกันฉันท์มิตร และต่างก็แยกย้าย ต่างมีวิถึชีวิตและการเดินทางที่แตกต่างกัน รอยยิ้มมิตรภาพที่ให้กับผู้คนในระหว่างทางเดิน สร้างรอยยิ้มเล็กๆให้ได้เสมอ
. . . . . .
วันนั้นได้หนังสือมาสองเล่ม เป็นหนังสือของคุณ ว.แหวน ที่เพื่อนคนหนึ่งแนะนำให้ซื้อ แต่ของเพื่อนกลับไม่ได้ซื้อมา เพราะหาไม่เจอ มันกระทันหัน ไม่รู้ว่าวางไว้บู๊ตไหน ไม่ได้เตรียมข้อมูลอะไรเลย จะหาเน็ตเข้าคนล้นหลามคิวยาว
. . . . .
ไม่เป็นไร เดี๋ยวจดรายการไปตามหาซื้อในร้านดีกว่า ได้รายเซ็นต์จากนักเขียนสองท่าน หนังสือสองเล่ม มีแต่เด็กวัยรุ่นที่เข้าไปให้เซ็นต์ นักเขียนถามว่าจะเอาไปให้ใคร ให้น้องแอมค่ะ บอกเธอไปอย่างนั้น ก็เป็นหนังสือวัยรุ่น หน้าไม่ให้ถ้าจะบอกว่าจะเอาไปอ่านเอง
. . . . . .
มีโทรศัพท์เข้ามาเป็นระยะ ว่าถึงหรือยัง กินข้าวหรือยัง จะกลับหรือยัง เดินคนเดียวเหงาหรือเปล่า ถึงจตุจักรเมื่อไหร่โทรบอกด้วย จะขับรถมารอ จะต้องการอะไรไปมากกว่านี้หนอชีวิต
. . . . .
เป็นปีที่แปลก ไม่ได้หนังสืออย่างที่เคย แต่มาสองสามปีหลัง หนังสือเริ่มน้อยลง แต่มีอะไรให้อ่านมากขึ้น ที่หยิบมาอ่านได้บ่อยๆเห็นจะมีเล่มเดียว ณ เวลานี้ เล่มใจของตัวเอง หยิบมาอ่านกี่ครั้งๆก็ยังสอบไม่ผ่านสักที หนังสือใจไง อ่านเท่าไหร่ก็ไม่เคยจบ พลิกมาอ่านหน้าเดิมๆ อ่านซ้ำไปซ้ำมาแต่ว่าไม่เคยจำ สงสัยจะอ่านแบบขาดสติซะมากกว่า
. . . . .
เรื่องงานเขียนที่อยากทำ แค่งานอดิเรกฆ่าเวลาเท่านั้น แต่ก็มีเพื่อนๆที่ใจดีแวะมาแนะนำ รู้สึกปลื้มใจมากมาย ต่อน้ำใจที่คนในโลกไร้สายที่มีให้กัน จะทำไปเรื่อยๆ ไม่ได้เคร่งเครียดอะไร เส้นทางนี้อีกยาวไกล หากไม่ขี้เกียจหายใจไปซะก่อน
แอมอร
ท้ายเรื่อง ว่าจะตระเวนไปบอกเพื่อนทีละบ้านก็คร้านนัก อยากมาบันทึกเก็บไว้อ่านเอง ขอให้มีความสุขในวันหยุดนะคะ
Create Date : 28 มีนาคม 2553 |
Last Update : 28 มีนาคม 2553 20:46:55 น. |
|
32 comments
|
Counter : 646 Pageviews. |
|
|
|
โดย: prommart วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:11:18:48 น. |
|
|
|
โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:11:38:34 น. |
|
|
|
โดย: SongPee วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:13:34:05 น. |
|
|
|
โดย: thanitsita วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:14:04:53 น. |
|
|
|
โดย: aenew วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:14:11:14 น. |
|
|
|
โดย: SongPee วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:14:26:40 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:19:14:16 น. |
|
|
|
โดย: เริงฤดีนะ วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:19:17:03 น. |
|
|
|
โดย: aenew วันที่: 28 มีนาคม 2553 เวลา:22:57:36 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:7:33:40 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:12:50:36 น. |
|
|
|
โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:13:27:13 น. |
|
|
|
โดย: nootikky วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:13:39:54 น. |
|
|
|
โดย: nulaw.m วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:15:09:31 น. |
|
|
|
โดย: JohnV วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:15:09:54 น. |
|
|
|
โดย: JohnV IP: 125.26.108.121 วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:16:12:15 น. |
|
|
|
โดย: aenew วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:18:06:35 น. |
|
|
|
โดย: mutcha_nu วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:19:44:26 น. |
|
|
|
โดย: nootikky วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:20:34:49 น. |
|
|
|
โดย: ชายพจน์ (ครีมโซดาซ่า ) วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:20:39:40 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 29 มีนาคม 2553 เวลา:21:51:21 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:7:53:19 น. |
|
|
|
โดย: nootikky วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:11:13:46 น. |
|
|
|
โดย: lastmoon วันที่: 30 มีนาคม 2553 เวลา:13:13:26 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 31 มีนาคม 2553 เวลา:11:00:47 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^.... และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
|
|
|
|
|
|
ถือว่าแลกเปลี่ยนความคิดนะครับ