|
| 1 | 2 | 3 | 4 |
5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 |
12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 |
19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 |
26 | 27 | 28 | 29 | |
|
|
|
|
|
|
|
ฝันแปลก...คืนแรกที่เชียงใหม่
เมื่อคืนก่อนเป็นวันพระใหญ่เดินออกไปชมพระจันทร์ แฮ่ม
อยากบอกว่าเป็นคนโรแมนติค ยังไม่เห็นโผล่ออกมาสักดวง เมฆสีดำทะมึนปกคลุมคล้ายว่าฝนจะตก กลับเข้าบ้านเปิดทีวีเปลี่ยนช่องที่มีอยู่หกสิบเอ็ดช่องไปเรื่อยๆ ต้องไปสวัสดีทักทายช่องอื่นๆดูบ้าง เพราะกลัวว่ามันจะเสียใจ ใจดีจริงแม่คุณ
บอกตัวเองว่าไปนอนดีกว่า นอนไม่หลับพลิกไปพลิกมา ทำให้นึกขึ้นมาได้ ถึงวันแรกที่จะเดินทางไปเชียงใหม่ เขียนเล่าไว้สักหน่อย ลุกขึ้นมานั่งเขียน
วันนั้นตื่นเช้าเกินไปเพราะรถออก 04.00 น.
ตื่นมาก่อนตอนตีสามดื่มน้ำยืดเส้นยืดสาย อาบน้ำแปรงฟัน แต่งตัวแบบรีบๆเพราะกลัวไม่ทัน ระบบภายในมันตื่นเต้น ของเสียทั้งหลายมันก็เลยอาย ระบบขับถ่ายที่ฝึกมาดีดีมันก็เลยหยุดชะงัก
แต่ไม่เป็นไร เดี๋ยวรถก็แวะระหว่างทาง ลากกระเป๋าแต่งองค์ทรงเครื่องราวไปต่างประเทศ เตรียมตัวหนาวกันเต็มที่เพราะมีเพื่อนส่งข่าวมาบอกว่าขณะนี้ที่เชียงใหม่หนาวมาก คืนแรกก็ได้เรื่องฝันว่าคนดูแลตึก เข้ามาถูพื้นให้ เราก็ทักทายขอบคุณเขา คุยกันเบาๆเรื่องอะไรไม่รู้ เพราะมันเบามาก จับใจความไม่ได้ แต่งตัวเสร็จก่อนที่จะเดินออกไปจากห้อง เขาฝากไปบอกเพื่อนว่า
ให้เขาทำกับข้าวเผื่อผมด้วย รับปากเขาเสร็จก็สะดุ้งตื่น
ดื่มน้ำเข้าไปครึ่งขวด ยืดเส้นยืดสายอยู่บนเตียงรอเวลา แต่ลำไส้ไม่ยอมเคลื่อนตัว นี่เช้าที่สองแล้วนะเธอ จะเก็บเอาไว้ทำไม ที่นี่ที่พักพอใช้ได้ แต่เป็นห้องน้ำรวม เดินเข้าไปในห้องน้ำยืนอยู่หน้ากระจกบานใหญ่ ยืดเส้นยืดสาย กล่อมให้ระบบขับถ่ายทำงาน กล่อมเท่าไหร่ก็ยังเฉยๆปล่อยเลยตามเลย เก็บเอาไว้อีกวัน ประเดี๋ยวค่อยหาน้ำเสวรสที่มีวางขายอยู่บนดอยกระตุ้นอีกที
เช้านั้นแวะไปร้านโจ๊ก พอลงจากรถก็กรูกันไปใส่บาตรที่หน้าร้าน ในตอนนั้นใจนึกไปถึงความฝันเมื่อตอนเช้าตรู่ขึ้นมาได้ แผ่เมตตาให้ไปไม่ได้เล่าให้ใครฟัง จากนั้นเข้าไปทานโจ๊ก เขาบอกว่าร้านนี้นักท่องเที่ยวนิยมไปทานกัน คนเยอะแยะแต่เขาก็เสิร์ฟได้รวดเร็วทันใจ ไม่รู้ว่าอร่อยมั๊ย รีบกินรีบไป รีบๆๆๆๆเพราะจะไปดอยปุย
ไหนๆก็คลาดกับคณะสี่ขยึ๋ยย เราคณะขยุกขยุ๋ยก็ลุยขึ้นดอยใกล้ๆแทน พอกล้อมแกล้มแทนกันไปก่อน คุณหนุ่ยอยากไปเห็นสตรอเบอร์รี่ แต่เราอยากเห็นดอกฝิ่น จะป่ายจะปีนก็ต้องไปดูสักที
เราเหมารถสีแดงๆขึ้นดอยกัน คันละสิบสองคน รถสี่คันตามกันขึ้นดอย มีผู้กองรูปหล่อและทีมงานนั่งมาด้วย คอยตามเก็บผู้ร่วมทริปที่พลัดหลง แต่คนที่พลัดหลง กลับเป็นพวกเราทั้งสิบสองคนนั่นเอง เพราะคันอื่นๆเขาไม่ค่อยเถลเฉไฉเหมือนคันของเรา ระหว่างทางมองไม่ค่อยเห็นอะไร เพราะในรถมันอุดอู้ ลดเลี้ยวคดเคี้ยวไปมาตลอดทาง บ้างก็เกิดอาการวิงเวียน ควักยาดมออกมาแจก สงสัยเมื่อคืนไปตะลุยราตรีกันมา ส่วนพวกป้าๆยังนั่งกันสบาย มีบางคนคายข้าวต้มและโจ๊กที่กินมาเมื่อเช้า เห็นแล้วก็เสียดาย บ้างก็หูอื้อควักหมากฝรั่งขึ้นมาเคี้ยวและบีบจมูก
เคยมาตั้งแต่ครั้งอยู่ ม.ต้น ในตอนนั้นไปไม่ถึงดอยปุย อะไรๆเปลี่ยนไปแบบไม่เหลือเค้า อูย..นี่มันปาเข้าไปกี่สิบปีแล้วนะเธอ อะไรๆก็ต้องเปลี่ยนแปลงไป แต่ที่ไม่ยอมเปลี่ยน
คือเสียงหวานๆเจ้าๆกับรอยยิ้มและไมตรีที่ให้กับผู้มาเยือน นานเท่าไหร่ ก็มีให้เห็นในทุกที่ ตั้งแต่ลำปางเป็นต้นมา ระหว่างที่นั่งไปบนรถ ผลัดกันโพสต์ผลัดกันเป็นตากล้อง ผลัดกันเล่าเรื่องสนุกให้หายจากอาการวิงเวียน
ได้รูปแม้วจริงและแม้วปลอมมาอย่างละไม่กี่รูป เพื่อนถามว่าไม่แต่งแม้วบ้างเหรอ กลัวเขาจะงง ว่ามูเซอร์ดำ มันมาทำอะไรบนดอยปุย ฮา ฮา
และก็ภาพแนวนี้ แคนดิดมั๊ง แบบแอบถ่ายไม่ให้เขารู้ตัว กับภาพดอกไม้มานิดๆหน่อยๆ พญาเสือโคร่งเห็นผ่านเลนส์แบบไกลๆๆๆๆๆๆๆ แต่ก็ยังดีใจที่ได้เห็นดอกฝิ่นแบบใกล้ๆได้สัมผัสเต็มๆ
เพราะไปกับคนส่วนใหญ่ ไปกันเป็นหมู่คณะ เวลาจึงสั้นเท่าหางอึ่ง พอไปถึงก็ยืนปักหลัก หมุนตัวเป็นวงกลม รัวแบบไม่ต้องเล็ง ไม่ต้องนับ แชะ แชะ แชะ มาดูอีกทีมีแต่รูปเพื่อนๆร่วมทริปทั้งนั้น.......
. . . .
เพราะเปลี่ยนแผนกระทันหัน คิดว่าจะได้เหิรหาว แต่นั่งรถยาวแบบนี้ก็ได้บรรยากาศไปอีกแบบ ได้ที่นั่งชั้นล่างตรงข้ามโซฟา สามารถลงไปนอนเหยียดยาวยืดเส้นยืดสาย คนขับเปิดจำอวดหน้าม่านเอาใจ ได้หัวเราะกันไปตลอดทาง และมีที่ว่างหน้าประตูห้องน้ำตรงทางออก ให้ได้ออกมายืนบิดไปบิดมาเปลี่ยนอิริยาบท
ในวันสุดท้าย เขาจัดข้าวต้ม กาแฟมาเลี้ยงกันที่ด้านล่างที่พัก กินกันไปคุยกันไปแบบสบายใจ เพราะวันนี้ยังไงก็ไปกันเรื่อยๆไม่ต้องรีบร้อน น้องร่วมทริปมากระซิบถามใกล้ๆว่าพี่ฝันหรือเห็นอะไรผิดปรกติหรือเปล่า ไม่อยากเล่าตั้งแต่ฝันคืนแรก กลัวว่าจะปอดแหกกลัวผี เห็นว่าวันนี้จะเดินทางกลับกันแล้ว เลยเล่าความฝันให้ฟัง ขนลุกกันเกลียว คราวนี้คนนั้นก็เล่า คนนี้ก็เจอ มีแต่คนเล่าไม่มีคนฟัง
เจ้าหน้าที่ที่มาทำข้าวต้มเลี้ยง มีร้านอาหารอยู่ใกล้ๆบริเวณนั้น เจอพวกเราซักถามจึงยอมเล่าว่าบนชั้นที่เรานอน เคยมีผู้ชายลื่นหกล้มหัวฟาดพื้นตายในห้องน้ำ สอบถามรูปพรรณสัณฐานเหมือนคนที่ฝันเห็นไม่มีผิดเพี้ยน
น้องเล่าว่าพี่คนนี้ปรกติก็ไปทานอาหารที่ร้านน้องเป็นประจำ ชอบกินหมูผัดพริกราดข้าว บางวันก็สั่งกับข้าว มานั่งทานรวมกันกับเพื่อนๆที่เป็นเจ้าหน้าที่ดูแลความเรียบร้อยในตึกนี้เอง
เป็นครั้งแรกที่เราได้มีโอกาสมาพักในสถานที่แห่งนี้ นับเป็นเรื่องที่แปลกมากสิ่งที่ฝันเห็นเป็นอะไรกันแน่ วิญญาณ หรือว่าเป็นความบังเอิญที่ฝันไปพ้องกับเรื่องราวนั้นเข้า มันแปลกดีนะ มันแปลกดีนะ
แอมอร
ท้ายเรื่อง เรื่องยังไม่จบประสาคนชอบเล่า แต่กลัวว่าจะยาวไป รักก็แปะ หากชอบเรื่องที่เขียนอยากโหวตให้กำลังใจ เรื่องราวทั้งหมดในบล็อกนี้ เป็นไดอารี่บันทึกความทรงจำค่ะ รักนะ จุ๊บ จุ๊บ
Create Date : 09 กุมภาพันธ์ 2555 |
Last Update : 9 กุมภาพันธ์ 2555 7:51:36 น. |
|
43 comments
|
Counter : 4575 Pageviews. |
|
|
|
โดย: moresaw วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:40:11 น. |
|
|
|
โดย: mutcha_nu วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:10:45:45 น. |
|
|
|
โดย: non lock วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:09:31 น. |
|
|
|
โดย: non lock วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:16:42 น. |
|
|
|
โดย: mastana วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:39:34 น. |
|
|
|
โดย: haiku วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:36:03 น. |
|
|
|
โดย: moresaw วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:15:55:24 น. |
|
|
|
โดย: พี่นู๋อ้อ (pinuaoo2006 ) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:16:11:30 น. |
|
|
|
โดย: JohnV วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:17:09:58 น. |
|
|
|
โดย: nootikky วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:17:53:59 น. |
|
|
|
โดย: พายุสุริยะ วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:18:12:59 น. |
|
|
|
โดย: peeamp วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:18:37:52 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:44:51 น. |
|
|
|
โดย: SongPee วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:10:28 น. |
|
|
|
โดย: hellojaae (hellojaae ) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:21:41:24 น. |
|
|
|
โดย: พายุสุริยะ วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:21:44:33 น. |
|
|
|
โดย: nart (sirivinit ) วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:22:35:09 น. |
|
|
|
โดย: nart (sirivinit ) วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:0:48:56 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:6:15:08 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:8:44:04 น. |
|
|
|
โดย: nart (sirivinit ) วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:9:06:17 น. |
|
|
|
โดย: tui/Laksi วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:10:33:40 น. |
|
|
|
โดย: tui/Laksi วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:10:54:05 น. |
|
|
|
โดย: พรหมญาณี วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:07:10 น. |
|
|
|
โดย: JohnV วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:15:58:33 น. |
|
|
|
โดย: non lock วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:16:52:03 น. |
|
|
|
โดย: nart (sirivinit ) วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:0:03:56 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:5:55:26 น. |
|
|
|
โดย: non lock วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:08:10 น. |
|
|
|
โดย: JohnV วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:13:42:47 น. |
|
|
|
โดย: น้องผิง วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:23:40:18 น. |
|
|
|
โดย: tui/Laksi วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:0:16:32 น. |
|
|
|
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:6:05:32 น. |
|
|
|
โดย: พายุสุริยะ วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:11:34:04 น. |
|
|
|
โดย: mutcha_nu วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:14:17:55 น. |
|
|
|
โดย: JohnV วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:18:59:55 น. |
|
|
|
โดย: nart (sirivinit ) วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:11:58 น. |
|
|
|
โดย: สาวสะตอใต้ วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:19:31:46 น. |
|
|
|
โดย: SongPee วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:21:21:01 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^.... และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
|
|
|
|
|
|
อ่านทุกตัวอักษรครับ
ทั้งที่เห็นแค่รูปต้นฝิ่นกับดอกนิดหน่อย พอดี
อยู่นอกสถานที่ใช้แอร์คาร์ดอยู่ ว่าจะมาดูอีก
ครั้ง คงเห็นรูปครบทุกรูป
เสียดายจังที่ไปไม่พบคุณก๋ากะเพื่อนอีกสาม
คน