ถนนสายนี้...มีตะพาบ ,,,,ปล่อยไปหรือทำไงดี ถนนสายนี้...มีตะพาบ ,,,, โจทย์โดย คุณพู่ Jiwnid มีภาพมาให้หนึ่งภาพ เขียนอะไรก็ได้ตามแต่จะจินตนาการ โดยมีคำบังคับ ที่ต้องมีในเรื่องราวหนึ่งประโยคคือ ....... ”แล้วมันจะต้องเป็นแบบนี้ด้วยหรือ” ปล่อยไปหรือทำไงดี เขียนคำ ,,,,มีน กุสุมา "ขยับไปหน่อยสิ อึดอัดชะมัดเลย" "จิ๊บเบียดมากไปแล้วขยับมาทางนี้สิ" "ทำไมหงอยจังล่ะจ๊าบ หิวล่ะสิ" "เมื่อเช้าได้กินไปนิดเดียวเอง เจ้าแจงมันแย่งกินหมด" จุ๊บจิ๊บ จุ๊บจิ๊บ จุ๊บจิ๊บๆๆๆๆๆๆ "เฮ้ยพวกข้างบนเงียบๆหน่อย อย่าเผลอทำเรี่ยราดมารดหัวฉันนะโว้ย ออกไปได้เมื่อไหร่มึงโดน" "แม่จ๋า แม่จ๋า" " เงียบหน่อยสิ แม่เธอโดนปล่อยไปตั้งแต่เช้า ป่านนี้คงโดนจับได้อีกแล้วมั๊งหรือไม่ก็กลับถึงบ้านแล้ว" "ไอ้อาหารที่เขาให้เราทำไมมันอร่อยมากเลยว่าไหม แต่มันน้อยไปว่ะ" " เฮ้ย แต่ก็ดีกว่าไปหากินเอง" ทุกคนส่งเสียงเจี๊ยวจ๊าวเห็นด้วย อีกตัวก็แทรกขึ้นมา "พอเขาปล่อยเราไปทีไร ทีแรกว่าจะไปให้ไกลจากที่นี่ แต่จนแล้วจนรอดก็ต้องกลับทุกที" "ขืนหนีไปก็อดตาย ไม่ก็โดนเจ้าเหมียวมันฟัดเอา" "เหมียวเหรอ หนูกลัว แง แง หาแม่ หาแม่" "โอ๋ๆไม่ต้องร้องนะป่านนี้แม่เธอคงไปรออยู่ที่บ้านแล้วล่ะ" "แล้วเธอเป็นอะไรไปหงอยจัง" " มันหนาวน่ะสิ เมื่อวานก็โดนฝนจนเปียกชุ่ม มาวันนี้ยัยตุ่มก็เอามาวางตากแดดอีกแล้ว สงสัยจะไม่ค่อยสบายเป็นหวัดแน่ๆ อูยหนาวจัง" "อ้าวพี่หอยขมมาอีกแล้วเหรอ" "เหลือมาตัวเดียวนี่แหละ เจ้าเด็กคนนั้นมันโยนโครมลงไปหมดถุง เพื่อนๆฉันจมน้ำตายเกลื่อนเลยล่ะ" "อ้าวก็พี่ขมอยู่ในน้ำ ทำไมว่ายน้ำไม่เป็นล่ะ " "ฉันไม่ใช่ปลาอย่างเธอนี่นาจะได้ว่ายน้ำเป็น ตอนที่เขาเทลงไป พวกฉันสำลักน้ำตายเรียบ ทำไมพวกมนุษย์เนี่ยถึงไม่ยอมเรียนรู้กันบ้างเลย" "เทกองไว้แถวริมน้ำแล้วให้พวกเราค่อยๆเดินลงไปเอง จะดีกว่านะ ฉันจะได้ทำความคุ้นเคยกับน้ำ แต่บุญล่ะอยากได้กันนัก รู้ไหมว่าเทลงไปแต่ละที พวกเราตายหมู่ ฉันโชคดีติดอยู่บนถุงขยะจึงรอดตาย แต่ก็ไม่วายสุดท้ายโดนจับมาอีก โอ้ชีวิตของน้องหอยขมอย่างฉันมันช่างอาภัพ" "เลิกบ่นได้แล้ว มีคนกำลังเดินมา ดูสิว่าเขาจะเอาใครไปปล่อย" ลุงแก่พูดแบบปลงๆว่าจะดีใจอะไรนักหนา ชีวิตแบบพวกเราเนี่ย จะมีอะไรไปมากกว่านี้ ที่ต้องอาศัยอยู่แต่ในกรงตั้งแต่หนุ่มจนแก่ เฝ้ามองเพื่อนๆล้มหายตายจากรุ่นแล้วรุ่นเล่า ปล่อยไปก็ไปไม่รอด หากินเองไม่เป็นแล้ว ที่ถูกจับมาใหม่ อยู่ไปอยู่มาก็ติดสบาย ทนร้อนหน่อย เดี๋ยวก็ได้กิน ไม่ต้องไปหาไปล่า ป่าไม้ไม่มีให้อยู่ อิสระแบบไหนที่มนุษย์ว่ากัน วันๆแทบอดตาย กินอะไรส่งเดช ตายสถานเดียว ไหนจะยาฆ่าแมลง ยาเบื่อหนู น้ำในแม่น้ำลำคลอง มนุษย์ยังไม่ยอมกินเลย เสียงแกสะกดให้ทุกชีวิตสงบและเงียบลง แกเป็นชุดแรกๆที่ถูกจับมาได้ มีตาทวดเล่าให้ฟังว่าเคยผนึกกำลังกัน พาตาข่ายลอยไปด้วยพลังสามัคคี จนเป็นนิทานสอนใจให้มนุษย์ได้ยินได้ฟังมาช้านาน แต่มาสมัยนี้เขาไม่ใช้ตาข่าย เขาใช้อาหารผสมสารบางอย่างให้กิน พวกเราที่เห็นแก่กินก็เลยติดกับยอมให้เขาจับมาโดยง่าย บางพวกก็เพาะเลี้ยงไว้จนเติบใหญ่ ลูกหลานชุดใหม่หากินเองตามธรรมชาติไม่เป็นแล้ว พวกมนุษย์ผู้มีใจบุญจะมีกี่คนที่รู้ว่าพวกเรารู้สึกยังไง พอคุณตาเล่าจบเสียงเจี๊ยวจ๊าวก็ดังขึ้นมาอีกหน อ๋อมแอ๋ม แวะมาที่ศาลนี้เป็นประจำทุกปี เพื่อทำบุญใส่บาตร ปล่อยนกปล่อยปลา ในวันเกิดของเธอ เธอหยุดชะงักตั้งแต่ก้าวแรกที่ย่างเหยียบเข้ามา ถึงบริเวณหน้าศาล ก็ได้ยินเสียงระเบ็งเซ็งแซ่ของสรรพสัตว์ ที่อยู่ในกะละมังและในกรง เธอหันซ้ายหันขวา ไม่เห็นมีใครแสดงทีท่าอันใด ทุกคนยังคงเป็นปกติ ปากก็ร้องเสนอขายสินค้า ปล่อยนกปล่อยปลาปล่อยเต่าค่ะ ได้กุศลแรง บริเวณนั้นทางศาลเขาไม่อนุญาติให้จำหน่าย ดอกไม้และพวงมาลัย สงวนสิทธิ์นั้นไว้ให้ทางศาลจำหน่ายเอง "คุณแม่คะ หนูว่าเราซื้อพวงมาลัยก็พอนะคะ วันนี้หนูรู้สึกไม่ค่อยสบายอยากกลับบ้านเร็วๆค่ะ" "เอ เมื่อเช้าก็ยังดีดีอยู่เลยนี่ลูก" คุณแม่เอาหลังมือมาอังที่หน้าผาก "ตัวก็ไม่ร้อนเลยค่ะพ่อ" อ๋อมแอ๋มยิ้มแห้งๆจะให้บอกยังไงดีล่ะว่า เธอได้ยินเสียงนกที่เขาจับมาใส่ในกรงคุยกัน หอยขมในกะละมังนั่นก็ด้วย เจ้าปลาไหล ปลาดุก เต่า ตะพาบ โดยเฉพาะเจ้าตัวที่หน้าตาคล้ายเป็ดนั่นก็ด้วย ตะพาบบ้านไหนหน้าคล้ายเป็ด สงสัยแม่เจ้าตัวนี้จะแอบไปคบกับเป็ดแน่เลย หน้าตาจึงออกมาตลก เธอแอบอมยิ้ม "ยิ้มอะไรล่ะลูกนี่ล้อเล่นแบบนี้ไม่สนุกเลยนะแม่ยิ่งห่วงๆ" "ขอโทษค่ะก็คุณพ่อคุณแม่ลองดู เจ้าตะพาบตัวนั้นสิคะ หน้าตามันตลกดี" "ใช่ๆคุณดูสิหน้าตามันคล้ายเป็ด ตะพาบปากเป็ด" เสียงสามคนพ่อแม่ลูกหัวเราะประสานเสียง "ตกลงลูกไม่ปล่อยแน่นะ " "ค่ะไม่ปล่อยแล้วค่ะ ถ้าเราหยุดปล่อย เขาจะได้ไม่เอามันมาขังให้ทรมานแบบนี้ เราหยุดอุดหนุนเขา เขาขายไม่ได้เขาก็เลิกอาชีพนี้ไปเองแหละค่ะ" "แต่พ่อว่าเราไม่ปล่อยคนอื่นก็ปล่อย คงไม่ได้ช่วยให้อะไรๆดีขึ้นมาหรอกลูก" "ช่างเถอะค่ะ ไม่ปล่อยก็ไม่ปล่อย มาลูกมาแม่ว่าเราไปตลาดปลากันดีกว่านะ ซื้อที่เขากำลังจะเอาไปทำอาหารจะดีกว่าไหม" "ก็ดีค่ะปล่อยให้มันขยายเผ่าพันธุ์ อย่างน้อยจะได้ย้อนกลับมาเป็นอาหารได้อีก" อ๋อมแอ๋มเดินตามคุณแม่ไปอย่างว่าง่าย เพื่อความสบายใจของท่านว่าไงว่าตามกัน "จิ๊บ จิ๊บ จิ๊บ เฮ้ยไอ้พวกข้างบนอย่าขี้รดหัวสิวะ มันปวดนี่นาลูกพี่ ขอโทษที หิวจัง หิวจัง ตั้งแต่เช้ายังไม่ได้กินเลย คิดถึงบ้านจัง เมื่อไหร่จะมีคนมาปล่อยสักที จุ๊กจิ๊ก จุ๊บจิ๊บ ๆๆๆ" .....อ่อมแอ๋มไม่รู้หรอกว่าที่เธอตัดสินใจไม่ปล่อย เป็นความคิดที่ถูกต้องหรือเปล่า หากเธออยู่ในท้องทุ่งที่น้ำกำลังแห้งขอด ไปเจอปลาติดอยู่ในโคลน เธอคงรีบไปช่วยนำไปปล่อยในแม่น้ำ โดยไม่ต้องคิดอะไร แต่เวลานี้ สิ่งที่อยู่ภายในใจมันคัดค้านต่อสิ่งที่เธอได้ยิน เธอตัดสินใจเดินตามผู้เป็นแม่ เพื่อไปจากตรงนั้นให้เร็วที่สุด.... "ลูกจ๋าปล่อยเลยจ้ะ" "คุณแม่ขาหนูขอสองกรงนะคะ มันน่ารักจังเลย น่าสงสารจัง " "อธิษฐานก่อนสิจ๊ะ" "ค่ะ" เสียงใสใสของเด็กหญิงดังเจื้อยแจ้วตามคุณแม่ ขอให้หนูเรียนหนังสือเก่งๆได้ที่หนึ่ง ขอให้ร่ำให้รวยถูกหวยรางวัลที่หนึ่ง ขอให้อายุมั่นขวัญยืน ขอให้โรคภัยอย่าเบียดเบียน , , , , ขอ ขอ ขอ ขอ ขอ ขอ เสียงผู้คนร้องขอ ให้ตนพบแต่ความสมหวัง,,,, ดังแว่วๆเข้าไปในโสตประสาทของอ๋อมแอ๋ม เธอพึมพำออกมาเบาๆ, ”แล้วมันจะต้องเป็นแบบนี้ด้วยหรือ” ”เธอสลัดความคิดต่างๆออกไปจนหมดสิ้น ทุกชีวิตย่อมเป็นไปตามกรรม เธอเดินจ้ำตามผู้มีพระคุณทั้งสอง บรรจงปล่อยปลาดุกตัวเขื่องสามสี่ตัวลงไปในแม่น้ำ พนมมือแล้วกล่าวตามผู้เป็นแม่ , , , , สัพเพสัตตา สัตว์ทั้งหลายที่เป็นเพื่อนทุกข์เกิดแก่เจ็บตายด้วยกันทั้งหมดทั้งสิ้น อะเวรา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีเวรแก่กันและกันเลย อัพยาปัชฌา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้เบียดเบียน ซึ่งกันและกันเลย อะนีฆา โหนตุ จงเป็นสุขเป็นสุขเถิด อย่าได้มีความทุกข์กายทุกข์ใจเลย สุขี อัตตานัง ปะริหะรันตุ จงมีความสุขกาย สุขใจ รักษาตนให้พ้นจากทุกข์ภัยทั้งสิ้นเถิด สาธุ สาธุ สาธุ.... แอมอร   Create Date : 28 กุมภาพันธ์ 2553 46 comments Last Update : 11 กรกฎาคม 2553 6:24:14 น. Counter : 1978 Pageviews. Share Tweet

คุณอ้วน เอาไปสามหยดละกัน มาม่าอาหย่อย ได้ค่าโฆษณาป่ะเนี่ย อิ อิ แอมอร   โดย: peeamp 28 กุมภาพันธ์ 2553 5:45:40 น.

เห็นนกในกรงแบบนี้ไม่รู้ว่าได้บุญหรือบาปนะคะเนี่ย ฟังนกคุยกันแล้วทั้งขำ ทั้งสงสาร ทั้งเห็นใจ แต่เจ้านกทั้งหลายคงไม่มีความสุขแน่ๆนะคะ เบียดกันขนาดนี้ เห็นแล้วเศร้าใจจัง   โดย: KOok_k 28 กุมภาพันธ์ 2553 6:05:45 น.

โดย: Dingtech 28 กุมภาพันธ์ 2553 7:19:55 น.

วันนี้ไอ้ตง หรือฟ้าลั่นขึ้นชกเป็นครั้งแรกครับ ขึ้นเวทีครั้งแรกก็เป็นมวยรองเสียแล้ว จะเป็นอย่างไรต่อไปก็คงต้องช่วยกันเชียร์เสียแล้วละครับ... สังเวียนคน ตอน 8 มวยรอง   โดย: ลุงแว่น 28 กุมภาพันธ์ 2553 7:36:34 น.

สาธุ ^^ แอบหลอนแทน ถ้าฟังออกแบบนี้นี่ เป็นบ้าแน่ๆเลย มีแต่เสียงความคิด ต่างๆเข้ามา ตามมุมมองผมนะ เรามีจิตปราถนาดี ปล่อยเค้าให้เป็นอิสระ ในจุดนั้นเราก็ได้บุญกุศลแล้ว แล้วถ้าได้ยินแบบคุณอ๋อมแอ๋มแบบนั้น คงเลือกที่จะเหมาหมดแล้วเอาไปปล่อย เหตุผลง่ายๆ พวกมันจะได้ยืดเส้นยืดสายบ้าง ฮาๆ ท่าทางจะอยากไปเข้าห้องน้ำด้วยนะนั่น ปล.มีแอบแซวพี่เป็ดด้วยแหะ ตะพาบปากเป็ด^^ สวัสดีตอนเช้าคร้าบ มีความสุขกับวันใหม่   โดย: Sky (2ndStory ) 28 กุมภาพันธ์ 2553 7:41:46 น.

ว้าว ... เป็นการอ่านงานที่เพลินอีกชิ้นหนึ่งค่ะ เพราะว่าเหมือนไปแอบฟังคนคุยกันเลย แต่นี่แอบฟัง นกคุยกันด้วยจินตนาการแบบนำร่อง อ่านเพลิน และก็ได้ข้อคิดแง่คิดดีๆ ตลอดเลย... ทำบุญแบบนี้ได้บุญได้บาปก็น่าคิดนะค่ะ ว่ามันยังไงกันแน่... งานงวดหน้าสิค่ะ มือก่ายหน้าผากยังธรรมดา แต่ว่าเอาเท้าก่ายหน้าผาก และปวดหัวล่วงหน้า ไปก่อนกับงานเขียนของคุณก๋าโจทย์นี้ไซร์ ทำเอา เวียนเฮดล่วงหน้าก่อนเวียนเทียนเย็นนี้เลยค่ะ ... แล้วเจอกันกับงานเขียนอีกครั้งนะค่ะ ...   โดย: JewNid 28 กุมภาพันธ์ 2553 8:11:44 น.

แวะมาร่วมโครงการดีดีด้วยกัน ..เด๋วมาอ่านนะคะ คุณแอมอร วันนี้ไหว้สาร์ทแรก..ตรงกับวันพระใหญ่ ยุ่งนิดนุงจ่ะ   โดย: นางฟ้าในโลกไซเบอร์ 28 กุมภาพันธ์ 2553 8:46:16 น.

แม้เป็นแค่เสี้ยวนึงของชีวิตแต่ก็บรรยาย ได้เห็นภาพอีกแล้วก็อ่ะนะชีวิตทุกชีวิตมีความหมาย ต้องฟ้องตำรวจแล้วข้อหากักขังหลอกลวงและหน่วงเหนี่ยว นกน้อยให้อยู่ในกรงแถมไม่ใช่กรงทองซะอีก หยั่งงี้ต้องฟ้อง555555   โดย: อ้วนforest IP: 118.172.177.201 28 กุมภาพันธ์ 2553 9:34:48 น.

ว้าวๆๆๆคุณอ้วน มาตามอ่านจนได้ ตอนแรกคิดว่าจะมาดึกๆ ขอบคุณนะคะ ที่มาอยู่เป็นเพื่อนเมื่อคืน มีคนช่วนลุ้นอยู่ใกล้ๆค่อยมีกำลังใจหน่อย อ้อนอีกแล้ว อิ อิ แอมอร   โดย: peeamp 28 กุมภาพันธ์ 2553 9:38:16 น.

ปล.ดราม่ามากๆ55555 คุณแอมขอสามหยดปลายิ้มเหอะนะได้คุณค่าอาหารเยอะกว่า5555ไม่ได้ต่าโฆษณาเหมียนกัน   โดย: อ้วนforest IP: 118.172.177.201 28 กุมภาพันธ์ 2553 9:39:44 น.

แวะมาสาธุด้วยคนค่ะ เรื่องนี้มาในมุมมองจากเจ้านก..น่ารักดีจังอ่านได้เพลินๆแถมแฝงข้อคิด จะขออนุญาตจดจำ Idea นี้ไปปรับใช้กับของตัวเองในการที่จะเขียนเรื่องที่ 3 ของครูก๋ นะคะ ขอให้มีความสุขกับวันหยุดยาวและวันมาฆะบูชา แล้วเจอกันใหม่ค่ะ ขอบคุณที่แวะไปอวยพรวันเกิดเมื่อวันศุกร์ที่ผ่านมา   โดย: เริงฤดีนะ 28 กุมภาพันธ์ 2553 9:40:48 น.

ว้าวววววเจอจขบ.บ้านแต่เช้าสวัสดีครับคุณแอม ไปทำบุญมาแล้วเหรอครับอัพบล๊อคแต่เช้า   โดย: อ้วนforest IP: 118.172.177.201 28 กุมภาพันธ์ 2553 9:46:25 น.

สวัสดีค่ะ คุณแอม อ่านหะแรก..นึกว่าคนคุยกัน . . นึกถึงสำนวน..คุยกันเหมือนนกกระจอกแตกรัง เลยค่ะ มีความสุขกะวันพักผ่อนนะคะ   โดย: อิ่ม_Aim 28 กุมภาพันธ์ 2553 10:06:02 น.

สวัสดีค่ะคุณแอมอร ขอบคุณสำหรับคำอวยพรในวันเกิดที่ผ่านมา ขอให้สมปรารถนาในทุกสิ่งเช่นกัน ปล. คุณแอมอรเขียนได้ดีมากค่ะ เจ้านกพวกนี้น่าสงสารมากเลย .. คงตกเป็นทาสของยา และถูกจับกลับมาขาย วนเวียนจนกว่าชีวิตจะหาไม่ มนุษย์สุดแสนเลวร้ายเหล่านั้น...คือสัตว์นรก   โดย: นางฟ้าในโลกไซเบอร์ 28 กุมภาพันธ์ 2553 10:32:52 น.

สวัสดีขอรับ อ่านแล้วต้องไปส่องกระจก ดูปากตัวเองหน่อย แหะๆๆ ----------- สัจว์ที่ปล่อยไปแล้วตายเพราะไม่คุ้นกับสภาพแวดล้อมนี่ เรื่องจริงเลยนะครับ น่าสลดใจแท้ ขอบคุณที่ร่วมสนุกกันครับ เจอกันคราวหน้า โจทย์พี่ก๋าฮาเฮครับ   โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 28 กุมภาพันธ์ 2553 10:36:13 น.

โห...ป้าเป็นนักเรียนที่ขยันมากกกก อัพตอนตี 5 แม่เจ้า..... นี่ตอนเรียนขยันแบนี้ปะ..ถามจริงๆ ... ตาย...พิมพ์หยาบคายไปตั้งเยอะ ทำไงดีๆ ลบเม้นท์ใหม่ก็คิดไม่ออกแย้วอะ... เอาหว่ะ..ชมซักหน่อย ...อ่านแล้วเผลอทำเสียงเล็กเสียงน้อย ตามตัวละครเลยอะ..555 แล้วนึกถึงภาพตัวเองเวลาไปตลาดแล้วเห็น เพราะข้างบน..มันถอดติ่งตรงหยักที่ 520 ออกมาเลยอะ   โดย: mutcha_nu 28 กุมภาพันธ์ 2553 10:37:51 น.

เปล่าค่ะคุณอ้วน ตั้งใจจะไปตอนเย็นทีเดียว ที่อัพตอนเช้าน่ะ บังเอิญลุกมาเพราะความเคยชิน อ้าววันหยุดนี่นา อัพบล๊อคเสร็จนอนต่อ555 แอมอร   โดย: peeamp 28 กุมภาพันธ์ 2553 11:15:20 น.

ดีจ้านู๋แอมฯ ตามมา3ตะพาบแล้ว แต่ละมุมที่มองน่ารัก ในมุมของนู๋แอมมาแบบเข้าวิถีของคนขายนกและตัวนกเลย ฮ่า ฮ่า แล้วไอ้ตะพาบหน้าเป็ดนี่ไปเหมือนนายแดหวา เป็ดสวรรค์ได้ไงนี่ ฮิ ฮิ แล้วก็เพิ่งรู้นี่แหละว่าหอยขมนี่ ถ้าเทลงน้ำก็สำลักน้ำตายยกถุง แล้วเค้าให้ปล่อยแบบบวกหนึ่งอายุ พี่หมูสงสัยว่าจัดการแต่ละทีเกินครึ่งร้อยทุกที แฮะ แฮะ คราวหน้าจะปล่อยริมตลิ่งจ้า   โดย: วันที่ท้องฟ้าแจ่มใส 28 กุมภาพันธ์ 2553 13:00:18 น.

จากบล๊อก..เพิ่งหายจากหวัดค่ะ คุณแอม มะวาน เดินชนเด็กยักษ์ ผล..หกล้มข้อเท้าแพลง สงกะสัยได้อยู่กับบ้านหลายวันแน่ ดีที่ลุงคอมพ์ไม่เกเร ได้เล่นเน็ตแก้เหงา   โดย: อิ่ม_Aim 28 กุมภาพันธ์ 2553 14:48:54 น.

อ่านบรรดาสัตว์ทั้งหลายคุยกันแล้วก็อดคิดไม่ได้ว่าปล่อยหรือไม่แบบไหนดีกว่ากัน ถ้าปล่อยก็เหมือนกับสนับสนุนให้พ่อค้าแม่ค้าหาผลประโยชน์จากสัตว์พวกนี้อีก แต่ถ้าไม่ปล่อยสัตว์พวกนี้ก็ต้องทรมานบางตัวตายไปก็มี ตัดสินใจยากเหมือนกันนะคะ แต่ส่วนตัวแล้วเลือกที่จะไม่ปล่อยค่ะ เราไม่อยากได้บุญพร้อมบาปไปในตัวหักกลบลบหนี้กันแล้วอาจได้บาปมากกว่าบุญด้วยซ้ำค่ะ   โดย: ส้มแช่อิ่ม 28 กุมภาพันธ์ 2553 15:42:21 น.

มาเมียงมองอีกรอบนึง   โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) 28 กุมภาพันธ์ 2553 16:20:28 น.

เป็นธรรมะแบบแนวประชดประชันชีวิตนิด ๆ ได้ดีมาก 5 5 เราหายไปหลายวัน คิดถึงเราไหม มาให้กอดหน่อยมา จ๊วบ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ 5 5 5 5+ เออ เรื่องนกเรื่องปลา เค๊าพาปล่อยก็ปล่อย ๆ ไปเหอะ อย่าคิดอะไรให้มันมากนักเลย ดูอย่างสมถึกซิ ไม่ค่อยคิดอะไรเลยวันวัน 5 5 5+ แฮปปี้ตลอดเวลา   โดย: สมถึก 28 กุมภาพันธ์ 2553 16:55:28 น.

ขอบคุณนะคะคุณแอมอร ขอบคุณที่ชื่นชอบ..คอมเม้นท์นี้ช่วยเป็นแรงใจอย่างมากมาย ชอบผลงานของแอมอรเช่นกันค่ะ..เยี่ยมเลย   โดย: นางฟ้าในโลกไซเบอร์ 28 กุมภาพันธ์ 2553 17:40:45 น.

ทำไมอ่านแล้วเศร้า่อ่ะค่ะ คุณแอม ง่ะ หนิงไม่อยากเศร้านะ แต่ก็ไม่ค่อยสนับสนุนการปล่อยสรรพสัตว์ในกรงเหมือนกันล่ะค่ะ แบบอคติกับคนขายน่ะ ถ้าเจอจะเดินหนี เหอๆๆ เห็นด้วยค่ะ สัตว์โลกย่อมเป็นไปตามกรรม ตามการกระทำของเขา ถ้าทำบุญแล้วมัวแต่ขอ จะได้มั้ย ถ้าไม่ยอมลงมือทำ เอิ้กๆๆ ตัวละครจากบ้านหนิง ก็ของชอบทั้งนั้นล่ะค่ะ นี่ก็กำลังนึกอยากกิน อิอิ ดีใจที่เข้าไปอ่านเรื่องเวรกรรมของหนิงนะคะ รอบหน้าจะเป็นจะใด ยังนึกไม่ออกค่ะ   โดย: ThaMN 28 กุมภาพันธ์ 2553 17:53:16 น.

มาแอบฟังนกบ้านนี้คุยกันค่ะ จุ๊บจิ๊บ ๆ ดีจัง ปล. และสำหรับตัวเอง ก็เชื่อว่าทุกชีวิตย่อมเป็นไปตามกรรมเหมือนกันค่ะ   โดย: Paulo 28 กุมภาพันธ์ 2553 18:16:29 น.

^^ อรุณสวัสดิ ครับ พึ่งตื่นอิอิ วันนี้ตื่น 2 รอบ ตี5กว่ากับ1ทุ่ม นึกว่าจะบอกว่า "มีสลับซับซ้อน อ่านแล้วมึนจนจบ" ซะอีก ขอเป็นเดือนประดับวงการได้มะครับ ยังมะอยากเป็นเหมือนพี่เป็ดในเรื่องงะ ^^ ไม่อยากเป็น ช เหนือ ช ฝันหวานนะครับ   โดย: Sky (2ndStory ) 28 กุมภาพันธ์ 2553 19:12:20 น.

สวัสดีค่ะตามมาอ่านตะพาบค่ะ อิอิตะพาบปากเป็ดมีด้วยเหรอ   โดย: ท่านหญิงน่าเกลียด 28 กุมภาพันธ์ 2553 20:20:26 น.

ถ้าพวกเค้าพูดได้คงเรียกร้องสิทธิ์ของตัวเองกันให้ลั่นเนอะ   โดย: Charming Princess 28 กุมภาพันธ์ 2553 20:22:58 น.

สวัสดียามค่ำอีกครั้งค่ะคุณแอม จะเรียกส้มหรือนุชก็ตามสะดวกเลยค่ะ ถ้าคราวหน้ามาบล็อกแล้วนึกชื่อเล่นจริงๆ ไม่ออกก็เรียกส้มได้ค่ะ เพราะส้มเคยไปทักชื่อเล่นคนอื่นผิดเจอเค้าแซวกลับมาอายเลยค่ะ ก็เลยเผื่อไว้ให้เรียกส้มตามชื่อล็อกอินเลย จำง่ายดีค่ะ   โดย: ส้มแช่อิ่ม 28 กุมภาพันธ์ 2553 22:13:45 น.

... อ่านไปก็ทำเสียงกระซิบ จิ๊บๆๆไปด้วยเลยล่ะค่ะ คุณแอม ...   โดย: lastmoon 28 กุมภาพันธ์ 2553 22:31:05 น.

ช่างจินตนาการเหมือนจริงเชียวนะจ๊ะคุณยายแอม สมัยเด็กๆ เคยปล่อยนกและก็สงสัยว่าทำไมนกไม่ยอมบินไปหานายอิสระ แต่กลับเดินป้วนเปี้ยนอยู่แถวกะดง เป็นอย่างนี้นี่เองนกโดนวางยา... เราว่าแม่ค้าแสบแล้วนะ แต่เพื่อนเราแสบกว่า เธอไปทำบุญที่วัดใหญ่ แม่ค้าร้องว่า ปล่อย(ลูก)ปลาไหลไหมคะ 10 บาท แถมยังใจดีให้ไปปล่อยก่อนแล้วมาจ่ายตังค์ทีหลัง เพื่อนก็เลยหิ้วไปปล่อย 1 ถุง พอกลับขึ้นมาจากท่าน้ำ ควักตังค์จะจ่าย แม่ค้าบอกว่า 90 บาท เพื่อนเราปรี๊ดแตกเลยคะ เธอบอกว่าจ่ายแค่ 10 บาท เพราะไม่ได้บอกนี่ว่าตัวละ 10 บาท แม่ค้าเริ่มเสียงดัง เพื่อนเราก็ดังแข่งบอกว่าจะเอาไหม รึจะให้เรียกตำรวจมาจับ ช่วยตัดสินหน่อยสิจ๊ะคุณยายแอมว่าใครแสบกว่ากัน   โดย: พี่นู๋อ้อ (pinuaoo2006 ) 28 กุมภาพันธ์ 2553 23:52:44 น.

เขียนเก่งนะคะ ให้เราเขียนแบบนี้ไม่ได้แน่นอน นึกถึงสมัยเรียน วิชาที่ไม่ชอบเลยคือเรียงความนี่ล่ะ แค่สิบบรรทัดก็หืดขึ้นคอจะแย่   โดย: jeab&michelle 1 มีนาคม 2553 0:31:07 น.

เฮ้วววววววว จะรีบนอนไปไหนฮะ? ยังไม่ตีสามเล้ยยยยย   โดย: มนุษย์ต่างดาว..ผมยาว..ปากหวาน... (เป็ดสวรรค์ ) 1 มีนาคม 2553 1:55:59 น.

นกคุยกันน่ารักนะคะคุณแอมอร .... เราว่าคนเรานี่ก็แปลกอย่างนะคะ นกเค้าอยู่ดีดีก็ไปจับเค้ามาใส่กรง เพื่อที่จะปล่อยไปแล้วบอกว่าได้บุญ ..... ถ้าไม่จับมาเสียเลย ปล่อยให้เค้ามีอิสระตลอดเวลา มิได้บุญกว่าเหรอคะ อิ อิ ... หลับฝันดีฝันหวานนะคะ   โดย: Suessapple 1 มีนาคม 2553 3:01:09 น.

ก็ว่า ทำไม ถึงเริ่มลงพุงๆ ทุกวันเลย ไม่ลดซะที >.< ที่แท้เพราะมัวแต่ฝันหวานนี่เอง อรุณสวัสดิ ครับ คุณแอมอร อากาศยามเช้าสดใสมากมาย   โดย: Sky (2ndStory ) 1 มีนาคม 2553 6:20:00 น.

สวัสดียามเช้าวันจันทร์ครับ แอมอร งานเข้าเร่งด่วน...เดี๋ยวค่อยกลับมาอ่านอีกทีนะ มีความสุข รักษาสุขภาพ นะครับ   โดย: เซียนกระบี่ลุ่มแม่น้ำวัง 1 มีนาคม 2553 7:58:07 น.

สวัสดียามเข้าครับผม   โดย: กลิ่นดอย 1 มีนาคม 2553 8:22:23 น.

หวัดดีพี่แอมอร ไม่เคยซื้อนกในกรงแบบนี้ปล่อยเลยค่ะ มีแต่ปล่อยปลาบ้างตามโอกาศ   โดย: ooy (ooybangyom ) 1 มีนาคม 2553 10:34:39 น.

ชีวิต..ที่รอการปลดปล่อย ฉันเฝ้าคอยวันนั้นเหมือนกันหนา ตั้งใจเพียรห้าปีผ่านกาลเวลา กายใจหล้าเพื่อได้มาสำเร็จปอง แต่ดูเหมือนขวากหนามยังไม่หมด ดุจดังชดใช้กรรมตามสนอง ได้ผลบุญกตัญญูมารดาครอง ช่วยปกป้องฉันแคล้วคลาดมารผจญ ................... เห็น ภาพทำให้คิดถึงตัวเองเมื่อวานผ่านมาในรอบที่หนึ่ง ถึงแม้ผลจะออกมาเป็นอย่างไรในวันที่สิบแปดที่จะถึงนี้ในการสอบครั้งที่สอง ... ชีวิตฉัน จะได้รับการปลดปล่อย... เช่นกัน   โดย: tiensongsang 1 มีนาคม 2553 10:35:41 น.

แก้คำผิด หล้า เปลี่ยนเป็น ล้า เดี๋ยวจะโดนข้อหาตั้งใจผิดอีก   โดย: tiensongsang 1 มีนาคม 2553 10:37:36 น.

ใช่ครับ ผมก็เคยวิ่งแบบสโลว์ในฝัน ทรมานสุดๆเลย   โดย: ชายผู้หล่อเหลา...กว่าแย้นิดนึง. (เป็ดสวรรค์ ) 1 มีนาคม 2553 10:44:35 น.

ก่อนนอนจิตสงบนะครับ หลับสนิทเลย แต่เป็นคนรู้สึกตัวง่ายอะ พอได้ยินเสียงยุงบินมันก็เลยตื่น =.= อุตส่าพยายามไม่สนใจมันก็แล้วนะ ก็เลยได้ฤกษ์จับมันไปปล่อยซะเลย ฮาๆ แล้วก็ไม่ได้หลอกคุณแอมอรซะหน่อย ไม่ได้บอกนี่ ว่า โดนผีปลุก^^ บกแค่ว่าอยู่คนเดียวแล้วโดนปลุก ยุงมันมะช่ายคน อิอิ ส่วนเจ้างูน้อยรีบๆไล่ไปเถอะครับ เด๋วมันไปทักทายคนอื่นจะแย่ มีความสุขกับวันใหม่ครับ   โดย: Sky (2ndStory ) 1 มีนาคม 2553 10:54:20 น.

พี่แอมคะ มาแล้วๆๆ มาช้าหน่อย เคลียร์งานค่ะ วันนี้ทำงานด้วยจิ เฮ้อ... หวานแก้เซ็งนิดๆ หน่อยๆ ได้ผลนะคะ อิอิ เดี๋ยวว่างๆ มาอ่านใหม่นะคะ   โดย: biotech_girl 1 มีนาคม 2553 11:05:06 น.

เอาของหวานมาเสิร์ฟเจ้าค่ะ ก่อนหรือหลังอาหารก็ล่ายยย   โดย: biotech_girl 1 มีนาคม 2553 12:06:10 น.

ตะพาบตัวนี้ขาสั้นนิดนึงเลยคลานช้าไปหน่อยค่ะ อิอิ (นี่แอบอยากเปลี่ยนที่นอนยกชุดอยู่รึเปล่าเอ่ย)   โดย: Charming Princess 1 มีนาคม 2553 13:57:02 น.

ผมเป็นคนหนึ่งละครับ ที่ไม่ยอมทำตามคนส่วนมากในที่นั้น ผมจะไม่เป็นคนกำหนดชีวิตของใครตัวไหนเลย ตัวไหนจะอยู่จะตาย ก็แล้วแต่กรรมของเขา ผมไม่เกี่ยวครับ.   โดย: เจียวต้าย 21 ตุลาคม 2554 6:25:09 น.