ถนนสายนี้...มีตะพาบ 143 กระทงหลงทาง ถนนสายนี้ มีตะพาบ โจทย์โดย:คุณเป็ดสวรรค์ “กระทงหลงทาง” มีน กุสุมา เขียนคำ เพราะความคิดชั่ววูบหรืออารมณ์ชั่วแล่น พาฉันมาไกลเกินกว่าที่จะหันหลังกลับ ฉันจอดติดไฟแดงไม่รู้ว่าจะตรงไปเลี้ยวขวาหรือว่าเลี้ยวซ้ายดี บางทีการเสี่ยงเดินทางทั้งๆที่ไม่ได้ศึกษาเส้นทางมาก่อนก็มีแง่ดี  ทำให้ค้นพบเส้นทางใหม่ๆโดยบังเอิญ อาจทำให้เสียเงินเสียเวลาไปบ้าง เหมือนกระทงหลงทาง  ลอยเท้งเต้งเคว้งคว้างไม่รู้จุดหมาย ลองผิดลองถูกเรื่อยไป แต่การหลงทาง การค้นพบเส้นทางสายใหม่ๆทำให้พบทางลัดเพราะทางเส้นเดิมๆอาจยาวไกลและวกวน ทำเราสิ้นเปลืองพลังกายและสิ้นเปลืองหัวใจสิ้นดี การหวังพึ่งพิงแต่ผู้อื่นคือความปวดร้าวการฝึกทำอะไรด้วยตัวเอง คือจุดเริ่มต้นของการค้นพบพลังที่ยิ่งใหญ่คือพลังที่จะลุกขึ้นทำอะไรๆด้วยตัวเอง ฉันรู้สึกถึงความตื่นตัวของกล้ามเนื้อมัดต่างๆเมื่อรถมาติดอยู่บนสะพานพระนั่งเกล้า ชุดไทยจักรีสีขาวงาช้างวางไว้ที่เบาะด้านหลังกล่องรองเท้า กระเป๋าเครื่องสำอาง ทุกอย่างพร้อมสรรพสวนสมเด็จย่าคือจุดหมายปลายทาง ร่างกายของคนเรานี่ก็แปลกหากไม่ได้ใช้งานนานๆจะลีบเล็กและเป็นแผลกดทับ สมองก็เช่นกันหากว่าไม่ได้ใช้งานก็จะฝ่อไปเรื่อยๆ การกระตุ้นกล้ามเนื้อสมองหลายๆ ส่วน ด้วยการบริหารสมองแบบ"นิวโรบิกเอ็กเซอร์ไซส์" ของศาสตราจารย์ลอเรนซ์ซีแคทซ์ ผู้เชี่ยวชาญด้านประสาทวิทยา ถูกนำมาใช้ในครั้งนี้ด้วย เพราะการทำงานซ้ำซากจำเจ อยู่ทุกเมื่อเชื่อวัน เพราะความเบื่อหน่าย เหงา เศร้า เซ็ง คือศัตรูตัวสำคัญของสมอง การเรียนรู้สิ่งใหม่ ๆโดยผ่านประสาทสัมผัสทั้งห้าเป็นการช่วยฝึกให้สมองได้ออกกำลัง การทำกิจกรรมใหม่ๆอยู่เสมอ เป็นการกระตุ้นให้สมองสดชื่น เช่น การเปลี่ยนเส้นทางการขับรถใหม่ การอ่านหนังสือเล่มใหม่ ทาสีห้องนอนใหม่ ใช้น้ำหอมกลิ่นใหม่ ลิ้มลองรสอาหารแปลกใหม่ พบปะผู้คนใหม่ๆแต่แฟนไม่ต้องมีคนใหม่นะจ๊ะ ฮา ฮา ปฏิบัติการณ์"นิวโรบิกเอ็กเซอร์ไซส์"(Neurobics Exercise) เรียนรู้สิ่งใหม่ พาใจไปฟิตเนสจึงเริ่มขึ้น และนั่นคือเหตุผลว่าเพราะอะไร ฉันจึงขับรถออกจากบ้านมาติดอยู่บนสะพาน มายืนอยู่บนเวทีประกวดอันทรงเกียรติ์แห่งนี้ เมื่อถึงคราวต้องตอบคำถามในรอบสุดท้าย ขณะก้าวขึ้นเวที ขนบนแขนแสตนด์อัพ หัวใจเต้นเป็นจังหวะสามช่าบริเวณท้องน้อยเสียวแปลบ เหงื่อกาฬแตกทั้งๆที่อากาศเย็นยะเยือก ฉันเป่าลมออกจากปากเบาๆสูดลมหายใจกลับเข้าปอดช้าๆ มือชื้นเหงื่อกำไมโครโฟนไว้แน่นแว่วๆเสียงพิธีกรไกลๆทั้งๆที่ยืนอยู่ใกล้แค่ปลายจมูก ”เป็นยังไงบ้างครับรู้สึกตื่นเต้นไหมครับ” เขาส่งยิ้มหวาน ฉันรวบรวมสติอีกครั้งอย่างมั่นใจ ก่อนตอบกลับไปด้วยสำเนียงสุพรรณบุรีแบบเหน่อๆ “ฉันรู้สึกเฉยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ..จากนั้นเสียงฮาดังสนั่นไปทั่วอาณาบริเวณ . ท้ายเรื่องมาร่วมเดินทาง บนถนนสายตะพาบแห่งนี้อีกครั้งแล้วค่ะ นี่เป็นส่วนหนึ่งในการบริหารต่อมในสมองอ่านมาถึงบรรทัดสุดท้าย มองที่ปากมีน กุสุมานะคะ ออกเสียงเหน่อๆไปพร้อมๆกันนะคะ เฉยๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ   Create Date : 25 พฤศจิกายน 2558 19 comments Last Update : 25 พฤศจิกายน 2558 13:20:02 น. Counter : 1469 Pageviews. Share Tweet

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ มาตามอ่านงานตะพาบครับ สรุปว่าได้ชนะเลิศการประกวดได้เป็นนางนพมาศไหมครับ? โหวตให้ครับ บันทึกการโหวตเรียบร้อยแล้วค่ะ บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต Opey Art Blog ดู Blog peeamp Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง 25 พฤศจิกายน 2558 9:54:56 น.

ตามมาอ่านงานตะพาบของพี่แอมด้วยคนครับ   โดย: กะว่าก๋า 25 พฤศจิกายน 2558 13:23:27 น.

ผมตั้งใจใช้โจทย์ตะพาบมาเขียนงานแนวสยองขวัญ เขียนมาได้หลายเรื่องแล้วล่ะครับพี่   โดย: กะว่าก๋า 25 พฤศจิกายน 2558 14:17:47 น.

case ที่144 เคสนี้ น่าสนใจมาก หมอจำได้แม่นติดตา ญาติเหมารถ 2แถว มาจากสุพรรณ มาถึง รพ. เอา กลางดึก คืนวันลอยกระทง พยาบาลไปฉุดกระชาก ลากหมอมาจากถังขยะ เย้ย ที่นอน เพื่อมาดูอาการคนไข้ อย่างเร่งด่วน ภาพที่ปรากฎ ตรงหน้าหมอ ทำเอาหมอต้องเบือนหน้าหนี มันบีบคั้นจิตใจ อย่างแสนสุดจะทน หมอต้องสะกดอารมณ์ วิ่งไป ระเบิดหัวเราะ ปล่อยกร้ากในส้วม แบบท้องคัด ท้องแข็ง ฮาขรี้แตก ขรี้แตน 555 เพราะภาพตรงหน้านั้น เป็นคุณยายคนนึง คะเนอายุได้ น่าจะซัก 70 กว่าๆ ยืนโพสท่านางงาม โบกมือ ฉีกยิ้มหวานจ๋อย อยู่หน้า รพ. เสื้อผ้าที่สวมใส่ ก้เป็นชุดทำจาก เศษใบตอง ที่เก็บมาจากกระทงเก่า ตามตัวโรยด้วยเศษโฟม สีขาวกระดำกระด่างและกากเพชร ตามชุดประดับดอกไม้ แบบมั่วไปหมด ดูๆไป ออกแนวทำเลียนแบบ คล้ายๆ ชุดไทยจักรี อิอิ บนหัวมีมงกุฎดอกดาวเรือง ใกล้จะเน่าสวมพะรุงพะรังอยู่เต็ม หน้าตานั้น ขาวผ่อง เห็นญาติบองว่าทาแป้ง มองเล่ยะ ไปครึ่งกระป๋อง ปากก็แดงสดด้วยสีปูนกินกะหมาก แต่แววตานั้น เลื่อนลอย ว่างเปล่า อย่างน่ากลัว บรึ๋ยยๆๆๆ จากการซักประวัติคนไข้เบื้องต้น จากญาติที่อุ้มมาส่ง เล่าว่า คนไข้หนีออกจากบ้านมาตั้งแต่คืนวันลอยกระทง ญาติช่วยกัน ออกตระเวณหาตัวทั้งคืน ไปพบที่เวทีประกวด นางนพมาศรุ่นใหญ่ ใจเกินร้อย ที่ สวนสมเด็จย่า ขณะกำลังขึ้นเวที ให้กรรมการสัมภาษณ์ ในรอบสุดท้าย กว่าจะลากตัวลงจากเวที พามาหาหมอได้ ก้ต้องหลอกล่อว่า จะพาไปประกวด อีกเวที ที่รังสิต งาน full moon คนเกษียณ ญาติยังเล่าต่อไปอีกว่า แกจะมีอาการกำเริบ ทุกคืนวันเพ็ญ ขึ้น 15 ค่ำ วันลอยกระทง วันทหารผ่านศึก วันคริสมาสต์ และวันปีใหม่ อิอิ จากการสัมภาษณ์ คนไข้ทั้งคืน ด้วยความลำบาก ร่วม 8 ชั่วโมง หมอต้องแกล้ง ปลอมตัวเป็นกรรมการกองประกวด ใส่สูท ท่อนบน นุ่งผ้าขะม้าท่อนล่าง คนไข้ถึงยอมคุยด้วย นั่งหัวเราะต่อกระซิกสลับกับร้องไห้ ซดน้ำขิงกันโฮกๆ ทั้งคืน 555 คุยไปคุยมา ถึงรู้ว่า คนไข้เคยเป็นบล้อกเกอร์ชื่อดังในพันติ๊ปมาก่อน ถึงขั้นแต่งนิยาย ได้รางวัลมานักต่อนัก โดยพื้นฐานคนไข้เป็นคนอ่อนโยน รักธรรมชาติ และชอบแต่งตัวสวยๆงามๆ แต่ยังไงก็ไม่รู้ได้ หมอเข้าใจว่า สมองส่วนหน้าบริเวณ คอร์เทกซ์ อาจถูกกระตุ้นจนเกินขนาด จนเสียภาวะสมดุลไป ส่งผลถึงพฤติกรรมที่แสดงออกมา เคสนี้ หมอใช้วิธีรักษาแบบเดียวกันกับ บล้อกเกอร์ กระทงอำมหิต จิตหงุดเงี้ยว โดยการให้ระบายความรู้สึกด้วยการเขียน เพื่อให้ลดภาวะเครียด ในเนื้อสมอง ตอนนี้อาการดีขึ้นมาก คนไข้ให้ความร่วมมือเป็นอย่างดี ไม่เหมือนบล้อกเกอร์คนก่อน (ไอ้คนข้างบนนั่นแหละ หนีมาบ้านนี้อีกแระ 555) แถมเถียงตลอดว่า ตัวเองไม่ได้เป็นอะไร 555 ลงชื่อผู้ตรวจ นพ. สิบตรี multiple ผู้เชี่ยวชาญ สาขาจิตใต้สำนึกส่วนลึก เชี่ยวชาญ เรื่องสะกดจิตหงุดเงี้ยวขั้นสูง สาลิกาลิ้นทอง รับทำขวัญนาค ทั่วราชอาณาจักร ติดต่อได้ที่ตึกจิตเวช ห้องขังเดี่ยว ตลอด24 ชม ไม่เว้นวันหยุด หมออยู่ทุกวันละคร้าบ 5555   โดย: multiple 25 พฤศจิกายน 2558 15:28:46 น.

^ ^ ^ 55555+ คุณหมอคะ กลับโรงพยาบาลด่วน คนไข้ให้อภัยแล้วค่ะ แอมอร   โดย: แอมอร IP: 116.58.239.113 25 พฤศจิกายน 2558 20:53:05 น.

อ่านแล้วครับครู ปฏิบัติการณ์"นิวโรบิกเอ็กเซอร์ไซส์"(Neurobics Exercise)เรียนรู้สิ่งใหม่ ช่วยให้ชีวิต คนเรากระตือรือร้นได้อีกทางหนึ่ง ขอบคุณครับ   โดย: พายุสุริยะ 25 พฤศจิกายน 2558 20:56:34 น.

ตามมาอ่านงานตะพาบบ้างค่ะ อ่านของหลายๆคนแล้วก็คิดว่า หลายคนเขียนเรื่องเดียวกันได้ หลากหลายมาก ขอบคุณที่ไปอ่านงานที่บ้านนะคะ   โดย: ภาวิดา (คนบ้านป่า ) 26 พฤศจิกายน 2558 12:50:50 น.

น่ารักจริง..เฉยๆ เนอะ แค่ขึ้นเวทีเอง 5555 การหวังพึ่งพิงแต่ผู้อื่นคือความปวดร้าวการฝึกทำอะไรด้วยตัวเอง คือจุดเริ่มต้นของการค้นพบพลังที่ยิ่งใหญ่ กับ นิวโรบิกเอ็กเซอร์ไซส์ น่าสนใจมากๆค่ะ   โดย: kae+aoe 26 พฤศจิกายน 2558 14:00:32 น.

ลองทำเสียงเหน่อตามแล้ว แต่เหน่อแบบสุพรรณ หรือเหน่อเมืองเพชรดี?   โดย: เป็ดสวรรค์ 26 พฤศจิกายน 2558 14:47:04 น.

สวัสดีค่า มาอ่านตะพาบค่ะ ^^ ตกลงได้นางนพมาศรึเปล่าคะ อิอิ ปฏิบัติการนิวโรบิกเอ็กเซอร์ไซส์"(Neurobics Exercise) น่าสนใจมากค่ะ ไม่เคยสนใจมาก่อนด้วย เดี๋ยวต้องหาข้อมูล ฉันคนนี้มาแปลกมากปกติต้องแบบว่ารู้สึกตื่นเต้น แต่นี่แบบ ฉันรู้สึกเฉยๆๆๆๆ แถมเหน่อแบบสุพรรณด้วย แอบอ่านตาม 55 น่ารักดีค่ะ สุขสันต์วันลอยกระทงค่า   โดย: lovereason 26 พฤศจิกายน 2558 23:09:25 น.

ไม่รู้ไปทางซ้าย หรือทางขวา งั้นตรงไปเลย (โดนจับ เพราะมันมีแค่ให้เลียวซ้ายหรือขวา) เรื่องจริงบ้างทีอาจเสียเงินเสียเวลา แต่นั่นถือเป็นการซื้อประสบการณ์ครับ ทำอะไรได้ด้วยตัวเองมันดีกว่าไม่พึ่งคนอื่นอยู่แล้วล่ะครับ^^   โดย: คุณต่อ (toor36 ) 27 พฤศจิกายน 2558 1:19:02 น.

หมอ มาเยี่ยม มาดูอาการคนไข้นะคร้าบ เย้ย ไม่ใช่ซิ วันนี้ อ.เต๊ะ มาโหวตให้นะครับ 555 บันทึกการโหวต Blog ในวันนี้ ผู้เขียน Blog หมวดเนื้อหา Blog ได้รับโหวต peeamp Literature Blog ดู Blog ระบบจะบันทึกคะแนนโหวต เฉพาะการโหวต 5 ครั้งล่าสุดในแต่ละวันเท่านั้น   โดย: multiple 27 พฤศจิกายน 2558 4:41:37 น.

สวัสดีครับพี่แอม มาขำกับเม้นท์ของอาจารย์เต๊ะอีกรอบ เม้นท์ได้ยาวราวกับบล็อกเลยครับ 555 ปล. ความรักยังคงเป็นเรื่องราวที่หยิบมาเขียนได้เรื่อยๆนะครับพี่ ผมว่าความรักเหมือนวงกลมเลย มันไม่มีด้านมุม มองเห็นด้านนึง อีกด้านนึงก็มองไม่เห็น เป็นแบบนี้เรื่อยไปเลยล่ะครับ   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤศจิกายน 2558 7:13:31 น.

555 คุณแอมมาพร้อมกับเสียงฮาเลย..   โดย: ไวน์กับสายน้ำ 27 พฤศจิกายน 2558 8:48:13 น.

เห็นคนมาเก็บเงินในกระทงหน้าบ้าน บอกว่าได้ 300 อิอิ   โดย: kae+aoe 27 พฤศจิกายน 2558 11:01:36 น.

แฟนคลับแอมอร 4 case ที่144 (ไอ้คนข้างบนนั่นแหละ หนีมาบ้านนี้อีกแระ 555) แถมเถียงตลอดว่า ตัวเองไม่ได้เป็นอะไร 555 . โดย: multiple วันที่: 25 พฤศจิกายน 2558 เวลา:15:28:46 น. .................... ................ . ไอ้คนข้างบน ก็ แอมอร เจ้าของบล็อก aracha bloggang แฟนคลับแอมอร บอกเจ้าของบล็อก หมอเคยรักษาอาการบ้า หมอเลยให้เขียนบล็อกแก้อาการบ้า . สองคน ดันคุยกันรู้เรื่อง . ตกลงหายบ้า หรือบ้ากันทั้งสองคน . ยังติดค้างเรื่องเหน่อสุพรรณฯ . วันนี้แวะหมาแล้ว..ลมเสี๋ย! วันหน้าค่อยแวะหมาห๋ามึง . samunchon ยังไม่หมา สามัญชน 27-11-2015 .   โดย: samunchon bloggang (sunmachon ) 27 พฤศจิกายน 2558 19:23:10 น.

ตามอ่านงานตะพาบครับ พี่แอม คุณก๋า กับ พี่แอม โดนอ.เต๊ะยำเสียหายเฉยยยยยยเลยยยยยยยย   โดย: เศษเสี้ยว 28 พฤศจิกายน 2558 0:34:32 น.

สวัสดียามเช้าครับพี่แอม   โดย: กะว่าก๋า 28 พฤศจิกายน 2558 6:55:53 น.

ไม่ชอบการขึ้นเวทีเหมือนกันเลย ตื่นเต้นไม่เป็นตัวของตัวเอง 555   โดย: ชลบุรีมามี่คลับ 29 พฤศจิกายน 2558 21:22:47 น.