|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | |
|
|
|
|
|
|
|
ถนนสายนี้...,มีตะพาบ@63...ตะพาบกับมีน กุสุมา
ถนนสายนี้
มีตะพาบ
โจทย์คุณต่อ toor36
ตะพาบกับบล็อกเกอร์ มีน กุสุมา เขียนคำ
แสงสีทองยังไม่เยี่ยมมองท้องฟ้า เพราะเป็นเวลาใกล้รุ่ง
"ได้ยินเสียงแว่วดังแผ่วมาแต่ไกลๆ ชุ่นชื่นฤทัยหาใดจะปาน ฟังเสียงบรรเลงดั่งเพลงขับขาน ฮือ ฮื๊อ ฮิอ ฮือ หื่อ ฮือ หื่อ ฮือ"
เสียงฮัมเพลงพระราชนิพนธ์ดังแว่วๆเข้ากับบรรยากาศในขณะนี้ดีแท้ เหตุเพราะงานถนนสายนี้มีตะพาบ มีนสาวน้อยร้อยชั่ง สะดุ้งตกใจตื่นเมื่อย่ำรุ่ง เพราะวันนี้คือวันส่งงาน ถือกล้องและกระดาษปากกาเดินลัดเลาะไปตามสวน สูดลมหายใจยาวๆรับอากาศยามเช้า เผื่อจะบังเกิดไอเดียมาเขียนงาน
เสียงดังตูม น้ำกระจาย ทำเธอตกใจ เพ่งมองฝ่าความสลัวลาง จึงเห็นต้นเหตุ ลอยตุบป่องๆๆอยู่กลางบ่อ แล้วทุกอย่างก็ตกอยู่ในความเงียบสงัด เสียงลมพัดเบาๆกระเต็นนั่งเฝ้ามองหาปลาในบ่อ มีนหันกล้องขยับ มันก็บินปร๋อจากไป ทิ้งไว้แต่ภาพเบลอๆ...
ลูกมะพร้าวลอยเท้งเต้งๆๆๆเสียงนกร้องเพลงบนต้นไม้ใกล้ๆ
กางเขนน้อยเริงร่ากับการหัดบินครั้งแรก ปลานานาชนิดว่ายแหวกอยู่ในบ่อ เสียงน้ำผุดเบาๆฟองอากาศผุดขึ้นมาดัง ปุด ปุด ปลาช่อนฮุบปลาที่ว่ายเข้ามาใกล้ลูกครอกดังโผง เสียงปลาเล็กๆหนีตายดังซ่าๆๆๆ หากว่ายเข้ามาในรัศมีใกล้ๆ ไม่ใครก็ใครคงเจองาบ เป็นอาหารจานด่วนเป็นแน่
ปลาก็คงรักและเป็นห่วงใยลูกของมันละนะ ตัวแดงๆเล็กๆฝูงใหญ่ ดำผุดดำว่าย กระจัดกระจายกำลังซุกซน แม่ปลาช่อนคอยคุมเชิงอยู่ใกล้ๆ หาอาหารและระแวดระวังภัยไปพร้อมๆกัน
ใกล้ๆกันนั้นที่ริมบ่อปลาแรดตัวเขื่องแอบมองอยู่ข้างกอบัวมันผงกหัวจะกินยอดกระถินที่เอนลงไปในน้ำ มันคงเป็นมังสวิรัติ ตะพาบตัวใหญ่กำลังเคี้ยวผักบุ้งอยู่หงับๆๆๆๆ
ตะพาบมันกินอะไรนะ
มีนพูดออกมาดังๆหลังจากเขียนประโยคสุดท้ายลงในกระดาษ ผักบุ้งหรือว่าอะไร ตะพาบกับเต่า ชอบกินผักบุ้งเหมือนกันหรือเปล่าก็ไม่รู้เธอครุ่นคิด
ตะพาบหยุดมองผู้ทีอยู่บนขอบบ่อ เงากระท่อมริมน้ำที่มุงด้วยหญ้าคาวูบวาบ ไหวกระเพื่อมเป็นวงเมื่อยามที่ปลาฮุบเหยื่อ ภาพสะท้อนดูบิดเบี้ยวไปมา เธอป้องตาเพ่งมอง เห็นอะไรไหวๆอยู่ข้างกอบัวแดง
ตะพาบกินอะไรๆๆๆๆเธอครุ่นคิด
รอเดี๋ยวนะเดี๋ยวฉันมามีนพูดกับปลาหรือว่าพูดกับตัวเอง วางกระดาษเขียนงานที่ยังไม่เสร็จทิ้งไว้ตรงนั้น ผลุนผลันแล่นจะกลับเข้าบ้าน
จริงจังไปหรือเปล่า เรื่องนิดๆหน่อยๆเองจะรีบไปไหนๆๆๆๆ
มีนหยุดกึก หันซ้ายแลขวา หันไปหันมาไม่เห็นใคร เช้าวันหยุดอย่างนี้จะมีใครตื่นมาเช้าๆอย่างเธอ...
...เสียงใคร หรือว่าผีต้นมะเฟืองจะหลอก เฮ้ย เขามีแต่ผีต้นตะเคียน หรือว่าผีนางตานีที่ต้นกล้วย เหวอ
ตะพาบมองหน้ามีนแล้วนึกขำ
ผมอยู่นี่คร๊าบๆๆๆคุณมีน
มีนกระโดดไปยืนแอบข้างต้นมะพร้าว กอดต้นมะพร้าวไว้แน่น เธอส่งเสียงดังเพื่อเรียกสติคืน
เจ้ยยยย..ผีหลอกวิญญาณหลอน หลอกกันกลางวันแสกๆเลยเหรอ (ที่จริงก็ยังไม่กลางวันหรอก คำมันพาไป) หรือว่าฉันจะละเมอ เพราะกังวลกับงานตะพาบ
ผมแอบเชียร์คุณ คอยลุ้นและให้กำลังใจคุณอยู่นะ ผมไม่ใช่ผี ผมคือตะพาบสุดหล่อของคุณไง
มีนขยับเข้าไปดูใกล้ๆเอาไม้เขี่ยๆ
นี่คุ๊นนนนนเห็นผมเป็นอะไรต้องเอาไม้มาเขี่ย
เสียงตะพาบโวยวายลั่น
แรกๆที่ผมไม่อยากทักทาย เพราะกลัวว่าคุณจะตกใจ
มีนกล้าๆกลัวๆเอามือปิดตา แอบมองลอดช่องระหว่างนิ้ว
แล้วทักทำไม๊เสียงสูงปรี๊ดดดดด
สงสาร เห็นบ่นเรื่องงานตะพาบๆมาตั้งหลายวัน มันเรื่องอะไรล่ะคราวนี้ เล่ามาเถอะเผื่อผมจะช่วยได้ ไม่ต้องกลัวๆๆๆ
ไม่กลั๊ว
เสียงสูงอีกรอบ ปลอบใจตัวเอง กลัวอะไรกับตะพาบตัวนิดเดียว
ลองมาทำอะไรฉันดูสิ เดี๋ยวแม่เอาไปเจี๋ยนผัดเผ็ดกระเพราซะให้เข็ด
มีนค่อยๆรวบรวมความกล้าเรียกสติคืนมาได้ กลับมานั่งหย่อนขาสบายๆบนแคร่
งานตะพาบคราวนี้ โจทย์ให้เขียนเรื่องตะพาบกับบล็อกเกอร์
ตะพาบพยักหน้าไปอย่างนั้นเอง
ผมกับคุณเหรอ
ไม่ใช่ตะพาบแบบนี้มีนแหวเข้าใส่คิดว่าคุยอยู่กับชายหนุ่ม
แล้วงานตะพาบนี่มันคืองานอะไรล่ะ
มีนหัวเราะขำตัวเอง นี่ฉันจะต้องอธิบายให้ฟังทำไม เขาเป็นตะพาบจะเข้าใจเหรอ แต่เธอก็ยอมเล่าแต่โดยดี ที่เห็นสายตาเว้าวอนอ่อนหวาน
งานตะพาบคือโครงการที่บล็อกเกอร์เขาไว้เขียนงานแลกกันอ่าน ถนนสายนี้มีตะพาบที่เป็นโครงการต่อมาจากถนสายนี้มีมิตรภาพ ที่สามสาว น้องแจง น้องอ้อนและน้องปอยเขาบุกเบิกไว้ เป็นการเขียนบทประพันธ์อะไรก็ได้ตามแนวถนัด เราจะนัดอัพบล็อกพร้อมกันเดือนละสองครั้ง"
ออ..เข้าใจละ คุณเขียนงานเหมือนคุณแอมเค๊าใช่ไหม
ตะพาบหนุ่มเพิ่งจะเข้าใจ
อ้าว นายรู้จักเจ๊แอมด้วยเหรอ"
ตะพาบพยักหน้าหงึกหงัก กระดองกับคอแทบหัก
เออ เห็นมาเพ้ออยู่ริมบ่อบ่อยๆเหมือนกัน เขียนเรื่องสุขภาพมันน่าจะเขียนง่ายกว่าว่ามั๊ย เห็นคุณแอมนั่งเขียนเงียบๆสบายๆไม่เห็นเหมือนคุณ
ตะพาบตั้งข้อสังเกต เพราะเวลาที่อีกคนมานั่งเขียนจะดูสบายๆ ไม่หกคะเมนตีลังกา ทำหน้าวุ่นวายสักที ทั้งๆที่เรื่องสุขภาพน่าจะเป็นเรื่องที่ไม่น่าจะสบายอารมณ์เท่าไหร่ นานๆครั้งจะทำเสียงงึมงำเรื่องสมุนไพร ที่เธอปลูกไว้ในสวนให้ได้ยินสักที
งานสุขภาพเขียนไปตามประสบการณ์คล้ายๆการเล่าให้เพื่อนฟัง เดินชมนกชมไม้ ถ่ายรูปสมุนไพร ดอกไม้ แมลง แล้วก็เขียนไปตามนั้น
ส่วนงานเขียนบทประพันธ์ของฉันต้องใช้อารมณ์ผสมจิตนาการ มันต่างกันตรงนี้ และฉันก็อยากให้งานออกมาดี จินตนาการก็ส่วนหนึ่ง แต่เนื้อหาสาระก็อยากให้มีเหมือนกัน ไม่อยากใส่จินตนาการจนออกนอกโลก สุดโต่ง กระทั่งไม่เหลือเค้าโครงของความจริง ฉันไม่ถนัดแบบนั้นหรอก อีกอย่างฉันไม่ได้มาปล่อยอารมณ์ชมสวน เวลาที่สงสัยไม่รู้เนี่ย มันรบกวนจิตใจ ไม่หาในทันทีก็ลืมจนได้ สุดท้ายก็ไม่รู้ต่อไป นึกได้ต้องทำทันที
มีนยังทุ่มเถียงต่อไปตะพาบส่ายหน้าเอือมระอาเหลือทน
จ้าแม่นักเขียนหญ่าย นี่หากแม่สงสัย มิต้องวิ่งไปวิ่งมาเลย รึไง สงสัยทำไมไม่ยกโน๊ตบุ๊คมาด้วย หรือไม่ก็จดลงสมุดเอาไว้ ดีกว่าวิ่งไปวิ่งมาหาข้อมูล งานเขียนตรงหน้าเมื่อไหร่จะเสร็จล่ะเธอเอ๋ย ทำไมไม่นั่งปล่อยอารมณ์สบายๆประเดี๋ยวสมองโปร่งๆเขียนไปเรื่อยๆ ติดขัดตรงไหนค่อยนำมาใส่ในภายหลัง
มีนนั่งฟัง พยักหน้าเห็นด้วย หยิบกระดาษขึ้นมาเขียนต่อ ตะพาบวนเวียนอยู่ใกล้ๆ
ขอถามหน่อยนะ ที่หายๆไปแบบผลุบๆโผล่ๆนี่เพราะอะไร
ดำผุดดำว่ายรอคำตอบ ตีกรรเชียงอีกสามรอบ มีนนั่งคิดทบทวน ทำหน้านิ่วคิ้วขมวด
อย่างแรกเลยคือช่วยเจ๊แอมทำสวน ขนไม้มะขามที่เขาตัดเป็นท่อนๆออกจากพื้นที่ ที่เหลือท่อนโตๆทำโต๊ะเก้าอี้ ไว้นั่งกินลมชมบรรยากาศ
ตัดทำไม ตัดไม้ทำลายป่าเหรอตะพาบถามไปอย่างนั้นเอง ต้นที่มันล้มน่ะ เพราะลมพายุเมื่อสองปีก่อน กิ่งก้านเป็นพุ่มใหญ่ ต้นคงรับน้ำหนักไม่ไหว จึงล้มลงมานอนทับผักสวนครัวตายเรียบ เจ๊เขาอยากมีผักพื้นบ้านไว้กินเอง
ตะพาบหนุ่มได้แต่ทอดถอนใจ
ไม่มีไม้อื่นคอยช่วยพยุงละซี ยืนคนเดียวมันเดี่ยวโดดๆพอเจอพายุ กิ่งก็ไหวโอน หนักเกินจะแบกไว้ หากมีไม้ข้างเคียงยังช่วยกันพยุง ประคอง ไม่ให้ต้องล้มลงไป นี่คงเป็นข้อดีของการได้อยู่กันเป็นกลุ่มเป็นชุมชน
ฉลาดจริงนะตัวแค่นี้
มีนอมยิ้มและหัวเราะออกมาเบาๆ
ประชดผมเหรอคุณมีน ผมเป้นเพียงแค่ตะพาบตัวเล็กๆแต่ผมก็เห็นโลกมาสักพักใหญ่ พอจะรู้ว่าอะไรเป็นอะไรบ้าง
ตะพาบดำลงไปในบ่ออีกรอบ แล้วโผล่หัวเล็กๆขึ้นมามองผู้เป็นเพื่อนต่างพันธุ์
น้ำเสียงฉันออกแนวประชดเหรอ ฉันกำลังชื่นชมคุณต่างหาก มีอะไรจะแนะนำไหมคะ
ตะพาบทำตาปริบๆ
ผมอยากให้คุณเขียนแบบไม่ต้องเคร่งเครียดมากนัก งานนี้เป็นงานฟรีสไตล์เขียนอะไรก็ได้ตามใจคุณ ไม่ต้องจัดเต็มข้อมูลอัดแน่นอะไรมากมายก็ได้ คิดเสียว่าเป็นการพบปะพูดคุยกัน แลกงานกันอ่านมากกว่า สาระอะไรๆไม่ต้องใส่ใจมากก็ได้ การตามอ่านงานเพื่อนๆเหมือนเคยๆ เป็นการกระชับความสัมพันธ์ระหว่างกัน จัดสรรเวลาไปพบปะพูดคุยเดือนละสองครั้งก็ยังดี จะทำให้คุณมีความสุขมากขึ้น เหมือนที่คุณแวะมานั่งที่ตรงนี้ วันไหนคุณมาผมก็ดีใจ ไม่ต้องทุกวันก็ได้ สบายๆอยู่แล้ว แต่อย่าหายไปนานนะผมคิดถึง
แหมปากหวาน จะจีบฉันหรือยังไง แต่ก็ขอบคุณนะคะ ฉันจะเขียนต่อไป ขอบคุณสำหรับกำลังใจ และความใส่ใจที่คุณมีให้ฉันตลอดมา ฉันเขียนงานเสร็จพอดี ครั้งนี้ไม่ยอมพลาด เดี๋ยวฉันต้องไปหาข้อมูลคำที่จดเอาไว้ วันนี้มีคำเดียวที่ยังสงสัย ฉันไปละนะ ครั้งหน้าฉันจะพาสาวๆมาแนะนำให้รู้จักสักสองสามคน จะได้ไม่บ่นว่าอยู่คนเดียวโดดเดี่ยวเอกา ฮา ฮา
ตะพาบชอบกินอะไรนะ ต้องไปหาดูในกูเกิ้ล
มีนหยิบงานที่เขียนลุกขึ้นเดินออกจากตรงนั้น ในทันใด เพราะใจจดจ่อกับเรื่องที่อยากรู้และกล่าวลา
ตะพาบปีนป่ายขึ้นมาตรงขอบบ่อ จะเรียกก็เรียกไม่ทัน
โหย
..ตะพาบชอบกินอะไร ทำไมคุณไม่ถามผมล่ะคุณมีน
แอมอร
ท้ายเรื่อง มาส่งงานเกือบหมดวัน เพราะเพิ่งจะเขียนเสร็จเมื่อตอนบ่ายๆ ช้าเพราะออกไปวนเวียนหาภาพในสวน มาประกอบเรื่องราว และเรียนรู้วิธีลงภาพและทำบล็อกแบบใหม่ สนุกมากมายๆๆขอบคุณคุณเป็ดสวรรค์และเพื่อนๆที่เขียนถนนสายนี้มีตะพาบด้วยกันสนุกสนานกับงานเขียนอีกครั้งและอีกครั้ง ๆๆๆๆ ยาวอีกแล้วค่ะ อิ อิ
Create Date : 01 กันยายน 2555 |
|
35 comments |
Last Update : 1 กันยายน 2555 18:21:12 น. |
Counter : 4146 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 1 กันยายน 2555 20:28:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: Sawnoy 1 กันยายน 2555 21:53:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: คล้ายดาว 2 กันยายน 2555 12:06:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: panwat 2 กันยายน 2555 12:07:40 น. |
|
|
|
| |
โดย: กิ่งฟ้า 2 กันยายน 2555 13:02:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฟ้าของแม่ ดาวของพ่อ (tanjira ) 2 กันยายน 2555 13:28:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: คุณต่อ (toor36 ) 2 กันยายน 2555 14:55:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: peeamp 2 กันยายน 2555 19:13:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: วนารักษ์ 2 กันยายน 2555 22:20:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: aenew 2 กันยายน 2555 23:09:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: tifun 3 กันยายน 2555 13:39:57 น. |
|
|
|
| |
โดย: พรหมญาณี 4 กันยายน 2555 13:34:44 น. |
|
|
|
| |
โดย: AppleWi 6 กันยายน 2555 14:30:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: sawkitty 6 กันยายน 2555 18:21:32 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember ผู้ติดตามบล็อก : 61 คน [?]
|
บางที ปลายทางก็ไม่ได้สำคัญมากไปกว่า
.....
สิ่งที่อยู่ระหว่างทาง
..............^^.... และความสุขในปัจจุบัน
ก็เป็นสิ่งที่เราจับต้องได้
....^^.....^^......
โดยไม่ต้องรอคอย
ความสุขของอนาคต
ปูปรุง
|
|
|
|
|
|
|
|
ค่อยๆนั่งอ่านครับ
ปล. นกสีฟ้าสวยมากเลยครับพี่