อินอรเบื่อคอนกรีตที่ดูดซับความร้อนประดุจเตาอบ
ความฉ่ำเย็นเปลี่ยนเป็นเย็นชืดๆ
เธอลุกจากเก้าอี้เปลี่ยนอิริยาบท ภาพบ้านสวนมุงหญ้าคาริมน้ำ
สายลมพัดเฉี่อยฉิวแล่นผ่านเข้ามาในห้วงคำนึง
วันนี้ท้องฟ้ากระจ่างใสไร้เมฆยิ่งเป็นการเพิ่มความร้อนแรงของแสงอาทิตย์
ให้ตัวอาคารร้อนผะผ่าว จิ้งจกตัวเก่าเกาะเหงาๆอยู่บนผนังห้อง
มันรอแมลงสักตัวที่บินผ่านมาเพื่อเป็นอาหาร
วิถีชีวิตของมันดูเรียบง่ายเป็นธรรมชาติ
แต่ก็แฝงด้วยความเบื่อหน่ายสำหรับเธอ
เจ้าจิ้งจกมันจะรู้สึกเบื่อไหมที่จับเจ่าเฝ้าแต่รอ
ในแต่ละวันผ่านไปเธอก็ใช้ชีวิตไม่ต่างอะไรกับจิ้งจกตัวนั้น
รอแมลงตัวที่เรียกว่าเงินเดือน และนั่งฝันถึงบ้านสวนที่จะใช้ชีวิตในบั้นปลาย
เสียงไม้กวาดกระทบพื้นดังแกรกกรากๆดังแทรกเข้ามา
เธอแหวกม่านหน้าต่างมองออกไป ลุงกำลังกวาดทำความสะอาดรอบๆตัวอาคาร
เห็นดอกไม้และใบไม้ที่ร่วงลงมาตั้งแต่เมื่อวานกองสุมเป็นภูเขาเลากา
จู่ๆความคิดหนึ่งก็แทรกเข้ามา
นี่ไงฝันของเธอมันลอยเด่นอยู่ตรงหน้า อินอรๆๆๆๆ
ทำไมเธอจะต้องรอบ้านสวนที่ยังไม่มี
แต่ที่นี่ตรงนี้ที่เป็นจริงเท้าไวเท่าความคิดเธอเดินออกไปนอกอาคารสำนักงาน
ลุงคะๆๆใบไม้ที่กวาดนี่หนูขอนะคะลุงช่วยขนไปใส่ไว้ในรองปูนก็ได้ค่ะ
จะได้ไม่ต้องขนไปทิ้งไกลๆ
ลุงทำหน้างงๆ
แกจะเอาไปทำอะไรวะเจ้าอร
หนูจะเอามาทำปุ๋ยหมักค่ะลุงวันก่อนไปซื้อดินมาปลูกต้นไม้ใส่กระถางหมดไปเกือบพัน
คุณภาพดินก็งั้นๆต้องมาผสมกันใหม่ มานึกๆดูน่าเสียดาย
ใบไม้พวกนี้เราเอาไปทิ้ง บางทีก็เผาเอามาทำประโยชน์ดีกว่า
ลุงกระวีกระวาดจัดให้และดีใจที่ไม่ต้องขนใส่ตะกร้าไปทิ้งไกลๆ
วันก่อนหนูไปเดินห้าง เจอใบจามจุรี
กาบมะพร้าวสับๆถุงละ สามสิบห้าบาท ขี้วัวถุงนิดเดียว สี่สิบเก้าบาท
โอ..พระเจ้าช่วยกล้วยทอดขี้วัวได้ขึ้นห้าง
ของพวกนี้พวกเราทิ้งกันเกลื่อนกลาดแบบไม่เห็นค่า
ทำไมนะทำไมตั้งนมตั้งนาน
จึงคิดไม่ออกอยากจะเขกหัวตัวเองจริงๆนะลุง
ลุงได้ฟังเบิกตาตี่ๆโตเท่าไข่ไก่ เพราะไข่ห่านมันใหญ่ไป
ใบจามจุรีเขาขายกันด้วยเหรอ
อินอรพยักหน้า จริงๆไม่ได้โม้เลยค่ะลุง
เธอคุยกับลุงเรื่องความฝันลมๆแล้งๆของเธอในทุกวันที่มีโอกาส
คนคอเดียวกันแม้จะต่างวัยแต่ก็คุยกันได้ไม่เคยเบื่อ
ส่วนใหญ่คนที่คุยจะเป็นเธอมากกว่า
ลุงเป็นฝ่ายพยักหน้าและได้แต่ฟัง
มาคิดๆดูนะคะลุง ที่เราเคยคุยกันไว้ กว่าจะไปถึงวันนั้นมันนานเกินไป
ถึงแม้ว่ายังไม่ได้ไปใช้ชีวิตในบ้านสวนที่ฝันไว้
หนูจะทำมันวันนี้แหละลุงไม่รอให้เกษียณแล้วค่อยทำหรอก
เพราะคงรอไม่ไหว กลัวจะหมดแรงหรือไม่ก็ตายไปซะก่อน
ลุงหัวเราะชอบใจ ที่เห็นอินอรเธอขยันฝันแบบไม่เคยซ้ำ
ที่ฝันๆไว้เสร็จไปกี่อย่างแล้วล่ะ
แหม แหม ก็หนูเป็นนักคิดนี่คะไม่ใช่นักปฏิบัติ
คิดก็คิดได้ แต่ยังไงก็อย่ามัวแต่คิด ลงมือทำบ้าง
อินอรหัวเราะ
จ้า แต่ที่ทำสำเร็จก็หลายอย่างแล้วนะคะ
พอดีเป้าหมายที่หนูตั้งไว้เป็นเป้าหมายในระยะสั้นค่ะ
พอทำเสร็จแล้ว ก็หาเป้าหมายใหม่มันทำให้เรามีแรงบันดาลใจค่ะ
ลุงเหลืออีกปีเดียวก็จะเกษียณกำลังมองหาเป้าหมายเหมือนกัน
อย่างลุงนี่จะทำอะไรดีล่ะ ความรู้อะไรก็ไม่มี
อยากมีรายได้เอาไว้ใช้ส่วนตัวเล็กๆน้อยๆ พร้อมๆกับได้พบปะพูดคุยบ้าง
มีคนเคยบอกว่าคนที่เก็บตัวเงียบๆ
ไม่ยอมพบปะผู้คน ไม่เข้าสังคมจะหงอยเหงาซึมเศร้า และไม่ค่อยแข็งแรง
เห็นใครๆที่เกษียณอยู่ไปวันๆเบื่อๆเซ็งๆมักอยู่ไม่นาน เพราะขาดแรงบันดาลใจ
แล้วลุงจะทำอะไรดีล่ะที่จะทำให้ใจแช่มชื่นมีชีวิตชีวา
ลุงทำหน้ายุ่งๆอินอรมองหน้าลุงแล้วครุ่นคิดนึกไปถึงเรื่องที่คุยกันไว้
ว่าลุงสนใจเกี่ยวกับการปลูกพืชโดยใช้ปุ๋ยอินทรีย์
ลุงเคยบอกว่าชอบปลูกต้นไม้ใช่ไหมคะ ก็ทำอะไรที่เกี่ยวกับต้นไม้สิคะ
เรียนรู้เรื่องการตอน
การติดตา การทำปุ๋ยหมักไว้ใช้เองเหลือๆก็ขายได้อีก
วันนี้เรามาลองทำปุ๋ยหมักชีวภาพกันดู
ร้านขายผลไม้สดข้างๆที่ทำงานเห็นเขาปอกเปลือกผลไม้ทิ้ง
ลงตะกร้าอย่างไม่ใยดี
เรามาลองทำน้ำหมักอีเอ็มกันสักตั้งมั๊ยคะลุง
ลุงเกาหัวแกรกๆ
ลุงทำไม่เป็นนี่หว่าเป็นลูกจ้างกินเงินเดือนเขามาตลอด
แต่เอาก็เอา ว่าไงว่ากัน ว่าแต่แกทำเป็นเหรอเจ้าอร
อินอรยิ้มหวาน หยิบใบไม้ขึ้นมาขยำเล่น
เอาน่าเชื่อหัวไอ้เรืองเดี๋ยวเรามาลองทำกัน
เธอกลับมานั่งจดจ่ออยู่กับข้อมูลในการทำน้ำหมักชีวภาพ
และการทำปุ๋ยหมักจากพืชสด
เสียงเครื่องตัดหญ้าครางหึ่งๆลุงยังคงทำงานต่อ
ด้วยความรู้สึกที่เปลี่ยนไปพร้อมกับเธอ
บัดนี้ เธอนิ่งฟังเสียงนั้นเหมือนเสียงดนตรีที่ขับขาน
เสียงหวานจับใจ เพราะเธอจะได้หญ้ากองใหญ่เอาไว้หมักปุ๋ย
รู้สึกรักหน้าร้อน รักใบไม้ร่วงที่หล่นมากองเกลื่อน
ลุงเคยบ่นว่า หากใบไม้นี่เป็นเงินก็น่าจะดี แต่หากเป็นเงินจริงๆ
มันคงไม่ตกลงมาถึงมือลุงหรอก
และลุงเองนั่นแหละที่บอกว่าหากไม่มีใบไม้ให้กวาดไม่มีหญ้าให้ตัด
ลุงก็คงตกงาน
ณ วันนี้ลุงคงจะรู้แล้วว่าใบไม้แต่ละใบ
สามารถแปลงเปลี่ยนเป็นเงินได้ อินอรเพิ่งจะเข้าใจคำว่าแผ่นดินทอง
ก็ตอนที่เก็บใบไม้ที่พื้นมาทำปุ๋ยนี่เอง
ลุงกวาดใบไม้อย่างมีความสุข อินอรเคยรำคาญเสียงเครื่องตัดหญ้าว่าหนวกหู
และเบื่อที่จะต้องกวาดใบไม้ในทุกเช้าแต่ความรู้สึกนั้นได้เปลี่ยนไปแล้ว
เธอรักเสียงไม้กวาดที่ครูดไปบนพื้นในยามเช้าๆเป็นที่สุด
เพราะนั่นหมายถึงเธอจะได้ผลิตปุ๋ยหมักกองโต
ไว้บำรุงเลี้ยงต้นพืชที่เธอปลูกไว้
ช่วยสานฝันหลังวัยเกษียณของลุงที่จะผลิตพืชผักไร้สาร
มีร้านขายต้นไม้และขายดินให้เป็นจริง
เมื่อเรามีเป้าหมาย จะทำใ ห้เราเกิดแรงบันดาลใจ
ที่ผลักดันให้เราก้าวเดินไปทีละก้าวจนบรรลุซึ่งเป้าหมายนั้น
หากเราไม่หยุดนิ่ง จะบังเกิดความเป็นไปได้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด
วันนี้เราจะเปลี่ยนใบไม้ให้กลายเป็นทอง
แอมอร
ท้ายเรื่อง หายไปหลายเอนทรี่วันนี้มาส่งงานร่วมเดินไปด้วยกัน
หากเพื่อนๆสนใจ เชิญตามอ่านความเป็นไปได้ที่ไม่มีที่สิ้นสุด
กับบางอย่างไว้เหมือนกันค่ะ แต่ว่ายังได้แค่คิดวางแผน
ลงมือนี่ยังไม่ได้ทำ ดันมีอย่างอื่นมาแทรก
ไปเสียก่อนแล้วล่ะค่ะ เอาไว้ยังไง อาจจะได้
มีแรงทำก่อน่แก่จะไม่มีแรงเหมือนกันค่ะ